| dbo:abstract
|
- In computer science, array is a data type that represents a collection of elements (values or variables), each selected by one or more indices (identifying keys) that can be computed at run time during program execution. Such a collection is usually called an array variable or array value. By analogy with the mathematical concepts vector and matrix, array types with one and two indices are often called vector type and matrix type, respectively. More generally, a multidimensional array type can be called a tensor type, by anology with the physical concept, tensor. Language support for array types may include certain built-in array data types, some syntactic constructions (array type constructors) that the programmer may use to define such types and declare array variables, and special notation for indexing array elements. For example, in the Pascal programming language, the declaration type MyTable = array [1..4,1..2] of integer, defines a new array data type called MyTable. The declaration var A: MyTable then defines a variable A of that type, which is an aggregate of eight elements, each being an integer variable identified by two indices. In the Pascal program, those elements are denoted A[1,1], A[1,2], A[2,1], …, A[4,2]. Special array types are often defined by the language's standard libraries. Dynamic lists are also more common and easier to implement than dynamic arrays. Array types are distinguished from record types mainly because they allow the element indices to be computed at run time, as in the Pascal assignment A[I,J] := A[N-I,2*J]. Among other things, this feature allows a single iterative statement to process arbitrarily many elements of an array variable. In more theoretical contexts, especially in type theory and in the description of abstract algorithms, the terms "array" and "array type" sometimes refer to an abstract data type (ADT) also called abstract array or may refer to an associative array, a mathematical model with the basic operations and behavior of a typical array type in most languages — basically, a collection of elements that are selected by indices computed at run-time. Depending on the language, array types may overlap (or be identified with) other data types that describe aggregates of values, such as lists and strings. Array types are often implemented by array data structures, but sometimes by other means, such as hash tables, linked lists, or search trees. (en)
- En komputado tabelo estas datumtipo, kies objektoj estas aroj da komponantoj (elementoj de tabelo, tabelanoj, valoroj), atingeblaj per unu aŭ pluraj indicoj (ankaŭ nomataj ŝlosiloj), komputeblaj dum programrulo. Objektojn de datumtipo tabelo oni nomas «tabelvariablo», «tabelvaloro» — sed plej ofte simple «tabelo», se la kunteksto sufiĉas por malambiguigi. Kontraste al listo, tabelo estas objekto kies anoj estas ajnvice atingeblaj. Kontraste al rikordo, la indicoj aŭ ŝlosiloj, indikantaj komponanton, estas rultempe komputeblaj. Dimensinombro de tabelo estas la nombro de indicoj necesaj kaj sufiĉaj por atingi tabelanon. Per analogio kun konceptoj matematikaj, inspirintaj la koncepton komputadan, tabelojn unudimensiajn oni ofte nomas vektoro, kaj tabelojn dudimensiajn, matrico. Tiuj estas la plej ofte uzataj tabeloj. Malpli ofte estas uzataj tabeloj tridimensiaj; tre malofte oni bezonas pli grandajn dimensinombrojn. En la programlingvo APL tabelo estas la ĉefa datumtipo; tiom ke la skalaroj estas klasataj kiel nuldimensiaj tabeloj. (eo)
|
| rdfs:comment
|
- In computer science, array is a data type that represents a collection of elements (values or variables), each selected by one or more indices (identifying keys) that can be computed at run time during program execution. Such a collection is usually called an array variable or array value. By analogy with the mathematical concepts vector and matrix, array types with one and two indices are often called vector type and matrix type, respectively. More generally, a multidimensional array type can be called a tensor type, by anology with the physical concept, tensor. (en)
- En komputado tabelo estas datumtipo, kies objektoj estas aroj da komponantoj (elementoj de tabelo, tabelanoj, valoroj), atingeblaj per unu aŭ pluraj indicoj (ankaŭ nomataj ŝlosiloj), komputeblaj dum programrulo. Objektojn de datumtipo tabelo oni nomas «tabelvariablo», «tabelvaloro» — sed plej ofte simple «tabelo», se la kunteksto sufiĉas por malambiguigi. Kontraste al listo, tabelo estas objekto kies anoj estas ajnvice atingeblaj. Kontraste al rikordo, la indicoj aŭ ŝlosiloj, indikantaj komponanton, estas rultempe komputeblaj. (eo)
|
