| dbo:abstract
|
- المجمع الثاني لأورانج (أو سنودس أورانج الثاني)، انعقد عام 529م في أورانج التي كانت آنذاك جزءًا من مملكة القوط الشرقيين. لقد أيدت الكثير من لاهوت أوغسطينوس، وأصدرت العديد من التصريحات ضد ما سيُعرف لاحقًا بالعقيدة شبه البلاجانية. (ar)
- Synod, který se sešel 529 v Orange, uzavřel semipelagiánský spor (Jan Kassián, Vincenc z Lerina). Byl ovlivněn a později potvrzen k všeobecné platnosti papežem Bonifácem II. Ve dvaceti pěti článcích pojednává zejména o míře svobodné vůle člověka v otázkách spásy (touha po Bohu, víra v Krista apod.). Je to pouze milost, když se člověk rozhodne následovat Boha (monoenergistické pojetí), nebo se na lidské obnově podílí jak boží milost, tak člověk sám svým rozhodnutím? Synod rozhodl: Protože jsou lidé potomci Adama, jsou podrobeni hříchu a svoboda jejich vůle je omezena (člověk sám od sebe nedokáže dostatečně milovat Boha). Potřebují milost od Boha, kterou si však nemohou ničím získat. Člověk má svobodu milost přijmout i odmítnout. Synod odmítl předurčení k zatracení. (cs)
- The Second Council of Orange (or Second Synod of Orange) was held in 529 at Orange, which was then part of the Ostrogothic Kingdom. It affirmed much of the theology of Augustine of Hippo, and made numerous proclamations against what later would come to be known as semi-Pelagian doctrine. (en)
- Die Synode von Orange war eine lokale Synode, die im Jahre 529 stattfand. Bei diesem Konzil in Arausio, der heutigen südfranzösischen Stadt Orange, wurden sowohl der Pelagianismus – wie schon zuvor durch die Synode von Karthago (418) und das Konzil von Ephesos (431) – als auch der davon abgewandelte Semipelagianismus verurteilt. Dagegen wurden die Lehren des Augustinus von Hippo von der Erbsünde, dem unfreien Willen und der göttlichen Gnade bestätigt. Allerdings wurde die Lehre von der Vorherbestimmung (Prädestination) nicht bestätigt, sondern die doppelte Prädestination verworfen, wie aus dem Schlusswort des Bischof Caesarius von Arles hervorgeht: „Dass aber irgendwelche durch göttliche Macht zum Bösen vorherbestimmt seien, das glauben wir nicht nur nicht, sondern, wenn es welche gibt, die so Übles glauben wollen, so sagen wir diesen auch mit ganzer Abscheu: Anathema!“[XXV. … „Aliquos vero ad malum divina potestate praedestinatos esse non solum non credimus, sed etiam, si sunt, qui tantum malum credere velint, cum omni detestatione illis anathema dicimus.“] Die synodischen Beschlüsse des Concilium Arausiacanum II wurden in 25 Kanones festgehalten und von Papst Bonifatius II. (Pontifikat 530–532) bestätigt. Das Konzil von Orange wurde von den Orthodoxen Kirchen nie anerkannt, da diese insbesondere Augustinus' Lehre von dem unfreien Willen ablehnen. (de)
- El concilio de Orange de 529 o segundo concilio de Orange, fue un concilio regional celebrado el 3 de julio de 529 en Orange, (Francia), al que asistieron catorce obispos, presididos por el , Cesáreo de Arlés. Hubo otro concilio anterior, también celebrado en Orange, denominado , de 441. Este segundo concilio, que tuvo lugar con la ocasión de la consagración de una iglesia construida por el gobernador de la Galia Narbonensis, condenó tanto el pelagianismo y al semipelagianismo y ciertas desviaciones en la formulación teológica de la predestinación, afirmando la posición tradicional de los que, como Juan Casiano, Vicente de Lérins y Fausto de Riez, daban un papel más importante al libre albedrío, siguiendo la enseñanza de los Padres del Desierto y de Juan Crisóstomo. El concilio recibió la bendición papal. (es)
- Le concile d'Orange de 529, est un concile régional qui a été présidé par l'archevêque d'Arles, Césaire d'Arles. Ce concile a condamné le semi-pélagianisme et a donné une formulation théologique de la grâce telle qu'elle avait été prônée par Augustin d'Hippone, contre ceux qui, comme Jean Cassien, Faust de Riez et Vincent de Lérins, donnaient un rôle plus important au libre arbitre. (fr)
- 제 2차 오렌지회의(Second Council of Orange, 혹은 Second Synod of Orange)는 529년 오스트로고틱 왕국의 일부인 오렌지에서 열린 회의이다. 히포의 어거스틴의 신학에 전적으로 확신하였고 후에 반펠라기우스주의로 알려진 이단사상에 대항하여 여러반박을 발표한 회의이다. (ko)
- Synod w Orange (lub Drugi Synod w Orange) – synod Kościoła jaki odbył się w Orange, na terenie dzisiejszej Francji, 3 lipca 529. Synod odbył się z okazji konsekracji kościoła zbudowanego z woli gubernatora Galii. Uczestniczyło w nim 14 biskupów, a przewodniczył mu Cezary z Arles. Potwierdził teologię Augustyna z Hippony, który wypowiadał się przeciw pelagianizmowi. Synod potwierdził nieśmiertelność, którą mógł cieszyć się pierwszy człowiek, oraz że następnie jego wola została osłabiona przez grzech. Grzech ten przechodzi przez człowieka do całego rodzaju ludzkiego. (pl)
- Het Tweede Concilie van Orange (of Tweede Synode van Oranje) vond plaats op 3 juli 529 in Orange, toen een deel van het Ostrogotische Rijk. Voor deze gelegenheid werd een nieuwe kerk gebouwd, ingewijd door de patriciër Liberius van Narbonensis-Gallië. Het werd bijgewoond door veertien bisschoppen onder het voorzitterschap van Caesarius van Arles. Het concilie bevestigde voor een groot deel de theologie van Augustinus van Hippo en zette zich af tegen de doctrine van het semi-Pelagianisme. (nl)
- Второй Оранжский (Араузионский) собор — поместный собор, состоявшийся в 529 году в Араузионе (ныне Оранж). В нём принимали участие 14 епископов. Председателем был архиепископ Цезарий Арелатский. Предметом обсуждения был вопрос о соотношении свободы воли и Божественной благодати. Собор принял 25 правил и Определение веры, в основу которых были положены Главы папы Феликса IV против Пелагия, Целестия, Юлиана, епископа Экланского, и , направленные Цезарию накануне собора. Собор осудил многие положения учения о Божественной благодати Иоанна Кассиана (хотя его имя и не называется). Из всех рассмотренных собором богословских вопросов только учение о предопределении ко злу было анафематствовано в Определении веры. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- المجمع الثاني لأورانج (أو سنودس أورانج الثاني)، انعقد عام 529م في أورانج التي كانت آنذاك جزءًا من مملكة القوط الشرقيين. لقد أيدت الكثير من لاهوت أوغسطينوس، وأصدرت العديد من التصريحات ضد ما سيُعرف لاحقًا بالعقيدة شبه البلاجانية. (ar)
- The Second Council of Orange (or Second Synod of Orange) was held in 529 at Orange, which was then part of the Ostrogothic Kingdom. It affirmed much of the theology of Augustine of Hippo, and made numerous proclamations against what later would come to be known as semi-Pelagian doctrine. (en)
- Le concile d'Orange de 529, est un concile régional qui a été présidé par l'archevêque d'Arles, Césaire d'Arles. Ce concile a condamné le semi-pélagianisme et a donné une formulation théologique de la grâce telle qu'elle avait été prônée par Augustin d'Hippone, contre ceux qui, comme Jean Cassien, Faust de Riez et Vincent de Lérins, donnaient un rôle plus important au libre arbitre. (fr)
- 제 2차 오렌지회의(Second Council of Orange, 혹은 Second Synod of Orange)는 529년 오스트로고틱 왕국의 일부인 오렌지에서 열린 회의이다. 히포의 어거스틴의 신학에 전적으로 확신하였고 후에 반펠라기우스주의로 알려진 이단사상에 대항하여 여러반박을 발표한 회의이다. (ko)
- Synod w Orange (lub Drugi Synod w Orange) – synod Kościoła jaki odbył się w Orange, na terenie dzisiejszej Francji, 3 lipca 529. Synod odbył się z okazji konsekracji kościoła zbudowanego z woli gubernatora Galii. Uczestniczyło w nim 14 biskupów, a przewodniczył mu Cezary z Arles. Potwierdził teologię Augustyna z Hippony, który wypowiadał się przeciw pelagianizmowi. Synod potwierdził nieśmiertelność, którą mógł cieszyć się pierwszy człowiek, oraz że następnie jego wola została osłabiona przez grzech. Grzech ten przechodzi przez człowieka do całego rodzaju ludzkiego. (pl)
- Het Tweede Concilie van Orange (of Tweede Synode van Oranje) vond plaats op 3 juli 529 in Orange, toen een deel van het Ostrogotische Rijk. Voor deze gelegenheid werd een nieuwe kerk gebouwd, ingewijd door de patriciër Liberius van Narbonensis-Gallië. Het werd bijgewoond door veertien bisschoppen onder het voorzitterschap van Caesarius van Arles. Het concilie bevestigde voor een groot deel de theologie van Augustinus van Hippo en zette zich af tegen de doctrine van het semi-Pelagianisme. (nl)
- Второй Оранжский (Араузионский) собор — поместный собор, состоявшийся в 529 году в Араузионе (ныне Оранж). В нём принимали участие 14 епископов. Председателем был архиепископ Цезарий Арелатский. Предметом обсуждения был вопрос о соотношении свободы воли и Божественной благодати. Собор принял 25 правил и Определение веры, в основу которых были положены Главы папы Феликса IV против Пелагия, Целестия, Юлиана, епископа Экланского, и , направленные Цезарию накануне собора. Собор осудил многие положения учения о Божественной благодати Иоанна Кассиана (хотя его имя и не называется). Из всех рассмотренных собором богословских вопросов только учение о предопределении ко злу было анафематствовано в Определении веры. (ru)
- Synod, který se sešel 529 v Orange, uzavřel semipelagiánský spor (Jan Kassián, Vincenc z Lerina). Byl ovlivněn a později potvrzen k všeobecné platnosti papežem Bonifácem II. Ve dvaceti pěti článcích pojednává zejména o míře svobodné vůle člověka v otázkách spásy (touha po Bohu, víra v Krista apod.). Je to pouze milost, když se člověk rozhodne následovat Boha (monoenergistické pojetí), nebo se na lidské obnově podílí jak boží milost, tak člověk sám svým rozhodnutím? (cs)
- Die Synode von Orange war eine lokale Synode, die im Jahre 529 stattfand. Bei diesem Konzil in Arausio, der heutigen südfranzösischen Stadt Orange, wurden sowohl der Pelagianismus – wie schon zuvor durch die Synode von Karthago (418) und das Konzil von Ephesos (431) – als auch der davon abgewandelte Semipelagianismus verurteilt. Die synodischen Beschlüsse des Concilium Arausiacanum II wurden in 25 Kanones festgehalten und von Papst Bonifatius II. (Pontifikat 530–532) bestätigt. (de)
- El concilio de Orange de 529 o segundo concilio de Orange, fue un concilio regional celebrado el 3 de julio de 529 en Orange, (Francia), al que asistieron catorce obispos, presididos por el , Cesáreo de Arlés. Hubo otro concilio anterior, también celebrado en Orange, denominado , de 441. El concilio recibió la bendición papal. (es)
|
