| dbo:abstract
|
- La Congregació Benedictina dels Celestins (sigles: O.S.B. Cel.) o Celestins va ser fundada per Pietro del Morrone el 1254: el seu nom deriva del que després va prendre'n el fundador quan, en 1294, va ser elegit papa com a Celestí V. Per això es coneix també el fundador amb el nom de Sant Pere Celestí. (ca)
- Celestini neboli řád celestinů (latinsky Congregatio Coelestinorum, Ordo Coelestinensium, též coelestini, coelestiáni, zkr. O.S.B.Coel.) původně poustevníci sv. Damiána nebo poustevníci z Murrone či bratři sv. Ducha, byli katolický řeholní řád vzniklý reformací řádu sv. Benedikta. (cs)
- Die Cölestiner oder Zölestiner bildeten einen Orden innerhalb der römisch-katholischen Kirche, den Ordo Sancti Benedicti Coelestinensis, Ordenskürzel: OSBCoel, auch: Congregatio Coelestinensis. (de)
- The Celestines were a Roman Catholic monastic order, a branch of the Benedictines, founded in 1244. At the foundation of the new rule, they were called Hermits of St Damiano, or Moronites (or Murronites), and did not assume the appellation of Celestines until after the election of their founder, Peter of Morone (Pietro Murrone), to the Papacy as Celestine V. They used the post-nominal initials O.S.B. Cel. The order was absorbed by Order of the Most Holy Annunciation from 1778 by order of Pius VI in 1776. In 1810 the last Celestines were transferred. (en)
- L’ordre des Célestins (en latin : Pauperes Eremite Domini Celestini) est un ordre monastique de tradition bénédictine érémitique. En 1248, Pierre de Morrone quitte son monastère pour devenir ermite. Ses disciples seront connus comme moines « célestins » lorsque leur maitre et guide est élu pape (1294), prenant le nom de Célestin V. L'ordre se développe en Italie et en France. Il est supprimé en 1778. (fr)
- La Orden de los Celestinos (oficialmente en latín: Ordo Coelestinorum) fue una Orden religiosa católica de clausura monástica fundada por Pedro de Murrone en 1254. El nombre deriva del de su fundador en 1294 después de su elección al papado con el nombre de Celestino V. Esta orden se deriva de la Orden de San Benito, fundada a principios del siglo VI. A los monjes de esta orden religiosa se les conocía como celestinos o murronenses y sus siglas eran O.S.B.Coel. (es)
- La Congregazione dei celestini (in lingua latina Congregatio o anche Ordo Coelestinorum, sigla O.S.B. Coel.) fu fondata da Pietro del Morrone: detti originariamente fratelli di Santo Spirito o majellesi (dal monastero di Santo Spirito a Majella, loro primo insediamento) e poi morronesi (dal monastero del Morrone, sede dell'abate generale della congregazione), i monaci assunsero il nome di celestini dopo il pontificato e la canonizzazione del fondatore (che fu papa con il nome di Celestino V). (it)
- De congregatie van Celestijnen, of orde van Celestijnen (Latijn: Congregatio Coelestinensis, ook wel Ordo Sancti Benedicti Coelestinensis) was een kloosterorde, die zich richtte naar de kloosterregel Regula Benedicti met bijzondere aandacht voor het vasten, de clausuur en het . De congregatie was een onderafdeling van benedictijnen. De naam initialen waren OSBCoel. (nl)
- Celestyni (łac. Congregatio lub Ordo Coelestinorum, skrót O.S.B. Coel.) − nieistniejący już zakon męski, kongregacja mnichów benedyktyńskich, biorąca swoją nazwę od imienia założyciela św. Celestyna V. Zgodnie z tradycją celestyniańską kongregację założył mnich Pietro del Morrone, późniejszy papież. Około 1240 przybył od z opactwa Santa Maria di Faifoli w Molise na Majellę, by prowadzić życie eremickie. W 1248 w pobliżu Roccamorice założył erem Santo Spirito a Majella. Celestyni celebrowali jako datę powstania eremu Santo Spirito dzień 29 sierpnia, wspomnienie Męczeństwa św. Jana Chrzciciela. Pierwotnie celestynów nazywano braćmi Świętego Ducha. Nazwę celestyni zaczęli używać po kanonizacji założyciela, istniała XIII-XIX wieku. W 1259 władze Sulmony ofiarowały celestynom teren w Morrone. W tym samym roku biskup Valvy udzielił pozwolenia na wzniesienie kościoła dedykowanego Matce Bożej. Papież Urban IV bullą Cum sicut z 1 czerwca 1263 pozwolił biskupowi Chieti na włączenie eremitów z Majelly do zakonu benedyktyńskiego. Następnego dnia bullą Sacrosancta Romana Ecclesia ten sam papież zapewnił wspólnocie protekcję apostolską i usankcjonował jej stan majątkowy. Wspólnoty zależne od Majelly powstawały na terenie diecezji: Chieti, Sulmona, Isernia, Anagni, Ferentino i Sora. W 1275 Grzegorz X przywilejem Religiosam vitam usankcjonował istnienie kongregacji w łonie zakonu benedyktyńskiego. Nowe wspólnoty zaczęły powstawać na obszarach Abruzzo, Królestwa Sycylii i w Lacjum. W Rzymie mnisi celestyńscy otrzymali klasztory Św. Piotra in Montorio i Św. Euzebiusza na Eskwilinie. W XIV w. celestyni posiadali domy zakonne we Francji, w Czechach i w Niemczech, a także w Anglii, Hiszpanii i Belgii. Ekspansję i rozwój celestynów w Niemczech zahamowała reforma protestancka, we Francji Wielka Rewolucja Francuska. Kasatę klasztorów w Królestwie Neapolu przeprowadzono w 1807, w innych regionach Włoch w 1810. (pl)
- Ordem dos Celestinos (Latim: Ordo Coelestinorum), (sigla O.S.B.Coel.) era uma ordem monástica católica romana, um ramo dos beneditinos, fundado em 1248. No fundamento da nova regra, eles foram chamados eremitas de São Damiano, ou moronitas (ou murronitas), e não assumiram a denominação de Celestines até depois da eleição do fundador, Peter de Morone (Pietro Murrone), para o papado como Celestino V. Eles usaram as iniciais pós-nominais OSB Cel. A ordem foi absorvida pela Ordem da Santíssima Anunciação de 1778 pela ordem do Papa Pio VI em 1776. Em 1810, os últimos celestinos foram transferidos. (pt)
- Целестинці (Congregatio або Ordo Coelestinorum (O.S.B. Cel.) — католицький чернечий орден (гілка бенедиктинців), заснований в Абруццо 1254 року відлюдником Петром з гори (Згодом Папа Целестин V). У 1264 році Папа Урбан IV дарував ордену багато привілеїв. У XIII—XIV століттях целестинці заснували багато монастирів у Італії, Франції, Нідерландах та Німеччини. Нині збереглося лише кілька целестинських монастирів у Італії. (uk)
- Целести́нцы — бывший монашеский орден (ветвь бенедиктинцев), основанный в Абруццо в 1254 году отшельником Петром с горы Мурроне (впоследствии папа Целестин V). Орден просуществовал до начала XIX века, в ходе Великой французской революции и наполеоновских войн был уничтожен. Монашеская конгрегация, объединявшая монастыри эремитов в горах Абруццо, была утверждена папой Урбаном IV в 1264 году. Духовным лидером конгрегации был отшельник Пьетро дель Морроне, он составил для общин устав, который базировался на уставе Святого Бенедикта, но предписывал монахам сугубо аскетический образ жизни. На ранней стадии монахи этого ордена были известны как «отшельники св. Дамиана» или «моррониты (муррониты)», название «целестинцы» за ними закрепилось после того, как их основатель был избран папой римским под именем Целестина V. Центром ордена был на горе Морроне. Монахи ордена носили длинную белую тунику с чёрным скапулярием и капюшоном. В XIII—XIV веках целестинцы испытали существенный рост, ими было основано множество монастырей, главным образом, в Италии и Франции, где они пользовались большой поддержкой пап периода авиньонского пленения. В конце XIV века в Италии было более 100 монастырей целестинцев, во Франции более 20. Отдельные обители существовали в Германии, Нидерландах и Чехии. В конце XVI века в ордене начался кризис, многие обители целестинцев во Франции были уничтожены или разорены в ходе религиозных войн. Голландские и немецкие монастыри прекратили существование в период Реформации, после чего орден остался представленным только в Италии и Франции. Кардинал Роберт Беллармин предпринял попытку реформировать орден, по его инициативе была составлена новая конституция, однако это не помогло остановить кризис ордена и сокращение его численности. Последние монастыри целестинцев были ликвидированы во Франции во время Великой французской революции, а в Италии в период наполеоновского завоевания в начале XIX века. Несколько более поздних попыток восстановить орден оказались неудачными. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- La Congregació Benedictina dels Celestins (sigles: O.S.B. Cel.) o Celestins va ser fundada per Pietro del Morrone el 1254: el seu nom deriva del que després va prendre'n el fundador quan, en 1294, va ser elegit papa com a Celestí V. Per això es coneix també el fundador amb el nom de Sant Pere Celestí. (ca)
- Celestini neboli řád celestinů (latinsky Congregatio Coelestinorum, Ordo Coelestinensium, též coelestini, coelestiáni, zkr. O.S.B.Coel.) původně poustevníci sv. Damiána nebo poustevníci z Murrone či bratři sv. Ducha, byli katolický řeholní řád vzniklý reformací řádu sv. Benedikta. (cs)
- Die Cölestiner oder Zölestiner bildeten einen Orden innerhalb der römisch-katholischen Kirche, den Ordo Sancti Benedicti Coelestinensis, Ordenskürzel: OSBCoel, auch: Congregatio Coelestinensis. (de)
- The Celestines were a Roman Catholic monastic order, a branch of the Benedictines, founded in 1244. At the foundation of the new rule, they were called Hermits of St Damiano, or Moronites (or Murronites), and did not assume the appellation of Celestines until after the election of their founder, Peter of Morone (Pietro Murrone), to the Papacy as Celestine V. They used the post-nominal initials O.S.B. Cel. The order was absorbed by Order of the Most Holy Annunciation from 1778 by order of Pius VI in 1776. In 1810 the last Celestines were transferred. (en)
- L’ordre des Célestins (en latin : Pauperes Eremite Domini Celestini) est un ordre monastique de tradition bénédictine érémitique. En 1248, Pierre de Morrone quitte son monastère pour devenir ermite. Ses disciples seront connus comme moines « célestins » lorsque leur maitre et guide est élu pape (1294), prenant le nom de Célestin V. L'ordre se développe en Italie et en France. Il est supprimé en 1778. (fr)
- La Orden de los Celestinos (oficialmente en latín: Ordo Coelestinorum) fue una Orden religiosa católica de clausura monástica fundada por Pedro de Murrone en 1254. El nombre deriva del de su fundador en 1294 después de su elección al papado con el nombre de Celestino V. Esta orden se deriva de la Orden de San Benito, fundada a principios del siglo VI. A los monjes de esta orden religiosa se les conocía como celestinos o murronenses y sus siglas eran O.S.B.Coel. (es)
- La Congregazione dei celestini (in lingua latina Congregatio o anche Ordo Coelestinorum, sigla O.S.B. Coel.) fu fondata da Pietro del Morrone: detti originariamente fratelli di Santo Spirito o majellesi (dal monastero di Santo Spirito a Majella, loro primo insediamento) e poi morronesi (dal monastero del Morrone, sede dell'abate generale della congregazione), i monaci assunsero il nome di celestini dopo il pontificato e la canonizzazione del fondatore (che fu papa con il nome di Celestino V). (it)
- De congregatie van Celestijnen, of orde van Celestijnen (Latijn: Congregatio Coelestinensis, ook wel Ordo Sancti Benedicti Coelestinensis) was een kloosterorde, die zich richtte naar de kloosterregel Regula Benedicti met bijzondere aandacht voor het vasten, de clausuur en het . De congregatie was een onderafdeling van benedictijnen. De naam initialen waren OSBCoel. (nl)
- Ordem dos Celestinos (Latim: Ordo Coelestinorum), (sigla O.S.B.Coel.) era uma ordem monástica católica romana, um ramo dos beneditinos, fundado em 1248. No fundamento da nova regra, eles foram chamados eremitas de São Damiano, ou moronitas (ou murronitas), e não assumiram a denominação de Celestines até depois da eleição do fundador, Peter de Morone (Pietro Murrone), para o papado como Celestino V. Eles usaram as iniciais pós-nominais OSB Cel. A ordem foi absorvida pela Ordem da Santíssima Anunciação de 1778 pela ordem do Papa Pio VI em 1776. Em 1810, os últimos celestinos foram transferidos. (pt)
- Целестинці (Congregatio або Ordo Coelestinorum (O.S.B. Cel.) — католицький чернечий орден (гілка бенедиктинців), заснований в Абруццо 1254 року відлюдником Петром з гори (Згодом Папа Целестин V). У 1264 році Папа Урбан IV дарував ордену багато привілеїв. У XIII—XIV століттях целестинці заснували багато монастирів у Італії, Франції, Нідерландах та Німеччини. Нині збереглося лише кілька целестинських монастирів у Італії. (uk)
- Celestyni (łac. Congregatio lub Ordo Coelestinorum, skrót O.S.B. Coel.) − nieistniejący już zakon męski, kongregacja mnichów benedyktyńskich, biorąca swoją nazwę od imienia założyciela św. Celestyna V. (pl)
- Целести́нцы — бывший монашеский орден (ветвь бенедиктинцев), основанный в Абруццо в 1254 году отшельником Петром с горы Мурроне (впоследствии папа Целестин V). Орден просуществовал до начала XIX века, в ходе Великой французской революции и наполеоновских войн был уничтожен. Последние монастыри целестинцев были ликвидированы во Франции во время Великой французской революции, а в Италии в период наполеоновского завоевания в начале XIX века. Несколько более поздних попыток восстановить орден оказались неудачными. (ru)
|
