| dbo:abstract
|
- Pomona fou una divinitat itàlica. Era la nimfa romana que presidia la maduració dels fruits, que conreava curosament en el seu bosc del Laci, el Pomonal, situat en el camí de Roma a Òstia. Un flamen el Flamen Pomonalis, vetllava aquest bosc i tenia cura del seu culte. Els poetes li atribueixen diverses aventures amoroses. per exemple la presenten com a esposa de Picus, un rei llegendari. Per tenir-la a ella, el rei va rebutjar Circe, que com a represàlia el va convertir en picot. Ovidi la presenta com a esposa de Vertumne, divinitat relacionada amb les estacions i la fecunditat de la terra, que aconseguí seduir-la i formà amb ella una parella fidel. (ca)
- بومونا (باللاتينية: Pomona) هي إلهة الوفرة والثمار في الأساطير الرومانية القديمة. اسمها يأتي من الكلمة اللاتينية Pomum؛ «فاكهة،» فاكهة البستان على وجه التحديد. ("Pomme" هي الكلمة الفرنسية للتفاح). (ar)
- Pomona, latinsky Pōmōna, je římská bohyně ovoce, ovocných stromů a ovocnářství, její jméno vychází z latinského pōmus „ovoce“. O jejím významu v raném římském kultu však svědčí že měla svého oficiálního kněze – flamena Pomonalis, v pramenech není žádná známka o jejím svátku, který měl pravděpodobně pohyblivé datum. Její svatyně či háj zvaný Pomonal ležel na v zemědělské oblasti zvané Ager Solonius jižně od Říma. Jejím chrám stál také kampanském městě Salerno. Byla zobrazována či popisována s košem květin a ovoce, s ratolestí, zahradnickým nožem či rohem hojnosti v ruce a věncem z révy a hroznů. V literatuře je Pomona známa hlavně z příběhu, který zpracoval Ovidius ve svých Proměnách z počátku 1. století, který se měl udát za vlády krále Proca. Pomona byla hamadryáda obzvláště obratná v sadařství. Se svou zálibou se uzavřela v sadu a odmítla milostné návrhy mužů, například satyrů, faunů, a Priapa. Nakonec se o ní pokusil bůh Vertumnus, který musel několikrát změnit svou podobu a nakonec se proměnil ve stařenu. V této podobě jí vyprávěl příběh o odmítnutí lásky , který končil smrtí obou, a chválil Vertumna. Pomona si tak nakonec vzala boha za muže. (cs)
- Στη Ρωμαϊκή μυθολογία η Πομόνα (Λατινικά:Pomona), ήταν η θεά των καρποφόρων δέντρων, των κήπων και των οπωρώνων. Περιφρόνησε την αγάπη του και του Πίκους αλλά παντρεύτηκε τον , που την εξαπάτησε μεταμφιεσμένος σε γριά γυναίκα. Ο ανώτατος ιερέας της αποκαλείτο Πομονάλις. Σύμβολό της ήταν το κλαδευτήρι. Είναι αποκλειστικά ρωμαϊκή θεότητα που δεν ταυτοποιήθηκε με κάποια ελληνική αντίστοιχη. Σχετιζόταν ιδιαίτερα με την άνθιση των δέντρων σε αντιπαράθεση με τον θερισμό. Η Πομόνα σχετίζεται συχνά με την αφθονία. Σε αγάλματα και κτιριακές διακοσμήσεις του 19ου αιώνα συχνά φέρει είτε μια μεγάλη πιατέλα απο φρούτα ή ένα κέρας αφθονίας. Αρκετές είναι οι παραστάσεις της -ιδιαίτερα μαζί με τον Βερτούμνους- στην ευρωπαϊκή ζωγραφική. Ένα γυμνό άγαλμά της βρίσκεται στο συντριβάνι του μικρού πάρκου έξω από το ξενοδοχείο Πλάζα στη Νέα Υόρκη.
* Ο αστεροειδής 32 Πομόνα, που ανακαλύφθηκε το 1854, πήρε το όνομά του από τη ρωμαϊκή αυτή θεά. (el)
- En la Romia mitologio estas Pomona diino de fruktoĝardenoj, ĝardenoj kaj fruktarboj. Miton pri Pomona rakontas romia poeto Ovidio en la 14-a libro de sia verko Metamorfozoj (latine Metamorphoses). Ŝi estis edzino de la dio Vertumno, mito el ŝi faris amantinon de , patro de la dio Faŭno. Ŝia nomo devenas el la latina vorto pomum (fruktoĝardeno, fruktarbo). Pomona estis pelata de multaj svatuloj. La plej fervora estis dio de vetero kaj dio de ŝanĝo Vertumno, kiu prenis sur sin diversajn formojn. Fine li inversiĝis en maljunulinon kaj persvadis Pomonon, ke ŝi edziniĝu lin. Li rakontis al ŝi miton pri Anaksareta kaj Ifiso, kie Ifiso ekamis nobelan Anaksareton, kiu ignoris lin. Ifiso pendmortigis sin kaj Anaksareta estis transformita en ŝtonon. Pomona fine subiĝis al Vertumno propravole. (eo)
- Pomona war die römische Göttin der Baumfrüchte. Ihr Name leitet sich von dem lateinischen Wort pomum („Baumfrucht“, „Obstfrucht“) ab. Ein Fest der Pomona ist in den Kalendern nicht belegt, es gab aber einen Flamen der Pomona, den Flamen Pomonalis, einen der zwölf flamines minores, was sowohl für Alter als auch Bedeutung des Kultes spricht.Das Pomonal, das Heiligtum der Pomona, befand sich zwischen Rom und Ostia im ager Solonius. Im Mythos war sie die Frau des Gottes Vertumnus. Die Gestaltung der Sage durch Ovid als Teil seiner Metamorphosen wurde zum beliebten Sujet zahlreicher Maler der Neuzeit. In dieser Geschichte begibt sich Vertumnus, nach mehreren erfolglosen Annäherungsversuchen, in Gestalt einer runzligen alten Frau zu Pomona. Diese beschäftigt sich ausschließlich mit der Pflege der Pflanzen und zeigt kein Interesse an Männern, die deshalb ihren Garten nicht betreten dürfen. Vertumnus küsst Pomona und verweist dann auf eine Ulme, die von einer reichlich Trauben tragenden Rebe umrankt ist, und meint, dass dieser Baum ohne die Rebe alleine stehe und niemand Anlass finde, ihn aufzusuchen, gäbe es nicht die Trauben der Rebe. Umgekehrt: Was wäre die Rebe ohne den Baum, an den sie sich anschmiegen und an ihm emporranken kann, der ihr Schutz und zuverlässigen Halt gibt? Dann wirft er ihr vor, dass sie sich an der Rebe kein Beispiel nehme und alle Bewerber verschmähe, und dient Ihr, voll des Lobes über ihn, Vertumnus an. Auch die gleichartigen Wünsche beider betont er. Abschließend droht Vertumnus Pomona mit Gewalt, sollte sie nicht seinen Wünschen folgen, wobei er sich zurück in seine wahre Gestalt wandelt. Die Worte aber haben Pomona überzeugt. Eine andere Version macht sie zur Frau des Picus: Um ihretwillen weist er die Zauberin Kirke ab und wird von dieser zur Strafe in einen Specht verwandelt. In der Fassung der Picus-Geschichte bei Ovid ist die Nymphe Canens die Gattin des Picus. In Allegorien der vier Jahreszeiten verkörpert Pomona den Herbst. Ihre Attribute sind Hippe und Füllhorn. Das Wappen der Stadt Pomezia in der Provinz Rom zeigt die Pomona. In der Stadt Langenthal (Schweiz) steht seit 1950 eine Bronzefigur der Pomona von Emilio Stanziani vor dem Theater. 1877 schrieb Émile Waldteufel den Konzertwalzer Pomone. (de)
- Pomona era, en la mitología romana, la diosa de la fruta, y por extensión de los árboles frutales, los jardines y las huertas. Era una diosa únicamente romana, y se asocia generalmente con la abundancia, particularmente con la floración de los árboles —en oposición a la cosecha— y además de las frutas; también lo era del olivo y de la vid. El cuchillo de podar, o la hoz, fueron sus atributos. Detestaba la naturaleza salvaje y prefería los jardines cuidados: ninguna deidad conocía como ella el arte de su cultivo y el de los árboles frutales. Pomona no sentía ninguna atracción por los hombres, a pesar de ser requerida por todos los dioses campestres. El nombre de la diosa deriva claramente de pomum, 'fruta' (y es llamada por ello Patrona pomorum, 'señora de los frutos'). Ovidio la describe con una hoz en la mano derecha (y a veces con un jabalina como en el caso de otras divinidades). Le fue dedicado un bosque sagrado llamado Pomonal, situado al sur de la XII piedra millar de la Vía Ostiense, muy cerca del actual . El culto de la diosa estaba a cargo de un flamine menor, el flamen pomonalis, que en el orden sacerdotal era el menos importante de todos. No tenía ninguna festividad, pero según el poeta Ausonio, Pomona tenía en tutela el mes de septiembre porque en él madura la fruta. (es)
- Pomona fruituen jainkosa italiar-erromatarra, batez ere zuhaitzen laborantzan hazitakoak (sagarrak, etab.) Haren flamena garrantzi gutxienekoa zen denen artean, itxuraz bere jarduera-eremua arrantzi txikikoa zelako edo. Leku sakratua zuen, Pomonal izenez ezaguna, Erromatik 20 Km.tara zegoena, Ostiensis bidean. Pomona ez da jainkosa nagusietakoa, eta ikerle batzuek "ninfa" edo "hamadriade" bat dela esaten dute. (eu)
- Pomona (/pəˈmoʊnə/, Latin: [poːˈmoːna]) was a goddess of fruitful abundance in ancient Roman religion and myth. Her name comes from the Latin word pomum, "fruit", specifically orchard fruit. Pomona was said to be a wood nymph. (en)
- Pomone ou Pomona, nymphe d'une remarquable beauté, est la divinité des fruits. Elle déteste la nature sauvage et lui préfère les jardins soigneusement entretenus. Aucune nymphe ne connaissait comme elle l'art de cultiver les jardins et surtout les arbres fruitiers. Pomone n'avait aucune attirance pour les hommes mais fut recherchée en mariage par tous les dieux champêtres. (fr)
- ( 다른 뜻에 대해서는 포모나 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 포모나(라틴어: Pōmōna ← 라틴어: pōmum '과일'에서 파생)는 로마 신화에 나오는 님프이다. 정원을 가꾸는 일과 과일 재배를 맡았다. 여러 신이 구애했으나, 포모나는 오직 정원 가꾸기와 탐스러운 과일을 열리게 하는 일에만 열중했기에 모두 마다했다. 계절의 신 베르툼누스(라틴어: Vertumnus ← 라틴어: vertō '바꾸다'에서 파생)도 여러 차례 포모나의 사랑을 얻으려고 했으나 뜻을 이루지 못했다. 어느 날, 노파로 변신한 베르툼누스는 포모나에게 접근하여 베르툼누스가 진정으로 그녀를 사랑하고 있으므로 무정하게 거절하지 말라고 설득했다. 이에 마음이 움직인 포모나는 본래의 모습으로 돌아온 베르툼누스에게 몸을 맡겼다고 전한다. (ko)
- ポーモーナ（羅: Pōmōna, Pomona）は、ローマ神話に登場する果物とその栽培を司る女神（pomaは「果物」の意）。長母音を省略してポモナとも表記される。 ローマからオスティアへの街道上にポーモーナの聖森・「ポーモーナル」があった。 果物の神・ウェルトゥムヌスはポーモーナに恋して、求愛を成功させるために、樣々に身を変じて求婚した。 (ja)
- Pomona was de Romeinse godin van de boomvruchten. Hoewel Pomona door de jaren – zelfs al in de klassieke oudheid – op de achtergrond raakte, kende ze een heropleving bij schrijvers en dichters van de vroege keizertijd, zoals Ovidius in zijn Metamorfosen. Zijn verhaal heeft haar onsterfelijk gemaakt, niet alleen in de literatuur, maar ook in de schilder- en beeldhouwkunst. (nl)
- Na mitologia romana, Pomona é a deusa da abundância e dos pomares, sendo, por vezes, confundida por Deméter, deusa da agricultura. Seu nome vem da palavra latina pomum, que se traduz como "fruto". É apresentada em figura de uma bela ninfa. A tesoura de poda é seu atributo. Ela é deusa unicamente romana, nunca identificada com qualquer homólogo grego, e é particularmente associada com o florescimento das árvores. No século XIX, em estátuas e decorações de edifícios ela era geralmente mostrada carregando um grande prato de frutas ou uma cornucópia. Uma estátua de Pomona nua pode ser vista na , localizada no Grand Army Plaza do Central Park, perto do Plaza Hotel em Nova Iorque. (pt)
- Pomona – nimfa uważana w wierzeniach rzymskich za boginię sadów, ogrodów i owoców. Jej miano wywodzi się wprost od łac. pōmŭm (owoc, drzewo owocowe). Przypisywano jej związki z różnymi bóstwami polnymi i leśnymi, m.in. z Sylwanem, Pikusem i Wertumnusem. Niekiedy uważano za małżonkę mitycznego latyńskiego króla Pikusa, którego miłość do niej miała uchronić od czarów Kirke pragnącej przemienić go w dzięcioła . Według wersji przytoczonej przez Owidiusza w Metamorfozach (np. XIV, 623n), odrzuciła zaloty Sylena i Priapa, ostatecznie zostając małżonką Wertumnusa – bóstwa także związanego z urodzajem i przemianą pór roku. Jej święto u Rzymian nosiło nazwę Pomonal, a kult miał własnego kapłana z kategorii mniejszych flaminów (flamen Pomonalis), który sprawował go w świętym gaju, również zwanym Pomonal, położonym przy drodze z Rzymu do Ostii. W sztuce przedstawiana z rogiem obfitości bądź jako siedząca na koszu wypełnionym owocami i kwiatami, a w ręku trzymająca gałąź z jabłkami. Jej wyobrażenie z czasów rzymskich (tzw. Pomona z Uffizi) znajduje się we florenckiej Galerii Uffizi. W sztuce późniejszych epok, od renesansu i baroku stała się częstym tematem w rzeźbie, zwłaszcza plenerowej (ogrodowej, parkowej), m.in. w Wersalu (np. posąg dłuta ), Berlinie, Petersburgu. Akt Pomony w brązie, nawiązujący do form klasycznych, stworzył Aristide Maillol dla ogrodów w paryskich Tuileriach (1910). Imię bogini nadano odkrytej w 1854 r. planetoidzie z pasa okrążającego Słońce. (pl)
- Pomona è la dea romana dei frutti (chiamata perciò Patrona pomorum, "signora dei frutti"), non solo di quelli che crescono sugli alberi, ma anche dell'olivo e della vite. Il nome della dea deriva chiaramente da pomum, "frutto". Ovidio la descrive con una falce nella mano destra (anziché con un giavellotto come nel caso di altre divinità). Le era dedicato un bosco sacro denominato Pomonal, situato a sud del XII miglio della via Ostiense, nei pressi dell'attuale Castel Porziano. Al culto della dea era preposto un flamine minore, il flamine pomonale, che nell'ordo sacerdotum era il meno importante di tutti. Non si conoscono feste (Pomonalia) in suo onore, né dai calendari antichi giunti fino a noi, né dalle fonti letterarie classiche. Il filologo classico tedesco Georg Wissowa ha ipotizzato che la festività di Pomona fosse mobile e determinata dal momento della fruttificazione delle colture. Secondo il poeta Ausonio, Pomona ha in tutela il mese di settembre perché è quello in cui matura la frutta. Pomona, Nicolas Fouché, Budapest (it)
- Pomona var fruktens, fruktträdens och trädgårdarnas gudinna i romersk mytologi. Namnet härleds från pomum, ”äpple”. Hon gällde som maka till Vortumnus som även hade med frukter att göra. Hon troddes vaka över fruktträden och deras omskötsel. Hon associerades egentligen inte med frukten som sådan utan med fruktträdens blomning. Enligt den myt som återberättades av Ovidius, var Pomona ursprungligen en skogsnymf som avböjde Silvanus och Picus, men gifte sig med Vertumnus sedan han hade lurat henne utklädd till en gumma. Pomona och Vortumnus delade på en festival som hölls till deras ära i Rom 13 augusti varje år. Pomona hade sin egen präst i Rom, kallad . Förnämligast dyrkades hon dock på landsbygden. En helig lund kallad Pomonal, som låg utanför Ostia, var helgad till henne. Hennes attribut var beskärningskniven. Liksom Vertumnus avbildas Pomona ofta med trädgårdskniven och skötet fullt av frukter, och ibland med ett överflödshorn. Till skillnad från de flesta andra romerska gudar hade hon ingen direkt grekisk motsvarighet, men hon associeras ibland med Demeter.
* Naples Archaeology Museum.
* Pomona av Frans Floris. Olja på duk, 1564–1565. Hallwylska museet.
* Vertumnus and Pomona av Luca Giordano (1682–1683), i privat ägo. (sv)
- Помо́на (лат. Pōmōna) — римская богиня древесных плодов и изобилия, супруга Вертумна. У Овидия присутствует миф о том, как Вертумн добился взаимности Помоны, которая оставалась холодна ко всем лесным ухажёрам. Вертумн прибегал сначала к разного рода превращениям, до образа старухи включительно, но смог завладеть сердцем Помоны, только явившись в своём настоящем образе — светлого, как солнце, юноши. Помона имела своего жреца (flamen Pomonalis), принадлежавшего к низшим ступеням жреческой иерархии. В честь Помоны названы астероид (32) Помона, открытый в 1854 году немецким астрономом-любителем Германом Гольдшмидтом в Париже, и венец Помоны на Венере. (ru)
- 波摩纳（英語：Pomona）。古罗马宗教与神话中职掌森林的女性神祇之一。她同时也负责植物的栽培与生产。在古罗马，其事迹亦常常反映于相关的文学作品之中。 (zh)
- Помо́на (лат. Pomona) — богиня овочів, шанована переважно в Лаціумі. У Римі мала свого жерця, який називався Flamen Pomonalis. Чоловіками Помони були Пік і Вертумн, який марно намагався зійтися з нею, набираючи різних образів. Нарешті, перетворившись із бабусі у вродливого юнака, досяг свого. Античне мистецтво зображувало Помону з овочами на лоні, з овочевим вінком, з городницьким ножем у правій руці. Міф про Помону й Вертумна опрацював Овідій у «Метаморфозах». (uk)
|
| rdfs:comment
|
- بومونا (باللاتينية: Pomona) هي إلهة الوفرة والثمار في الأساطير الرومانية القديمة. اسمها يأتي من الكلمة اللاتينية Pomum؛ «فاكهة،» فاكهة البستان على وجه التحديد. ("Pomme" هي الكلمة الفرنسية للتفاح). (ar)
- Pomona fruituen jainkosa italiar-erromatarra, batez ere zuhaitzen laborantzan hazitakoak (sagarrak, etab.) Haren flamena garrantzi gutxienekoa zen denen artean, itxuraz bere jarduera-eremua arrantzi txikikoa zelako edo. Leku sakratua zuen, Pomonal izenez ezaguna, Erromatik 20 Km.tara zegoena, Ostiensis bidean. Pomona ez da jainkosa nagusietakoa, eta ikerle batzuek "ninfa" edo "hamadriade" bat dela esaten dute. (eu)
- Pomona (/pəˈmoʊnə/, Latin: [poːˈmoːna]) was a goddess of fruitful abundance in ancient Roman religion and myth. Her name comes from the Latin word pomum, "fruit", specifically orchard fruit. Pomona was said to be a wood nymph. (en)
- Pomone ou Pomona, nymphe d'une remarquable beauté, est la divinité des fruits. Elle déteste la nature sauvage et lui préfère les jardins soigneusement entretenus. Aucune nymphe ne connaissait comme elle l'art de cultiver les jardins et surtout les arbres fruitiers. Pomone n'avait aucune attirance pour les hommes mais fut recherchée en mariage par tous les dieux champêtres. (fr)
- ( 다른 뜻에 대해서는 포모나 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 포모나(라틴어: Pōmōna ← 라틴어: pōmum '과일'에서 파생)는 로마 신화에 나오는 님프이다. 정원을 가꾸는 일과 과일 재배를 맡았다. 여러 신이 구애했으나, 포모나는 오직 정원 가꾸기와 탐스러운 과일을 열리게 하는 일에만 열중했기에 모두 마다했다. 계절의 신 베르툼누스(라틴어: Vertumnus ← 라틴어: vertō '바꾸다'에서 파생)도 여러 차례 포모나의 사랑을 얻으려고 했으나 뜻을 이루지 못했다. 어느 날, 노파로 변신한 베르툼누스는 포모나에게 접근하여 베르툼누스가 진정으로 그녀를 사랑하고 있으므로 무정하게 거절하지 말라고 설득했다. 이에 마음이 움직인 포모나는 본래의 모습으로 돌아온 베르툼누스에게 몸을 맡겼다고 전한다. (ko)
- ポーモーナ（羅: Pōmōna, Pomona）は、ローマ神話に登場する果物とその栽培を司る女神（pomaは「果物」の意）。長母音を省略してポモナとも表記される。 ローマからオスティアへの街道上にポーモーナの聖森・「ポーモーナル」があった。 果物の神・ウェルトゥムヌスはポーモーナに恋して、求愛を成功させるために、樣々に身を変じて求婚した。 (ja)
- Pomona was de Romeinse godin van de boomvruchten. Hoewel Pomona door de jaren – zelfs al in de klassieke oudheid – op de achtergrond raakte, kende ze een heropleving bij schrijvers en dichters van de vroege keizertijd, zoals Ovidius in zijn Metamorfosen. Zijn verhaal heeft haar onsterfelijk gemaakt, niet alleen in de literatuur, maar ook in de schilder- en beeldhouwkunst. (nl)
- 波摩纳（英語：Pomona）。古罗马宗教与神话中职掌森林的女性神祇之一。她同时也负责植物的栽培与生产。在古罗马，其事迹亦常常反映于相关的文学作品之中。 (zh)
- Помо́на (лат. Pomona) — богиня овочів, шанована переважно в Лаціумі. У Римі мала свого жерця, який називався Flamen Pomonalis. Чоловіками Помони були Пік і Вертумн, який марно намагався зійтися з нею, набираючи різних образів. Нарешті, перетворившись із бабусі у вродливого юнака, досяг свого. Античне мистецтво зображувало Помону з овочами на лоні, з овочевим вінком, з городницьким ножем у правій руці. Міф про Помону й Вертумна опрацював Овідій у «Метаморфозах». (uk)
- Pomona fou una divinitat itàlica. Era la nimfa romana que presidia la maduració dels fruits, que conreava curosament en el seu bosc del Laci, el Pomonal, situat en el camí de Roma a Òstia. Un flamen el Flamen Pomonalis, vetllava aquest bosc i tenia cura del seu culte. (ca)
- Pomona, latinsky Pōmōna, je římská bohyně ovoce, ovocných stromů a ovocnářství, její jméno vychází z latinského pōmus „ovoce“. O jejím významu v raném římském kultu však svědčí že měla svého oficiálního kněze – flamena Pomonalis, v pramenech není žádná známka o jejím svátku, který měl pravděpodobně pohyblivé datum. Její svatyně či háj zvaný Pomonal ležel na v zemědělské oblasti zvané Ager Solonius jižně od Říma. Jejím chrám stál také kampanském městě Salerno. Byla zobrazována či popisována s košem květin a ovoce, s ratolestí, zahradnickým nožem či rohem hojnosti v ruce a věncem z révy a hroznů. (cs)
- Στη Ρωμαϊκή μυθολογία η Πομόνα (Λατινικά:Pomona), ήταν η θεά των καρποφόρων δέντρων, των κήπων και των οπωρώνων. Περιφρόνησε την αγάπη του και του Πίκους αλλά παντρεύτηκε τον , που την εξαπάτησε μεταμφιεσμένος σε γριά γυναίκα. Ο ανώτατος ιερέας της αποκαλείτο Πομονάλις. Σύμβολό της ήταν το κλαδευτήρι. Είναι αποκλειστικά ρωμαϊκή θεότητα που δεν ταυτοποιήθηκε με κάποια ελληνική αντίστοιχη. Σχετιζόταν ιδιαίτερα με την άνθιση των δέντρων σε αντιπαράθεση με τον θερισμό.
* Ο αστεροειδής 32 Πομόνα, που ανακαλύφθηκε το 1854, πήρε το όνομά του από τη ρωμαϊκή αυτή θεά. (el)
- En la Romia mitologio estas Pomona diino de fruktoĝardenoj, ĝardenoj kaj fruktarboj. Miton pri Pomona rakontas romia poeto Ovidio en la 14-a libro de sia verko Metamorfozoj (latine Metamorphoses). Ŝi estis edzino de la dio Vertumno, mito el ŝi faris amantinon de , patro de la dio Faŭno. Ŝia nomo devenas el la latina vorto pomum (fruktoĝardeno, fruktarbo). (eo)
- Pomona war die römische Göttin der Baumfrüchte. Ihr Name leitet sich von dem lateinischen Wort pomum („Baumfrucht“, „Obstfrucht“) ab. Ein Fest der Pomona ist in den Kalendern nicht belegt, es gab aber einen Flamen der Pomona, den Flamen Pomonalis, einen der zwölf flamines minores, was sowohl für Alter als auch Bedeutung des Kultes spricht.Das Pomonal, das Heiligtum der Pomona, befand sich zwischen Rom und Ostia im ager Solonius. In Allegorien der vier Jahreszeiten verkörpert Pomona den Herbst. Ihre Attribute sind Hippe und Füllhorn. 1877 schrieb Émile Waldteufel den Konzertwalzer Pomone. (de)
- Pomona era, en la mitología romana, la diosa de la fruta, y por extensión de los árboles frutales, los jardines y las huertas. Era una diosa únicamente romana, y se asocia generalmente con la abundancia, particularmente con la floración de los árboles —en oposición a la cosecha— y además de las frutas; también lo era del olivo y de la vid. El cuchillo de podar, o la hoz, fueron sus atributos. Detestaba la naturaleza salvaje y prefería los jardines cuidados: ninguna deidad conocía como ella el arte de su cultivo y el de los árboles frutales. Pomona no sentía ninguna atracción por los hombres, a pesar de ser requerida por todos los dioses campestres. (es)
- Pomona è la dea romana dei frutti (chiamata perciò Patrona pomorum, "signora dei frutti"), non solo di quelli che crescono sugli alberi, ma anche dell'olivo e della vite. Il nome della dea deriva chiaramente da pomum, "frutto". Ovidio la descrive con una falce nella mano destra (anziché con un giavellotto come nel caso di altre divinità). Le era dedicato un bosco sacro denominato Pomonal, situato a sud del XII miglio della via Ostiense, nei pressi dell'attuale Castel Porziano. Secondo il poeta Ausonio, Pomona ha in tutela il mese di settembre perché è quello in cui matura la frutta. (it)
- Pomona – nimfa uważana w wierzeniach rzymskich za boginię sadów, ogrodów i owoców. Jej miano wywodzi się wprost od łac. pōmŭm (owoc, drzewo owocowe). Przypisywano jej związki z różnymi bóstwami polnymi i leśnymi, m.in. z Sylwanem, Pikusem i Wertumnusem. Niekiedy uważano za małżonkę mitycznego latyńskiego króla Pikusa, którego miłość do niej miała uchronić od czarów Kirke pragnącej przemienić go w dzięcioła . Imię bogini nadano odkrytej w 1854 r. planetoidzie z pasa okrążającego Słońce. (pl)
- Помо́на (лат. Pōmōna) — римская богиня древесных плодов и изобилия, супруга Вертумна. У Овидия присутствует миф о том, как Вертумн добился взаимности Помоны, которая оставалась холодна ко всем лесным ухажёрам. Вертумн прибегал сначала к разного рода превращениям, до образа старухи включительно, но смог завладеть сердцем Помоны, только явившись в своём настоящем образе — светлого, как солнце, юноши. Помона имела своего жреца (flamen Pomonalis), принадлежавшего к низшим ступеням жреческой иерархии. (ru)
- Na mitologia romana, Pomona é a deusa da abundância e dos pomares, sendo, por vezes, confundida por Deméter, deusa da agricultura. Seu nome vem da palavra latina pomum, que se traduz como "fruto". É apresentada em figura de uma bela ninfa. A tesoura de poda é seu atributo. Ela é deusa unicamente romana, nunca identificada com qualquer homólogo grego, e é particularmente associada com o florescimento das árvores. (pt)
- Pomona var fruktens, fruktträdens och trädgårdarnas gudinna i romersk mytologi. Namnet härleds från pomum, ”äpple”. Hon gällde som maka till Vortumnus som även hade med frukter att göra. Hon troddes vaka över fruktträden och deras omskötsel. Hon associerades egentligen inte med frukten som sådan utan med fruktträdens blomning. Enligt den myt som återberättades av Ovidius, var Pomona ursprungligen en skogsnymf som avböjde Silvanus och Picus, men gifte sig med Vertumnus sedan han hade lurat henne utklädd till en gumma.
* Naples Archaeology Museum.
*
* (sv)
|
.jpg?width=300)
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
