dbo:abstract
|
- Certosina is a decorative art technique used widely in the Italian Renaissance period. Similar to marquetry, it uses small pieces of wood, bone, metal, or mother-of-pearl to create inlaid geometric patterns on wood. The term comes from Certosa Church in Pavia, where the technique was used in ornamenting an altarpiece. (en)
- Certosina – metoda dekoracji powierzchni drewnianych mebli, wczesna forma inkrustacji wgłębnej. Certosina jest techniką zdobniczą pochodzącą z Bliskiego Wschodu, prawdopodobnie z Damaszku. W XIV i XV wieku była popularna we Włoszech, głównie w Lombardii, także w Wenecji i na Półwyspie Iberyjskim. Nazwa pochodzi od klasztoru zakonu kartuzów w Certosa położonego koło Pavii w Lombardii, gdzie był jeden z ośrodków produkcji przedmiotów zdobionych tą metodą. Dekoracja pokrywała całą powierzchnię mebli, bez rozróżniania tła i ornamentu. Efekt taki uzyskiwano przez wklejanie w gniazda wycięte w powierzchni drewna małych płytek jasnego i ciemnego drewna, masy perłowej, kości słoniowej, metalu. Stosowano głównie mozaikowe wzory geometryczne o charakterze orientalnym także roślinne. (pl)
- Чертозианская мозаика (итал. certosina) — техника ренессансной инкрустации, получившая распространение в Италии XV—XVI веков. Чертозами в Италии называют монастыри ордена картезианцев. Монахи этого ордена были умелыми ремесленниками. Помимо реликвариев из резной кости, изделий из золота и серебра с эмалевыми вставками, они создавали мебель — столики, пюпитры, аналои, дрессуары (поставцы), шкатулки, кресла, поверхность которых сплошь покрыта мозаикой — кусочками слоновой кости, перламутра и чёрного дерева, образующими на поверхности изделия мелкий геометрический узор. Предположительно, такая техника является результатом заимствования с Востока, главным образом через ремесленные мастерские Венеции в XIV—XV веках. По иной версии, связана с традициями облицовки архитектурных интерьеров древнеримской архитектуры. Согласно третьей — чертозианская мозаика самобытна и связана с местными традициями искусства кельтов. Монахи-картезианцы склеивали в тонкие пучки дротики дерева и перламутра, так, чтобы на торце получался нужный рисунок. Затем склейку распиливали поперёк. Полученные пластинки наклеивали на основу и полировали. Мебель, инкрустированную таким образом, дополняли бархатной обивкой ярко-красного или зелёного цветов. Самые замечательные образцы производили в мастерских Павийской чертозы. Один из технических приёмов мозаики, схожий с чертозианской, получил название «торцевой мозаики». В середине XIX века в Англии её стали называть танбридж (от наименования мебельной фирмы в графстве Кент). (ru)
|
rdfs:comment
|
- Certosina is a decorative art technique used widely in the Italian Renaissance period. Similar to marquetry, it uses small pieces of wood, bone, metal, or mother-of-pearl to create inlaid geometric patterns on wood. The term comes from Certosa Church in Pavia, where the technique was used in ornamenting an altarpiece. (en)
- Certosina – metoda dekoracji powierzchni drewnianych mebli, wczesna forma inkrustacji wgłębnej. Certosina jest techniką zdobniczą pochodzącą z Bliskiego Wschodu, prawdopodobnie z Damaszku. W XIV i XV wieku była popularna we Włoszech, głównie w Lombardii, także w Wenecji i na Półwyspie Iberyjskim. Nazwa pochodzi od klasztoru zakonu kartuzów w Certosa położonego koło Pavii w Lombardii, gdzie był jeden z ośrodków produkcji przedmiotów zdobionych tą metodą. (pl)
- Чертозианская мозаика (итал. certosina) — техника ренессансной инкрустации, получившая распространение в Италии XV—XVI веков. Чертозами в Италии называют монастыри ордена картезианцев. Монахи этого ордена были умелыми ремесленниками. Помимо реликвариев из резной кости, изделий из золота и серебра с эмалевыми вставками, они создавали мебель — столики, пюпитры, аналои, дрессуары (поставцы), шкатулки, кресла, поверхность которых сплошь покрыта мозаикой — кусочками слоновой кости, перламутра и чёрного дерева, образующими на поверхности изделия мелкий геометрический узор. (ru)
|