| dbo:abstract
|
- Pararcus es un reptil marino extinto, del género de saurópsidos placodontes que vivieron a principios del Triásico medio (Anisiense inferior). Habitaba en las aguas cálidas de lo que es hoy Holanda, Europa. Sus restos fósiles han aparecido en la , en Winterswijk; el holotipo, 480000454, es un esqueleto incompleto desarticulado, de unos 1,35 metros. (es)
- Pararcus is an extinct genus of placodont marine reptile from the Middle Triassic of the Netherlands. The genus is monotypic and the type species is Pararcus diepenbroeki. Pararcus is known from a holotype skeleton about 1.35 metres (4.4 ft) long from the Lower Muschelkalk of Winterswijk. (en)
- Il pararco (Pararcus diepenbroeki) è un rettile marino estinto, appartenente ai placodonti. Visse nel Triassico medio (Anisico, circa 245 milioni di anni fa) e i suoi resti fossili sono stati ritrovati nei Paesi Bassi. (it)
- Pararcus – rodzaj plakodonta żyjącego w środkowym triasie na terenach dzisiejszej Europy. Jego szczątki odkryto w datowanych na anizyk osadach formacji Vossenveld w Winterswijk, w Holandii. Holotyp (TWE 480000454) to stosunkowo duży osobnik, o szacowanej długości przekraczającej 135 cm. Mimo to prawdopodobnie nie osiągnął jeszcze maksymalnych rozmiarów, na co wskazują niezrośnięte połówki łuków naczyniowych, brak dobrze wykształconych wyrostków kolczystych i ogólnie słabe skostnienie szkieletu. Niezrośnięcie połówek łuków naczyniowych zinterpretowano jako cechę pedomorficzną. Pararcus miał stosunkowo niewielki pancerz, składający się z czterech typów płytek, a odcinek krzyżowy kręgosłupa był giętki. Analiza filogenetyczna przeprowadzona przez Klein i Scheyera (2014) sugeruje, że Pararcus jest stosunkowo bazalnym plakodontem, nienależącym do kladu , na co wskazuje m.in. mniejsze opancerzenie. Autorzy stwierdzają jednak, że jego przynależność do Sauropterygia jest niepewna, ponieważ ze względu na niekompletność szkieletu nie udało się odnaleźć u Pararcus synapomorfii tego kladu. Pararcus i gatunek typowy rodzaju, P. diepenbroeki, zostały opisane w 2014 roku przez Nicole Klein i Torstena Scheyera. Nazwa rodzajowa pochodzi od łacińskich słów par („para”) i arcus („łuk”). Epitet diepenbroeki honoruje Gerbena Diepenbroeka, który odnalazł holotyp. Okaz typowy pochodzi z warstwy 36. formacji Vossenveld. Pojedynczy zrośnięty łuk naczyniowy (StIPB CHW302) prawdopodobnie również pochodzi z warstwy 36. albo minimalnie wyższej. W 2015 roku opisano najstarszy geologicznie kręg, pochodzący z warstwy 14. Nieznacznie różni się on od kręgów holotypu dłuższym, bardziej skostniałym wyrostkiem kolczystym i budową trzonu. (pl)
|
| dbo:thumbnail
| |
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 1371 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:authority
|
- Klein and Scheyer, 2013 (en)
|
| dbp:fossilRange
| |
| dbp:imageCaption
| |
| dbp:taxon
| |
| dbp:typeSpecies
|
- Pararcus diepenbroeki (en)
|
| dbp:typeSpeciesAuthority
|
- Klein and Scheyer, 2013 (en)
|
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dcterms:subject
| |
| rdfs:comment
|
- Pararcus es un reptil marino extinto, del género de saurópsidos placodontes que vivieron a principios del Triásico medio (Anisiense inferior). Habitaba en las aguas cálidas de lo que es hoy Holanda, Europa. Sus restos fósiles han aparecido en la , en Winterswijk; el holotipo, 480000454, es un esqueleto incompleto desarticulado, de unos 1,35 metros. (es)
- Pararcus is an extinct genus of placodont marine reptile from the Middle Triassic of the Netherlands. The genus is monotypic and the type species is Pararcus diepenbroeki. Pararcus is known from a holotype skeleton about 1.35 metres (4.4 ft) long from the Lower Muschelkalk of Winterswijk. (en)
- Il pararco (Pararcus diepenbroeki) è un rettile marino estinto, appartenente ai placodonti. Visse nel Triassico medio (Anisico, circa 245 milioni di anni fa) e i suoi resti fossili sono stati ritrovati nei Paesi Bassi. (it)
- Pararcus – rodzaj plakodonta żyjącego w środkowym triasie na terenach dzisiejszej Europy. Jego szczątki odkryto w datowanych na anizyk osadach formacji Vossenveld w Winterswijk, w Holandii. Holotyp (TWE 480000454) to stosunkowo duży osobnik, o szacowanej długości przekraczającej 135 cm. Mimo to prawdopodobnie nie osiągnął jeszcze maksymalnych rozmiarów, na co wskazują niezrośnięte połówki łuków naczyniowych, brak dobrze wykształconych wyrostków kolczystych i ogólnie słabe skostnienie szkieletu. Niezrośnięcie połówek łuków naczyniowych zinterpretowano jako cechę pedomorficzną. Pararcus miał stosunkowo niewielki pancerz, składający się z czterech typów płytek, a odcinek krzyżowy kręgosłupa był giętki. Analiza filogenetyczna przeprowadzona przez Klein i Scheyera (2014) sugeruje, że Pararcus j (pl)
|
| rdfs:label
|
- Pararcus (es)
- Pararcus diepenbroeki (it)
- Pararcus (en)
- Pararcus (pl)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:depiction
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is dbo:wikiPageRedirects
of | |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
