| dbo:abstract
|
- Polieucte de Melitene (mort el 10 de gener de 259) va ésser un soldat romà, mort màrtir a Melitene (Armènia) i venerat com a sant per diverses confessions cristianes. (ca)
- Svatý Polyeukt (též Polyeuctus, Polyeuctes, Polyeuktos) z Melitene (zemřel 10. ledna 259) byl starověký římský svatý. Podle křesťanské tradice to byl zámožný důstojník římské armády. Mučednickou smrtí zemřel v Melitene za vlády Valeriána. Polyeukt otevřeně konvertoval ke křesťanství, pohnut svým přítelem .Veřejně na ulici napadl průvod nesoucí dvanáct pohanských , modly rozbil a pošlapal. Pro tentočin byl zadržen, a protože se vzepřel Deciovu ediktu, který každému ukládal uctívat modly, byl sťat. (cs)
- Ο Άγιος Πολύευκτος της Μελιτηνής (γνωστός και ως Πολυεύκτης, 3ος αιώνας μ.Χ.) ήταν Χριστιανός μάρτυρας ελληνικής καταγωγής, που τιμάται ως άγιος της Ορθόδοξης και της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. (el)
- Polyeuktos († 259 in Melitene) war ein römischer Soldat griechischer Herkunft, der in der Christenverfolgung unter Kaiser Decius in der armenischen Stadt Melitene (heute Malatya) das Martyrium erlitt. Er wird in der orthodoxen und katholischen Kirche als Heiliger verehrt. (de)
- Polieucto de Melitene, también llamado Polyeuctus, Polyeuctes o Polyeuktos (¿? - 10 de enero de 259), fue un santo de la Antigua Roma. La tradición cristiana establece que era un rico oficial del ejército romano que fue martirizado en Melitene, Armenia, bajo el dominio de Valeriano. Simeón Metafrastes escribe que, movido por el celo de su amigo San Nearco, Polieucto se había convertido abiertamente al cristianismo. Se dice de él que, «inflamado de celo, [...] fue a la plaza de la ciudad y rompió el edicto de Decio, que requería a todos adorar ídolos. Momentos después, se encontró con una procesión con doce ídolos por las calles de la ciudad. Lanzó los ídolos al suelo y los aplastó bajo sus pies». Fue torturado por las autoridades ignorando las lágrimas y protestas de su esposa Paulina y sus hijos. Posteriormente fue decapitado. (es)
- Saint Polyeuctus (also Polyeuctes, Polyeuktos, Greek: Πολύευκτος) of Melitene (died 10 January 259) was an ancient Roman saint. Christian tradition states that he was a wealthy Roman army officer who was the first martyr in Melitene, Armenia, under Valerian. Symeon Metaphrastes writes that, moved by the zeal of his friend Saint Nearchus, Polyeuctus had openly converted to Christianity. "Enflamed with zeal, St Polyeuctus went to the city square, and tore up the edict of Decius which required everyone to worship idols. A few moments later, he met a procession carrying twelve idols through the streets of the city. He dashed the idols to the ground and trampled them underfoot." He was tortured by the authorities and ignored the tears and protestations of his wife Paulina, his children, and his father-in-law. He was beheaded. (en)
- Polyeucte de Mélitène (mort le 10 janvier 259) est un saint arménien. Selon la tradition chrétienne, c'est un riche officier romain de la douzième légion romaine, martyrisé sous le règne de Dèce à Mélitène en Arménie. (fr)
- マラティアの聖ポリュクトゥス（Sancta Polyeuctus (Polyeuctes, Polyeuktos)、? - 259年1月10日）は、古代ローマ時代、アルメニアで致命（殉教）したキリスト教の聖人。正教会・カトリック教会で崇敬される。ポリュクトとも。コルネイユがこの聖人に着想を得て悲劇を書き、グノーはオペラを作曲し、デュカスは序曲を作曲している。 (ja)
- Polieuto è un martire cristiano del III secolo. Secondo la tradizione agiografica, era un militare romano e fu decapitato a Melitene. Il suo culto come santo era già vivo nel V secolo a Costantinopoli, dove gli era dedicata una basilica fatta erigere da Anicia Giuliana. (it)
- Polieukt z Melityny (gr. Πολύευκτος Μελιτηνής; zm. 10 stycznia 259) – rzymski oficer, święty Kościoła katolickiego. Tradycja chrześcijańska podaje, iż był on bogatym oficerem w armii rzymskiej, umęczonym w Melitene za panowania Waleriana. Symeon Metafrastes (X w.) pisał, że Polieukt otwarcie nawrócił się na chrześcijaństwo poruszony zapałem swego przyjaciela, świętego Nearchusa. Zapalony gorliwością, św. Polieukt udał się na plac miasta i potargał rozporządzenie Decjusza, które wymagało od wszystkich oddawania czci bałwanom. Kilka chwil później napotkał on pochód niosący po ulicach miasta dwanaście bałwanów. Roztrzaskał te bałwany o ziemię i rozdeptał je swymi stopami. Został umęczony przez władze; nie ugiął się pod łzami i namowami swej żony Pauliny, swych dzieci i swego teścia. Umarł przez ścięcie. (pl)
- Polieucto de Melitene (m. 259), chamado também de Polieucte, é um santo da Roma Antiga. Segundo a tradição cristã, ele era um rico oficial do exército romano (supostamente na XII Fulminata) que foi martirizado em Melitene, no Reino da Armênia, numa perseguição aos cristãos do imperador Valeriano. (pt)
- Полиевкт Мелитинский, правильнее Мелитенский — святой, был первым мучеником в армянском городе Мелитене (ныне город Малатья в Восточной Турции). Полиевкт был воином при императоре Деции (249—251) и пострадал в правление Валериана (253—259). Святой был другом воина Неарха, твёрдого христианина, а сам, ведя добродетельную жизнь, оставался язычником. Когда настало гонение на христиан, Неарх сказал Полиевкту: «Друг, мы скоро разлучимся с тобой, меня возьмут на мучения, а ты, пожалуй, отречёшься от дружбы со мной». Полиевкт отвечал ему, что видел во сне Христа, который снял с него одежду и надел другую, светлую. «С этой минуты, — сказал он, — я готов служить одному Христу». Полиевкт вышел на городскую площадь, разорвал висевший там указ об обязательном поклонении богам и выбил из рук жрецов идолов, которых они несли. Тесть Полиевкта, правитель Феликс, которому было поручено исполнять императорский указ, с сожалением узнал о его поступке, и заявил, что если тот не покается, он вынужден будет его казнить. По преданию, и сам Феликс, и жена Полиевкта умоляли его отречься от Христа, однако святой остался непреклонен и был казнён (около 259 года). Вскоре, когда христианство при Константине восторжествовало по всей Римской империи, в Мелитине святому Полиевкту был посвящён храм. Как на Востоке, так и на Западе мученик Полиевкт почитается как хранитель клятв и договоров. История Полиевкта Мелитинского легла в основу произведения «отца французской трагедии» Пьера Корнеля; драма «Полиевкт» вышла в свет в 1642 году. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Polieucte de Melitene (mort el 10 de gener de 259) va ésser un soldat romà, mort màrtir a Melitene (Armènia) i venerat com a sant per diverses confessions cristianes. (ca)
- Svatý Polyeukt (též Polyeuctus, Polyeuctes, Polyeuktos) z Melitene (zemřel 10. ledna 259) byl starověký římský svatý. Podle křesťanské tradice to byl zámožný důstojník římské armády. Mučednickou smrtí zemřel v Melitene za vlády Valeriána. Polyeukt otevřeně konvertoval ke křesťanství, pohnut svým přítelem .Veřejně na ulici napadl průvod nesoucí dvanáct pohanských , modly rozbil a pošlapal. Pro tentočin byl zadržen, a protože se vzepřel Deciovu ediktu, který každému ukládal uctívat modly, byl sťat. (cs)
- Ο Άγιος Πολύευκτος της Μελιτηνής (γνωστός και ως Πολυεύκτης, 3ος αιώνας μ.Χ.) ήταν Χριστιανός μάρτυρας ελληνικής καταγωγής, που τιμάται ως άγιος της Ορθόδοξης και της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. (el)
- Polyeuktos († 259 in Melitene) war ein römischer Soldat griechischer Herkunft, der in der Christenverfolgung unter Kaiser Decius in der armenischen Stadt Melitene (heute Malatya) das Martyrium erlitt. Er wird in der orthodoxen und katholischen Kirche als Heiliger verehrt. (de)
- Polyeucte de Mélitène (mort le 10 janvier 259) est un saint arménien. Selon la tradition chrétienne, c'est un riche officier romain de la douzième légion romaine, martyrisé sous le règne de Dèce à Mélitène en Arménie. (fr)
- マラティアの聖ポリュクトゥス（Sancta Polyeuctus (Polyeuctes, Polyeuktos)、? - 259年1月10日）は、古代ローマ時代、アルメニアで致命（殉教）したキリスト教の聖人。正教会・カトリック教会で崇敬される。ポリュクトとも。コルネイユがこの聖人に着想を得て悲劇を書き、グノーはオペラを作曲し、デュカスは序曲を作曲している。 (ja)
- Polieuto è un martire cristiano del III secolo. Secondo la tradizione agiografica, era un militare romano e fu decapitato a Melitene. Il suo culto come santo era già vivo nel V secolo a Costantinopoli, dove gli era dedicata una basilica fatta erigere da Anicia Giuliana. (it)
- Polieucto de Melitene (m. 259), chamado também de Polieucte, é um santo da Roma Antiga. Segundo a tradição cristã, ele era um rico oficial do exército romano (supostamente na XII Fulminata) que foi martirizado em Melitene, no Reino da Armênia, numa perseguição aos cristãos do imperador Valeriano. (pt)
- Polieucto de Melitene, también llamado Polyeuctus, Polyeuctes o Polyeuktos (¿? - 10 de enero de 259), fue un santo de la Antigua Roma. La tradición cristiana establece que era un rico oficial del ejército romano que fue martirizado en Melitene, Armenia, bajo el dominio de Valeriano. Simeón Metafrastes escribe que, movido por el celo de su amigo San Nearco, Polieucto se había convertido abiertamente al cristianismo. Se dice de él que, «inflamado de celo, [...] fue a la plaza de la ciudad y rompió el edicto de Decio, que requería a todos adorar ídolos. Momentos después, se encontró con una procesión con doce ídolos por las calles de la ciudad. Lanzó los ídolos al suelo y los aplastó bajo sus pies». Fue torturado por las autoridades ignorando las lágrimas y protestas de su esposa Paulina y s (es)
- Saint Polyeuctus (also Polyeuctes, Polyeuktos, Greek: Πολύευκτος) of Melitene (died 10 January 259) was an ancient Roman saint. Christian tradition states that he was a wealthy Roman army officer who was the first martyr in Melitene, Armenia, under Valerian. He was tortured by the authorities and ignored the tears and protestations of his wife Paulina, his children, and his father-in-law. He was beheaded. (en)
- Polieukt z Melityny (gr. Πολύευκτος Μελιτηνής; zm. 10 stycznia 259) – rzymski oficer, święty Kościoła katolickiego. Tradycja chrześcijańska podaje, iż był on bogatym oficerem w armii rzymskiej, umęczonym w Melitene za panowania Waleriana. Symeon Metafrastes (X w.) pisał, że Polieukt otwarcie nawrócił się na chrześcijaństwo poruszony zapałem swego przyjaciela, świętego Nearchusa. Został umęczony przez władze; nie ugiął się pod łzami i namowami swej żony Pauliny, swych dzieci i swego teścia. Umarł przez ścięcie. (pl)
- Полиевкт Мелитинский, правильнее Мелитенский — святой, был первым мучеником в армянском городе Мелитене (ныне город Малатья в Восточной Турции). Полиевкт был воином при императоре Деции (249—251) и пострадал в правление Валериана (253—259). Святой был другом воина Неарха, твёрдого христианина, а сам, ведя добродетельную жизнь, оставался язычником. Вскоре, когда христианство при Константине восторжествовало по всей Римской империи, в Мелитине святому Полиевкту был посвящён храм. Как на Востоке, так и на Западе мученик Полиевкт почитается как хранитель клятв и договоров. (ru)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
