| dbo:abstract
|
- El Tío Paquete ist der Titel eines Gemäldes von Francisco de Goya, das zwischen 1819 und 1824 entstand. Das zu Goyas Werkgruppe der „Schwarzen Gemälde“ gehörende Bild befindet sich im Museo Thyssen-Bornemisza in Madrid. (de)
- Tío Paquete es una pintura al óleo del pintor español Francisco de Goya de hacia 1819-1820 . Actualmente se encuentra en la colección del Museo Thyssen-Bornemisza de Madrid . El Tío Paquete era una figura contemporánea, un viejo mendigo ciego muy conocido por los madrileños de principios del siglo XIX. Se sentaba en los escalones de la iglesia de San Felipe el Real y mendigaba, cantaba y tocaba la guitarra. Goya, apasionado por lo grotesco de la vida cotidiana, se inspiró en él e inmortalizó sus rasgos distorsionados en un retrato . La atención del espectador se centra en la cara redonda del mendigo que emerge del fondo oscuro y ocupa casi todo el lienzo. Goya retrata la discapacidad del personaje con estricto realismo pero sin ánimo caricaturesco. El mendigo tiene las cuencas hundidas, los ojos cerrados, la nariz ancha y la boca abierta, casi sin dientes, pero riendo ampliamente . El retrato combina el drama de la ceguera con el temperamento cómico del mendigo, y al mismo tiempo tiene un fuerte mensaje expresionista anticipándose así cien años a este movimiento . En términos técnicos, la pintura es similar a la serie de pinturas negras de Goya: los colores son oscuros y la pintura se aplica densamente mediante la técnica del empaste . Es particularmente similar al cuadro Dos mujeres y un hombre de esta serie. El retrato también está fechado en el período que coincide con la creación de las pinturas negras . Se sabe de fuentes escritas que el retrato tenía la inscripción "El célebre Ciego Fijo" en la parte posterior, que desapareció después de que la pintura se alineara y enmarcara después de 1887. El cuadro perteneció al nieto de Goya, Mariano, y luego pasó a la colección del Conde de Doña Marina. El siguiente propietario fue el Marqués de Heredia. Desde 1935 la obra pertenece a la colección Thyssen-Bornemisza . (es)
- Tío Paquete is an oil painting from around 1819–1820 by the Spanish painter Francisco de Goya. It is currently in the collection of the Thyssen-Bornemisza Museum in Madrid. Tío Paquete was a contemporary figure, an old blind beggar well known to Madrileños in the early 19th century. He would sit on the steps of the church of San Felipe el Real and beg, sing and play the guitar. Goya, passionate about the grotesqueness of everyday life, was inspired by him and immortalized his distorted features in a portrait. The viewer's attention is focused on the round face of the beggar that emerges from the dark background and occupies almost the entire canvas. Goya portrays the character's disability with strict realism but avoiding caricature. The beggar has sunken, closed eyes, a broad nose and open mouth, almost toothless, but laughing broadly. The portrait combines the drama of blindness with the comical temperament of the beggar, and at the same time has a strong Expressionist message, anticipating this movement by a hundred years. In technical terms, the painting is similar to Goya's series of Black Paintings: the colors are dark and the paint is applied thickly using the impasto technique. It is particularly similar to the painting Man Mocked by Two Women in this series. The portrait is dated to the same period as the Black Paintings. It is known from written sources that the portrait had the inscription El Célebre Ciego Fijo on the back, which disappeared after the painting was aligned and framed after 1887. The painting belonged to Goya's grandson, Mariano, and later passed to the collection of the Count of Doña Marina. The next owner was the Marqués de Heredia. Since 1935 the work has belonged to the Thyssen-Bornemisza collection. (en)
- Tío Paquete – obraz olejny wykonany przez hiszpańskiego malarza Francisca Goyę (1746–1828). Obecnie znajduje się w zbiorach Muzeum Thyssen-Bornemisza w Madrycie. Tío Paquete to postać współczesna Goi – niewidomy żebrak dobrze znany mieszkańcom Madrytu z początku XIX wieku. Miał zwyczaj przesiadywać na schodach kościoła San Felipe el Real i żebrać śpiewając i grając na gitarze. Goya, który pasjonował się groteską codzinnego życia, zainspirował się jego postacią i uwiecznił jego zniekształcone rysy na portrecie. Uwaga widza skupia się na okrągłej twarzy żebraka wyłaniającej się z ciemnego tła i wypełniającej niemal całe płótno. Goya z surowym realizmem przedstawia kalectwo postaci. Żebrak ma puste oczodoły, szeroki nos oraz otwarte, niemal bezzębne usta – mimo to, szeroko się śmieje. Portret łączy dramat ślepoty z jej komicznym elementem, a jednocześnie posiada silny ekspresjonistyczny przekaz. Pod względem technicznym obraz jest zbliżony do serii czarnych malowideł Goi – kolorystka jest ciemna, a farba grubo nałożona techniką impastową. Szczególne podobieństwo łączy go z malowidłem Dwie kobiety i mężczyzna z tej serii. Portret jest również datowany na okres pokrywający się z powstaniem czarnych malowideł. Ze źródeł pisanych wiadomo, że portret miał na odwrocie napis «El célebre ciego fijo» (Sławny miejscowy ślepiec), który zniknął po tym jak obraz został podszyty i oprawiony po 1887 roku. Obraz należał do wnuka Goi, Mariana, a następnie przeszedł do kolekcji hrabiego de Doña Marina. Kolejnym właścicielem był markiz de Heredia. Od 1935 dzieło należy do kolekcji Thyssen-Bornemisza. (pl)
|
| rdfs:comment
|
- El Tío Paquete ist der Titel eines Gemäldes von Francisco de Goya, das zwischen 1819 und 1824 entstand. Das zu Goyas Werkgruppe der „Schwarzen Gemälde“ gehörende Bild befindet sich im Museo Thyssen-Bornemisza in Madrid. (de)
- Tío Paquete es una pintura al óleo del pintor español Francisco de Goya de hacia 1819-1820 . Actualmente se encuentra en la colección del Museo Thyssen-Bornemisza de Madrid . El Tío Paquete era una figura contemporánea, un viejo mendigo ciego muy conocido por los madrileños de principios del siglo XIX. Se sentaba en los escalones de la iglesia de San Felipe el Real y mendigaba, cantaba y tocaba la guitarra. Goya, apasionado por lo grotesco de la vida cotidiana, se inspiró en él e inmortalizó sus rasgos distorsionados en un retrato . La atención del espectador se centra en la cara redonda del mendigo que emerge del fondo oscuro y ocupa casi todo el lienzo. Goya retrata la discapacidad del personaje con estricto realismo pero sin ánimo caricaturesco. El mendigo tiene las cuencas hundida (es)
- Tío Paquete is an oil painting from around 1819–1820 by the Spanish painter Francisco de Goya. It is currently in the collection of the Thyssen-Bornemisza Museum in Madrid. Tío Paquete was a contemporary figure, an old blind beggar well known to Madrileños in the early 19th century. He would sit on the steps of the church of San Felipe el Real and beg, sing and play the guitar. Goya, passionate about the grotesqueness of everyday life, was inspired by him and immortalized his distorted features in a portrait. The viewer's attention is focused on the round face of the beggar that emerges from the dark background and occupies almost the entire canvas. Goya portrays the character's disability with strict realism but avoiding caricature. The beggar has sunken, closed eyes, a broad nose and ope (en)
- Tío Paquete – obraz olejny wykonany przez hiszpańskiego malarza Francisca Goyę (1746–1828). Obecnie znajduje się w zbiorach Muzeum Thyssen-Bornemisza w Madrycie. Tío Paquete to postać współczesna Goi – niewidomy żebrak dobrze znany mieszkańcom Madrytu z początku XIX wieku. Miał zwyczaj przesiadywać na schodach kościoła San Felipe el Real i żebrać śpiewając i grając na gitarze. Goya, który pasjonował się groteską codzinnego życia, zainspirował się jego postacią i uwiecznił jego zniekształcone rysy na portrecie. Uwaga widza skupia się na okrągłej twarzy żebraka wyłaniającej się z ciemnego tła i wypełniającej niemal całe płótno. Goya z surowym realizmem przedstawia kalectwo postaci. Żebrak ma puste oczodoły, szeroki nos oraz otwarte, niemal bezzębne usta – mimo to, szeroko się śmieje. Portret (pl)
|
