| dbo:abstract
|
- Poškození slunečním zářením (fotoinhibice) je rostlin způsobené nadbytkem slunečního záření nebo působením slunečního záření na neotužilou rostlinu. K poškození rostlin může dojít i nedostatkem slunečního záření.Nedostatkem nebo nadbytkem slunečního záření mohou být poškozeny všechny druhy rostlin. Náchylnější k poškození rostlin slunečním zářením jsou stínomilné nebo pokojové rostliny. Poškození rostlin slunečním zářením je také nazýváno běžně sluneční úpal nebo úžeh. Stav, kdy dojde k vystavení rostlin slunečnímu záření nad kritickou hranici a dochází poškozování tkání, je nazýván fotooxidační stres. Při nadbytku světla často dochází k přehřátí rostlin a následnému poškození vysokou teplotou. Stav, kdy dochází vlivem nízkého slunečního záření k změnám v tkáních rostlin, se nazývá etiolizace. Nadbytek a nedostatek světla může způsobit úhyn rostliny. (cs)
- Fotoinhibicio estas la reduktado (inhibicio) de la planta kapablo pri fotosintezo, pro la forta lumigado super la . La kaŭzo de la fotoinhibicio estas la energia trosatigo de la pigmenta sistemo. La inhibicio trafas ĉefe la reakcian centron de la Fotosistemo II, kie la absorbita lumenergio pli forte transformiĝas al varmo, tiel malpliiĝas la fotoelektrona transporto. Se la superflua energio de FS II ne povas estis fordonita, estiĝas pli reaga oksigeno, kiu damaĝas la sistemon. Tiu damaĝo estas ofte neeterna, sed la sistemo reripariĝas. Fotoinhibicio plej ofte povas trafi la C3-plantojn de la sekaj kaj tropikaj, subtropikaj zonoj. La C4-plantoj havas pli altan lumsatigan punkton. (eo)
- Unter Photoinhibition, auch Lichthemmung, versteht man die Hemmung der Photosynthese durch hohe Beleuchtungsstärken weit über dem Lichtsättigungspunkt. Die Ursachen der Photoinhibition liegen in der Energieübersättigung des Pigmentsystems. Betroffen ist vor allem das Reaktionszentrum des Photosystems II. Absorbierte Lichtenergie wird dort stärker in Wärme gewandelt, wobei es zur Verminderung des Photoelektronentransports kommt.Wenn diese überschüssige Anregungsenergie vom PS II nicht abgegeben werden kann, geht das angeregte Chlorophyll bevorzugt in den Triplettzustand (= durch Wärmeabgabe und Elektronenspinumkehr erreichtes Energieniveau der π-Elektronen des Chlorophylls) über, wodurch hoch reaktiver Singulett-Sauerstoff entsteht. Wenn diese beiden Zustände durch β-Carotin oder den Xanthophyllzyklus (Umwandlung der überschüssigen Anregungsenergie in Wärme) nicht mehr abgefangen werden können, kommt es zur Photooxidation des Chlorophylls und damit zu dessen Inaktivierung. Besonders deutlich zeigt sich die Photoinhibition bei Pflanzen mit C3-Photosynthese in ariden und subtropischen Gebieten (zum Beispiel sämtliche Obstarten). Diese Pflanzen mit ihrem niedrigen Photosynthesepotential, das bereits bei geringer Lichteinstrahlung gesättigt ist, sind besonders anfällig für Photoinhibition. C4-Pflanzen mit einem hohen Photosynthesepotential, das erst bei relativ hoher Lichteinstrahlung gesättigt ist, vertragen dagegen eine sehr viel höhere Lichteinstrahlung. (de)
- La photoinhibition est le processus biochimique de photoadaptation par lequel un excès de lumière diminue la vitesse de la photosynthèse chez les organismes capables de l'effectuer. (fr)
- Photoinhibition is light-induced reduction in the photosynthetic capacity of a plant, alga, or cyanobacterium. Photosystem II (PSII) is more sensitive to light than the rest of the photosynthetic machinery, and most researchers define the term as light-induced damage to PSII. In living organisms, photoinhibited PSII centres are continuously repaired via degradation and synthesis of the D1 protein of the photosynthetic reaction center of PSII. Photoinhibition is also used in a wider sense, as dynamic photoinhibition, to describe all reactions that decrease the efficiency of photosynthesis when plants are exposed to light. (en)
- Fotoinhibicja – zjawisko hamowania fotosyntezy przy dużych natężeniach światła. Jeśli organizmy fotosyntetyzujące absorbują więcej światła niż może być wykorzystane w procesach fotosyntezy dochodzi do uszkodzenia aparatu fotosyntetycznego. Zjawisko fotoinhibcji zależne jest nie tylko od natężenia światła, lecz także od warunków w jakich rośnie roślina. Do fotoinhibicji dochodzi często gdy przy niskich temperaturach ograniczających reakcje enzymatyczne roślina zostanie wystawiona na działanie silnego światła (np. w wiosenne poranki gdy natężenie światła jest duże a temperatura jest bliska zeru, przy przeniesieniu rośliny rosnącej w cieniu na miejsce w pełnym świetle), suszy, zasoleniu gleby. Rośliny posiadają mechanizmy pozwalające na adaptację do zmieniających się warunków świetlnych. Gdy jednak adaptacja do warunków świetlnych okaże się niewystarczająca dochodzi do obniżenia natężenia fotosyntezy mierzonej jako wydzielanie tlenu lub pobieranie CO2. Główna przyczyną obniżenia natężenia fotosyntezy jest uszkodzenie fotoukładu II. Akceptory elektronów, plastochinon A i B, przejmujące elektron wybity z centrum reakcji pozostają trwale w stanie zredukowanym, a centrum reakcji nie jest w stanie odbierać energii od anten fotosyntetycznych. Dochodzi do uszkodzenia białka D1 obecnego w fotoukładzie II, będącego miejscem przyłączenia plastochinonu B. Uszkodzone fotoukłady zostają wyłączone z fotosyntetycznego łańcucha transportu elektronów, aż do czasu degradacji uszkodzonego białka D1 i jego odtworzenia. Brak możliwości przekazania energii do centrum reakcji prowadzi do wytwarzania reaktywnych form tlenu co także może stać się przyczyna uszkodzenia fotoukładu II. Podczas fotoinhibicji dochodzi również do uszkodzenia kompleksu rozszczepiającego wodę z którego odłączane są jony manganu oraz polipeptydy peryferyjne. Zjawisko fotoinhibicji jest odwracalne i po naprawie aparatu fotosyntetycznego roślina może powrócić do pierwotnego natężenia fotosyntezy, a nawet natężenie to może wzrosnąć przy utrzymujących się podwyższonych natężeniach światła. (pl)
- Fotoinibição é, em Botânica, o estresse fisiológico pelo qual os organismos fotossintéticos, como as folhas nos vegetais superiores, passam, em determinadas situações de grande exposição à luz, e que podem ser agravadas por condições de elevada temperatura e/ou falta de água - em que o processo de fotossíntese passa por grande redução. Plantas adaptadas à sombra, por exemplo, experimentam a fotoinibição, quando colocadas à exposição direta à radiação solar. A depender do tempo em que o indivíduo retorna à taxa normal de fotossíntese a fotoinibição pode ser dinâmica ou crônica. O índice de tolerância à luz varia de espécie para espécie, de fase de crescimento e, ainda, das condições de crescimento numa mesma espécie; pode, ainda, ter causas bióticas ou abióticas. (pt)
- Фотоингибирование — индуцируемое светом снижение фотосинтетической активности растений, водорослей или цианобактерии. Фотосистема II (ФСII) более чувствительна к свету, чем другие фотосинтетические машины, поэтому большинство исследователей определяют термин как светоиндуцируемое повреждения ФСII. В живых организмах, поврежденные избыточным освещением фотосистемы II постоянно репарируются за счёт деградации и синтеза белка D1 фотосинтетического реакционного центра ФСII. Понятие фотоингибирование также используется в более широком смысле, в значении «динамическое фотоингибирование», чтобы описать все реакции, которые приводят к снижению эффективности фотосинтеза, когда растения подвергаются воздействию света. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- La photoinhibition est le processus biochimique de photoadaptation par lequel un excès de lumière diminue la vitesse de la photosynthèse chez les organismes capables de l'effectuer. (fr)
- Photoinhibition is light-induced reduction in the photosynthetic capacity of a plant, alga, or cyanobacterium. Photosystem II (PSII) is more sensitive to light than the rest of the photosynthetic machinery, and most researchers define the term as light-induced damage to PSII. In living organisms, photoinhibited PSII centres are continuously repaired via degradation and synthesis of the D1 protein of the photosynthetic reaction center of PSII. Photoinhibition is also used in a wider sense, as dynamic photoinhibition, to describe all reactions that decrease the efficiency of photosynthesis when plants are exposed to light. (en)
- Фотоингибирование — индуцируемое светом снижение фотосинтетической активности растений, водорослей или цианобактерии. Фотосистема II (ФСII) более чувствительна к свету, чем другие фотосинтетические машины, поэтому большинство исследователей определяют термин как светоиндуцируемое повреждения ФСII. В живых организмах, поврежденные избыточным освещением фотосистемы II постоянно репарируются за счёт деградации и синтеза белка D1 фотосинтетического реакционного центра ФСII. Понятие фотоингибирование также используется в более широком смысле, в значении «динамическое фотоингибирование», чтобы описать все реакции, которые приводят к снижению эффективности фотосинтеза, когда растения подвергаются воздействию света. (ru)
- Poškození slunečním zářením (fotoinhibice) je rostlin způsobené nadbytkem slunečního záření nebo působením slunečního záření na neotužilou rostlinu. K poškození rostlin může dojít i nedostatkem slunečního záření.Nedostatkem nebo nadbytkem slunečního záření mohou být poškozeny všechny druhy rostlin. Náchylnější k poškození rostlin slunečním zářením jsou stínomilné nebo pokojové rostliny. Poškození rostlin slunečním zářením je také nazýváno běžně sluneční úpal nebo úžeh. (cs)
- Unter Photoinhibition, auch Lichthemmung, versteht man die Hemmung der Photosynthese durch hohe Beleuchtungsstärken weit über dem Lichtsättigungspunkt. Die Ursachen der Photoinhibition liegen in der Energieübersättigung des Pigmentsystems. Betroffen ist vor allem das Reaktionszentrum des Photosystems II. Wenn diese beiden Zustände durch β-Carotin oder den Xanthophyllzyklus (Umwandlung der überschüssigen Anregungsenergie in Wärme) nicht mehr abgefangen werden können, kommt es zur Photooxidation des Chlorophylls und damit zu dessen Inaktivierung. (de)
- Fotoinhibicio estas la reduktado (inhibicio) de la planta kapablo pri fotosintezo, pro la forta lumigado super la . La kaŭzo de la fotoinhibicio estas la energia trosatigo de la pigmenta sistemo. La inhibicio trafas ĉefe la reakcian centron de la Fotosistemo II, kie la absorbita lumenergio pli forte transformiĝas al varmo, tiel malpliiĝas la fotoelektrona transporto. Se la superflua energio de FS II ne povas estis fordonita, estiĝas pli reaga oksigeno, kiu damaĝas la sistemon. Tiu damaĝo estas ofte neeterna, sed la sistemo reripariĝas. (eo)
- Fotoinhibicja – zjawisko hamowania fotosyntezy przy dużych natężeniach światła. Jeśli organizmy fotosyntetyzujące absorbują więcej światła niż może być wykorzystane w procesach fotosyntezy dochodzi do uszkodzenia aparatu fotosyntetycznego. Zjawisko fotoinhibcji zależne jest nie tylko od natężenia światła, lecz także od warunków w jakich rośnie roślina. Do fotoinhibicji dochodzi często gdy przy niskich temperaturach ograniczających reakcje enzymatyczne roślina zostanie wystawiona na działanie silnego światła (np. w wiosenne poranki gdy natężenie światła jest duże a temperatura jest bliska zeru, przy przeniesieniu rośliny rosnącej w cieniu na miejsce w pełnym świetle), suszy, zasoleniu gleby. Rośliny posiadają mechanizmy pozwalające na adaptację do zmieniających się warunków świetlnych. Gdy (pl)
- Fotoinibição é, em Botânica, o estresse fisiológico pelo qual os organismos fotossintéticos, como as folhas nos vegetais superiores, passam, em determinadas situações de grande exposição à luz, e que podem ser agravadas por condições de elevada temperatura e/ou falta de água - em que o processo de fotossíntese passa por grande redução. (pt)
|
