| dbo:abstract
|
- Aulus Cremuci Cordus (llatí: Aulus Cremutius Cordus) va ser un historiador romà que va viure en temps dels emperadors August i Tiberi. Després d'haver viscut molt de temps sense cap problema per les seves obres, va ser denunciat per dos dels seus propis clients a l'emperador Tiberi per haver defensat la causa de Brutus i haver anomenat a Cassi com "el darrer dels romans". Tàcit diu que aquestes acusacions eren noves (novo aut tunc primum audito). El seu únic crim era la llibertat d'expressió, contra la que estava actuant Sejà, prefecte del pretori i instrument de Tiberi. L'obra de la qual se li impugnaven els passatges havia estat publicada feia molts anys i fins i tot el mateix August l'havia llegit amb aprovació. Considerant que davant de la resolució de l'emperador no es podia salvar, va escriure un discurs que essencialment ha estat conservat (o inventat) per Tàcit, recordant la impunitat que havien tingut fins al moment tots els annalistes precedents. Es va retirar a casa seva on es va deixar morir de gana l'any 25. El senat va ordenar que les seves obres fossin cremades pels edils de la ciutat i per les autoritats de qualsevol lloc on es poguessin trobar llibres d'aquest autor, però la seva filla Màrcia i alguns amics van amagar algunes còpies. En temps de Calígula les obres es van tornar a publicar. Alguns fragments escassos de la seva obra es troben a la Suasoriae de Sèneca. (ca)
- Aulus Cremutius Cordus (died 25 AD) was a Roman historian. There are very few remaining fragments of his work, principally covering the civil war and the reign of Augustus. In AD 25 he was forced by Sejanus, who was praetorian prefect under Tiberius, to take his life after being accused violating the lex maiestas. (en)
- Aulus Cremutius Cordus († 25) war ein römischer Geschichtsschreiber. Von seinem Werk, das den römischen Bürgerkrieg und die Herrschaft des Augustus behandelte, sind nur wenige Fragmente überliefert. Im Jahr 25 zwang ihn Sejan, der Prätorianerpräfekt des Tiberius, zum Suizid (siehe Tacitus, Annales, 4, 34f.). Cordus war beschuldigt worden, Brutus gelobt und Cassius als den letzten Römer bezeichnet zu haben, was als Majestätsbeleidigung aufgefasst wurde. Seneca schreibt dagegen, dass es eher die Kritik an Sejan war, die Cremutius Cordus das Leben kostete. Aus derselben Quelle (Senecas Trostschrift an Marcia, die Tochter von Cremutius Cordus) geht hervor, dass er sich zu Tode gehungert haben soll. Das Werk, das der senatorischen Geschichtsschreibung zuzuordnen ist, wurde auf Senatsbeschluss hin verbrannt. Marcia half jedoch, einige Exemplare des Werks ihres Vaters während der Jahre der Ächtung zu bewahren, so dass es unter Caligula erneut erscheinen konnte. Außer Seneca berichteten auch die Schriften des Tacitus, Suetons und des Cassius Dio von Cremutius Cordus. Die Fragmente sind in The Fragments of the Roman Historians (Nr. 71) gesammelt. (de)
- Aulo Cremucio Cordo (m. 25) fue un historiador romano del siglo I. Quedan unos pocos fragmentos de su obra, que principalmente cubren las guerras civiles romanas y el reinado de Augusto. En el año 25 fue acusado por y del delito de maiestas, por elogiar a Casio y Bruto en su Historia de las guerras civiles y del reinado de Augusto y decir del primero que fue el último romano. Cuando estaba a punto de ser juzgado y seguramente condenado a muerte por instigación de Sejano, prefecto del pretorio bajo Tiberio, se dejó morir de hambre para evitar el suplicio. El Senado mandó quemar sus obras, de las que su hija Marcia logró salvar algunos fragmentos. (es)
- Aulus Cremutius Cordus est un sénateur romain et un écrivain qui vivait au Ier siècle sous Auguste et Tibère. Il eut une fille, prénommée Marcia. (fr)
- Aulo Cremuzio Cordo (in latino: Aulus Cremutius Cordus; fine I secolo a.C. – 25 d.C.) è stato uno storico romano. (it)
- Aulus Cremutius Cordus (? - 25 n.Chr.) is de naam van een Romeins senator en geschiedschrijver uit het eerste kwart van de 1e eeuw. Hij mag beschouwd worden als een voorloper van Tacitus. Hij schreef een (verloren) relaas van de burgeroorlogen, vermoedelijk vanaf de moord op Julius Caesar, en van het begin van Augustus' regering. In zijn werk legde Cremutius een uitgesproken republikeinse gezindheid en een grote drang tot vrijmoedigheid aan de dag. Omdat hij kronieken had gepubliceerd waarin hij de Caesarmoordenaars prees en G. Cassius zelfs "de laatste der Romeinen" noemde, werd hij in 25 voor het gerecht gedaagd door Satrius Secundus en Pinarius Natta, beide clienten van de beruchte Seianus. In tegenwoordigheid van keizer Tiberius hield hij voor de Senaat een vlijmende afscheidsrede waarin hij zijn recht op vrije meningsuiting verdedigde. Hij gaf onder meer machthebbers de raad kritiek over zich heen te laten gaan, "omdat die dingen, als men er niet op reageert, vanzelf doodbloeden; maakt men er zich echter boos over, dán pas wekt men de schijn ze als juist te erkennen." (volgens Tacitus, Annales IV, 34). Hierna verliet hij de Senaat, vastbesloten een einde aan zijn leven te maken, en stierf de vrijwillige hongerdood. Zijn werk werd op last van de senaat in beslag genomen en vernietigd, maar zijn dochter Marcia wist één exemplaar te redden. Tijdens de regering van keizer Caligula verscheen er een nieuwe editie. Fragmenten van zijn werk zijn opgenomen bij H. Peter, Historicorum Romanorum Reliquiae II (Leipzig, 1906). (nl)
- Kremucjusz Kordus (Aulus Cremutius Cordus; zm. 25 n.e.) – rzymski historyk okresu wczesnego cesarstwa, piewca ustroju republikańskiego. Autor dzieła historycznego, zawierającego dzieje rzymskie od okresu wojen domowych do czasów współczesnych autorowi. W swojej pracy zawarł pochwałę Marka Brutusa, zabójcy Juliusza Cezara, co za panowania Tyberiusza ściągnęło na niego gniew władz. Chcąc uniknąć śmierci z rąk wszechwładnego Sejana popełnił samobójstwo, zagładzając się na śmierć. Jego dzieło zostało publicznie spalone przez edylów, zachowały się tylko nieliczne jego fragmenty. (pl)
- Авл Крему́ций Корд (лат. Aulus Cremutius Chordus; умер в 25 году, Рим, Римская империя) — древнеримский историк времён правления императора Тиберия. (ru)
- 克莱穆提乌斯·科尔都斯（英語：Aulus Cremutius Cordus）。约活动于公元1世纪前后。他是一名元老与历史学家，因其史作内容遭到提比略的控诉而自杀，其作品已经失传。 (zh)
|
| dbp:text
|
- "Surely I am not making speeches to incite the people to civil war, as though Brutus and Cassius were armed and on the fields at Philippi? Or is it not the case that they, despite being dead for seventy years, exercise through literature a hold over a part of our memory, in the same way that they are known to us through their statues, which not even the victor abolished? Future generations give everyone their due honor; nor will there be lacking, even if I am condemned, people who will remember Cassius, Brutus – and even myself." Then he walked out of the Senate and starved himself to death. The Senate decreed that the aediles should burn his books. But they survived, hidden and then republished. For this reason one is more inclined to laugh at the foolishness of those who imagine that today’s regime can extinguish the subsequent generation’s memory. (en)
|
| rdfs:comment
|
- Aulus Cremutius Cordus (died 25 AD) was a Roman historian. There are very few remaining fragments of his work, principally covering the civil war and the reign of Augustus. In AD 25 he was forced by Sejanus, who was praetorian prefect under Tiberius, to take his life after being accused violating the lex maiestas. (en)
- Aulus Cremutius Cordus est un sénateur romain et un écrivain qui vivait au Ier siècle sous Auguste et Tibère. Il eut une fille, prénommée Marcia. (fr)
- Aulo Cremuzio Cordo (in latino: Aulus Cremutius Cordus; fine I secolo a.C. – 25 d.C.) è stato uno storico romano. (it)
- Kremucjusz Kordus (Aulus Cremutius Cordus; zm. 25 n.e.) – rzymski historyk okresu wczesnego cesarstwa, piewca ustroju republikańskiego. Autor dzieła historycznego, zawierającego dzieje rzymskie od okresu wojen domowych do czasów współczesnych autorowi. W swojej pracy zawarł pochwałę Marka Brutusa, zabójcy Juliusza Cezara, co za panowania Tyberiusza ściągnęło na niego gniew władz. Chcąc uniknąć śmierci z rąk wszechwładnego Sejana popełnił samobójstwo, zagładzając się na śmierć. Jego dzieło zostało publicznie spalone przez edylów, zachowały się tylko nieliczne jego fragmenty. (pl)
- Авл Крему́ций Корд (лат. Aulus Cremutius Chordus; умер в 25 году, Рим, Римская империя) — древнеримский историк времён правления императора Тиберия. (ru)
- 克莱穆提乌斯·科尔都斯（英語：Aulus Cremutius Cordus）。约活动于公元1世纪前后。他是一名元老与历史学家，因其史作内容遭到提比略的控诉而自杀，其作品已经失传。 (zh)
- Aulus Cremuci Cordus (llatí: Aulus Cremutius Cordus) va ser un historiador romà que va viure en temps dels emperadors August i Tiberi. Després d'haver viscut molt de temps sense cap problema per les seves obres, va ser denunciat per dos dels seus propis clients a l'emperador Tiberi per haver defensat la causa de Brutus i haver anomenat a Cassi com "el darrer dels romans". Tàcit diu que aquestes acusacions eren noves (novo aut tunc primum audito). El seu únic crim era la llibertat d'expressió, contra la que estava actuant Sejà, prefecte del pretori i instrument de Tiberi. L'obra de la qual se li impugnaven els passatges havia estat publicada feia molts anys i fins i tot el mateix August l'havia llegit amb aprovació. (ca)
- Aulus Cremutius Cordus († 25) war ein römischer Geschichtsschreiber. Von seinem Werk, das den römischen Bürgerkrieg und die Herrschaft des Augustus behandelte, sind nur wenige Fragmente überliefert. Im Jahr 25 zwang ihn Sejan, der Prätorianerpräfekt des Tiberius, zum Suizid (siehe Tacitus, Annales, 4, 34f.). Die Fragmente sind in The Fragments of the Roman Historians (Nr. 71) gesammelt. (de)
- Aulo Cremucio Cordo (m. 25) fue un historiador romano del siglo I. Quedan unos pocos fragmentos de su obra, que principalmente cubren las guerras civiles romanas y el reinado de Augusto. En el año 25 fue acusado por y del delito de maiestas, por elogiar a Casio y Bruto en su Historia de las guerras civiles y del reinado de Augusto y decir del primero que fue el último romano. (es)
- Aulus Cremutius Cordus (? - 25 n.Chr.) is de naam van een Romeins senator en geschiedschrijver uit het eerste kwart van de 1e eeuw. Hij mag beschouwd worden als een voorloper van Tacitus. Hij schreef een (verloren) relaas van de burgeroorlogen, vermoedelijk vanaf de moord op Julius Caesar, en van het begin van Augustus' regering. (nl)
|
