| dbo:abstract
|
- Prince Antoni Lubomirski (1718–1782) was a Polish nobleman, landowner, and general. Antoni was the owner of Przeworsk and Boguchwała. He became Grand Guardian of the Crown in 1748. He received the Order of the White Eagle in 1750. He was senator for Lublin in 1752, and was also a Lieutenant-General. From 1778 onward, he was voivode of Lublin Voivodeship, and from 1779 onward of the Kraków Voivodeship. He became Castellan of Kraków in 1779, the top-ranking castellan in Poland, and was also starosta of Piotrków Trybunalski. He was made a Knight of the Order of St. Andrew, the highest order of chivalry of Imperial Russia. He bought a large mansion in Opole Lubelskie, previously the Słupecki palace in Lublin Voivodship 1754, and rebuilt it from 1766-1773 as the Lubomirski Palace. He was married twice: firstly, to Apolonia Ustrzycka in 1749, then to Zofia widow of Jan Tarło, née Krasińska in 1754. (en)
- Antoni Lubomirski (1718–8 mars 1782), prince polonais de la famille Lubomirski, grand gardien de la Couronne (1748), lieutenant-général, voïvode de Lublin, castellan de Cracovie, staroste de Piotrków. (fr)
- Antoni Lubomirski herbu Szreniawa bez Krzyża (ur. 1718, zm. 8 marca 1782) – kasztelan krakowski 1779–1782, wojewoda krakowski 1778–1779, wojewoda lubelski 1752–1778, generał-lejtnant wojsk koronnych w 1752 roku, strażnik wielki koronny 1748–1752, generał major od 1746, starosta jasielski i opatowski, starosta medycki w 1772 roku, książę Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Marszałek dworu królewicza Karola od 1752. Właściciel Przeworska. W 1750 odznaczony Orderem Orła Białego, kawaler bawarskiego Orderu Świętego Huberta od 1737. Wierny poplecznik Wettynów. Za panowania Augusta III Sasa był członkiem frakcji dworskiej stronnictwa starorepublikańskiego. 7 maja 1764 roku podpisał manifest, uznający odbywający się w obecności wojsk rosyjskich sejm konwokacyjny za nielegalny. Syn Józefa Lubomirskiego, wojewody czernihowskiego, i Teresy Mniszchówny. Brat Stanisława, marszałka wielkiego koronnego. Mąż 1.v. Apolonii Ustrzyckiej, a po rozwodzie 2. v. Zofii z Krasińskich, wdowie po Janie Tarło. Bronił zwłaszcza interesów ks. Karola Krystiana, podał szereg projektów reform gospodarczych. W czasie ostatniego bezkrólewia zwalczał Stanisława Augusta Poniatowskiego, potem pozostawał w styczności z konfederacją barską. 12 marca 1768 wraz z żoną, Zofią z Korwin-Krasińskich, ufundował kościół Matki Bożej Śnieżnej w Przeworsku oraz klasztor ss. szarytek. (pl)
- Князь Антоний Любомирский (польск. Antoni Lubomirski, 1718 — 8 марта 1782) — государственный деятель Речи Посполитой, крупный польский магнат, генерал-майор с 1746 года, (1748—1752), воевода любельский (1752—1778) и краковский (1778—1779), каштелян краковский (1779—1782), староста медицкий, ясельский и опатовский. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Antoni Lubomirski (1718–8 mars 1782), prince polonais de la famille Lubomirski, grand gardien de la Couronne (1748), lieutenant-général, voïvode de Lublin, castellan de Cracovie, staroste de Piotrków. (fr)
- Князь Антоний Любомирский (польск. Antoni Lubomirski, 1718 — 8 марта 1782) — государственный деятель Речи Посполитой, крупный польский магнат, генерал-майор с 1746 года, (1748—1752), воевода любельский (1752—1778) и краковский (1778—1779), каштелян краковский (1779—1782), староста медицкий, ясельский и опатовский. (ru)
- Prince Antoni Lubomirski (1718–1782) was a Polish nobleman, landowner, and general. Antoni was the owner of Przeworsk and Boguchwała. He became Grand Guardian of the Crown in 1748. He received the Order of the White Eagle in 1750. He was senator for Lublin in 1752, and was also a Lieutenant-General. From 1778 onward, he was voivode of Lublin Voivodeship, and from 1779 onward of the Kraków Voivodeship. He became Castellan of Kraków in 1779, the top-ranking castellan in Poland, and was also starosta of Piotrków Trybunalski. (en)
- Antoni Lubomirski herbu Szreniawa bez Krzyża (ur. 1718, zm. 8 marca 1782) – kasztelan krakowski 1779–1782, wojewoda krakowski 1778–1779, wojewoda lubelski 1752–1778, generał-lejtnant wojsk koronnych w 1752 roku, strażnik wielki koronny 1748–1752, generał major od 1746, starosta jasielski i opatowski, starosta medycki w 1772 roku, książę Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Marszałek dworu królewicza Karola od 1752. Właściciel Przeworska. W 1750 odznaczony Orderem Orła Białego, kawaler bawarskiego Orderu Świętego Huberta od 1737. (pl)
|
