| dbo:abstract
|
- Ronald William Pelton (November 18, 1941 – September 6, 2022) was a National Security Agency (NSA) intelligence analyst who was convicted in 1986 of spying for and selling secrets to the Soviet Union. One such top secret operation he compromised was Operation Ivy Bells. Pelton was born in Benton Harbor, Michigan, and graduated in 1960 in the upper 25 percent of his high school class. Prior to his employment by the NSA, Pelton served in the United States Air Force. He was taught the Russian language by the Air Force and served for a time in the early 1960s in Peshawar, Pakistan, as a voice intercept processing specialist. After that 15-month tour, he was transferred to National Security Agency, where he continued as a civilian employee upon discharge. Pelton filed for personal bankruptcy in 1979 and resigned from his $24,500-a-year job ($91,500 today) with the NSA A Group. From 1980 to 1984 he held several jobs, none within the intelligence community. In 1984, Pelton faced financial difficulties due to increasing homeowners' taxes and a mounting series of necessary repairs on his private residence. Pelton contacted the Soviet Embassy in Washington, D.C., on January 14, 1980, and arranged for a meeting at the embassy. The FBI had surveillance on the embassy and had tapped the phone. Therefore, it anticipated the arrival of the caller but was unable to observe him in time to determine his identity. He was debriefed by KGB officer Vitaly Yurchenko and disclosed Operation Ivy Bells, an NSA and United States Navy program to surreptitiously wiretap undersea communication cables to monitor Soviet military communications and track Soviet submarines. On trips to Vienna in 1980 and 1983, Pelton stayed at the residence of the Soviet Ambassador to Austria and underwent debriefing sessions that sometimes lasted eight hours a day with KGB officer Anatoly Slavnov. Even though Pelton had left the NSA, he may have continued to be valuable to the Soviets as an intelligence consultant, helping them interpret data obtained from other sources. Pelton had no classified documents to offer but relied on his memory to provide information. He was paid about $37,000 by the Soviets. In 1985, Vitaly Yurchenko defected to the United States and, among other things, recalled that he had met with a former NSA analyst in 1980 and described him as red-haired. The FBI scoured NSA personnel files until it had a pool of red-haired male analysts. They were thus able to identify Pelton's voice and began surveillance on him in October 1985. Despite bugging his car and his home, they were unable to find any incriminating evidence against Pelton. Therefore, the FBI decided to confront Pelton directly, playing the tape of his conversation with the Soviet embassy. Eventually Pelton revealed that he had provided answers to questions from the Soviets in return for $35,000. Pelton was tried and convicted of espionage in 1986 and sentenced to three concurrent life sentences plus ten years. He was also fined $100. Pelton was federal inmate number 22914-037, incarcerated at the Federal Correctional Institution, Allenwood, a medium-security facility in Pennsylvania. Because the federal government still had parole at the time, he had the opportunity for release. Pelton was released from prison on November 24, 2015. Pelton died in Frederick, Maryland, on September 6, 2022, at the age of 80. (en)
- ロナルド・ペルトン（Ronald William Pelton、1941年11月18日 - 2022年9月6日）は、元アメリカ国家安全保障局 (NSA) の職員。借金に困って、ソ連のスパイとなったが、その後逮捕された。ペルトンがソ連に漏らしたアメリカ側の情報として、ソ連軍の海底ケーブル盗聴作戦「アイヴィー・ベル」がある。 (ja)
- Ronald (William) Pelton (ur. 18 listopada 1941 w Benton Harbor, zm. 6 września 2022 w Frederick) – amerykański analityk wywiadu w Agencji Bezpieczeństwa Narodowego (NSA), który sprzedał Związkowi Radzieckiemu wiele informacji. Miał do nich dostęp z racji 14-letniej pracy w amerykańskiej agencji wywiadu elektronicznego. Pelton studiował na Indiana University, gdzie przez rok uczył się języka rosyjskiego. Następnie w 1960 wstąpił do Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych (US Air Force). Wysłano go do Pakistanu do Agencji Wywiadu Łączności, gdzie prowadził nasłuch radzieckiej łączności. Z Sił Powietrznych Pelton został zwolniony w 1964; następnie podjął pracę w telewizji jako monter. Po kilku miesiącach pracy w telewizji został przyjęty do Agencji Bezpieczeństwa Narodowego (NSA). Początki pracy w NSA były dla niego bardzo pomyślne; był autorem Encyklopedii Podsłuchów, na którą składały się informacje z 60 radzieckich radionadajników, systematycznie przechwytywane i analizowane. W 1979 wycofał się z NSA, ponieważ tak się zadłużył, iż stawiało to pod znakiem zapytania jego wiarygodność. Zatrzymanie i skazanie Ronalda Peltona jako szpiega było uwieńczeniem akcji, która zaczęła się od podsłuchania 14 stycznia 1980 przez Federalne Biuro Śledcze rozmowy telefonicznej przeprowadzonej z urzędnikiem ambasady Związku Radzieckiego w Waszyngtonie. Rozmówca powiedział radzieckiemu dyplomacie – Zgłaszam się z ...., jestem związany z administracją Stanów Zjednoczonych. Dyplomata odpowiedział – Ach... administracja Stanów Zjednoczonych, może złoży pan nam wizytę. Rozmówca zgodził się przyjść do ambasady następnego dnia wieczorem, po zapadnięciu zmroku. Jednakże 15 stycznia o godzinie 14:32 ponownie zatelefonował do ambasady radzieckiej i zapowiedział swoją wizytę w ciągu 2 minut. Tego FBI się nie spodziewało; mimo że ambasada była pod stałą obserwacją agentów FBI, nie rozpoznano wchodzącego gościa. Ówczesny Dyrektor Centrali Wywiadu (m.in. dyrektor CIA) i były dyrektor Federalnego Biura Śledczego FBI) William Webster powiedział: Widzieliśmy jak wchodzi do środka, widzieliśmy jego plecy, ale nie zaobserwowaliśmy jak stamtąd wychodzi. Okazało się później, że gość, a był nim Ronald Pelton, zgolił rudą brodę i opuścił budynek tylnym wyjściem razem z pracownikami placówki. Grupa wsiadła do mikrobusu ambasady. Taśma z nagraniami rozmów trafiła na półki archiwum FBI i nic więcej się nie działo w tej sprawie, aż do sierpnia 1985, kiedy Witalij Jurczenko, oficer Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego Związku Radzieckiego (KGB) zdezerterował do USA. Wrócił do Związku Radzieckiego po trzech miesiącach, niemniej wśród przekazanych przez niego informacji była także uwaga dotycząca spotkania z byłym pracownikiem NSA w Waszyngtonie w 1980. Ów mężczyzna był rudy. Sprawdzając listę ok. 500 nazwisk agenci kontrwywiadu FBI wyselekcjonowali kilku podejrzanych. Po identyfikacji głosowej nagrania z 1980 ślad zaprowadził ich do Ronalda Peltona. W rozmowie z oficerem KGB Witalijem Jurczenką, Pelton popisał się fotograficzną pamięcią, odtwarzając z posiadanych informacji swego rodzaju wywiadowczą mozaikę. Najważniejszą wiadomością, jaką przekazał, było stwierdzenie, iż Amerykanie wykorzystywali własne okręty podwodne do nagrywania rozmów spod morskiego kabla na Morzu Ochockim, pomiędzy Kamczatką a kontynentem. Operację podłączenia się do grubych kabli podwodnych oznaczono kryptonimem Ivy Bells (Operacja Ivy Bells). 15 października 1985 Federalne Biuro Śledcze otrzymało sądową zgodę na rozpoczęcie inwigilacji Peltona i założenie podsłuchu. Po czasie żadne metody nie przynosiły oczekiwanych rezultatów. Jedynym dowodem przeciwko Peltonowi była taśma z jego głosu oferującego szpiegowskie usługi z 1980 r. Prowadzący śledztwo agenci FBI postanowili skonfrontować Peltona z nagraniem. 24 listopada 1985 Pelton w trakcie rozmowy z agentami FBI Davidem Faulknerem i Dudleyem Hodgsonem, którzy odtworzyli mu nagrania podsłuchu, zaczął ostrożnie napominać o podjęciu roli podwójnego agenta. Pelton przyznał się, iż wyjeżdżał do Wiednia na kilkudniowe sesje, podczas których opracowywał odpowiedzi na temat Agencji Bezpieczeństwa Narodowego. Stwierdził także, że wypłacono mu 35 tysięcy dolarów i zwrócono koszty jakie poniósł w czasie podróży – dalsze 5 tysięcy dolarów. Zeznania posłużyły jako podstawa do aresztowania i skazania Ronalda Peltona w czerwcu 1986 roku na trzykrotną karę dożywotniego więzienia.Zwolniony został z więzienia 24 listopada 2015 r. (pl)
|
