| dbo:abstract
|
- Álvaro Pérez de Castro "el Castellano", nome "la Kastilia" (¿? - Orgaz, 1240). Nobelo el Kastilio. Filo de Pedro Fernández de Castro "el Castellano", senjoro de la familio Castro, kaj de Jimena Gómez, filino de Gómez González de Manzanedo. Li estis senjoro de familio de Castro kaj grafo de Urgel pro sia edziĝo al Aurembiaix, grafino de Urgel kaj filino de Ermengol la 8-a de Urgel, kaj krome plenumis la postenojn de flagisto kaj ĉefa servisto de la reĝo Alfonso la 9-a. Poste li estis la reprezentanto de la reĝo Ferdinando la 3-a (Kastilio) en la araba urbo de Kordovo, en kies konkero li partoprenis en 1236, kaj en la fortikaĵoj de la limo de Andaluzio. Li estis pranepo de Alfonso la 7-a de Leono kaj Kastilio. (eo)
- Álvaro Pérez de Castro «el Castellano» (m. Orgaz, 1240) fue un noble castellano, hijo de Pedro Fernández de Castro el Castellano, señor de la Casa de Castro, y de Jimena Gómez, hija de Gómez González de Manzanedo. Señor de la Casa de Castro y conde de Urgel por su matrimonio con Aurembiaix de Urgel, hija de Armengol VIII de Urgel, desempeñó los cargos de alférez del rey y mayordomo mayor del rey Alfonso IX de León. Posteriormente, fue el representante del rey Fernando III de Castilla en la ciudad de Córdoba, en cuya conquista tomó parte en 1236. Fue bisnieto del rey Alfonso VII de León. (es)
- Álvaro Pérez de Castro "the Castilian" (died at Orgaz in 1240) was a Castilian nobleman. (en)
- Álvaro Peres de Castro (morto em Orgaz em 1240) foi um nobre cavaleiro castelhano, filho de Pedro Fernandes de Castro e de Jimena Gomes de Manzanedo, filha do conde Gomes Gonçalves de Manzanedo. Álvaro foi o primeiro marido da rainha de Portugal D. Mécia Lopes de Haro. Enquanto jovem, Álvaro aprende as artes da guerra e torna-se cavaleiro, destacando-se na corte durante as guerras de Fernando III contra os mouros. Álvaro participou em várias campanhas contra os mouros no sul da actual Espanha, para lá dos dominios de Castela e Leão, e foi peça importante do jogo de poder militar do monarca na região de Andaluzia. O seu primeiro matrimónio concretizou-se com a condessa de Urgel, a qual repudia entre 1225 e 1228 por não lhe ter originado descendência. Por volta de 1227, D. Álvaro foi imcumbido da missão de medianeiro da trégua que se pactuara entre o monarca e os mouros, que libertariam 300 cristão. Entre eles estava outro nobre cavaleiro, o senhor de Biscaia, Lope Díaz de Haro Cabeza Brava, juntamente com a sua jovem filha, D. Mécia. D. Álvaro depressa se interessou pela jovem e a presença do filho de D. Sancho I de Portugal, enciumara-o, o que fez com que desposasse D. Mécia, talvez ainda no mesmo ano. Em Córdova, depois da conquista da cidade, o monarca regressa a Toledo e deixa D. Álvaro no comando militar dos arrabaldes do distrito. O abandono a que se botou a agricultura devido à guerra, a fome e as consecutivas doenças que surgiram naquele território levaram-no a procurar o rei, deixando a esposa no seu forte de Martos, hoje na Andaluzia. O rei cedeu-lhe votos de vice-rei, além de dinheiro e mantimentos para o regresso. Contudo, devido à inexperiência do seu sobrinho, o forte é assaltado, mas D. Mécia junta as suas damas e criadas, arma-as e juntam-se nas ameias do castelo para o defender, o que confundiu o líder mouro que os atacava. Este foi prontamente dominado pelos cavaleiros do sobrinho e de outro esquadrão que se juntou. Ao saber da notícia D. Álvaro pôs-se a caminho da Andaluzia, falecendo por doença no caminho. (pt)
- Альваро Перес де Кастро "эль-Кастельяно (исп. Álvaro Pérez de Castro el Castellano; ? — 1240, Оргас) — кастильский дворянин, сын Педро Фернандес де Кастро эль-Кастельяно, сеньора де ла Каса де Кастро, и Химены Гомес, дочери Гомеса Гонсалеса де Мансанедо. Сеньор дома де Кастро и граф Урхель по браку с Эрумбой Урхельской, дочерью Эрменгола VIII де Урхеля, занимал должности альфéреса (знаменосца) и старшего майордома (дворецкого) короля Леона Альфонсо IX. Впоследствии он был представителем короля Фердинанда II Кастильского в городе Кордова, в завоевании которого он принял участие в 1236 году. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Álvaro Pérez de Castro «el Castellano» (m. Orgaz, 1240) fue un noble castellano, hijo de Pedro Fernández de Castro el Castellano, señor de la Casa de Castro, y de Jimena Gómez, hija de Gómez González de Manzanedo. Señor de la Casa de Castro y conde de Urgel por su matrimonio con Aurembiaix de Urgel, hija de Armengol VIII de Urgel, desempeñó los cargos de alférez del rey y mayordomo mayor del rey Alfonso IX de León. Posteriormente, fue el representante del rey Fernando III de Castilla en la ciudad de Córdoba, en cuya conquista tomó parte en 1236. Fue bisnieto del rey Alfonso VII de León. (es)
- Álvaro Pérez de Castro "the Castilian" (died at Orgaz in 1240) was a Castilian nobleman. (en)
- Альваро Перес де Кастро "эль-Кастельяно (исп. Álvaro Pérez de Castro el Castellano; ? — 1240, Оргас) — кастильский дворянин, сын Педро Фернандес де Кастро эль-Кастельяно, сеньора де ла Каса де Кастро, и Химены Гомес, дочери Гомеса Гонсалеса де Мансанедо. Сеньор дома де Кастро и граф Урхель по браку с Эрумбой Урхельской, дочерью Эрменгола VIII де Урхеля, занимал должности альфéреса (знаменосца) и старшего майордома (дворецкого) короля Леона Альфонсо IX. Впоследствии он был представителем короля Фердинанда II Кастильского в городе Кордова, в завоевании которого он принял участие в 1236 году. (ru)
- Álvaro Pérez de Castro "el Castellano", nome "la Kastilia" (¿? - Orgaz, 1240). Nobelo el Kastilio. Filo de Pedro Fernández de Castro "el Castellano", senjoro de la familio Castro, kaj de Jimena Gómez, filino de Gómez González de Manzanedo. Li estis pranepo de Alfonso la 7-a de Leono kaj Kastilio. (eo)
- Álvaro Peres de Castro (morto em Orgaz em 1240) foi um nobre cavaleiro castelhano, filho de Pedro Fernandes de Castro e de Jimena Gomes de Manzanedo, filha do conde Gomes Gonçalves de Manzanedo. Álvaro foi o primeiro marido da rainha de Portugal D. Mécia Lopes de Haro. O seu primeiro matrimónio concretizou-se com a condessa de Urgel, a qual repudia entre 1225 e 1228 por não lhe ter originado descendência. Ao saber da notícia D. Álvaro pôs-se a caminho da Andaluzia, falecendo por doença no caminho. (pt)
|
