| dbo:abstract
|
- In Greek and Latin metre, brevis in longo (/ˈbrɛvɪs ɪn ˈlɒŋɡoʊ/; Classical Latin: [ˈbrɛwɪs ɪn ˈlɔŋɡoː]) is a short syllable at the end of a line that is counted as long. The term is short for (syllaba) brevis in (elemento) longo, meaning "a short [syllable] in place of a long [element]." Although the phenomenon itself has been known since ancient times, the phrase is said to have been invented by the classical scholar Paul Maas. Brevis in longo is possible in various classical metres that require a long syllable at the end of a line, including dactylic hexameters and iambic trimeters. It can also be found in the centre of a line in some metres, before a dieresis (e.g. in the iambic octonarius). However, it does not seem to be found in every metre. For example, in Greek, in ionic metres ending in u u – –, there do not seem to be any examples. A similar phenomenon is found in other languages whose poetic metres are quantitative, such as Arabic, Persian, and Sanskrit. Brevis in longo is associated with catalexis (the shortening of a metre by one syllable), in that when a metre ending u – loses its final syllable, the former short penultimate element becomes long since it is now final. Brevis in longo is distinct from the metrical element anceps, which is a position in a line which can be filled by either a long or a short syllable. These two phenomena are often confused but there are differences between the two. For example, an anceps will be considered short or long in accordance with its natural length. A brevis in longo, on the other hand, will always be considered long, even though its natural quantity is short: the pause at the end of the line adds weight enough for even a short syllable to be counted as long. (en)
- Brevis in longo (z łac. krótka (sylaba) w miejsce długiej) – zjawisko zachodzące w starożytnej poezji iloczasowej, występujące w wielu miarach wierszowych, m.in. w asklepiadeju i w trymetrze jambicznym akatalektycznym. Zjawisko to występuje w przypadku, gdy metrum wymaga, aby sylaba kończąca wers była długa (np. w trymetrze jambicznym), a okazuje się krótka. Choćby nawet sylaba na końcu wersu była krótka z natury, traktuje się ją jako długą w związku z zakończeniem wersu, po którym następuje przerwa na oddech. Nie należy mylić tego zjawiska z ancepsem: anceps może być traktowany albo jako sylaba krótka, albo jako długa, natomiast sylaba brevis in longo jest zawsze traktowana jako długa, niezależnie od jej właściwej długości. (pl)
- 短音長用（拉丁語：brevis in longo）是古希臘語和拉丁語詩歌的韻律中的一條規則，按此規則可以將每行詩末尾的短音節計作長音節以滿足韻律的要求。其拉丁語名稱是syllaba brevis in elemento longo（在長位置上的短音節）的簡寫。 短音長用常與類似的兩用音節混淆，但是兩用音節在計韻律時仍按照本來的長短計算，而短音長用的音節則必須計作長音節。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- 短音長用（拉丁語：brevis in longo）是古希臘語和拉丁語詩歌的韻律中的一條規則，按此規則可以將每行詩末尾的短音節計作長音節以滿足韻律的要求。其拉丁語名稱是syllaba brevis in elemento longo（在長位置上的短音節）的簡寫。 短音長用常與類似的兩用音節混淆，但是兩用音節在計韻律時仍按照本來的長短計算，而短音長用的音節則必須計作長音節。 (zh)
- In Greek and Latin metre, brevis in longo (/ˈbrɛvɪs ɪn ˈlɒŋɡoʊ/; Classical Latin: [ˈbrɛwɪs ɪn ˈlɔŋɡoː]) is a short syllable at the end of a line that is counted as long. The term is short for (syllaba) brevis in (elemento) longo, meaning "a short [syllable] in place of a long [element]." Although the phenomenon itself has been known since ancient times, the phrase is said to have been invented by the classical scholar Paul Maas. A similar phenomenon is found in other languages whose poetic metres are quantitative, such as Arabic, Persian, and Sanskrit. (en)
- Brevis in longo (z łac. krótka (sylaba) w miejsce długiej) – zjawisko zachodzące w starożytnej poezji iloczasowej, występujące w wielu miarach wierszowych, m.in. w asklepiadeju i w trymetrze jambicznym akatalektycznym. (pl)
|
