| dbo:abstract
|
- Ο Ρενέ, γαλλ. René, λατιν. Renatus (5 Φεβρουαρίου 1519 - 15 Ιουλίου 1544) από τον Οίκο του Νάσσαου ήταν πρίγκιπας της Οράγγης (1530-44), βαρόνος της Μπρέντα (1538-44) και κυβερνήτης της Ολλανδίας, Ζηλανδίας, Ουτρέχτης και Γκέλντερς. (el)
- Renatus (französisch René) von Châlon (* 5. Februar 1519 in Breda; † 18. Juli 1544 in Saint-Dizier) war der erste Fürst von Orange aus dem Haus Nassau. (de)
- Renato de Châlon, también conocido como Renato de Nassau-Breda (Breda, 5 de febrero de 1519-Saint-Dizier, 15 de julio de 1544), fue príncipe de Orange y estatúder de Holanda, Zelanda, Utrecht y Gueldres. (es)
- René of Chalon (5 February 1519 – 15 July 1544), also known as Renatus of Chalon, was a Prince of Orange and stadtholder of Holland, Zeeland, Utrecht and Gelre. (en)
- René de Chalon latinisé en Renatus de Châlon, né le 5 février 1519 et mort le 15 juillet 1544, prince d'Orange, comte de Nassau et seigneur de Bréda, succéda en 1540 à l'inamovible comte de Hoogstrate comme stathouder pour Charles Quint des comtés de Hollande et de Zélande, ainsi que de la temporalité d'Utrecht; après la reconquête du duché de Gueldre, en 1543, il fut également investi de ce gouvernement. (fr)
- Renato di Châlon (Breda, 5 febbraio 1519 – Saint-Dizier, 15 luglio 1544) conosciuto anche col nome di Renato di Nassau-Breda, fu Principe d'Orange e Statolder d'Olanda, Zelanda, Utrecht e Gheldria. (it)
- ルネ・ド・シャロン（René de Châlon, 1519年2月5日 - 1544年7月15日）は、オランジュ（オラニエ）公、およびホラント州、ゼーラント州、ユトレヒト州、ヘルダーラント州の総督。ナッサウ家の最初のオラニエ公であり、オラニエ＝ナッサウ家の祖と見なされることもある。一般に祖とされるウィレム1世の従兄である。 (ja)
- René van Chalon (Breda, 5 februari 1519 – Saint-Dizier, 18 juli 1544), historisch en in het vroegere Frans René de Châlon, gelatiniseerde naam Renatus de Châlon, ook wel Reynaert van Nassau genoemd, was graaf van Nassau en Vianden, heer van Breda en de Lek van 1519 tot 1540 en heer van Corroy, Frasne en van 1540 tot zijn dood. Hij was stadhouder van Holland, Zeeland en Utrecht en vanaf 1543 ook van Gelre en Zutphen. Vanaf 1530 was hij prins van Oranje. Hij was een zoon van graaf Hendrik III van Nassau-Breda en Claudia van Chalon. In 1530 erfde hij van zijn kinderloos gestorven oom Filibert van Chalon (1502-1530), het soevereine en in naam onafhankelijke vorstendom Orange (Oranje) en een groot aantal bezittingen in het vrijgraafschap Bourgondië (Franche-Comté) en de Dauphiné. René is de eerste Nassau die zich prins van Oranje mocht noemen en door bezit van dit prinsdom een soevereine vorst was. Het belang van het bezit van de stad Orange was groot, alhoewel ze in zijn tijd amper drieduizend inwoners telde. Als prins was hij aan niemand onderdanig en in principe de gelijke van de Franse koning en de Duitse keizer, Hij was niet ondergeschikt aan de paus, alhoewel die regeerde over het nabijgelegen graafschap Venaissin. Vanaf die tijd noemde hij zich "van Chalon". Hij nam ook het devies van de familie "Je maintiendrai Châlon" over, dat hij later wijzigde in "Je maintiendrai Nassau". De Nederlandse wapenspreuk "Je maintiendrai" is hiervan afkomstig. René had het prinsdom van zijn oom in principe geërfd onder de voorwaarde, dat hij de naam en het wapen zou dragen van het huis Châlon-Orange, maar werd daarvan bij onderhands codicil alsnog vrijgesteld. Niettemin wordt hij veelal tot het huis Châlon-Orange gerekend en is hij in de geschiedenis eerder bekend gebleven als René van Châlon, dan als «René van Nassau-Breda». René van Châlon huwde op 20 augustus 1540 in Bar-le-Duc met Anna van Lotharingen (1522–1568). Zij kregen een dochtertje, Maria, dat slechts drie weken oud werd en werd bijgezet in een grafkelder in de Grote Kerk van Breda. Verder bleef het huwelijk kinderloos. Wel kreeg René bij een onbekende vrouw een bastaardzoon genaamd Palamedes van Chalon, geboren in 1540. Hij trouwde met . Samen kregen zij Hendrik, Margaretha en René. Hendrik van Châlon trouwde met . Zij kregen nog een zoon en twee dochters; echter hun zoon liet geen mannelijke nakomelingen na. In dienst van keizer Karel V sneuvelde René van Chalon tijdens het beleg van Saint-Dizier in 1544. Hij werd bijgezet in een grafkelder in de Grote Kerk te Breda. In de kerk Saint-Étienne te Bar-le-Duc is een cenotaaf voor hem opgericht. René van Châlon werd, krachtens zijn kort voor zijn dood opgestelde testament, opgevolgd door zijn neef Willem, die daarmee ook de titel prins van Oranje van hem erfde.
* wapen van René van Chalon
* Grafmonument van René
* Monument voor de helden van Saint-Dizier (nl)
- Renato de Châlon (Breda, 5 de Fevereiro de 1519 – Saint-Dizier, 15 de Julho de 1544) foi o último Príncipe de Orange da casa de Châlon e stathouder da Holanda, Zelândia, Utrecht, da Guéldria e da Frísia em 1530, ao serviço do imperador Carlos V e Francisco I de França). Renato de Châlon era filho do Conde Henrique III de Nassau-Breda e de Cláudia de Châlon, tendo herdado o Principado de Orange do tio materno, Filibero de Châlon. Apesar de não ser o sobrenome do pai, Renato passou a ser conhecido como de Châlon como pré-requisito para se tornar Príncipe de Orange. Renato de Châlon casou com Ana da Lorena, filha de António, Duque da Lorena, em 1540 mas a união não teve descendência. Morreu em batalha e foi sucedido pelo primo Guilherme de Nassau-Dillenburg. Seu monumento fúnebre, o Transi de Renato de Châlon, é uma importante obra de arte. (pt)
- 勒内·德·沙龙（René de Chalon；1519年2月5日－1544年7月15日），奧蘭治親王，1540年起為荷蘭、西蘭、烏德勒支執政。 1530年，勒內繼承舅舅成為奧蘭治親王。1544年，勒內在，奥兰治亲王头衔由其堂弟「沈默者」威廉继承。 (zh)
- Рене де Шалон (фр. René de Châlon, нем. Renatus von Châlon; 5 февраля 1519 — 15 июля 1544) — принц Оранский с 1530 года, штатгальтер Голландии и Зеландии с 1540 года, Гелдерна с 1543 года. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Ο Ρενέ, γαλλ. René, λατιν. Renatus (5 Φεβρουαρίου 1519 - 15 Ιουλίου 1544) από τον Οίκο του Νάσσαου ήταν πρίγκιπας της Οράγγης (1530-44), βαρόνος της Μπρέντα (1538-44) και κυβερνήτης της Ολλανδίας, Ζηλανδίας, Ουτρέχτης και Γκέλντερς. (el)
- Renatus (französisch René) von Châlon (* 5. Februar 1519 in Breda; † 18. Juli 1544 in Saint-Dizier) war der erste Fürst von Orange aus dem Haus Nassau. (de)
- Renato de Châlon, también conocido como Renato de Nassau-Breda (Breda, 5 de febrero de 1519-Saint-Dizier, 15 de julio de 1544), fue príncipe de Orange y estatúder de Holanda, Zelanda, Utrecht y Gueldres. (es)
- René of Chalon (5 February 1519 – 15 July 1544), also known as Renatus of Chalon, was a Prince of Orange and stadtholder of Holland, Zeeland, Utrecht and Gelre. (en)
- René de Chalon latinisé en Renatus de Châlon, né le 5 février 1519 et mort le 15 juillet 1544, prince d'Orange, comte de Nassau et seigneur de Bréda, succéda en 1540 à l'inamovible comte de Hoogstrate comme stathouder pour Charles Quint des comtés de Hollande et de Zélande, ainsi que de la temporalité d'Utrecht; après la reconquête du duché de Gueldre, en 1543, il fut également investi de ce gouvernement. (fr)
- Renato di Châlon (Breda, 5 febbraio 1519 – Saint-Dizier, 15 luglio 1544) conosciuto anche col nome di Renato di Nassau-Breda, fu Principe d'Orange e Statolder d'Olanda, Zelanda, Utrecht e Gheldria. (it)
- ルネ・ド・シャロン（René de Châlon, 1519年2月5日 - 1544年7月15日）は、オランジュ（オラニエ）公、およびホラント州、ゼーラント州、ユトレヒト州、ヘルダーラント州の総督。ナッサウ家の最初のオラニエ公であり、オラニエ＝ナッサウ家の祖と見なされることもある。一般に祖とされるウィレム1世の従兄である。 (ja)
- 勒内·德·沙龙（René de Chalon；1519年2月5日－1544年7月15日），奧蘭治親王，1540年起為荷蘭、西蘭、烏德勒支執政。 1530年，勒內繼承舅舅成為奧蘭治親王。1544年，勒內在，奥兰治亲王头衔由其堂弟「沈默者」威廉继承。 (zh)
- Рене де Шалон (фр. René de Châlon, нем. Renatus von Châlon; 5 февраля 1519 — 15 июля 1544) — принц Оранский с 1530 года, штатгальтер Голландии и Зеландии с 1540 года, Гелдерна с 1543 года. (ru)
- René van Chalon (Breda, 5 februari 1519 – Saint-Dizier, 18 juli 1544), historisch en in het vroegere Frans René de Châlon, gelatiniseerde naam Renatus de Châlon, ook wel Reynaert van Nassau genoemd, was graaf van Nassau en Vianden, heer van Breda en de Lek van 1519 tot 1540 en heer van Corroy, Frasne en van 1540 tot zijn dood. Hij was stadhouder van Holland, Zeeland en Utrecht en vanaf 1543 ook van Gelre en Zutphen. Vanaf 1530 was hij prins van Oranje.
* wapen van René van Chalon
* Grafmonument van René
* Monument voor de helden van Saint-Dizier (nl)
- Renato de Châlon (Breda, 5 de Fevereiro de 1519 – Saint-Dizier, 15 de Julho de 1544) foi o último Príncipe de Orange da casa de Châlon e stathouder da Holanda, Zelândia, Utrecht, da Guéldria e da Frísia em 1530, ao serviço do imperador Carlos V e Francisco I de França). Morreu em batalha e foi sucedido pelo primo Guilherme de Nassau-Dillenburg. Seu monumento fúnebre, o Transi de Renato de Châlon, é uma importante obra de arte. (pt)
|
