| dbo:abstract
|
- Ōta Nampo (jap. 大田 南畝, eigentlich: Ōta Chojiro, auch: Yomo no Akara, 四方赤, Neboke Sensei, Yomo Sanjin, Kyōkaen, Shihō Sanjin, Shokusanjin; * 19. April 1749 in Edo; † 16. Mai 1823) war ein japanischer Schriftsteller. Nampo war gleich seinem Vater Beamter des Shōgunats und hatte Anstellungen in Osaka, Nagasaki und Edo. Obwohl ein einflussreicher Schriftsteller gehörte er nie zur literarischen Szene in Japan. 1777 debütierte er mit der Kanshi-Sammlung Neboke Sensei Bunshū (Doktor Schlafmützes Gedichte), in der sich bereits seine Gabe für komische Gedichte zeigt. Ermutigt von Karagoromo Kisshū veröffentlichte er 1779 die Sammlung Ameuri Dohei ga Den, mit der er eine Welle der -Dichtung in Japan auslöste. Endgültig etablierte er sich als Dichter mit dem Band Manzei Kyōkashū (Eintausend Generationen Kyōka). Bekannt geblieben sind hingegen eher zwei späte Werke Nampos, der Gedichtband Shokusan Hyakushū (1818) und die Prosasammlung Ichiwa Ichigen (1820). (de)
- Ōta Nampo (大田 南畝), 19 avril 1749 – 16 mai 1823, est le nom de plume le plus souvent employé par Ōta Tan, romancier et poète japonais de la fin de l'époque d'Edo. Il écrit principalement dans les formes comiques kyōshi, dérivée des vers comiques chinois, et kyōka, dérivée de la poésie waka. Parmi ses autres noms de plume, Yomo no Akara, Yomo Sanjin, Kyōkaen et Shokusanjin (蜀山人). (fr)
- 大田 南畝（おおた なんぽ、寛延2年3月3日〈1749年4月19日〉- 文政6年4月6日〈1823年5月16日〉）は、天明期を代表する文人・狂歌師であり、御家人。名は覃（ふかし）、字は子耕、南畝は号である。通称、直次郎、のちに七左衛門と改める。別号、蜀山人（しょくさんじん）、玉川漁翁、石楠齋、杏花園、遠櫻主人、巴人亭、風鈴山人、四方山人など。山手馬鹿人（やまのてのばかひと）、も別名とする説がある。狂名、四方赤良（よものあから）。また狂詩には寝惚（ねとぼけ）先生と称した。法名は杏花園心逸日休。 勘定所勤務として支配勘定にまで上り詰めた幕府官僚であった一方で、文筆方面でも高い名声を持った。膨大な量の随筆を残す傍ら、狂歌、洒落本、漢詩文、、などをよくした。特に狂歌で知られ、唐衣橘洲・朱楽菅江と共に狂歌三大家と言われる。南畝を中心にした狂歌師グループは、山手連（四方側）と称された。 (ja)
- Ōta Nanpo (大田 南畝, April 19, 1749 – May 16, 1823) was the most oft-used penname of Ōta Tan, a late Edo-period Japanese poet and fiction writer. Ōta Nanpo wrote primarily in the comedic forms of kyōshi, derived from comic Chinese verse, and kyōka, derived from waka poetry. Ōta Nanpo's pennames also include Yomo no Akara (四方赤良), Yomo Sanjin, Kyōkaen, and Shokusanjin (蜀山人). Born into a lower-status samurai family in Edo, Nanpo served the shogunate in various ways throughout his life. He began his literary career as a student of Chinese Ming-dynasty writings, and adapted traditional Chinese comic verse (called kyōshi in Japanese), under the mentorship of playwright Hiraga Gennai, to daily life in Edo. His first collection of work was called Neboke sensei bunshū, or the Literary Works of Master Groggy. Nanpo soon began to write kyōka, comic waka verses, as well. His popularity grew in the 1760s and 1770s, as a result of his down-to-earth subject matter and unabashed style. During this time he also wrote a number of works of popular literature, and edited a collection of comic verses called Manzai kyōkashū, which truly cemented his position as a central literary figure of his time. For political reasons, he was forced to abandon his writings for a time in the 1780s. He committed himself for several years to shogunal duties, but eventually returned to poetry. Nanpo also collaborated with many different artists such as Hokusai, Eishi, , Sakai Hōitsu and many others. Many paintings bears his original calligraphy and poem, he also worked together with artists in making prints, surimono and ehon. Nanpo made calligraphies (calligraphy) mainly in the tanzaku and kakemono format. He also produced paintings; these are now extremely rare. The most famous of Nanpo's paintings are in the album Shokusanjin ennyo meisekishu ("A collection of Shokusanjin memorabilia"). The album consists of 41 double pages of letters, paintings, fan paintings, sketches, and poems; ink and colour on paper and silk. The album size is 15 × 9in (40 x 24 cm). Date;1804. All of the works bears Nanpo's writing. Some works was coproduced and inscribed by other gifted people. The inscribed works includes examples by the kabuki actor Ichikawa Danjūrō V, the geisha , the courtesan , the kyōka master , the novelist Santō Kyōden, and the kanshi (Chinese-style verse) poets and . There are paintings by the ukiyo-e artists Hokusai and in the album. A further two fan paintings, one with a Chinese-style landscape by (1795–1878) and a playful image of the Chinese poet Li Bai in his cups by , shows Shokusanjin's links to the more aloft of the literati artists. The album is a compendium of material documenting the interaction between prominent members of literary, theatre, and art circles of the day. Shokusanjin as Nanpo signs himself here produced two small sketches which were mounted into the album. The first sketch is of a geisha and the other of an oiran (courtesan). The album is in the Chiba city Museum of Art, ex. provenance; Azabu Museum and Anders Rikardson Collection. Nanpo produced the first version of the Ukiyo-e Ruikō (浮世絵類考, "Various Thoughts on Ukiyo-e") in 1790. the Ukiyo-e Ruikō is a collection of commentaries and biographies of ukiyo-e artists was circulated in handwritten copies subject with numerous additions and alterations over the years; it did not appear in print in the Edo period. (en)
- Nanpo Ōta (jap. 大田南畝 Ōta Nanpo; ur. 1749, zm. 1823), właśc. Tan Ōta, pseudonimy Yomo no Akara (四方赤), Shokusanjin (蜀山人) – japoński poeta i prozaik tworzący w okresie Edo. Urodził się w Edo, w rodzinie samurajskiej związanej z dworem siogunów Tokugawa. Pisał satyryczne wiersze typu kyōshi w języku chińskim (zbiorek Neboske sensei bunshū, 1767) oraz typu kyōka w języku japońskim, oparte na formie waka (zbiorek Manzai kyōkashū, 1783 i Shokusan hyakushu, 1818). Najbardziej zasłynął jako autor humorystycznych nowelek typu kokkeibon i erotycznych opowiadań sharebon. Jest także twórcą pisanego w latach 1775–1820 zbioru esejów Ichiwa ichigen. (pl)
|
| rdfs:comment
|
- Ōta Nampo (大田 南畝), 19 avril 1749 – 16 mai 1823, est le nom de plume le plus souvent employé par Ōta Tan, romancier et poète japonais de la fin de l'époque d'Edo. Il écrit principalement dans les formes comiques kyōshi, dérivée des vers comiques chinois, et kyōka, dérivée de la poésie waka. Parmi ses autres noms de plume, Yomo no Akara, Yomo Sanjin, Kyōkaen et Shokusanjin (蜀山人). (fr)
- 大田 南畝（おおた なんぽ、寛延2年3月3日〈1749年4月19日〉- 文政6年4月6日〈1823年5月16日〉）は、天明期を代表する文人・狂歌師であり、御家人。名は覃（ふかし）、字は子耕、南畝は号である。通称、直次郎、のちに七左衛門と改める。別号、蜀山人（しょくさんじん）、玉川漁翁、石楠齋、杏花園、遠櫻主人、巴人亭、風鈴山人、四方山人など。山手馬鹿人（やまのてのばかひと）、も別名とする説がある。狂名、四方赤良（よものあから）。また狂詩には寝惚（ねとぼけ）先生と称した。法名は杏花園心逸日休。 勘定所勤務として支配勘定にまで上り詰めた幕府官僚であった一方で、文筆方面でも高い名声を持った。膨大な量の随筆を残す傍ら、狂歌、洒落本、漢詩文、、などをよくした。特に狂歌で知られ、唐衣橘洲・朱楽菅江と共に狂歌三大家と言われる。南畝を中心にした狂歌師グループは、山手連（四方側）と称された。 (ja)
- Nanpo Ōta (jap. 大田南畝 Ōta Nanpo; ur. 1749, zm. 1823), właśc. Tan Ōta, pseudonimy Yomo no Akara (四方赤), Shokusanjin (蜀山人) – japoński poeta i prozaik tworzący w okresie Edo. Urodził się w Edo, w rodzinie samurajskiej związanej z dworem siogunów Tokugawa. Pisał satyryczne wiersze typu kyōshi w języku chińskim (zbiorek Neboske sensei bunshū, 1767) oraz typu kyōka w języku japońskim, oparte na formie waka (zbiorek Manzai kyōkashū, 1783 i Shokusan hyakushu, 1818). Najbardziej zasłynął jako autor humorystycznych nowelek typu kokkeibon i erotycznych opowiadań sharebon. Jest także twórcą pisanego w latach 1775–1820 zbioru esejów Ichiwa ichigen. (pl)
- Ōta Nampo (jap. 大田 南畝, eigentlich: Ōta Chojiro, auch: Yomo no Akara, 四方赤, Neboke Sensei, Yomo Sanjin, Kyōkaen, Shihō Sanjin, Shokusanjin; * 19. April 1749 in Edo; † 16. Mai 1823) war ein japanischer Schriftsteller. (de)
- Ōta Nanpo (大田 南畝, April 19, 1749 – May 16, 1823) was the most oft-used penname of Ōta Tan, a late Edo-period Japanese poet and fiction writer. Ōta Nanpo wrote primarily in the comedic forms of kyōshi, derived from comic Chinese verse, and kyōka, derived from waka poetry. Ōta Nanpo's pennames also include Yomo no Akara (四方赤良), Yomo Sanjin, Kyōkaen, and Shokusanjin (蜀山人). For political reasons, he was forced to abandon his writings for a time in the 1780s. He committed himself for several years to shogunal duties, but eventually returned to poetry. (en)
|
