| dbo:abstract
|
- Bataanský pochod smrti (japonsky バターン死の行進) byl 128 kilometrů dlouhý nucený přesun 76 tisíc amerických a filipínských válečných zajatců (včetně sedmi Čechů, z nichž dva během pochodu zemřeli) po . Byl proveden japonskou císařskou armádou a byl provázen násilným jednáním japonských vojáků, které vyústilo ve vysoký počet obětí mezi zajatci (7 až 10 tisíc osob). Spojenecká vojenská komise pochod označila za válečný zločin a místní velitel japonské armády Homma Masaharu byl za tento zločin 3. dubna 1946 popraven. (cs)
- Der Todesmarsch von Bataan war ein 1942 von japanischen Soldaten an amerikanischen und philippinischen Kriegsgefangenen verübtes Kriegsverbrechen in der Frühphase des Pazifikkriegs (Zweiter Weltkrieg) auf den Philippinen. (de)
- The Bataan Death March (Filipino: Martsa ng Kamatayan sa Bataan; Spanish: Marcha de la muerte de Bataán ; Kapampangan: Martsa ning Kematayan quing Bataan; Japanese: バターン死の行進, Hepburn: Batān Shi no Kōshin) was the forcible transfer by the Imperial Japanese Army of between 60,000 and 80,000 American and Filipino prisoners of war from Saysain Point, Bagac, Bataan and Mariveles to Camp O'Donnell, Capas, Tarlac, via San Fernando, Pampanga, the prisoners being forced to march despite many dying on the journey. The transfer began on April 9, 1942, after the three-month Battle of Bataan in the Philippines during World War II. The total distance marched from Mariveles to San Fernando and from the Capas Train Station to Camp O'Donnell is variously reported by differing sources as between 60 and 69.6 miles (96.6 and 112.0 km). Sources also report widely differing prisoner of war casualties prior to reaching Camp O'Donnell: from 5,000 to 18,000 Filipino deaths and 500 to 650 American deaths during the march. The march was characterized by severe physical abuse and wanton killings. After the war, the Japanese commander, General Masaharu Homma and two of his officers, Major General Yoshitaka Kawane and Colonel Kurataro Hirano, were tried by United States military commissions for war crimes and sentenced to death on charges of failing to prevent their subordinates from committing war crimes. Homma was executed in 1946, while Kawane and Hirano were executed in 1949. (en)
- La marcha de la muerte de Bataán fue una marcha forzada de alrededor de 76 000 prisioneros de guerra y civiles filipinos y estadounidenses que fueron capturados por los japoneses en Filipinas, acontecida el mes de abril de 1942 durante la Segunda Guerra Mundial. Desde la punta sur de la península de Bataán, los presos hambrientos y maltratados fueron obligados a caminar más de 101 km hasta un campo de prisioneros. La marcha se caracterizó por una serie de abusos físicos y matanzas que resultaron en la muerte de varios miles de prisioneros, tanto civiles como militares. Al finalizar la guerra, esta marcha fue catalogada como un crimen de guerra por parte de la comisión militar aliada. (es)
- Pawai Kematian Bataan (Filipina: Martsa ng Kamatayan sa Bataan; Jepang: バターン死の行進, Hepburn: Batān Shi no Kōshin) adalah pemindahan paksa oleh Angkatan Darat Kekaisaran Jepang terhadap 60,000–80,000 tahanan perang Filipina dan Amerika dari Titik Saysain, Bagac, Bataan dan Mariveles ke , Capas, Tarlac, melalui , dimana para tahanan diangkut memakai kereta. Total jarak perjalanan dari Mariveles sampai San Fernando dan dari Stasiun Kereta Capas sampai Kamp O'Donnell dilaporkan beragam oleh sumber-sumber berbeda antara 96.6 hingga 112.0 km. Sumber-sumber berbeda juga banyak mengabarkan jumlah korban tahanan perang yang berbeda sebelum mencapai Kamp O'Donnell: dari 5,000 sampai 18,000 korban tewas Filipina dan 500 sampai 650 korban tewas Amerika pada barisan tersebut. Barisan tersebut diwarnai dengan serangkaian dan pembunuhan dan kemudian digugat oleh Sekutu atas kejahatan perang Jepang. (in)
- La marche de la mort de Bataan (en anglais Bataan Death March, en japonais Batān shi no kōshin) eut lieu aux Philippines, du 9 avril au 1er mai 1942, et fut comptée ultérieurement comme l'un des crimes de guerre japonais. La marche forcée concerna de 70 000 à 85 000 prisonniers de guerre américains et philippins capturés par l'Armée impériale japonaise après la bataille de Bataan qui avait duré trois mois, celle-ci étant elle-même un épisode de la bataille des Philippines durant la Guerre du Pacifique. (fr)
- La marcia della morte di Bataan (in tagalog: Martsa ng Kamatayan; in giapponese: バターン死の行進 Batān shi no kōshin?) è il nome con cui è conosciuto il trasferimento forzato, operato dall'esercito imperiale giapponese, di circa 75.000-80.000 prigionieri di guerra filippini e statunitensi in seguito alla fine della battaglia di Bataan, il 9 aprile 1942, durante la campagna delle Filippine. (it)
- 죽음의 바탄 행진(영어: Bataan Death March, 타갈로그어: Martsa ng Kamatayan sa Bataan, 일본어: バターン死 (し)の行進 (こうしん))은 태평양 전쟁 초기에 일본군이 7만 명의 미군과 필리핀군 전쟁포로를 학대한 행위로, 1942년 4월 9일 필리핀 바탄 반도 남쪽 끝 에서 산페르난도까지 무려 88km를 강제적으로 행진하게 한 것이다. 다시 부터 까지 13km를 강제로 행진하였는데 전쟁 포로 70,000명이 행진 과정 중 구타, 굶주림 등을 당했고 낙오자는 총검으로 찔려 죽음을 당했다. 결국 7,000명~10,000명의 전쟁 포로들이 행진 도중에 사망했고 54,000명만 수용소에 도착했다. 그리고 나머지는 정글 속으로 도망쳤으며 이 책임으로 필리핀 침공작전을 계획한 사령관 혼마 마사하루 중장은 1946년 4월 3일 에서 유죄를 선고받고 처형된다. 하지만 고의적 명령 왜곡으로 이 사태를 초래한 쓰지 마사노부 중좌는 처벌은커녕 전범으로 기소되지도 않았다. (ko)
- バターン死の行進（バターンしのこうしん、タガログ語: Martsa ng Kamatayan sa Bataan、英語: Bataan Death March）とは、太平洋戦争緒戦の日本軍によるフィリピン進攻作戦において、バターン半島で日本軍に投降したアメリカ軍・アメリカ領フィリピン軍の捕虜が、捕虜収容所に移動する際に多数死亡した行進のことを言う。全長は120kmで、元々はその半分弱は鉄道とトラックで運ばれる予定であったが、計画を立てた当初の捕虜の予想数と、実際の捕虜の数に大きく違いがあり、結局約83kmの距離を3日間、1日平均14kmを難民と捕虜と監視の日本兵が歩いた。 フィリピンでは、日本がアメリカ軍を破ってバターン半島を陥落させた4月9日を2009年から勇者の日 （タガログ語: Araw ng Kagitingan）としてフィリピン・アメリカの戦士を称える休日として定めている。 (ja)
- Bataański marsz śmierci (ang. Bataan Death March, jap. バターン死の行進; Batān Shi no Kōshin, fil. Martsa ng Kamatayan sa Bataan) – przymusowa ewakuacja około 76–78 tys. jeńców wojennych przeprowadzona przez Cesarską Armię Japońską w kwietniu 1942 roku, w czasie wojny na Pacyfiku, po kapitulacji amerykańsko-filipińskiego garnizonu na półwyspie Bataan. Generał Masaharu Homma, dowódca japońskiego 14. Obszaru Armijnego, zamierzał jak najszybciej zdobyć ostatni amerykański bastion na Filipinach, którym była wyspa Corregidor. Dlatego rozkazał, aby z Bataanu, będącego podstawą wyjściową do kolejnej operacji, jak najszybciej usunąć wszystkich jeńców wojennych. Od 76 tys. do 78 tys. Amerykanów i Filipińczyków – wyczerpanych kilkumiesięcznymi walkami, niedożywionych, często rannych lub chorych – popędzono pieszo do odległego o ponad 100 kilometrów San Fernando, skąd zostali przetransportowani koleją do , a następnie doprowadzeni do obozu jenieckiego O'Donnell. Maszerującym w tropikalnym upale jeńcom wydawano minimalne ilości wody i pożywienia, a rannym i chorym w większości wypadków nie udzielono pomocy medycznej. Jeńcy byli także nieustannie maltretowani przez japońskich żołnierzy. Tych, którzy nie byli w stanie iść dalej, rozstrzeliwano lub zakłuwano bagnetami. Szacuje się, że w trakcie „marszu śmierci” zginęło około 500–1000 Amerykanów i nawet do 10 tys. Filipińczyków. Tysiące innych zmarło wkrótce po dotarciu do O'Donnell. „Bataański marsz śmierci” jest jedną z najbardziej znanych zbrodni popełnionych przez japońskie siły zbrojne podczas wojny na Pacyfiku. (pl)
- De dodenmars van Bataan of Bataan-dodenmars vond plaats in de Filipijnen in 1942. De 101 kilometer lange mars tussen Mariveles en werd later betiteld als een Japanse oorlogsmisdaad. Ze gebeurde na afloop van de drie maanden durende Slag om Bataan, een beslissend onderdeel tijdens de Slag om de Filipijnen in de Tweede Wereldoorlog. Na de overgave van de geallieerde troepenmacht bestaande uit Amerikaanse en Filipijnse strijdkrachten werden de ongeveer 72.000 tot 75.000 krijgsgevangenen gedwongen om zich lopend te verplaatsen naar de krijgsgevangenenkampen. De tocht werd veel gevangenen fataal als gevolg van fysieke mishandelingen door de strijdkrachten van het Japanse Keizerrijk. Onthoofdingen, het doorsnijden van de keel en het bij het voorbijgaan doodschieten waren de meest voorkomende praktijken. Deze waren nog genadig vergeleken met het steken met een bajonet, verkrachting, het opensnijden van de buik, het in elkaar slaan met de achterkant van een geweer en het opzettelijk onthouden van eten en drinken tijdens de bijna continu voortdurende mars van een week door de tropische hitte. Wanneer men viel was men ten dode opgeschreven. Dat gold ook bij het uiten van protest of ongenoegen. Het precieze dodental als gevolg tijdens de mars is niet bekend. Er zijn historici die spreken van 6.000 tot 11.000 slachtoffers. Anderen hebben berekend dat zo'n 18.000 krijgsgevangenen de kampen nooit bereikt hebben. (nl)
- Dödsmarschen från Bataan kallas förflyttningen av amerikanska och filippinska krigsfångar efter den japanska segern i 1941–1942 under andra världskriget. En stor del av de redan försvagade soldaterna avled av de svåra förhållandena eller dödades av japanska trupper. Den japanske befälhavaren, general Masaharu Homma, dömdes efter krigets slut till döden för krigsförbrytelser av de allierade och arkebuserades. (sv)
- Marcha da Morte de Bataan é o nome como ficou conhecido um dos maiores crimes de guerra da Segunda Guerra Mundial, ocorrido no início da Guerra do Pacífico, contra prisioneiros norte-americanos e filipinos derrotados pelas forças japonesas após a Batalha de Bataan, parte da Batalha das Filipinas, ocorrida entre dezembro de 1941 e abril de 1942. (pt)
- 巴丹死亡行軍（英語：Bataan Death March；日语：バターン死の行進）是第二次世界大戰太平洋戰爭期間日軍對巴丹半島投降的76,000至78,000名美國與菲律賓戰俘實施強迫行軍、、屠殺的暴行，後被判為戰爭罪行。 1942年初，日軍第14軍司令官本間雅晴中將希望盡快佔領美軍在菲律賓最後的據點——科雷吉多岛，因此下令將所有戰俘從巴丹轉移至後續行動的據點。高達76,000至78,000名美國與菲律賓戰俘在已連續數個月的戰鬥後疲憊不堪、營養不良和滿身傷病的情況下，被日軍強迫徒步趕往100多公里外的聖費爾南多，再從當地以鐵路運送至卡帕斯，最後進到關押。戰俘在熱帶高溫的天氣下行軍，一路上被給予的糧食和水極少，大多數傷員和病患皆未獲得妥善照護，許多戰俘還受到日軍士兵的虐待，而無法行軍的戰俘則遭其以射殺或被刺刀刺死。在「死亡行軍」估計約500至1,000名美軍和高達10,000名菲軍死亡，另有數千人在抵達戰俘營後不久死亡。 「巴丹死亡行軍」是日軍於太平洋戰爭犯下最著名的暴行之一。 (zh)
- Марш смерти на полуострове Батаан (тагальск. Martsa ng Kamatayan sa Bataan, яп. バターン死の行進 Бата:н си но ко:син), протяженностью в 97 км имел место в 1942 году на Филиппинах после окончания битвы за Батаан и позднее был расценён как военное преступление японцев. Военнопленные подвергались немотивированно жестокому обращению, такому как убийства, запрет пить и др. (ru)
- Марш Смерті з Батаану (англ. Bataan Death March) — воєнний злочин часів Другої світової війни, коли Імперська армія Японії переводила американських та філіппінських військовополонених з півдня півострову Батаан до табору «О'Доннел» в провінції Тарлак. Марш смерті довжиною 106 кілометрів мали подолати від 60000 до 80000 полонених, з них 2500-10000 філіппінців та 100—650 американців померли у дорозі. Вчені не можуть дати точну оцінку кількості загиблих, оскільки невідомо, скільком людям вдалось втекти та змішатися з місцевим населенням. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Bataanský pochod smrti (japonsky バターン死の行進) byl 128 kilometrů dlouhý nucený přesun 76 tisíc amerických a filipínských válečných zajatců (včetně sedmi Čechů, z nichž dva během pochodu zemřeli) po . Byl proveden japonskou císařskou armádou a byl provázen násilným jednáním japonských vojáků, které vyústilo ve vysoký počet obětí mezi zajatci (7 až 10 tisíc osob). Spojenecká vojenská komise pochod označila za válečný zločin a místní velitel japonské armády Homma Masaharu byl za tento zločin 3. dubna 1946 popraven. (cs)
- Der Todesmarsch von Bataan war ein 1942 von japanischen Soldaten an amerikanischen und philippinischen Kriegsgefangenen verübtes Kriegsverbrechen in der Frühphase des Pazifikkriegs (Zweiter Weltkrieg) auf den Philippinen. (de)
- La marche de la mort de Bataan (en anglais Bataan Death March, en japonais Batān shi no kōshin) eut lieu aux Philippines, du 9 avril au 1er mai 1942, et fut comptée ultérieurement comme l'un des crimes de guerre japonais. La marche forcée concerna de 70 000 à 85 000 prisonniers de guerre américains et philippins capturés par l'Armée impériale japonaise après la bataille de Bataan qui avait duré trois mois, celle-ci étant elle-même un épisode de la bataille des Philippines durant la Guerre du Pacifique. (fr)
- La marcia della morte di Bataan (in tagalog: Martsa ng Kamatayan; in giapponese: バターン死の行進 Batān shi no kōshin?) è il nome con cui è conosciuto il trasferimento forzato, operato dall'esercito imperiale giapponese, di circa 75.000-80.000 prigionieri di guerra filippini e statunitensi in seguito alla fine della battaglia di Bataan, il 9 aprile 1942, durante la campagna delle Filippine. (it)
- 죽음의 바탄 행진(영어: Bataan Death March, 타갈로그어: Martsa ng Kamatayan sa Bataan, 일본어: バターン死 (し)の行進 (こうしん))은 태평양 전쟁 초기에 일본군이 7만 명의 미군과 필리핀군 전쟁포로를 학대한 행위로, 1942년 4월 9일 필리핀 바탄 반도 남쪽 끝 에서 산페르난도까지 무려 88km를 강제적으로 행진하게 한 것이다. 다시 부터 까지 13km를 강제로 행진하였는데 전쟁 포로 70,000명이 행진 과정 중 구타, 굶주림 등을 당했고 낙오자는 총검으로 찔려 죽음을 당했다. 결국 7,000명~10,000명의 전쟁 포로들이 행진 도중에 사망했고 54,000명만 수용소에 도착했다. 그리고 나머지는 정글 속으로 도망쳤으며 이 책임으로 필리핀 침공작전을 계획한 사령관 혼마 마사하루 중장은 1946년 4월 3일 에서 유죄를 선고받고 처형된다. 하지만 고의적 명령 왜곡으로 이 사태를 초래한 쓰지 마사노부 중좌는 처벌은커녕 전범으로 기소되지도 않았다. (ko)
- バターン死の行進（バターンしのこうしん、タガログ語: Martsa ng Kamatayan sa Bataan、英語: Bataan Death March）とは、太平洋戦争緒戦の日本軍によるフィリピン進攻作戦において、バターン半島で日本軍に投降したアメリカ軍・アメリカ領フィリピン軍の捕虜が、捕虜収容所に移動する際に多数死亡した行進のことを言う。全長は120kmで、元々はその半分弱は鉄道とトラックで運ばれる予定であったが、計画を立てた当初の捕虜の予想数と、実際の捕虜の数に大きく違いがあり、結局約83kmの距離を3日間、1日平均14kmを難民と捕虜と監視の日本兵が歩いた。 フィリピンでは、日本がアメリカ軍を破ってバターン半島を陥落させた4月9日を2009年から勇者の日 （タガログ語: Araw ng Kagitingan）としてフィリピン・アメリカの戦士を称える休日として定めている。 (ja)
- Dödsmarschen från Bataan kallas förflyttningen av amerikanska och filippinska krigsfångar efter den japanska segern i 1941–1942 under andra världskriget. En stor del av de redan försvagade soldaterna avled av de svåra förhållandena eller dödades av japanska trupper. Den japanske befälhavaren, general Masaharu Homma, dömdes efter krigets slut till döden för krigsförbrytelser av de allierade och arkebuserades. (sv)
- Marcha da Morte de Bataan é o nome como ficou conhecido um dos maiores crimes de guerra da Segunda Guerra Mundial, ocorrido no início da Guerra do Pacífico, contra prisioneiros norte-americanos e filipinos derrotados pelas forças japonesas após a Batalha de Bataan, parte da Batalha das Filipinas, ocorrida entre dezembro de 1941 e abril de 1942. (pt)
- 巴丹死亡行軍（英語：Bataan Death March；日语：バターン死の行進）是第二次世界大戰太平洋戰爭期間日軍對巴丹半島投降的76,000至78,000名美國與菲律賓戰俘實施強迫行軍、、屠殺的暴行，後被判為戰爭罪行。 1942年初，日軍第14軍司令官本間雅晴中將希望盡快佔領美軍在菲律賓最後的據點——科雷吉多岛，因此下令將所有戰俘從巴丹轉移至後續行動的據點。高達76,000至78,000名美國與菲律賓戰俘在已連續數個月的戰鬥後疲憊不堪、營養不良和滿身傷病的情況下，被日軍強迫徒步趕往100多公里外的聖費爾南多，再從當地以鐵路運送至卡帕斯，最後進到關押。戰俘在熱帶高溫的天氣下行軍，一路上被給予的糧食和水極少，大多數傷員和病患皆未獲得妥善照護，許多戰俘還受到日軍士兵的虐待，而無法行軍的戰俘則遭其以射殺或被刺刀刺死。在「死亡行軍」估計約500至1,000名美軍和高達10,000名菲軍死亡，另有數千人在抵達戰俘營後不久死亡。 「巴丹死亡行軍」是日軍於太平洋戰爭犯下最著名的暴行之一。 (zh)
- Марш смерти на полуострове Батаан (тагальск. Martsa ng Kamatayan sa Bataan, яп. バターン死の行進 Бата:н си но ко:син), протяженностью в 97 км имел место в 1942 году на Филиппинах после окончания битвы за Батаан и позднее был расценён как военное преступление японцев. Военнопленные подвергались немотивированно жестокому обращению, такому как убийства, запрет пить и др. (ru)
- Марш Смерті з Батаану (англ. Bataan Death March) — воєнний злочин часів Другої світової війни, коли Імперська армія Японії переводила американських та філіппінських військовополонених з півдня півострову Батаан до табору «О'Доннел» в провінції Тарлак. Марш смерті довжиною 106 кілометрів мали подолати від 60000 до 80000 полонених, з них 2500-10000 філіппінців та 100—650 американців померли у дорозі. Вчені не можуть дати точну оцінку кількості загиблих, оскільки невідомо, скільком людям вдалось втекти та змішатися з місцевим населенням. (uk)
- The Bataan Death March (Filipino: Martsa ng Kamatayan sa Bataan; Spanish: Marcha de la muerte de Bataán ; Kapampangan: Martsa ning Kematayan quing Bataan; Japanese: バターン死の行進, Hepburn: Batān Shi no Kōshin) was the forcible transfer by the Imperial Japanese Army of between 60,000 and 80,000 American and Filipino prisoners of war from Saysain Point, Bagac, Bataan and Mariveles to Camp O'Donnell, Capas, Tarlac, via San Fernando, Pampanga, the prisoners being forced to march despite many dying on the journey. (en)
- La marcha de la muerte de Bataán fue una marcha forzada de alrededor de 76 000 prisioneros de guerra y civiles filipinos y estadounidenses que fueron capturados por los japoneses en Filipinas, acontecida el mes de abril de 1942 durante la Segunda Guerra Mundial. (es)
- Pawai Kematian Bataan (Filipina: Martsa ng Kamatayan sa Bataan; Jepang: バターン死の行進, Hepburn: Batān Shi no Kōshin) adalah pemindahan paksa oleh Angkatan Darat Kekaisaran Jepang terhadap 60,000–80,000 tahanan perang Filipina dan Amerika dari Titik Saysain, Bagac, Bataan dan Mariveles ke , Capas, Tarlac, melalui , dimana para tahanan diangkut memakai kereta. Total jarak perjalanan dari Mariveles sampai San Fernando dan dari Stasiun Kereta Capas sampai Kamp O'Donnell dilaporkan beragam oleh sumber-sumber berbeda antara 96.6 hingga 112.0 km. Sumber-sumber berbeda juga banyak mengabarkan jumlah korban tahanan perang yang berbeda sebelum mencapai Kamp O'Donnell: dari 5,000 sampai 18,000 korban tewas Filipina dan 500 sampai 650 korban tewas Amerika pada barisan tersebut. Barisan tersebut diwarnai de (in)
- De dodenmars van Bataan of Bataan-dodenmars vond plaats in de Filipijnen in 1942. De 101 kilometer lange mars tussen Mariveles en werd later betiteld als een Japanse oorlogsmisdaad. Ze gebeurde na afloop van de drie maanden durende Slag om Bataan, een beslissend onderdeel tijdens de Slag om de Filipijnen in de Tweede Wereldoorlog. Na de overgave van de geallieerde troepenmacht bestaande uit Amerikaanse en Filipijnse strijdkrachten werden de ongeveer 72.000 tot 75.000 krijgsgevangenen gedwongen om zich lopend te verplaatsen naar de krijgsgevangenenkampen. (nl)
- Bataański marsz śmierci (ang. Bataan Death March, jap. バターン死の行進; Batān Shi no Kōshin, fil. Martsa ng Kamatayan sa Bataan) – przymusowa ewakuacja około 76–78 tys. jeńców wojennych przeprowadzona przez Cesarską Armię Japońską w kwietniu 1942 roku, w czasie wojny na Pacyfiku, po kapitulacji amerykańsko-filipińskiego garnizonu na półwyspie Bataan. „Bataański marsz śmierci” jest jedną z najbardziej znanych zbrodni popełnionych przez japońskie siły zbrojne podczas wojny na Pacyfiku. (pl)
|
