| dbo:abstract
|
- Les psittacofulvines (ou psittacine[réf. nécessaire]) sont des pigments liposolubles. Leur nom provient de Psittacidae, le nom scientifique des espèces comprenant les perroquets, perruches, cacatoès, etc. chez qui ces pigments ont été découverts. Ces pigments se concentrent dans leurs plumes et leur permet un éventail de couleurs qui vont du jaune au rouge. La synthèse de ces molécules est inconnue in-vivo et in-vitro. (fr)
- Psittacofulvin pigments, sometimes called psittacins are responsible for the bright-red, orange, and yellow colours specific to parrots. In parrots, psittacofulvins are synthesized by a polyketide synthase enzyme that is expressed in growing feathers. They consist of linear polyenes terminated by an aldehyde group. Colourful feathers with high levels of psittacofulvin resist feather-degrading Bacillus licheniformis better than white ones. Both carotenoids and psittacofulvins have narrow-band absorbance spectra, reflecting pale yellow or red pigmentary colours, making them difficult to distinguish between using spectral measurements. However, there are differences between them when researched spectroscopically. The carotenoid and psittacofulvin yellows are very similar, but the red parrot pigment offers an advantage: it creates a more deep-red color when compared to astaxanthin, the pigment's counterpart in most other birds. Birds have tetrachromatic vision, which means that they have four types of cone cells with peak sensitivities to longwave (l), mediumwave (m), shortwave (s), and ultraviolet (uv) or violet (v) light as well as transparent oil droplets made of carotenoid filters (with mainly the pigments , zeaxanthin, and astaxanthin) that refine spectral sensitivities of the l, m, and s cone-types. These filters in front of the photoreceptors tune their spectral sensitivity to longer wavelengths. Birds have yet another spectral filter allowing them to absorb wavelengths in the far UV wavelength range. Psittacofulvins in parrots and carotenoids in passerines have nearly the same range of colors, but neither pigment is found in the immediate common ancestor of these two groups. Parrots even have a concentration of carotenoids in their blood. This implies that both groups convergently evolved red, orange, and yellow pigmentation and that parrots did not evolve psittacofulvin to avoid the use of carotenoids. (en)
- Psittacina (psitakofulwina) – zbiorcza nazwa grupy barwników (żółtych po czerwone) nadających kolor piórom papug (Psittaciformes). Występuje wyłącznie u przedstawicieli tego rzędu – u pozostałych za wspomniane barwy odpowiadają karotenoidy. Jest widoczny w świetle ultrafioletowym. Po raz pierwszy nazwę dla nieznanego jeszcze barwnika zasugerował Krukenberg jeszcze w 1882 (psittacofulvins). George A. Smith w 1978 w swojej książce poświęconej nimfom zaproponował nazwę psittacin. Zauważył, że barwa żółta u papug nie zależy od pobieranego pokarmu, stąd musi być w całości syntezowana w organizmie ptaka. Wiadome jest również od lat 30. XX wieku, że barwniki te są widoczne w świetle ultrafioletowym. Dopiero w 2001 zbadano pod kątem chemicznym czerwony barwnik z piór ary żółtoskrzydłej (Ara macao); okazało się, że zawiera przynajmniej 4 substancje barwiące. Zasugerowano, że mogą one być polienalami zawierającymi od 14 do 20 atomów węgla. Szerokie spektrum jaskrawych barw w upierzeniu papug, od barwy ultrafioletowej po czerwoną, przykuło uwagę badaczy na początku XXI wieku w kontekście informacji o „jakości” przyszłego partnera. Typ i rozmieszczenie psittaciny może zależeć od wieku i płci ptaka, jak to ma miejsce u (Alipiopsitta xanthops). Psittacina odpowiada nie tylko za barwę od żółtej do czerwoną, ale z jej udziałem tworzą się również barwy strukturalne – zielona i purpurowoniebieska. W przypadku barwy zielonej między warstwą rdzeniową z obecnymi ziarnami melaniny a warstwą korową z obecną żółtą psittaciną znajdują się komórki pryzmatyczne. Barwa purpurowoniebieska powstaje wskutek obecności ziaren melaniny w warstwie rdzeniowej, czerwonej psittaciny w warstwie korowej oraz komórek pryzmatycznych pomiędzy nimi. Psittacina pełni ważną rolę w ochronie piór papug. Część z nich żyje w tropikalnych, wilgotnych regionach, gdzie narażone są na niszczenie tworzącej pióra keratyny przez bakterie. Obecność tych barwników w piórze wzmaga jego wytrzymałość. Pierwsze obserwacje w tym kierunku poczyniono po zbadaniu zielonych piór konury niebieskoczelnej (Thectocercus acuticaudatus) – okazały się być wyjątkowo odporne na działanie (wówczas, w 2004, nie wiedziano jeszcze, co odpowiada za ich zielony kolor). Hipotezę o ochronnym działaniu potwierdzono w badaniu z 2010 roku. Dotyczyło to zarówno, których barwa wynikała tylko z zawartości barwnika: czerwonych i czarnych, jak i niebieskich oraz zielonych, gdzie końcowy efekt warunkowany jest przez barwę strukturalną i pigment. (pl)
|
| rdfs:comment
|
- Les psittacofulvines (ou psittacine[réf. nécessaire]) sont des pigments liposolubles. Leur nom provient de Psittacidae, le nom scientifique des espèces comprenant les perroquets, perruches, cacatoès, etc. chez qui ces pigments ont été découverts. Ces pigments se concentrent dans leurs plumes et leur permet un éventail de couleurs qui vont du jaune au rouge. La synthèse de ces molécules est inconnue in-vivo et in-vitro. (fr)
- Psittacofulvin pigments, sometimes called psittacins are responsible for the bright-red, orange, and yellow colours specific to parrots. In parrots, psittacofulvins are synthesized by a polyketide synthase enzyme that is expressed in growing feathers. They consist of linear polyenes terminated by an aldehyde group. Colourful feathers with high levels of psittacofulvin resist feather-degrading Bacillus licheniformis better than white ones. (en)
- Psittacina (psitakofulwina) – zbiorcza nazwa grupy barwników (żółtych po czerwone) nadających kolor piórom papug (Psittaciformes). Występuje wyłącznie u przedstawicieli tego rzędu – u pozostałych za wspomniane barwy odpowiadają karotenoidy. Jest widoczny w świetle ultrafioletowym. (pl)
|
