rdfs:comment
| - Das Große Lernen (chinesisch 大學 / 大学, Pinyin Dà Xué) ist das erste der Vier Bücher, die Zhu Xi in der Song-Dynastie zur Grundlage des Konfuzianismus erklärt hat. Ursprünglich handelte es sich hierbei um ein Kapitel im Buch der Riten. (de)
- 《대학》(大學)은 사서오경의 하나인 유교 경전이다. 본래 《예기》(禮記)의 제42편이었으나, 송나라 시대에 성리학이 확립되면서 사서의 하나로 받아들여졌다. (ko)
- 『大学』(だいがく)は、儒教の経書の一つ。南宋以降、『中庸』『論語』『孟子』と合わせて四書とされた。もともとは『礼記』の一篇であり、曾子によって作られたとも秦漢の儒家の作とも言われる。 (ja)
- De Grote Leer (Daxue) is een Chinees geschrift dat deel uitmaakt van de Vier Boeken van het Confucianisme. Het werk legt een verband tussen enerzijds vergroting van de persoonlijke wijsheid en rechtschapenheid van de heerser en anderzijds een algehele vrede tussen de staten. Het werk wordt in de Nederlandse vertaling van de I Ching door Richard Wilhelm Hogere Cultuur genoemd. (nl)
- Да сюэ (大學: великое учение) — один из текстов конфуцианского Четверокнижия. Содержит 1755 иероглифов. Написан в V—III вв. до н. э. Первоначально текст считался частью книги Ли цзи. С 1030 года данный текст преподносился сдавшим экзамены. В эпоху Чжу Си текст стал восприниматься как часть конфуцианского канона. Текст имеет этический и социально-политический характер, проповедует «три цели» (сань ган-лин) и «восемь этапов» (ба тяо-му). Да сюэ акцентирует золотое правило морали, принцип жэнь (гуманность). В XVII веке иезуиты перевели в Париже текст на латынь. (ru)
- 《大学》屬儒學经典「四书」,原是《禮記》第四十二篇,內文約在戰國末期至西漢初年撰成,作者是誰尚未定論,推測是孔門之後的儒家學者所作,朱熹推論為曾子所編纂。 南宋前从未单独刊印过。自唐代韩愈、李翱维护道统,开始推崇《大学》与《中庸》。北宋司馬光編撰《》,是為大學獨立成書之始。程顥、程頤又編撰《大學》原文章節成《》。南宋朱熹編撰《》,並與《论语》、《孟子》、《中庸》合編為《四書》。按照朱熹的看法,《大学》是孔子及其门徒留下来的遗书,是儒学的入门读物。因此,朱熹把它列为「四书」之首。 《大学》原不分章节。后来朱熹按其内容,朱熹《大學章句》,將《大學》分为经一章,传十章。並說:「經一章,蓋孔子之言,而曾子述之;其傳十章,則曾子之意,而門人記之也。」朱熹《中庸章句序》也寫到《中庸》是「子思子憂道學之失其傳而作也。」但这种说法并不可靠。清代學者戴震小時问老師說:「此何以知其為『孔子之言而曾子述之』?又何以知其為『曾子之意而門人記之』?」师应之曰:「此朱文公所说」。但戴震接著指出周代離宋代有兩千年之遙,為什麼朱文公能知道這些事呢?問得老師無言以對。 (zh)
- Velké učení (čínsky v českém přepisu Ta-süe, pchin-jinem Dàxué, znaky zjednodušené 大学, tradiční 大學) je jedna z tzv. Čtyř knih konfucianismu, vydaných filozofem Ču Sim v roce 1190, v souboru Čtyř knih stojí na prvním místě, jako základ pro zahájení studia. Kniha se tak stala jedním ze základů pro výuku konfucianismu v Číně, Koreji i Japonsku. Sestává ze 1755 znaků, je tak nejkratší z knih konfuciánského kánonu. (cs)
- The Great Learning or Daxue was one of the "Four Books" in Confucianism attributed to one of Confucius' disciples, Zengzi. The Great Learning had come from a chapter in the Book of Rites which formed one of the Five Classics. It consists of a short main text of the teachings of Confucius transcribed by Zengzi and then ten commentary chapters supposedly written by Zengzi. The ideals of the book were attributed to Confucius, but the text was written by Zengzi after his death. (en)
- El libro Gran Saber (en chino tradicional, 大學; en chino simplificado, 大学; pinyin, Dà Xué, a veces "Gran Ciencia", "Gran Aprendizaje" o "Gran Estudio") fue uno de los Cuatro Libros del confucianismo que desde el siglo XII al año 1905 componían el núcleo del temario del examen imperial chino. Los Cuatro Libros fueron seleccionados por el neoconfuciano Zhu Xi durante la dinastía Song como una introducción fundamental para el confucianismo. Su comentario del libro brindó un apoyo adicional a los ideales confucianos. (es)
- Dans la philosophie chinoise, la Grande Étude, ou Da xue (chinois traditionnel 大學, chinois simplifié 大学, pinyin Dàxué), se compose d'un canon, attribué à Confucius, et d'un commentaire en dix chapitres attribué à Zengzi, un de ses principaux disciples. (fr)
- berkata: Da Xue adalah sebuah buku yang disebarakan oleh murid-murid Confucius. Buku ini merupakan pintu gerbang pengembangan kebajikan bagi para pemula . Karena dengan buku ini kita dapat memahami langkah-langkah yang diambil orang zaman dahulu dalam mendapatkan ilmu, buku ini lebih dalam artinya dari Analektika dan Mancius. Para murid mendalami pengetahuannya melalui buku ini, sehingga mereka dapat menghindari perbuatan yang salah. (in)
- Il Grande studio (cinese tradizionale: 大學; cinese semplificato: 大学; pinyin: Dà Xué) è il primo dei Quattro libri che furono scelti da Zhu Xi, sotto la dinastia Song come testi base del confucianesimo. Originariamente, era un capitolo del Libro dei riti. Il libro è formato da un testo principale, attribuito a Confucio e da nove capitoli di commenti di Zengzi, uno dei discepoli di Confucio. La sua importanza è spiegata dall'introduzione di Zeng Zi a questo che egli considera la via di accesso alla conoscenza. (it)
- Wielka Nauka – jedna z ksiąg wchodzących w skład Czteroksięgu konfucjańskiego. Jej autorstwo tradycyjnie przypisywane jest Zengzi (505-435 p.n.e.). Tekst pierwotnie stanowił rozdział Księgi Obyczajów. Został wydzielony w XII wieku przez : Cheng Hao (nazywany też Cheng Mingdao, 1032-1085) i Cheng Yi (nazywany też Cheng Yichuan, 1033-1107). Cheng Hao zidentyfikował tekst jako osobiste dzieło Konfucjusza, twierdził też, że zniekształcił dzieło. Bracia zmienili układ rozdziałów. Podobne przeredagowanie pisma było autorstwem Zhu Xi, który podzielił ją na 2 części. Pierwszy jest przypisywany Konfucjuszowi i zaczyna się od słów: „wielkiej nauki droga prowadzi ku oświeceniu”. Drugą część stanowi komentarz rozwijający poszczególne stwierdzenia tekstu podstawowego. Dzieło stanowi zwięzłą i systemat (pl)
|