dbo:abstract
|
- Ο Μανουήλ Χρυσάφης ο νέος ή Β', έζησε περί το 1600 μ.Χ. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Υπήρξε Πρωτοψάλτης της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, μελοποιός φημισμένος και θεωρητικός της Εκκλησιαστικής Μουσικής. Στα έργα του συγκαταλέγονται το Παλαιόν ή Αργόν , (στο οποίο περιλαμβάνονται και μελοποιήσεις του των του Λέοντος ΣΤ' του Σοφού), το Παλαιόν ή Αργόν , της Μ. Πέμπτης, του Μ. Σαββάτου και των Προηγιασμένων, των Κυριακών στους οκτώ ήχους, , , , Αργά του Όρθρου, , , Θέματα του και του , κ.α. Επίσης συνέθεσε ένα Ασματικόν Νεκρώσιμον Τρισάγιον, καθώς και μία Προπαιδεία που χρησίμευε στην εξάσκηση των μαθητών της ψαλτικής τέχνης στο Αργό Στιχηράριο. Σώζεται σε ατελή μορφή, το θεωρητικό του πόνημα "Ερμηνεία περί του τί εστι φθορά και διατί τίθεται, και εις ποίον καταλήγει μία εκάστη των φθορών", το οποίο βρήκε ο Αθανάσιος Παπαδόπουλος - Κεραμεύς (19ος αι.) σε βιβλιοθήκη της Λέσβου. (el)
- Panagiotes the Protopsaltes or Panagiotes the New Chrysaphes (Greek: Παναγιώτης Χρυσάφης ὁ Νέος; c. 1622 – 1682) was a Greek composer, protopsaltes (first cantor) and poet in Constantinople, the capital of the Ottoman Empire. (en)
|
rdfs:comment
|
- Panagiotes the Protopsaltes or Panagiotes the New Chrysaphes (Greek: Παναγιώτης Χρυσάφης ὁ Νέος; c. 1622 – 1682) was a Greek composer, protopsaltes (first cantor) and poet in Constantinople, the capital of the Ottoman Empire. (en)
- Ο Μανουήλ Χρυσάφης ο νέος ή Β', έζησε περί το 1600 μ.Χ. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Υπήρξε Πρωτοψάλτης της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, μελοποιός φημισμένος και θεωρητικός της Εκκλησιαστικής Μουσικής. Στα έργα του συγκαταλέγονται το Παλαιόν ή Αργόν , (στο οποίο περιλαμβάνονται και μελοποιήσεις του των του Λέοντος ΣΤ' του Σοφού), το Παλαιόν ή Αργόν , της Μ. Πέμπτης, του Μ. Σαββάτου και των Προηγιασμένων, των Κυριακών στους οκτώ ήχους, , , , Αργά του Όρθρου, , , Θέματα του και του , κ.α. Επίσης συνέθεσε ένα Ασματικόν Νεκρώσιμον Τρισάγιον, καθώς και μία Προπαιδεία που χρησίμευε στην εξάσκηση των μαθητών της ψαλτικής τέχνης στο Αργό Στιχηράριο. Σώζεται σε ατελή μορφή, το θεωρητικό του πόνημα "Ερμηνεία περί του τί εστι φθορά και διατί τίθεται, και εις ποίον καταλήγει μία εκάστη τ (el)
|