| dbo:abstract
|
- Aleksandr Sumarókov (Lappeenranta, 14 de novembre de 1717 (Julià) - Moscou, 1 d'octubre de 1777 (Julià)), nom complet amb patronímic Aleksandr Petróvitx Sumarókov, rus: Алекса́ндр Петро́вич Сумаро́ков, fou un notable poeta, dramaturg, classicista, escriptor i traductor rus, que per si sol va crear el teatre clàssic a Rússia , ajudant així Mikhaïl Lomonóssov a inaugurar el regne del classicisme en la literatura russa. (ca)
- ألكسندر بيتروفيتش سوماروكوف (25 نوفمبر 1717 - 12 أكتوبر 1777) (بالروسية: Алекса́ндр Петро́вич Сумаро́ков) هو كاتب مسرحي وشاعر وناقد أدبي روسي عاش في القرن الثامن عشر. (ar)
- Alexandr Petrovič Sumarokov (psán též Aleksandr či Alexander Sumarokov, rusky Алекса́ндр Петро́вич Сумаро́ков, 1717–1777) byl ruský osvícenský básník, dramatik a literární kritik, jeden z největších představitelů ruské literatury 18. století. Je považován za prvního profesionálního ruského spisovatele a za muže, který do Ruska uvedl literární klasicismus. 26. ledna 1767 byl vyznamenán Řádem sv. Anny a hodností skutečného státního rady. Sumarokovo literární dílo charakterizuje žánrová pestrost, psal ódy (slavnostní, duchovní, filozofické, anakreontické), dopisy, satiry, elegie, písně, epigramy, madrigaly, epitafy. Ve své poezii využil všechny tehdy existující básnické stopy, experimentoval v oblasti rýmu a používal různé druhy strof. Podle slov O. B. Lebeděvové byl „otcem ruského divadla“, tvůrcem repertoáru národního divadla; drama byla jeho literární osobnosti nejvlastnější. Byl prvním ruským autorem tragédií i komedií, přestože estetika klasicismu tíhla k žánrové specializaci dramatiků. Pocházel ze staré šlechtické rodiny Sumarokovů. Celý život byl úzce spjat s literárním prostředím, literáti byli i v jeho rodině. Známé jsou i jeho osobní a literární konflikty s M. V. Lomonosovem, V. K. Treďjakovským a císařovnou Kateřinou Velikou. Konflikt s panovnicí vedl ke ztrátě Sumarokovy popularity a předčasné smrti. (cs)
- Alexander Petrowitsch Sumarokow (russisch Александр Петрович Сумароков, wiss. Transliteration Aleksandr Petrovič Sumarokov; * 14. Novemberjul. / 25. November 1717greg. in Moskau; † 1. Oktoberjul. / 12. Oktober 1777greg. ebenda) war ein russischer Dichter, Schriftsteller und Dramatiker des 18. Jahrhunderts. (de)
- Alexander Petrovich Sumarokov (Russian: Алекса́ндр Петро́вич Сумаро́ков; 25 November 1717 [O.S. 14 November], Moscow – 12 October 1777 [O.S. 1 October], Moscow) was a Russian poet and playwright who single-handedly created classical theatre in Russia, thus assisting Mikhail Lomonosov to inaugurate the reign of classicism in Russian literature. (en)
- Aleksandr Petróvich Sumarókov (San Petersburgo, 14 de noviembre de 1717 – Moscú, 1 de octubre de 1777) fue un notable poeta, dramaturgo clasicista, escritor y traductor ruso. (es)
- Alexandre Petrovich Soumarokov (en russe : Александр Петрович Сумароков), né le 14 novembre 1717 (25 novembre 1717 dans le calendrier grégorien) à Lappeenranta et mort le 1er octobre 1777 (12 octobre 1777 dans le calendrier grégorien) à Moscou, est un poète, dramaturge et fabuliste russe, il a créé le théâtre classique en Russie, et est le co-initiateur du règne du classicisme dans la littérature russe avec Mikhaïl Lomonossov. (fr)
- 알렉산드르 수마로코프(러시아어: Алекса́ндр Петро́вич Сумаро́ков, 1717년 11월 25일 ~ 1777년 10월 12일)는 러시아의 고전주의 극작가·시인이다. 명문귀족 출신이며 유년학교를 졸업한 후 군에 복무했다. 이 기간에 쓴 수편의 비극으로 명성을 떨쳤고 러시아 최초의 국립극장 지배인이 되었다. 처음에는 트레자코프스키의 문학이론에 공명하고 이어서 로모노소프풍의 새로운 시를 썼으나, 무엇보다 자신의 길잡이로 삼은 것은 말레르보, 라신, 몰리에르 등 프랑스 작가들이었다. 그의 작품은 비극, 우화시, 송시, 서정시 등 고전주의 문학의 거의 모든 장르에 이르고 있다. (ko)
- Aleksandr Petrovič Sumarokov in russo: Александр Петрович Сумароков? (San Pietroburgo, 25 novembre 1717 – Mosca, 12 ottobre 1777) è stato un poeta e drammaturgo russo.Fu uno degli esponenti russi del neoclassicismo e fra i padre del teatro classico in Russia. Scrisse fra l'altro liriche d'amore, elegie, romanze, odi, favole ed epigrammi. (it)
- Aleksander Petrovitsj Soemarokov (Russisch: Александр Петрович Сумароков) (Sint-Petersburg, 25 november 1717 – Moskou, 12 oktober 1777) was een Russisch schrijver, dichter en dramaturg. (nl)
- Aleksandr Pietrowicz Sumarokow (Александр Петрович Сумароков, ur. 25 listopada 1717 w majątku szlacheckim niedaleko Wildsmanstrand w Finlandii, zm. 12 października 1777 w Moskwie) – rosyjski pisarz, dramaturg i poeta, wolnomularz. Pochodził z dawnej rodziny szlacheckiej, jego ojciec był oficerem i tajnym doradcą na dworze carskim. W młodości Sumarokow został oddany do Szlacheckiego Korpusu Lądowego, w którym służbę skończył w 1740. Była to elitarna jednostka kształcąca wyższych urzędników państwowych. Został mianowany adiutantem hrabiego Gołowkina, a po objęciu tronu przez imperatorową Elżbietę – adiutantem hrabiego Razumowskiego, u którego przesłużył 10 lat. Od młodzieńczych lat Sumarokow nie krył swego silnego przywiązania do sztuki teatralnej. W 1756 został wyznaczony na stanowisko dyrektora dopiero co założonego Teatru Rosyjskiego i z entuzjazmem podszedł do realizacji swoich zadań. Od 1759 wydawał periodyk „Pracowita pszczoła” (Трудолюбивая пчела), pierwsze w Rosji czasopismo literackie. Ukazywały się w nim m.in. rosyjskie przekłady utworów Horacego, Woltera, Jonathana Swifta. Zasługą Sumarokowa jest stworzenie nowoczesnej dramaturgii w języku rosyjskim. Pod względem literackim twórczość Sumarokowa mieści się w konwencjach klasycystycznych. Dziś znana głównie literaturoznawcom, w osiemnastowiecznej Rosji była bardzo popularna. Pisał dużo dla teatru - zarówno tragedie, jak komedie,. Wśród współczesnych zdobył sobie popularność dzięki komediom, w których wzorował się na teatrze francuskim, stąd też nazywany był – nieco przesadnie – „Molierem Północy”. Jest Sumarokow także autorem blisko 400 bajek i ponad 130 pieśni miłosnych. Sumarokow był także autorem libretta do pierwszej opery języku rosyjskim pt. Kefalos i Prokris. Jak przystało na epokę, jej treść związana była z mitologią, a muzykę do tekstu Sumarokowa napisał Francesco Araja, włoski kompozytor działający w Rosji w latach 1735–1762. Głosił klasycystyczną prostotę stylu i jasność języka poetyckiego. Był silnie skonfliktowany z Łomonosowem, którego utworom poetyckim wytykał nadmierny patos i napuszoną retorykę. W roku 1774 napisał rozprawę dydaktyczno-teoretyczną pt. Pouczenie dla chcących zostać pisarzami (Наставление хотящим быть писателями), w której, w formie wierszowanej wykłada swoje postulaty poetyki (Na Pouczenie... złożyły się dwie epistoły napisane przez Sumarokowa znacznie wcześniej, bo już w roku 1747. Było to: O języku i O rymotwórstwie) W 1769 Sumarokow zmuszony był opuścić Petersburg i osiąść w Moskwie, ponieważ naraził się carycy Katarzynie II Ostatnie lata przeżył w biedzie – przyczyniły się do tego długi oraz fakt, że pisarz wpadł w nieuleczalny nałóg alkoholizmu. Zmarł w samotności 12 października (1 października starego stylu) 1777, pochowany został w Monasterze Dońskim. (pl)
- Алекса́ндр Петро́вич Сумаро́ков (14 [25] ноября 1717, Вильманстранд (ныне Лаппеэнранта) — 1 [12] октября 1777, Москва) — русский поэт, драматург и литературный критик. Один из крупнейших писателей русского классицизма XVIII века. Считается первым профессиональным русским литератором. 26 января 1767 года удостоен ордена Святой Анны и чина действительного статского советника. Для литературного творчества Сумарокова характерен жанровый универсализм, он писал оды (торжественные, духовные, философские, анакреонтические), эпистолы, сатиры, элегии, песни, эпиграммы, мадригалы, эпитафии. В своей стихотворной технике он использовал все существовавшие тогда размеры, делал опыты в области рифмы, применял разнообразные строфические построения. По выражению О. Б. Лебедевой, Сумароков был «отцом русского театра», создателем национального театрального репертуара; драматургия была наиболее близка его литературной личности. В области драматургии он явился одновременно первым русским трагиком и комедиографом, несмотря на то, что эстетика классицизма тяготела к жанровой специализации драматургов. Происходивший из древнего дворянского рода Сумароков всю жизнь был тесно связан с литературной средой, в том числе и семейными узами, он был тестем Я. Б. Княжнина и дядей П. И. Сумарокова. Последователями Сумарокова в разные годы были М. М. Херасков, В. И. Майков, И. Ф. Богданович, Н. П. Николев. Известность получили также его личные и литературные конфликты с М. В. Ломоносовым, В. К. Тредиаковским и императрицей Екатериной II. Последний привёл к утрате популярности Сумароковым, его опале и преждевременной кончине. (ru)
- Aleksandr Petrovitj Sumarokov (ryska: Александр Петрович Сумароков), född 25 november (gamla stilen: 14 november) 1717 i Moskva, död där 12 oktober (gamla stilen: 1 oktober) 1777, var en rysk författare. Sumarokov blev efter studier i kadettskola anställd i greve Burkhard Christoph von Münnichs krigskansli, sedan hos greve Aleksej Razumovskij och avancerade till brigadjär. Redan under skoltiden röjde sig hans litterära talang, och 1747 inlämnade han en ansökan till ryska vetenskapsakademien om tillstånd att få publicera tragedin Chorev, som med stor framgång uppfördes i Sankt Petersburg. Härpå följde Hamlet, Sinav i Truvor, Artistona, Semira och komedierna Tjudovistii och Tressotinius, vilka samtliga spelades av kadetter. År 1756 inrättades en kejserlig teater, vars direktör Sumarokov blev, men på grund personliga motsättningar lämnade han denna befattning 1761. Han skrev även bland annat oden, elegier, fabler och satirer samt uppsatte 1759 tidskriften "Trudoljubivaja ptjela" (Det flitiga biet), som dock snart måste upphöra. År 1775 skrev han texten till den första ryska operan, Tsefal i Prokrisa (med musik av hovkapellmästaren Araja). För scenen arbetade han rastlöst: Pustynnik (1757), Jaropolk i Dimiza (1758), Vysjeslav (1768), Dmitrij Samozvanets (1771), Mstislav (1774) samt flera komedier och baletter. Sumarokovs skådespel, som strängt höll sig till pseudoklassicitetens lagar, saknade ej kulturhistorisk, uppfostrande betydelse för sin tid och utmärks för ledig behandling av alexandrinen. Även i de fall, där han upptog nationella stoff, till exempel i Den falske Dmitrij, är hans hjältar stöpta i den franska formen, och hans Hamlet verkar som en grotesk parodi på William Shakespeare. Sumarokov har kallats "Nordens Racine" och "ryska teaterns fader". Han var på sin tid överskattad, för att senare bli underskattad och därefter erhålla en viss litterär upprättelse. Hans dikter utgavs 1769, hans samlade verk 1781 och 1787 av Nikolaj Novikov. (sv)
- Alexander Petrovich Soumarokov (russo: Александр Петрович Сумароков; Lappeenranta, 25 de novembro de 1717 - Moscou, 12 de outubro de 1777), foi um poeta neoclássico,,dramaturgo e fabulista russo. Ele criou o teatro clássico no Império Russo e co-iniciou o reinado do classicismo na literatura russa com Mikhail Lomonosov. Sumarokov dirigiu o primeiro teatro permanente em São Petersburgo (1756-61) e foi o autor de comédias e nove tragédias, incluindo uma adaptação em 1748 de Hamlet de Shakespeare. Com influências do drama neoclássico da França, Sumarokov transplantou as convenções do teatro francês para dramas que lidavam com a história russa, fazendo-o ganhar o epítoto de "Racine do Norte". Suas tragédias geralmente tinham finais felizes e retratavam conflitos entre amor e obrigação, enquanto suas comédias eram sátiras contra a ignorância e o provincianismo. Suas peças caíram em popularidade; no entanto, sua poesia lírica ainda é lida. Apesar de ser um nobre aristocrata em pleno século XVIII, Sumarokov levava as responsabilidades da nobreza a sério, tendo publicado um jornal, Trudolyubivaya pchela (1759; "A Abelha Industriosa"). Nele, Sumarokov expôs funcionários corruptos e os abusos da servidão. Quando perdeu o favor de Catarina II, se aposentou em Moscou, e morreu pobre aos 59 anos de idade. (pt)
- 亚历山大·彼得罗维奇·苏马罗科夫（俄語：Алекса́ндр Петро́вич Сумаро́ков，1717年11月25日－1777年10月12日），俄罗斯诗人、剧作家。他生于莫斯科的一个贵族家庭，在家中接受启蒙教育，后来在贵族的陆军武备学校学习。苏马罗科夫在学校中参加文学小组，写奉承的爱情歌词，配上当时流行的小步舞曲，在彼得堡的贵族育年中风行一时，还得到女皇的赏识。武备学校毕业后，苏马罗科夫当上一位伯爵的副官；他写了许多悲剧、喜剧和歌剧，获得很大的成就。他被任命为俄国策一剧院的院长。苏马罗科夫在作品中攻击贵族的骄横和不道德，提倡减轻对农奴的压迫。1763年，在叶卡捷琳娜二世登基日，戏剧家沃尔科夫朗诵了苏马罗科夫写的一首讽刺俄国社会风尚的诗《对变化无常的世界的大合唱》，引起女皇的愤怒。苏马罗料夫被迫离开彼得堡，贫困而死。苏马罗科夫的创作体裁是多种多样的，除戏剧外，还写抒情诗、颂诗、童话、讽刺诗、铭词。他的诗歌的韵律丰富多彩，在俄国诗歌发展中起过一定作用，其歌谣很多取材于民间作品。 (zh)
- Олекса́ндр Петро́вич Сумаро́ков (рос. Александр Петрович Сумароков, * 25 листопада 1717, Москва — † 12 жовтня 1777, там само) — один із найбільших представників російської літератури XVIII століття, творець репертуару першого російського театру. Тесть , дядько Павла Сумарокова. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Aleksandr Sumarókov (Lappeenranta, 14 de novembre de 1717 (Julià) - Moscou, 1 d'octubre de 1777 (Julià)), nom complet amb patronímic Aleksandr Petróvitx Sumarókov, rus: Алекса́ндр Петро́вич Сумаро́ков, fou un notable poeta, dramaturg, classicista, escriptor i traductor rus, que per si sol va crear el teatre clàssic a Rússia , ajudant així Mikhaïl Lomonóssov a inaugurar el regne del classicisme en la literatura russa. (ca)
- ألكسندر بيتروفيتش سوماروكوف (25 نوفمبر 1717 - 12 أكتوبر 1777) (بالروسية: Алекса́ндр Петро́вич Сумаро́ков) هو كاتب مسرحي وشاعر وناقد أدبي روسي عاش في القرن الثامن عشر. (ar)
- Alexander Petrowitsch Sumarokow (russisch Александр Петрович Сумароков, wiss. Transliteration Aleksandr Petrovič Sumarokov; * 14. Novemberjul. / 25. November 1717greg. in Moskau; † 1. Oktoberjul. / 12. Oktober 1777greg. ebenda) war ein russischer Dichter, Schriftsteller und Dramatiker des 18. Jahrhunderts. (de)
- Alexander Petrovich Sumarokov (Russian: Алекса́ндр Петро́вич Сумаро́ков; 25 November 1717 [O.S. 14 November], Moscow – 12 October 1777 [O.S. 1 October], Moscow) was a Russian poet and playwright who single-handedly created classical theatre in Russia, thus assisting Mikhail Lomonosov to inaugurate the reign of classicism in Russian literature. (en)
- Aleksandr Petróvich Sumarókov (San Petersburgo, 14 de noviembre de 1717 – Moscú, 1 de octubre de 1777) fue un notable poeta, dramaturgo clasicista, escritor y traductor ruso. (es)
- Alexandre Petrovich Soumarokov (en russe : Александр Петрович Сумароков), né le 14 novembre 1717 (25 novembre 1717 dans le calendrier grégorien) à Lappeenranta et mort le 1er octobre 1777 (12 octobre 1777 dans le calendrier grégorien) à Moscou, est un poète, dramaturge et fabuliste russe, il a créé le théâtre classique en Russie, et est le co-initiateur du règne du classicisme dans la littérature russe avec Mikhaïl Lomonossov. (fr)
- 알렉산드르 수마로코프(러시아어: Алекса́ндр Петро́вич Сумаро́ков, 1717년 11월 25일 ~ 1777년 10월 12일)는 러시아의 고전주의 극작가·시인이다. 명문귀족 출신이며 유년학교를 졸업한 후 군에 복무했다. 이 기간에 쓴 수편의 비극으로 명성을 떨쳤고 러시아 최초의 국립극장 지배인이 되었다. 처음에는 트레자코프스키의 문학이론에 공명하고 이어서 로모노소프풍의 새로운 시를 썼으나, 무엇보다 자신의 길잡이로 삼은 것은 말레르보, 라신, 몰리에르 등 프랑스 작가들이었다. 그의 작품은 비극, 우화시, 송시, 서정시 등 고전주의 문학의 거의 모든 장르에 이르고 있다. (ko)
- Aleksandr Petrovič Sumarokov in russo: Александр Петрович Сумароков? (San Pietroburgo, 25 novembre 1717 – Mosca, 12 ottobre 1777) è stato un poeta e drammaturgo russo.Fu uno degli esponenti russi del neoclassicismo e fra i padre del teatro classico in Russia. Scrisse fra l'altro liriche d'amore, elegie, romanze, odi, favole ed epigrammi. (it)
- Aleksander Petrovitsj Soemarokov (Russisch: Александр Петрович Сумароков) (Sint-Petersburg, 25 november 1717 – Moskou, 12 oktober 1777) was een Russisch schrijver, dichter en dramaturg. (nl)
- 亚历山大·彼得罗维奇·苏马罗科夫（俄語：Алекса́ндр Петро́вич Сумаро́ков，1717年11月25日－1777年10月12日），俄罗斯诗人、剧作家。他生于莫斯科的一个贵族家庭，在家中接受启蒙教育，后来在贵族的陆军武备学校学习。苏马罗科夫在学校中参加文学小组，写奉承的爱情歌词，配上当时流行的小步舞曲，在彼得堡的贵族育年中风行一时，还得到女皇的赏识。武备学校毕业后，苏马罗科夫当上一位伯爵的副官；他写了许多悲剧、喜剧和歌剧，获得很大的成就。他被任命为俄国策一剧院的院长。苏马罗科夫在作品中攻击贵族的骄横和不道德，提倡减轻对农奴的压迫。1763年，在叶卡捷琳娜二世登基日，戏剧家沃尔科夫朗诵了苏马罗科夫写的一首讽刺俄国社会风尚的诗《对变化无常的世界的大合唱》，引起女皇的愤怒。苏马罗料夫被迫离开彼得堡，贫困而死。苏马罗科夫的创作体裁是多种多样的，除戏剧外，还写抒情诗、颂诗、童话、讽刺诗、铭词。他的诗歌的韵律丰富多彩，在俄国诗歌发展中起过一定作用，其歌谣很多取材于民间作品。 (zh)
- Олекса́ндр Петро́вич Сумаро́ков (рос. Александр Петрович Сумароков, * 25 листопада 1717, Москва — † 12 жовтня 1777, там само) — один із найбільших представників російської літератури XVIII століття, творець репертуару першого російського театру. Тесть , дядько Павла Сумарокова. (uk)
- Alexandr Petrovič Sumarokov (psán též Aleksandr či Alexander Sumarokov, rusky Алекса́ндр Петро́вич Сумаро́ков, 1717–1777) byl ruský osvícenský básník, dramatik a literární kritik, jeden z největších představitelů ruské literatury 18. století. Je považován za prvního profesionálního ruského spisovatele a za muže, který do Ruska uvedl literární klasicismus. 26. ledna 1767 byl vyznamenán Řádem sv. Anny a hodností skutečného státního rady. (cs)
- Alexander Petrovich Soumarokov (russo: Александр Петрович Сумароков; Lappeenranta, 25 de novembro de 1717 - Moscou, 12 de outubro de 1777), foi um poeta neoclássico,,dramaturgo e fabulista russo. Ele criou o teatro clássico no Império Russo e co-iniciou o reinado do classicismo na literatura russa com Mikhail Lomonosov. (pt)
- Алекса́ндр Петро́вич Сумаро́ков (14 [25] ноября 1717, Вильманстранд (ныне Лаппеэнранта) — 1 [12] октября 1777, Москва) — русский поэт, драматург и литературный критик. Один из крупнейших писателей русского классицизма XVIII века. Считается первым профессиональным русским литератором. 26 января 1767 года удостоен ордена Святой Анны и чина действительного статского советника. (ru)
- Aleksandr Pietrowicz Sumarokow (Александр Петрович Сумароков, ur. 25 listopada 1717 w majątku szlacheckim niedaleko Wildsmanstrand w Finlandii, zm. 12 października 1777 w Moskwie) – rosyjski pisarz, dramaturg i poeta, wolnomularz. Pochodził z dawnej rodziny szlacheckiej, jego ojciec był oficerem i tajnym doradcą na dworze carskim. Sumarokow był także autorem libretta do pierwszej opery języku rosyjskim pt. Kefalos i Prokris. Jak przystało na epokę, jej treść związana była z mitologią, a muzykę do tekstu Sumarokowa napisał Francesco Araja, włoski kompozytor działający w Rosji w latach 1735–1762. (pl)
- Aleksandr Petrovitj Sumarokov (ryska: Александр Петрович Сумароков), född 25 november (gamla stilen: 14 november) 1717 i Moskva, död där 12 oktober (gamla stilen: 1 oktober) 1777, var en rysk författare. Sumarokovs skådespel, som strängt höll sig till pseudoklassicitetens lagar, saknade ej kulturhistorisk, uppfostrande betydelse för sin tid och utmärks för ledig behandling av alexandrinen. Även i de fall, där han upptog nationella stoff, till exempel i Den falske Dmitrij, är hans hjältar stöpta i den franska formen, och hans Hamlet verkar som en grotesk parodi på William Shakespeare. (sv)
|
