| dbo:abstract
|
- Bhagvan, auch Bhagwan oder Bhagavan (Sanskrit, m., भगवत्, bhagavat, Nom./Vok. Sing.: bhagavan), ist in Indien der Ausdruck für Gesegneter, Erhabener, Gott, Herr, Glücklicher, Verehrungswürdiger, Liebenswerter. (de)
- Bhagavan (Sanskrit: भगवान्, romanized: Bhagavān; Pali: Bhagavā), also spelt Bhagwan (sometimes translated in English as "Lord"), is an epithet within Indian religions used to denote figures of religious worship. In Hinduism it is used to signify a deity or an avatar, particularly for Krishna and Vishnu in Vaishnavism, Shiva in Shaivism and Durga or Adi Shakti in Shaktism. In Jainism the term refers to the Tirthankaras, particularly Mahavira, and in Buddhism to the Buddha. In many parts of India and South Asia, Bhagavan represents the abstract concept of a universal God to Hindus who are spiritual and religious but do not worship a specific deity. In bhakti school literature, the term is typically used for any deity to whom prayers are offered. A particular deity is often the devotee's one and only Bhagavan. The female equivalent of Bhagavān is Bhagavati. To some Hindus, the word Bhagavan is an abstract, genderless concept of God. In Buddhism's Pali and Sanskrit scriptures, the term is used to denote Gautama Buddha, referring him as Bhagavā or Bhagavān (translated with the phrase "Lord" or "The Blessed One"). The term Bhagavan is also found in other Theravada, Mahayana and Tantra Buddhist texts. (en)
- Bhagavan (Sanskrit : भगवान्, IAST : Bhagavān), bhagavant ou bhagavat, désigne Dieu, et signifie bienheureux. Dans l'hindouisme, Bhagavān est une épithète de Dieu, notamment concernant Krishna et les autres avatars de Vishnu dans le Vishnouisme, de même que pour Shiva dans le Shivaïsme. Cependant Bhagavān représente également le Dieu sans forme abstrait, l'Ultime Réalité Absolue. Le terme Bhagavān n'apparaît pas dans les Vedas ni dans les Upanishads. Les anciens textes sanskrit utilisent le terme Brahman pour désigner l'âme suprême, la réalité absolue. Le mot Bhagavān apparaît plus tardivement, on le trouve notamment dans la Bhagavad Gita et les Puranas. Bhagavan est aussi un terme respectueux. Il peut s'écrire Bhagwan ou Bhagawan. Il est parfois utilisé comme titre de vénération, par exemple lorsque l'on parle de Jambeshwar Bhagavan. C'est également le titre qui a été attribué à Osho, avant que celui-ci ne prenne ce nouveau nom (qui est aussi un titre, signifiant « professeur, maître »). Dans le bouddhisme, c'est un titre donné à Gautama Bouddha. (fr)
- En el marco de las religiones de la India, Bhagavān es uno de los nombres con que se designa a Dios. En varias tradiciones hindúes hace referencia específica a un dios personal y diferencia su uso de otros términos similares como Brahman o Espíritu Supremo y así, con este uso, Bhagavān es, en cierto modo, análogo al concepto cristiano de Dios. Bhagavān usado como título de veneración se suele traducir como Señor. Ejemplos de esto son: «Bhagavān Krisná», «Bhagavān Shivá», «Bhagavān Naraian», etc. El femenino es Bhagavatī y es un epíteto de Durgá y otras diosas. El título se ha utilizado como una forma respetuosa para un gran número de guías espirituales en la India contemporánea. (es)
- Is éard atá sa téarma Sanscraite Bhagwan nó Bhagavan (भगवान्) ná focal ginearálta Hiondúch le haghaidh Dé., Tá sé cosúil leis an téarma Dia i nGaeilge. Téarma eile é brahm (ब्रह्म). (ga)
- Bhagawan, juga ditulis Bhagwan atau Bhagawat, (Dewanagari: भगवान्; IAST: Bhagavān भगवान्) secara harfiah berarti "memiliki keberuntungan, terberkati, sejahtera" (dari kata benda , berarti "nasib baik, kekayaan", berkaitan dengan rumpun bahasa Slavia bog 'Tuhan', bahasa Rusia богач [boga'ch] 'kaya'). Dalam beberapa tradisi agama Hindu kata itu digunakan untuk merujuk kepada Zat Yang Mahakuasa atau Kebenaran Mutlak, tetapi dengan rujukan yang lebih spesifik mengacu kepada Zat yang Mahakuasa yang memiliki kepribadian (Tuhan berkepribadian). Ciri "pribadi" ini mengindikasikan perbedaan penggunaan kata Bhagawan dari istilah serupa lainnya, seperti Brahman, "Roh Yang Tertinggi" atau "jiwa", maka dalam penggunaan ini, Bhagawan dalam banyak hal mirip dengan konsep ketuhanan Kekristenan secara umum. Bhagawan yang digunakan sebagai gelar kehormatan sering kali diterjemahkan sebagai "Tuan", misalnya "Bhagawan Kresna", "Bhagawan Siwa", "Bhagavan Swaminarayan", dsb. Dalam agama Buddha dan Jainisme, Gautama Buddha, Mahavira dan Tirthankara lainnya, para Buddha dan bodhisattva juga dihormati dengan gelar tersebut. Kata feminin untuk Bhagawan adalah Bhagawatī dan merupakan gelar Durga dan dewi Hindu lainnya. Gelar tersebut juga digunakan sebagai bentuk kata sapaan terhormat untuk guru spiritual di India pada zaman sekarang. (in)
- 바가바(婆伽婆,산스크리트어: bhagavat,팔리어: bhagavā,bhagavant)는 고타마 붓다를 비롯한 부처의 지위를 증득한 이를 칭하는 호칭 가운데 하나이다. 박가범(薄伽梵) · 박아범(薄阿梵) · 바가범(婆伽梵) · 바가반(婆伽伴) · 바아부저(婆誐嚩底) · 바아부제(婆誐嚩帝) 또는 박가발제(薄伽跋帝)라고도 음역한다. 이러한 호칭을 '모든 부처 또는 여래에게 통용되는 호칭' 즉 부처의 다른 명칭이라는 뜻에서 전통적인 용어로 제불통호(諸佛通號)라고 한다. 제불통호는 부처 또는 여래에 대한 특정한 10가지 호칭인 여래10호(如來十號)를 포함하는 개념이다. 바가바의 원어인 산스크리트어 바가바트(bhagavat)는 세존(世尊)이라고도 의역되는데, 이 때의 바가바는 여래10호에 속한다. 불교 경전과 논서들에서 고타마 붓다는 아주 흔히 세존이라 호칭되고 있다. 용수의 《대지도론》 제2권에 따르면 바가바에 다음의 4가지 뜻이 있다. 1.
* 유덕(有德): 덕이 있음 2.
* 분별교(分別巧): 법을 잘 분별함 3.
* 유명성(有名聲): 명성이 있음 4.
* 능파(能破): 3독(三毒)을 깨뜨림에 있어 능함 (ko)
- バガヴァン（Bhagavān,भगवान्, Bhagavān; Bhagavā、Bhagwanとは、インド発祥の宗教において宗教的尊者を呼称する形容語句である。ヒンドゥー教では神々（deity）やアヴァターラを指し、とりわけインドでは、ではヴィシュヌの化身としてのクリシュナを、ではシヴァを指している。 仏教では、仏典中にて釈迦を指す言葉として使われており、Bhagavā、Bhagavān、世尊などと表記される。バガヴァンという言葉は上座部仏教、大乗仏教、密教の仏典中にも見られる (ja)
- Bhagavan (Sanskriet: Bhagavana van bhaga = spirituele uitstraling of een combinatie van zes kwaliteiten en ga = het Wezen waarnaar alle microkosmossen terugkeren, met achtervoegsel vana) is een van de benamingen voor God, met name als aanduiding van een goddelijke persoonlijkheid zoals Krishna of Shiva, maar ook wel gebruikt als eretitel voor bepaalde gerealiseerde persoonlijkheden, bijvoorbeeld Gautama Boeddha. Het bha uit Bhagavan betekent bheti bhasayate lokan - iemand die alle verlicht met zijn aura door de bovenmenselijke uitnemendheid van oneindige vitaliteit, wijsheid en grootsheid en die dat licht (alleen) van zichzelf heeft. Het ga betekent Ityagacchatyajasram gacchati yasmin ima praja agacchati yasmat - "het Wezen, de Entiteit naar wie alle microkosmossen terugkeren": gacchati = "gaat"; yasmin = naar wie; agacchati yasmat = "van wie alle afkomstig zijn". Bhaga betekent echter ook een combinatie van zes bovenmenselijke kwaliteiten: aeshvarya, viirya, yasha, shrii, jinana en vaeragya. 1.
* Aeshvarya: betekent occult vermogen. De aeshvarya's zijn: anima, mahima, laghima, prapti, iishitva, vashitva, prakamya en antaryamitva. Occult betekent letterlijk: 'dat wat komt als resultaat van (het volgen van) een cultus'. 2.
* Viirya: betekent "heldenmoed". Wiens aanwezigheid angst inboezemt bij zijn vijanden, wie goed kan besturen en anderen aanzetten tot actie en naar eigen wil overweldigende gelaatstrekken kan aannemen heeft viirya. 3.
* Yasha: betekent roem. De acties van Bhagavan roepen zowel positieve roem als verguizing en laster (apayasha) op. 4.
* Shrii: Sha is de akoestische wortel van (het veranderende grondbeginsel) en ra is de akoestische wortel van energie. Shrii betekent "de macht om aan te trekken" - een unieke combinatie van veranderende schittering en innerlijke vitaliteit. Ook gewone mensen in India voegen het voorvoegsel aan hun naam toe als ze deze kwaliteit wensen te krijgen. 5.
* Jinanam: in de betekenis van spirituele kennis of parajinana (zelfkennis) of atmajinana. Andere vormen van kennis zijn hiervan afgeleide kennis (reflecties van zelfkennis). 6.
* Vaeragya betekent "onthechtheid", van voorvoegsel vi, het wortelwerkwoord rainj en achtervoegsel ghain. Rainj betekent de geest bevrijden van alle kleuren, alle verlangens en aspiraties, Samen heten deze zes kwaliteiten bhaga en wie ze al deze zes kwaliteiten heeft noemt men Bhagavan. Maar de titel wordt ook aan anderen, zoals sommige moderne spirituele leiders, gegeven. (nl)
- Bhagavat è un termine sanscrito (devanāgarī: भगवत्) che in qualità di sostantivo intende "divino", "glorioso", "adorabile", epiteto di Visnù, di Kṛṣṇa, di Śiva, ma anche di un buddha o di uno jina. Nella sua forma di termine al nominativo di prima persona anche Bhagavān, più diffuso, ma riferito principalmente agli ambiti buddhisti, viṣṇuiti e kṛṣṇaiti. Nelle scritture pali e sanscrite del buddihsmo, il termine è usato per denotare Gautama Buddha, riferendosi a lui come Bhagavā o Bhagavān (tradotto con la frase "Signore" o "Il Beato"). Il termine Bhagavan si trova anche in altri testi buddisti Theravada, Mahayana e Tantra. Inteso come aggettivo, il sanscrito bhagavat intende indicare ciò che è "beato", "felice", "fortunato". Il correlato bhāgavata in qualità di sostantivo indica l'adoratore del Bhagavat, mentre in qualità di aggettivo indica ciò che è relativo al Bhagavat, quindi a Viṣṇu, Kṛṣṇa, Śiva, etc.. Bhagavat, bhāgavata, Bhagavān, ma anche bhakti e bhāga (sostantivo maschile: "parte", "porzione"), sono tutti termini derivati dalla radice sanscrita bhaj col significato di "distribuire", "avere parte", ma anche "partecipare". In tale ambito, nel Ṛgveda, bhāga indica quella "parte" di una "spartizione", mentre Bhaga è il nome di uno dei sei Āditya, precisamente di quello legato alla funzione del sovrano quando distribuisce la preda di guerra o i prodotti collettivi tra i membri adulti delle tribù arie. Quindi il sovrano umano è bhaga nelle sue funzioni di dispensatore di beni, perciò ricco ma munifico. Il termine bhagavān appare per la prima volta nel Ṛgveda ed è chiaramente indicato nella Śvetāśvatara Upaniṣad: Da qui i bhāgavata, i devoti beneficiati dal Bhagavān/Bhagavat, quindi quel culto teistico alle origini del viṣṇuismo e kṛṣṇaismo moderni, attestato epigraficamente già a partire dal II secolo a.C. Bhāskara, il mistico e filosofo hindu dell'VIII/IX sec., autore del Bhāskara-bhāṣya commentario del Brahmasūtra, intenderà il Bhagavān come colui che detiene il bhaga ovvero che manifesta sei qualità: regalità, giustizia, gloria, prosperità, distacco e liberazione. (it)
- Bhagawan (dewanagari भगवान्, tlr. Bhagavān, sanskryt Bhagawant „ten, który jest błogosławiony”, ang. Bhagavan) – tytuł nadawany wybitnym osobom i bóstwom w hinduizmie sugerujący umiejętność doświadczania błogosławieństwa Bhagawana.Termin ten bywa oddawany w tłumaczeniu poprzez słowo "Pan". (pl)
- Бхагава́т, бхагаван (санскр. भगवान्, IAST: bhagavān «господин, владыка») — в индуизме имя-эпитет высших божеств, прежде всего Вишну и его аватар (Кришна и др.), реже Шивы и др. В буддизме этим титулом называют Гаутама Будду. Также бхагават было и остаётся в Индии формой вежливого обращения к почитаемому лицу (богу, святому, царю и др.), вроде русского «господин». Бхагава́ти (bhágavati «Владеющая счастьем») — женский род от «бхагават», используется как эпитет Лакшми. (ru)
- 薄伽梵（梵語：भगवान्，Bhagavān；巴利語：Bhagavā)，是印度宗教對崇敬對象的稱號。在印度教，這稱號用於敬稱印度天神及其化身，特別是用來尊稱毗濕奴的化身黑天，以及濕婆的化身大黑天。在耆那教則用於尊稱蒂爾丹嘉拉，特別是筏馱摩那。佛教用此稱號尊稱佛陀。 在印度和南亞，對許多不崇拜特定天神或對象但仍有虔誠信仰的民眾來說，薄伽梵就相當於抽象概念的至上神。 (zh)
- Бгаґаван (санскр. भगवान्, Bhagavān IAST) — термін, що часто використовується в індуїзмі по відношенню до Верховного Суті або Абсолютною Істини як до Особи Бога, як до Бога в Його особистісному аспекті.. Походить від "Бгаґа" (РВ VII, 41), Вимовляється як "Бгаґаван", (h - є придиховим звуком, близьким до "г" (після дзвінких), чи до "х" (після глухих приголосних)). У слов'янських мовах закріпилось у скорочених формах - "Бог" або "Буг". Іноді також Сваям-бгаґаван. Ця особистісна концепція Бгаґавана більш-менш тотожна загальному поняттю Бог у християнстві. Бгаґаван також використовується як термін, тотожний слову «господь» російською мовою, як наприклад «Бгаґаван Крішна» або «Бгаґаван Шива» та ін. Тому іноді культ Вішну називають бхагаватизм. У буддизмі і джайнізмі, цим титулом називають Ґаутама Буддгу, Махавіра та інших Тіртханкар, а також бодгісаттв. У сучасному контексті, термін часто вживається як поважна форма звертання до духовних вчителів у Індії. Бгаґават — жіночий рід від «Бгаґаван», використовується в індуїзмі як епітет Дурґи та інших богинь. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Bhagvan, auch Bhagwan oder Bhagavan (Sanskrit, m., भगवत्, bhagavat, Nom./Vok. Sing.: bhagavan), ist in Indien der Ausdruck für Gesegneter, Erhabener, Gott, Herr, Glücklicher, Verehrungswürdiger, Liebenswerter. (de)
- Is éard atá sa téarma Sanscraite Bhagwan nó Bhagavan (भगवान्) ná focal ginearálta Hiondúch le haghaidh Dé., Tá sé cosúil leis an téarma Dia i nGaeilge. Téarma eile é brahm (ब्रह्म). (ga)
- 바가바(婆伽婆,산스크리트어: bhagavat,팔리어: bhagavā,bhagavant)는 고타마 붓다를 비롯한 부처의 지위를 증득한 이를 칭하는 호칭 가운데 하나이다. 박가범(薄伽梵) · 박아범(薄阿梵) · 바가범(婆伽梵) · 바가반(婆伽伴) · 바아부저(婆誐嚩底) · 바아부제(婆誐嚩帝) 또는 박가발제(薄伽跋帝)라고도 음역한다. 이러한 호칭을 '모든 부처 또는 여래에게 통용되는 호칭' 즉 부처의 다른 명칭이라는 뜻에서 전통적인 용어로 제불통호(諸佛通號)라고 한다. 제불통호는 부처 또는 여래에 대한 특정한 10가지 호칭인 여래10호(如來十號)를 포함하는 개념이다. 바가바의 원어인 산스크리트어 바가바트(bhagavat)는 세존(世尊)이라고도 의역되는데, 이 때의 바가바는 여래10호에 속한다. 불교 경전과 논서들에서 고타마 붓다는 아주 흔히 세존이라 호칭되고 있다. 용수의 《대지도론》 제2권에 따르면 바가바에 다음의 4가지 뜻이 있다. 1.
* 유덕(有德): 덕이 있음 2.
* 분별교(分別巧): 법을 잘 분별함 3.
* 유명성(有名聲): 명성이 있음 4.
* 능파(能破): 3독(三毒)을 깨뜨림에 있어 능함 (ko)
- バガヴァン（Bhagavān,भगवान्, Bhagavān; Bhagavā、Bhagwanとは、インド発祥の宗教において宗教的尊者を呼称する形容語句である。ヒンドゥー教では神々（deity）やアヴァターラを指し、とりわけインドでは、ではヴィシュヌの化身としてのクリシュナを、ではシヴァを指している。 仏教では、仏典中にて釈迦を指す言葉として使われており、Bhagavā、Bhagavān、世尊などと表記される。バガヴァンという言葉は上座部仏教、大乗仏教、密教の仏典中にも見られる (ja)
- Bhagawan (dewanagari भगवान्, tlr. Bhagavān, sanskryt Bhagawant „ten, który jest błogosławiony”, ang. Bhagavan) – tytuł nadawany wybitnym osobom i bóstwom w hinduizmie sugerujący umiejętność doświadczania błogosławieństwa Bhagawana.Termin ten bywa oddawany w tłumaczeniu poprzez słowo "Pan". (pl)
- Бхагава́т, бхагаван (санскр. भगवान्, IAST: bhagavān «господин, владыка») — в индуизме имя-эпитет высших божеств, прежде всего Вишну и его аватар (Кришна и др.), реже Шивы и др. В буддизме этим титулом называют Гаутама Будду. Также бхагават было и остаётся в Индии формой вежливого обращения к почитаемому лицу (богу, святому, царю и др.), вроде русского «господин». Бхагава́ти (bhágavati «Владеющая счастьем») — женский род от «бхагават», используется как эпитет Лакшми. (ru)
- 薄伽梵（梵語：भगवान्，Bhagavān；巴利語：Bhagavā)，是印度宗教對崇敬對象的稱號。在印度教，這稱號用於敬稱印度天神及其化身，特別是用來尊稱毗濕奴的化身黑天，以及濕婆的化身大黑天。在耆那教則用於尊稱蒂爾丹嘉拉，特別是筏馱摩那。佛教用此稱號尊稱佛陀。 在印度和南亞，對許多不崇拜特定天神或對象但仍有虔誠信仰的民眾來說，薄伽梵就相當於抽象概念的至上神。 (zh)
- Bhagavan (Sanskrit: भगवान्, romanized: Bhagavān; Pali: Bhagavā), also spelt Bhagwan (sometimes translated in English as "Lord"), is an epithet within Indian religions used to denote figures of religious worship. In Hinduism it is used to signify a deity or an avatar, particularly for Krishna and Vishnu in Vaishnavism, Shiva in Shaivism and Durga or Adi Shakti in Shaktism. In Jainism the term refers to the Tirthankaras, particularly Mahavira, and in Buddhism to the Buddha. (en)
- En el marco de las religiones de la India, Bhagavān es uno de los nombres con que se designa a Dios. En varias tradiciones hindúes hace referencia específica a un dios personal y diferencia su uso de otros términos similares como Brahman o Espíritu Supremo y así, con este uso, Bhagavān es, en cierto modo, análogo al concepto cristiano de Dios. Bhagavān usado como título de veneración se suele traducir como Señor. Ejemplos de esto son: «Bhagavān Krisná», «Bhagavān Shivá», «Bhagavān Naraian», etc. (es)
- Bhagavan (Sanskrit : भगवान्, IAST : Bhagavān), bhagavant ou bhagavat, désigne Dieu, et signifie bienheureux. Dans l'hindouisme, Bhagavān est une épithète de Dieu, notamment concernant Krishna et les autres avatars de Vishnu dans le Vishnouisme, de même que pour Shiva dans le Shivaïsme. Cependant Bhagavān représente également le Dieu sans forme abstrait, l'Ultime Réalité Absolue. (fr)
- Bhagawan, juga ditulis Bhagwan atau Bhagawat, (Dewanagari: भगवान्; IAST: Bhagavān भगवान्) secara harfiah berarti "memiliki keberuntungan, terberkati, sejahtera" (dari kata benda , berarti "nasib baik, kekayaan", berkaitan dengan rumpun bahasa Slavia bog 'Tuhan', bahasa Rusia богач [boga'ch] 'kaya'). Dalam beberapa tradisi agama Hindu kata itu digunakan untuk merujuk kepada Zat Yang Mahakuasa atau Kebenaran Mutlak, tetapi dengan rujukan yang lebih spesifik mengacu kepada Zat yang Mahakuasa yang memiliki kepribadian (Tuhan berkepribadian). (in)
- Bhagavat è un termine sanscrito (devanāgarī: भगवत्) che in qualità di sostantivo intende "divino", "glorioso", "adorabile", epiteto di Visnù, di Kṛṣṇa, di Śiva, ma anche di un buddha o di uno jina. Nella sua forma di termine al nominativo di prima persona anche Bhagavān, più diffuso, ma riferito principalmente agli ambiti buddhisti, viṣṇuiti e kṛṣṇaiti. Inteso come aggettivo, il sanscrito bhagavat intende indicare ciò che è "beato", "felice", "fortunato". Il termine bhagavān appare per la prima volta nel Ṛgveda ed è chiaramente indicato nella Śvetāśvatara Upaniṣad: (it)
- Bhagavan (Sanskriet: Bhagavana van bhaga = spirituele uitstraling of een combinatie van zes kwaliteiten en ga = het Wezen waarnaar alle microkosmossen terugkeren, met achtervoegsel vana) is een van de benamingen voor God, met name als aanduiding van een goddelijke persoonlijkheid zoals Krishna of Shiva, maar ook wel gebruikt als eretitel voor bepaalde gerealiseerde persoonlijkheden, bijvoorbeeld Gautama Boeddha. Bhaga betekent echter ook een combinatie van zes bovenmenselijke kwaliteiten: aeshvarya, viirya, yasha, shrii, jinana en vaeragya. (nl)
- Бгаґаван (санскр. भगवान्, Bhagavān IAST) — термін, що часто використовується в індуїзмі по відношенню до Верховного Суті або Абсолютною Істини як до Особи Бога, як до Бога в Його особистісному аспекті.. Походить від "Бгаґа" (РВ VII, 41), Вимовляється як "Бгаґаван", (h - є придиховим звуком, близьким до "г" (після дзвінких), чи до "х" (після глухих приголосних)). У слов'янських мовах закріпилось у скорочених формах - "Бог" або "Буг". Іноді також Сваям-бгаґаван. Ця особистісна концепція Бгаґавана більш-менш тотожна загальному поняттю Бог у християнстві. (uk)
|
