| dbo:abstract
|
- Agon, en la mitologia grega, era la personificació d'un tipus de competició, batalla, prova o concurs, especialment en el context dels Jocs Olímpics (Ὀλυμπιακοὶ Ἀγῶνες), o un desafiament en connexió amb festivals religiosos. De manera més general designa una rivalitat o lluita, tant en el sentit dels esports de l'atletisme, les curses de cavalls o de carros, o bé en música o literatura, així com en el cas de festivals populars de l'antiga Grècia. Aquesta divinitat era representada a Olímpia en forma d'estàtua que portava halteres (peses) a les mans. L'estàtua era obra de Dionís, dedicada a Smicythus de Rhegium. En el teatre grec, particularment en la comèdia antiga (del segle v aC) el terme agon fa referència a la convenció formal segons la qual la lluita entre els personatges s'ha de caracteritzar per tal de donar fonament a l'acció. L'agon és el debat formal que té lloc entre els personatges principals d'una obra de teatre, protagonista i antagonista, habitualment amb el cor actuant com a jutge. En la seva obra Els núvols, fent servir com a termes oposats la raó justa i la raó injusta, Aristòfanes considera l'agon com l'element intermedi entre la parados i la parabasi, és a dir com un dels elements essencials de la comèdia, en quant pressuposa la denúncia dels vicis de la societat, mentre que el seu ús en la tragèdia fa de mitjancer entre el crim i el sacrifici. El significat del terme ha arribat a àmbits més amplis que els prevists en el seu context original, i actualment s'entén en teoria literària el conflicte dins d'una obra. Gilles Deleuze i Félix Guattari fan referències a la idea de l'agon a la seva obra Què és la filosofia? Harold Bloom fa servir el terme agon per referir-se a l'intent d'un escriptor de resoldre un conflicte d'ordre intel·lectual entre els seves idees i les d'un predecessor en el qual "el més gran s'empassa el menys gran", com en el capítol 18 de The Anxiety of Influence, on tracta l'agon de James Joyce amb William Shakespeare. (ca)
- Agon (Greek ἀγών) is a Greek term for a conflict, struggle or contest. This could be a contest in athletics, in chariot or horse racing, or in music or literature at a public festival in ancient Greece. Agon is the word-forming element in 'agony', explaining the concept of agon(y) in tragedy by its fundamental characters, the protagonist and antagonist. (en)
- Σκηνή ιδεολογικής και ρητορικής αναμέτρησης της αρχαίας τραγωδίας με παρουσίαση δύο αντίθετων θέσεων σύμφωνα με τα ρητορικά πρότυπα της εποχής. Συνήθως περιείχε δύο μονολόγους σε αντίθεση και κατέληγε σε ένα διαλογικό μέρος. Ιδιαίτερα γνωστός για τους αγώνες του υπήρξε ο Ευριπίδης. (el)
- Agono (el la greka ἀγών, «konkurso»; latine Agon) estas vorto kiu havis diversajn signifojn en la antikva greka kulturo. Ĝenerale, la esprimo difinis lukton aŭ konkurson, sed en pli larĝa senco oni rilatis ĝin al atletiko, al ĉevala aŭ ĉar-kurado kaj al muzikaj aŭ literaturaj konkursoj kadre de publikaj festivaloj en Antikva Grekio. (eo)
- Ein Agon (altgriechisch ἀγών agṓn, deutsch ‚Kampf, Wettkampf, Wettstreit‘) war in der griechischen Antike ein sportlicher oder musischer Wettstreit. ist die zum Zweck des Wettkampfs getriebene Gymnastik. Für Friedrich Nietzsche und Jacob Burckhardt stellte es das Grundprinzip der griechischen Kultur dar: Der Einzelne kann seine Fähigkeiten im geordneten Wettkampf erweitern und verbessern, wobei er gleichzeitig der Gemeinde nützlich ist. Die Griechen unterschieden drei Arten von Agonen: 1.
* , welche sich auf Leibesübungen bezogen, 2.
* , die sich auf Fahren und Reiten bezogen, sowie 3.
* musische Agone, die Musik, Dichtkunst und Tanz zum Gegenstand hatten. Die berühmtesten Agone waren die Olympischen, Pythischen, Nemeischen und Isthmischen Spiele, die man zusammen als Panhellenische Spiele bezeichnet. Daneben gab es noch weitere zum Teil nur über einen kürzeren Zeitraum bestehende Wettkämpfe wie die Ptolemaia oder die Antinoeia. Die griechischen Agonen fanden seit Augustus häufige Nachahmungen in Rom und anderen Städten des Römischen Reichs. Nero stiftete nach dem Muster der Olympischen Spiele die alle fünf Jahre wiederkehrenden Neronia. Bis in die letzte Zeit des Altertums hielt sich der , der 86 n. Chr. von Domitian gestiftet und in dem nach ihm benannten Stadion ausgetragen wurde (der Name der Kirche Sant’Agnese in Agone erinnert noch heute daran). Die hiermit verbundene Sitte der Dichterkrönung fand das ganze Mittelalter hindurch Nachahmung. Als Personifikation des Wettkampfs wurde Agon als Athlet mit Sprunggewichten dargestellt. Der gymnische Agon fand erst im 6. Jahrhundert ein Ende. Sportveranstaltungen waren ein elementarer Bestandteil des öffentlichen Lebens Altgriechenlands und -roms. Der Wettkampfsport war einer beruflichen Tätigkeit gleichgestellt. Nur ein hoher Aufwand an Zeit und Personal sowie die regelmäßige Arbeit nach ausgeklügelten Trainings- und Ernährungsplänen schienen Aussicht auf den Sieg zu bereiten. Die Berufssportler waren oft auf Wettkampfreisen und genossenschaftlich organisiert. Von besonders hohem Stellenwert beim sportlichen Wettkampf war die Chancengleichheit, die durch kontrolliertes Training vor den Wettkämpfen, Einteilung in Altersklassen, Auslosung von Gegnern oder Startpositionen, genaues Regelwerk und gut geschulte Kampfrichter erreicht wurde. Die Wettkampfsportler strebten nicht nur nach Siegen, sondern vor allem nach Titeln, die man bei bedeutenden Veranstaltungen erlangen konnte, begleitet von materiellen oder finanziellen Gewinnen und Privilegien. Von großem Interesse war es für die antiken Wettkampfsportler, sich als Rekordhalter darzustellen, z. B. mit dem Hinweis auf die Erst- und/oder Einmaligkeit der Leistungen, aber auch in konstruierten Vergleichen mit anderen Spitzensportlern. (de)
- Agón (en griego clásico ἀγών) es una palabra en griego antiguo que significa contienda, malestar nocturno o pesadilla. Es un debate formal que tiene lugar entre dos personajes, usualmente con el coro actuando de juez. Proto agonístes, protagonista, es el primero en hablar; deutero agonístes, es el segundo en hablar; tríto agonístes, sería el tercero en hablar, y así sucesivamente. El personaje que habla en segundo lugar siempre gana el agón, puesto que a este le corresponde siempre la última palabra. También significa en griego antiguo el momento del ser humano en que va a expirar o va a pasar de la vida a la muerte. En el antiguo teatro griego, particularmente en la comedia del siglo V a. C., el agón es una convención formal que consiste en que la lucha entre los personajes debe planificarse de tal manera que proporcione la base de la acción. El significado del término ha escapado de la circunscripción de sus orígenes clásicos para significar, de manera más general, el conflicto alrededor del cual gira una obra literaria. En Antígona, de Sófocles, por ejemplo, ésta tiene una disputa dialéctica (agón) con su tío Creonte, gobernante que debe castigarla e intentar hacerle ver la justicia de su criterio. Al mismo tiempo, ella debe defenderse haciendo ver la ausencia de maldad de su comportamiento, únicamente guiado por el amor a su hermano. El agón es un claro representante de la sociedad griega de esa época, donde se daba una democracia participativa y se debatía sobre temas concretos desde puntos de vista contrapuestos que se debían argumentar. (es)
- Agon (antzinako grezieraz: ἀγών) hitz greziarrak konkretuki “lehia” edo “txapelketa” esan nahi du, edozein motatakoa. Gaur egunera iritsi den agonen erreferentzia ezagunena kirol txapelketei loturiko agonena izan da, baina kontuan hartu behar da beste esparru batzuetara ere zabaltzen zirela: lehiaketa literarioak, poesia eta antzerkigintza ingurukoak, baita musikaren arlokoak ere. Hala ere, esan bezala entzutetsuenak kirolarekin erlazionatutakoak ziren Jatorriaren inguruan, adituek joko agonistikoen jatorria erlijioan ezarri dute, konkretuki heroi lokalei eskainitako hileta jokoetan. Iturri idatzietan aurkitzen ditugu hileta joko hauen testigantza zaharrenak, Iliadaren XXIII. kantuan, non agonei buruz hitz egiten duen Homerok . Akilesek, Patrokloren omenez antolatzen dituen joko funerarioak aipatzen dira, zeintzutan gudariek kirol desberdinetan lehiatzen duten. Aro Arkaikoan agonen fenomenoak hazkunde handia izan zuen, eta konplexuagoa eta askotarikoagoa bilakatu zen. Agon hauek estatusa, ohorea eta heroitasuna lortzeko tresna bihurtu zirelarik. (eu)
- Dans la Grèce antique, le terme agôn (en grec ancien ἀγών / agṓn, parfois transcrit agōn ou simplement agon) désigne au sens strict toute forme de compétition ou de joute oratoire ; dans les domaines artistiques ou sportifs, l’agôn est un concours organisé à l'occasion de célébrations religieuses. C'est aussi, au sens large, l'esprit de compétition qui anime tant les artistes que leurs commanditaires et les citoyens entre eux. (fr)
- Agon (Bahasa Yunani: ἀγών) dalam mitologi Yunani adalah dewa dan personifikasi dari perlombaan, pertandingan, kontes, dan kompetisi. Ada patung Agon di Olimpia (tempat diselenggarakannya Olimpiade) yang dibuat oleh Dionisius dan didedikasikan oleh Smikithus dari Rhegium. Patung tersebut digambarkan sedang memegang . (in)
- L'agone (in greco antico: ἀγών, agōn, in greco moderno: αγώνας, "gara", "disputa") era, nell'antica Grecia e successivamente anche nell'antica Roma, una manifestazione pubblica consistente in gare e giochi organizzati in occasione di celebrazioni religiose presso un santuario, disputati per la conquista di premi, che solitamente erano corone di foglie, privilegi ed erezione di statue. (it)
- Een agon (Oudgrieks: ἀγών / agōn, strijd, wedstrijd of rivaliteit) was in het oude Griekenland een sportieve of muzikale wedstrijd. is de met het oog op wedstrijden bedreven gymnastiek. Voor Friedrich Nietzsche en vormde het het grondprincipe voor de Griekse cultuur: de agonale geest. Een persoon kan zijn vaardigheden in een georganiseerde wedstrijd perfectioneren en verbeteren, waarbij hij tegelijkertijd nuttig is voor de gemeenschap. De Grieken onderscheiden drie soorten van agones:
* gymnastische agones, wedstrijden in lichaamsoefeningen;
* hippische agones, wedstrijden in paardrijden en wagenrennen;
* muzikale agones, wedstrijden in muziek, dichtkunst en dans. De beroemdste agones waren de Olympische, Pythische, Nemeïsche en Isthmische Spelen, die men ook wel Panhelleense Spelen spelen noemt. Daarnaast waren er nog enkele agones die slechts korte tijd hebben bestaan, zoals de of de . De Griekse agones vonden sinds Augustus veel navolging Rome en andere steden van het Romeinse Rijk. Nero stichtte naar het voorbeeld van de Olympische Spelen de vierjaarlijkse . Tot ver in de oudheid hield men de , in 86 n.Chr. door Domitianus gesticht, en de daarmee verbonden gebruik van de dichterkroning vond door de middeleeuwen heen navolging. Als personificatie van de wedkamp werd de agon als atleet met springgewichten voorgesteld. (nl)
- Agon (grekiska ἀγών) är en tävling, ett kämpaspel. Agon kallades de gamla grekernas högtidliga tävlingar. De bestod av tre delar: gymnisk agon (gymnastik), hippisk agon (kappridning och kappkörning) och musisk agon (musik, skaldekonst och dans). På många ställen i Grekland hölls sådana kämpaspel och alla greker hade tillträde. Men efter hand höjde sig fyra orters agones till allmänna nationalfester. Dessa var de olympiska i Olympia i Elis, de pythiska i Delfi i Fokis, de nemeiska i Nemea i Argolis och de isthmiska på Isthmos. (sv)
- Agon (em grego Ἀγών) era um Daemon, que personificava os concursos, desafios e disputas solenes, presente nos Jogos Olímpicos, nas peças teatrais e também nos debates e discussões filosóficas. Seu Daemon oposto era Neicos, os debates e as discussões maléficas do cotidiano. Era representado como um belo jovem nu com dois halteres nas mãos. (pt)
- Аго́н (др.-греч. ἀγών) — или состязание у греков и римлян; игры во время религиозных или политических празднеств, например Агоналий. В греческой мифологии Агон — персонификация состязаний. Его статуя, изображающая мужчину с гантелями в руках, находилась в Олимпии. От «агона» произошло слово агонизм ряда европейских языков, которым называют постоянное соперничество, состязание художников, скульпторов, живописцев, учёных. (ru)
- Агон — змагання (спортивні, поетичні, музичні, театральні) під час релігійних свят у Давній Греції. В Афінах перший агон відбувся 534 до н. е. як змагання серед трагічних поетів. Літературний агон — своєрідне словесне змагання між дійовими особами в еллінських комедіях, завдяки якому розкривається ідейний зміст драматичного твору. Одним із прикладів агону можна назвати суперечку між Есхілом та Евріпідом у комедії «Жаби» Арістофана.Види: 1) У Стародавній Греції щороку відбувались агони — спортивні та артистичні змагання. Існував «агон» для хорів, драматургів (510 р. до н. е. ), акторів (450—20 рр. до н. е. ). 2) В античній комедії ( Арістофан ) агон – діалог і конфлікт між ворогами, таким чином , серцевина п’єси . 3) З часом агон чи точніше «принцип агону » поширився на конфліктні стосунки між протагоністами. Діалектика «виступ/відповідь» протиставляє протагоністів. Кожен протагоніст пірнає з головою у дебати, які відображаються в драматичній структурі й переростають у конфлікт. Деякі теоретики вважають, що діалог ( і стихомитія ) є емблемою, зокрема,драматичного конфлікту та театру взагалі. Однак слід пам’ятати, що в основі деяких драматургів (наприклад, епічних та абсурдних) не діє принцип агони характерів дії. 4) У теорії ігор Р. Кайуа ( R. Caillois, 1958 ) агон є одним з чотирьох принципів керування ігровою діяльністю («іллінкс» як пошук правди; «алеа» як роль випадковості; «мімезис» як потяг до імітації). (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Agon (Greek ἀγών) is a Greek term for a conflict, struggle or contest. This could be a contest in athletics, in chariot or horse racing, or in music or literature at a public festival in ancient Greece. Agon is the word-forming element in 'agony', explaining the concept of agon(y) in tragedy by its fundamental characters, the protagonist and antagonist. (en)
- Σκηνή ιδεολογικής και ρητορικής αναμέτρησης της αρχαίας τραγωδίας με παρουσίαση δύο αντίθετων θέσεων σύμφωνα με τα ρητορικά πρότυπα της εποχής. Συνήθως περιείχε δύο μονολόγους σε αντίθεση και κατέληγε σε ένα διαλογικό μέρος. Ιδιαίτερα γνωστός για τους αγώνες του υπήρξε ο Ευριπίδης. (el)
- Agono (el la greka ἀγών, «konkurso»; latine Agon) estas vorto kiu havis diversajn signifojn en la antikva greka kulturo. Ĝenerale, la esprimo difinis lukton aŭ konkurson, sed en pli larĝa senco oni rilatis ĝin al atletiko, al ĉevala aŭ ĉar-kurado kaj al muzikaj aŭ literaturaj konkursoj kadre de publikaj festivaloj en Antikva Grekio. (eo)
- Dans la Grèce antique, le terme agôn (en grec ancien ἀγών / agṓn, parfois transcrit agōn ou simplement agon) désigne au sens strict toute forme de compétition ou de joute oratoire ; dans les domaines artistiques ou sportifs, l’agôn est un concours organisé à l'occasion de célébrations religieuses. C'est aussi, au sens large, l'esprit de compétition qui anime tant les artistes que leurs commanditaires et les citoyens entre eux. (fr)
- Agon (Bahasa Yunani: ἀγών) dalam mitologi Yunani adalah dewa dan personifikasi dari perlombaan, pertandingan, kontes, dan kompetisi. Ada patung Agon di Olimpia (tempat diselenggarakannya Olimpiade) yang dibuat oleh Dionisius dan didedikasikan oleh Smikithus dari Rhegium. Patung tersebut digambarkan sedang memegang . (in)
- L'agone (in greco antico: ἀγών, agōn, in greco moderno: αγώνας, "gara", "disputa") era, nell'antica Grecia e successivamente anche nell'antica Roma, una manifestazione pubblica consistente in gare e giochi organizzati in occasione di celebrazioni religiose presso un santuario, disputati per la conquista di premi, che solitamente erano corone di foglie, privilegi ed erezione di statue. (it)
- Agon (grekiska ἀγών) är en tävling, ett kämpaspel. Agon kallades de gamla grekernas högtidliga tävlingar. De bestod av tre delar: gymnisk agon (gymnastik), hippisk agon (kappridning och kappkörning) och musisk agon (musik, skaldekonst och dans). På många ställen i Grekland hölls sådana kämpaspel och alla greker hade tillträde. Men efter hand höjde sig fyra orters agones till allmänna nationalfester. Dessa var de olympiska i Olympia i Elis, de pythiska i Delfi i Fokis, de nemeiska i Nemea i Argolis och de isthmiska på Isthmos. (sv)
- Agon (em grego Ἀγών) era um Daemon, que personificava os concursos, desafios e disputas solenes, presente nos Jogos Olímpicos, nas peças teatrais e também nos debates e discussões filosóficas. Seu Daemon oposto era Neicos, os debates e as discussões maléficas do cotidiano. Era representado como um belo jovem nu com dois halteres nas mãos. (pt)
- Аго́н (др.-греч. ἀγών) — или состязание у греков и римлян; игры во время религиозных или политических празднеств, например Агоналий. В греческой мифологии Агон — персонификация состязаний. Его статуя, изображающая мужчину с гантелями в руках, находилась в Олимпии. От «агона» произошло слово агонизм ряда европейских языков, которым называют постоянное соперничество, состязание художников, скульпторов, живописцев, учёных. (ru)
- Agon, en la mitologia grega, era la personificació d'un tipus de competició, batalla, prova o concurs, especialment en el context dels Jocs Olímpics (Ὀλυμπιακοὶ Ἀγῶνες), o un desafiament en connexió amb festivals religiosos. De manera més general designa una rivalitat o lluita, tant en el sentit dels esports de l'atletisme, les curses de cavalls o de carros, o bé en música o literatura, així com en el cas de festivals populars de l'antiga Grècia. (ca)
- Ein Agon (altgriechisch ἀγών agṓn, deutsch ‚Kampf, Wettkampf, Wettstreit‘) war in der griechischen Antike ein sportlicher oder musischer Wettstreit. ist die zum Zweck des Wettkampfs getriebene Gymnastik. Für Friedrich Nietzsche und Jacob Burckhardt stellte es das Grundprinzip der griechischen Kultur dar: Der Einzelne kann seine Fähigkeiten im geordneten Wettkampf erweitern und verbessern, wobei er gleichzeitig der Gemeinde nützlich ist. Die Griechen unterschieden drei Arten von Agonen: (de)
- Agón (en griego clásico ἀγών) es una palabra en griego antiguo que significa contienda, malestar nocturno o pesadilla. Es un debate formal que tiene lugar entre dos personajes, usualmente con el coro actuando de juez. Proto agonístes, protagonista, es el primero en hablar; deutero agonístes, es el segundo en hablar; tríto agonístes, sería el tercero en hablar, y así sucesivamente. El personaje que habla en segundo lugar siempre gana el agón, puesto que a este le corresponde siempre la última palabra. También significa en griego antiguo el momento del ser humano en que va a expirar o va a pasar de la vida a la muerte. (es)
- Agon (antzinako grezieraz: ἀγών) hitz greziarrak konkretuki “lehia” edo “txapelketa” esan nahi du, edozein motatakoa. Gaur egunera iritsi den agonen erreferentzia ezagunena kirol txapelketei loturiko agonena izan da, baina kontuan hartu behar da beste esparru batzuetara ere zabaltzen zirela: lehiaketa literarioak, poesia eta antzerkigintza ingurukoak, baita musikaren arlokoak ere. Hala ere, esan bezala entzutetsuenak kirolarekin erlazionatutakoak ziren (eu)
- Een agon (Oudgrieks: ἀγών / agōn, strijd, wedstrijd of rivaliteit) was in het oude Griekenland een sportieve of muzikale wedstrijd. is de met het oog op wedstrijden bedreven gymnastiek. Voor Friedrich Nietzsche en vormde het het grondprincipe voor de Griekse cultuur: de agonale geest. Een persoon kan zijn vaardigheden in een georganiseerde wedstrijd perfectioneren en verbeteren, waarbij hij tegelijkertijd nuttig is voor de gemeenschap. De Grieken onderscheiden drie soorten van agones: (nl)
- Агон — змагання (спортивні, поетичні, музичні, театральні) під час релігійних свят у Давній Греції. В Афінах перший агон відбувся 534 до н. е. як змагання серед трагічних поетів. Літературний агон — своєрідне словесне змагання між дійовими особами в еллінських комедіях, завдяки якому розкривається ідейний зміст драматичного твору. Одним із прикладів агону можна назвати суперечку між Есхілом та Евріпідом у комедії «Жаби» Арістофана.Види: 2) В античній комедії ( Арістофан ) агон – діалог і конфлікт між ворогами, таким чином , серцевина п’єси . (uk)
|
