| dbo:abstract
|
- Ο Αθανάσιος, (πέθανε το 898) ήταν Επίσκοπος Νάπολης (ως Αθανάσιος Β ') και Δούκας της Νάπολης (ως Αθανάσιος Α΄) από το 878 έως το θάνατό του, υποτελείς του Βυζαντινού αυτοκράτορα. Είχε τους τίτλους του δουξ, ύπατου και μάγιστρου. Ήταν γιος του Γρηγόριου Γ΄ και αδελφός του Σεργίου Β', τον οποίο συνέλαβε, τύφλωσε, και σφετερίστηκε την θέση σαν δούκας ενώ ήταν ήδη επίσκοπος. Σε αυτόν τον σφετερισμό, ο Αθανάσιος υποστηρίχθηκε αρχικά (οικονομικά) από τον Πάπα Ιωάννη Η΄, ο οποίος ήθελε να σπάσει τη ναπολιτάνικη φιλία με τους Σαρακηνούς. Το 879, ο Ιωάννης αφόρισε τον Αθανάσιο, γιατί ο τελευταίος δεν είχε ακόμη σπάσει τη συμμαχία με τους Μουσουλμάνους. Αντί αυτού συμμετείχε στους πολέμους κατά της . Βοήθησε τον Λομβαρδό Ατενούφ εναντίον των αδελφών και των ξαδέλφων του. Με τα βυζαντινά στρατεύματα, πολιόρκησε την ίδιο τον Κάπουα. Από το 881, ο ίδιος κυβερνούσε την Κάπουα, τεχνικά υποτελής του πρίγκιπα . Πολέμησε με τον Γκουαϊμάρ κατά των Σαρακηνών. Το 886 ο Αθανάσιος από τότε που απελευθερώθηκε από τον αφορισμό, συμμάχησε ξανά με τους Σαρακηνούς και έλαβε απειλή από τον Πάπα Στέφανο Ε΄ για αποκλεισμό της Νάπολης. Το 888, ο Αθανάσιος και ο Ατενούλφ αμφισβήτησαν την περιοχή της "Λιβύρης" και πήγαν σε πόλεμο. Το 895, ο Αθανάσιος πυροδότησε μια εξέγερση των Ναπολιτάνων στην πόλη του Σαλέρνο. Ωστόσο μικρός γιος του Γκουαϊμάρ, ο Γκουαϊμάρ Β΄την κατέστειλε. Εσωτερικά, ο Αθανάσιος αύξησε τη δύναμη και το κύρος της Νάπολης. Ήταν ελληνόφιλος που εργάστηκε για να συντηρήσει πολλά ελληνικά χειρόγραφα και να διατηρήσει καλές σχέσεις με το Βυζάντιο. Είχε μια κόρη, τη Γκέμμα, που παντρεύτηκε τον Λαντούλφο Α΄ του Μπενεβέντο, γιο του πρώην συμμάχου του Ατενούλφου. (el)
- Athanasius (died 898) was the Bishop (as Athanasius II) and Duke of Naples from 878 to his death. He was the son of Gregory III and brother of Sergius II, whom he blinded and deposed in order to seize the throne while he was already bishop. In this usurpation, Athanasius was originally supported (financially) by Pope John VIII, who desired to break the Neapolitan friendship with the Saracens. In 879, John excommunicated Athanasius, for the latter had not yet broken with the Moslems. He was instead involving himself in the wars over the throne of Capua. He assisted Atenulf against his brothers and cousins. With Byzantine troops, he besieged Capua itself. From about 881, he himself ruled Capua, technically a vassal of Prince Guaimar I of Salerno. He and Guaimar fought an indecisive war while the latter was preoccupied with the Saracen menace Athanasius was ignoring. In 886, Athanasius, since released from excommunication, was allied with the Saracens again and received a threat from Pope Stephen V of a blockade of Naples. By 887, Atenulf was installed in Capua as count. In 888, Athanasius and Atenulf disputed the region of "Liburnia" and went to war. They fought an indecisive battle at S. Carzio on the Clanio. In 895, Athanasius fomented a revolt of the Neapolitan populace in the city of Salerno. However, Guaimar's young son, Guaimar II, put it down. Domestically, Athanasius increased the power and prestige of Naples. He was a hellenophile who worked to preserve many Greek manuscripts and maintain good relations with Byzantium. He had a daughter, Gemma, who married Landulf I of Benevento, son of his former ally Atenulf. He was succeeded as duke by his nephew Gregory IV and as bishop by his brother Stephen. (en)
- Athanase II de Naples (mort en 898), évêque de Naples en 875 puis duc de Naples de 877/878 à sa mort. (fr)
- Atanasio di Napoli, anche Attanasio o Anastasio (... – marzo o aprile 898), è stato un vescovo bizantino, vescovo di Napoli con il nome di Atanasio II (876-898) e duca di Napoli (878-898). (it)
- Афана́сий Неаполитанский (англ. Athanasius of Naples, итал. Attanasio di Napoli; умер в 898) — епископ Неаполя (Афанасий II) и герцог Неаполя в 878—898 годах. (ru)
- Афанасій (†898) — неаполітанський дука (878–898), син дуки Григорія III та брат Сергія II. У 878 він був єпископом Неаполя та повстав проти Сергія II, осліпив його і захопив владу в дукаті.Державний переворот відбувався за фінансового сприяння папи Римського Іоанна VIII, який бажав розірвати союз Неаполя з сарацинами. 9 вересня 876 папа писав Афанасію «non diligere Deum, qui mandata eius participando cum perfidis non custodit.» Однак, у 879 Іоанн відлучив Афанасія від цекрви, оскільки той продовжував мати дружні стосунки з сарацинами. Афанасій брав у часть у війні за капуанський престол. Він допомагав Атенульфу I проти його братів і кузенів. Разом з військом візантійців він обложив Капую. З 881 Афанасій правив у Капуї як технічний васал князя Салернського Гваймара I. У 886 Афанасій був звільнений від відлучення від церкви, проте знову уклав союз з сарацинами. Папа Стефан V пригрозив йому блокадою Неаполя. З 887 Капуєю став правити Атенульф, який був змушений вести війну з Афанасієм за Лібурнію. У 895 Афанасій організував бунт прихильників Неаполя у Салерно, проте молодий син Гваймара I — Гваймар II придушив повстання. Афанасій зміцнив владу і престиж Неаполя. Він був грекофілом, приклав багато зусиль для збереження грецьких рукописів, підтримував добрі відносини з Візантією. Мав дочку Гемму, яку видав за князя Беневентського Ландульфа I. Афанасію спадкував його племінник Григорій IV. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Athanase II de Naples (mort en 898), évêque de Naples en 875 puis duc de Naples de 877/878 à sa mort. (fr)
- Atanasio di Napoli, anche Attanasio o Anastasio (... – marzo o aprile 898), è stato un vescovo bizantino, vescovo di Napoli con il nome di Atanasio II (876-898) e duca di Napoli (878-898). (it)
- Афана́сий Неаполитанский (англ. Athanasius of Naples, итал. Attanasio di Napoli; умер в 898) — епископ Неаполя (Афанасий II) и герцог Неаполя в 878—898 годах. (ru)
- Athanasius (died 898) was the Bishop (as Athanasius II) and Duke of Naples from 878 to his death. He was the son of Gregory III and brother of Sergius II, whom he blinded and deposed in order to seize the throne while he was already bishop. In this usurpation, Athanasius was originally supported (financially) by Pope John VIII, who desired to break the Neapolitan friendship with the Saracens. By 887, Atenulf was installed in Capua as count. In 888, Athanasius and Atenulf disputed the region of "Liburnia" and went to war. They fought an indecisive battle at S. Carzio on the Clanio. (en)
- Ο Αθανάσιος, (πέθανε το 898) ήταν Επίσκοπος Νάπολης (ως Αθανάσιος Β ') και Δούκας της Νάπολης (ως Αθανάσιος Α΄) από το 878 έως το θάνατό του, υποτελείς του Βυζαντινού αυτοκράτορα. Είχε τους τίτλους του δουξ, ύπατου και μάγιστρου. Ήταν γιος του Γρηγόριου Γ΄ και αδελφός του Σεργίου Β', τον οποίο συνέλαβε, τύφλωσε, και σφετερίστηκε την θέση σαν δούκας ενώ ήταν ήδη επίσκοπος. Σε αυτόν τον σφετερισμό, ο Αθανάσιος υποστηρίχθηκε αρχικά (οικονομικά) από τον Πάπα Ιωάννη Η΄, ο οποίος ήθελε να σπάσει τη ναπολιτάνικη φιλία με τους Σαρακηνούς. (el)
- Афанасій (†898) — неаполітанський дука (878–898), син дуки Григорія III та брат Сергія II. У 878 він був єпископом Неаполя та повстав проти Сергія II, осліпив його і захопив владу в дукаті.Державний переворот відбувався за фінансового сприяння папи Римського Іоанна VIII, який бажав розірвати союз Неаполя з сарацинами. 9 вересня 876 папа писав Афанасію «non diligere Deum, qui mandata eius participando cum perfidis non custodit.» (uk)
|
