| rdfs:comment
| - Adamité je označení jak pro starověkou gnostickou sektu, tak pro křesťanské heretické hnutí v Nizozemsku (neo-adamity) i radikální část husitů. Všechny tyto proudy spolu souvisí jen málo, navenek se vyznačovaly jen podobnými znaky, jako bylo praktikování nahoty. (cs)
- The Adamites, or Adamians, were adherents of an Early Christian group in North Africa in the 2nd, 3rd, and 4th centuries. They wore no clothing during their religious services. There were later reports of similar sects in Central Europe during the Late Middle Ages. (en)
- Οι Αδαμίτες ή Αδαμιανοί ήταν αιρετικοί Χριστιανοί που επεδίωκαν να ξαναδημιουργήσουν την αθωότητα των πρωτοπλαστων στα εγκόσμια. Το ιδιάζον χαρακτηριστικό τους είναι ότι παραπλήσιες θρησκευτικές κοινότητες με αυτή τη βασική ιδέα έσβησαν και επανεμφανίσθηκαν τουλάχιστον τρεις φορές, κατά την αρχαιότητα, τον δυτικό Μεσαίωνα και τη νεότερη εποχή, και είναι γνωστές όλες με την παραπάνω ονομασία. (el)
- Les adamites (ou adamiens) étaient un mouvement religieux intermittent inspiré par la nostalgie de l'Éden. Bien que connu dès le IIe siècle, le mouvement atteint une relative apogée entre le XIIIe et le XVe siècles. Le fond de leur proposition était que « l'homme doit être aussi heureux ici-bas qu'il sera un jour dans le ciel » (Tommaso Campanella, La Cité du Soleil, 1568). (fr)
- 아담파(Adamites)는 기독교 이단이다. 이들은 세속의 굴레로부터 인간의 영혼과 육체를 동시에 해방시키는 것을 목표로 하였고, 하나님의 왕국을 영원한 즐거움과 환희의 왕국으로 파악하였다. 따라서 종교 의례를 할 때 옷을 입지 않았고 공동체 안에서 집단 혼숙도 마다하지 않았다. (ko)
- アダム派（英: Adamites/Adamians）は、2世紀～4世紀に北アフリカに存在したキリスト教の初代教会の1つ。中世のヨーロッパで一時的に復活した。全裸で儀式を行うのが特徴的。 (ja)
- De adamieten waren een christelijke sekte in de oudheid. Van de 2e tot de 4e eeuw dansten ze naakt als Adam ritueel rond het vuur. Laatmiddeleeuwse groepen met gelijkaardige denkbeelden worden ter onderscheiding soms neo-adamieten genoemd. In de 13e eeuw waren er in de Nederlanden en daarbuiten de Broeders en Zusters van de Vrije Geest, en in de 15e eeuw de Taborieten van Bohemen. (nl)
- Os adamitas eram os membros de uma seita cristã primitiva, considerada posteriormente como herética pela Igreja Católica, que floresceu no Norte da África entre os séculos II e IV e cujas teses foram posteriormente defendidas por outros grupos. (pt)
- Адами́ты, или адамиа́не, адамитя́не (др.-греч. ἀδαμιανοὶ, ἀδαμῖται; лат. adamiani; др.-рус. адамане) — общее название приверженцев христианской секты, проповедовавших возвращение к святости и невинности первобытных людей в раю — Адама и Евы. Самой яркой чертой большинства адамитов было требование ходить нагими. Кроме того, большая по сравнению с традиционным христианством свобода сексуальных отношений служила поводом для обвинения адамитов в распутстве. В перечне 80-ти христианских ересей «Панарионе» (ок. 378 года) адамиане на 52-м месте. (ru)
- Адаміти — єретики, які вчили, що Христос відновив людину у невинному стані, у якому були початково створені Адам й Єва. Під цим приводом вони збиралися у храми у оголеному вигляді. Первинно єресь існувала у 2-4 сторіччях у Північній Африці. У переліку 80-ти християнських єресей «Панаріон» (бл. 378 року) адаміти на 52-му місці. У 13 сторіччі ця секта відродилося як неоадаміти у Голландії й була сильно поширена у Польщі та Чехії. (uk)
- Els adamites eren un grup religiós cristià sorgit en el segle ii al nord d'Àfrica i que pretenia, mitjançant la pràctica del nudisme, retornar a la innocència original de l'Edèn descrita en el Gènesi. La seva doctrina defensava, a més de l'absoluta nuesa, el rebuig del matrimoni en considerar-lo una conseqüència del pecat original. Pel que fa a la seva posició sobre la moral sexual, existeixen opinions contradictòries, mentre per alguns autors practicaven l'amor lliure i els relacionen amb les sectes llibertines de què parla Climent d'Alexandria, altres pel contrari els atribueixen tendències ascètiques amb una estricta abstinència sexual. (ca)
- Adamitoj estis la aliĝantoj de matrice kristana (kontrastata, tamen, de la ekleziaj responsuloj) sekto kiu estis vastiĝinta en Nord-Afriko ĉirkaŭ la 4-a jarcento. Laŭvere, diversaj kristanaj sektoj povas esti enkadritaj en tiu grupo, kiel la Adamianoj, eta gnostika sekto pri kiu informas nin kaj Klemento de Aleksandrio (laŭ kiu ili gloriĝis subinspire de Zaratuŝtro, kaj Sankta Aŭgusteno de Hipono kaj Epifanio el Salamis, aŭ Turlupinoj de Sudo de Francio de la dua duono de la 14-a jarcento; ĉiu-kaze ĉiuj tiuj sektoj estis deklaritaj herezaj fare de la Katolika Eklezio kaj persekutataj de la mezepoka Inkvizicio. (eo)
- Adamiten, auch Adamianer, ist eine abwertende Bezeichnung für mehrere christliche Gruppierungen, die den Zustand der Nacktheit wiederherstellen wollten, wie er bei Adam und Eva vor dem Sündenfall herrschte. Zum ersten Mal taucht diese Bezeichnung bei Epiphanius von Salamis (haer. 52) für eine Gruppe antinomistischer Gnostiker in Nordafrika aus dem 2. Jahrhundert n. Chr. auf; durch Augustinus blieb sie bekannt und diente ab dem Hochmittelalter zur Verunglimpfung verschiedener christlicher Sondergruppen, wie der Katharer, Waldenser und Täufer. (de)
- . El adamismo (del fr. adamisme) o adamianismo fue un movimiento religioso de corte gnóstico surgido en torno a mediados del siglo II e. c. caracterizado sobre todo por el hecho de que sus integrantes, tanto hombres como mujeres, se mostraban «completamente desnudos en público, o por lo menos en sus reuniones, [pretendiendo así] remedar la inocencia de Adan y Eva antes de su caída», descrita en Génesis 2:25, si bien cabe reseñar que existen notables desacuerdos tanto de carácter teológico como histórico entre los diferentes autores que a lo largo del tiempo se han venido ocupando del mismo como Ireneo de Lyon, Agustín de Hipona, Teodoreto de Ciro, Clemente de Alejandría, etc. (es)
- Gli adamiti erano gli aderenti di una setta cristiana che era diffusa in Nord Europa intorno al IV secolo. Essi si rifanno ai tempi di Adamo prima che conoscesse il peccato e viveva nudo. In realtà diverse sette cristiane possono essere annoverate in questo raggruppamento, come gli adamiani, una piccola setta gnostica sviluppatasi tra il II ed il III secolo di cui ci parlano sia sant'Agostino che sant'Epifanio, o i turlupini nella Francia medioevale del 1370; in ogni caso tutti furono considerati eretici e antinomisti dalla Chiesa cattolica. (it)
- Adamici (adamianie, fosariusze) – określenie wielu grup religijnych, wywodzących się z chrześcijaństwa, naśladujących nagość Adama jako symbol pierwotnej czystości człowieka przed popełnieniem grzechu pierworodnego. Po raz pierwszy taka grupa religijna została opisana przez Epifaniusza w II wieku, była to grupa gnostyków-antynomistów z północnej Afryki. Następnie o podobnych grupach pisali Augustyn z Hippony i Izydor z Sewilli. Adamitami byli także nazywani dyssenterzy (nonkonformiści) w Anglii w XVIII wieku. (pl)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)