| dbo:abstract
|
- Οι Ναρίνιο (ισπανικά: nariño) ήταν κοινότητες ανθρώπων που ζούσαν στα βουνά της νοτιοδυτικής Κολομβίας. (el)
- La culture Nariño ou Capulí est une culture archéologique qui se trouvait entre le VIIe et le XIIe siècle sur les hauts plateaux de la cordillère des Andes à la frontière entre la Colombie et l'Équateur, dans ce qui est actuellement le département colombien de Nariño. Cette civilisation enterrait ses caciques dans des tombes situées à une profondeur de 30 à 40 mètres, entretenait des relations commerciales avec les peuples du bassin amazonien et du littoral du Pacifique et travaillaient l'or. (fr)
- La cultura Capulí (también llamada cultura Nariño) es una cultura arqueológica ubicada hacia el siglo VII en el altiplano andino en la frontera entre Colombia y Ecuador, en los actuales departamento de Nariño y la provincia de Carchi, respectivamente. Esta cultura que enterró a sus caciques en tumbas con profundidades de 30 o 50 metros, mantuvo relaciones comerciales con los pobladores de la cuenca amazónica y el litoral del Pacífico. Trabajaron el oro fino por martillado, con técnicas semejantes a las culturas vecinas. Simultáneamente, la región fue ocupada por otro grupo, los , cuyos objetos de cerámica, madera, textiles y piezas de orfebrería, sorprenden por el refinamiento de su diseño y por su técnica única en el panorama orfebre regional. Los descendientes de la cultura Capulí, conocidos como Tuza, sintieron la tardía influencia del Imperio incaico, y aún habitaban la zona en la época de la conquista española. (es)
- Nariño culture refers to the culture of people who once lived in communities in the mountains of Nariño, Colombia from 800 to 1500 AD. They also harvested Quinoa and raised Llamas for agriculture and trade. (en)
- Kultura Carchi-Nariño – kultura prekolumbijska z terenu południowo-zachodniej Kolumbii i północnego Ekwadoru. Kultura ta określana jest często w skrócie w Ekwadorze kulturą Carchi, a w Kolumbii - kulturą Nariño. Pod pojęciem kultury Carchi-Nariño rozumiany jest obecnie obszar trzech wzajemnie przenikających się kultur archeologicznych: Capulí, i , powiązania między którymi są obecnie elementem sporów naukowców. Istnieje kilka koncepcji wzajemnych związków między tymi kulturami (w nawiasach nazwiska badaczy i lata wysunięcia przez nich przedstawionych koncepcji):
* Capulí, Piartal i Tuza są trzema stylami ceramicznymi związanymi z trzema różnymi kulturami następującymi kolejno po sobie (Francisco, 1969);
* styl ceramiczny Capulí łączy się z określonym społeczeństwem, natomiast dwa pozostałe style to dwie fazy tego samego kompleksu kulturalnego powiązanego z zamieszkującymi te tereny Indianami Pasto (Uribe, 1977/78);
* zespoły złotnicze Capulí i Piartal-Tuza są związane z dwoma różnymi społeczeństwami (Plazas, 1977/78);
* style ceramiczne Piartal i Tuza są wytworami dwóch różnych grup etnicznych egzystujących jednocześnie (Labbé, 1986);
* style ceramiczne Capulí, Piartal i Tuza są przejawem zróżnicowania wewnętrznego tego samego społeczeństwa (Cárdenas, 1993, 1995);
* nie istniały dwie grupy etniczne odmiennie się wyrażające w sztuce czy ceramice, tylko istniało jedno społeczeństwo hierarchiczne z dwoma poziomami hierarchii społecznej, z których każdy poziom prezentował inne metody wyrazu artystycznego (Doyón, 1993, 1995);
* opierająca się na analizie wyrobów złotniczych pochodzących z tych terenów i skłaniająca do interpretacji tych wyrobów jako wytworu jednego społeczeństwa, przy czym różnice mogły łączyć się z istnieniem nie jednej, ale dwóch grup rządzącej elity politycznej (kacyków), (Gómez i Lleras, 2002);
* styl Capulí łączy się grupą społeczną szamanów, styl Piartal z kacykami, natomiast styl Tuza ze społecznością Indian Pasto (Echevarría, 2004). Obecnie dominuje pogląd, że kultury te współżyły na tym samym terytorium, przy czym kultura Capulí zajmowała południowo-zachodnią część regionu, natomiast kultury Piartal i Tuza są dwoma fazami rozwojowymi tej samej społeczności (związanej z Indianami Pasto) o hierarchicznym systemie władzy z dominującą rolą wodzów (kacyków). (pl)
- Культура Нариньо-Карчи — археологическая культура, возникшая в Колумбии и Эквадоре ок. 7 в. н. э. Названа в честь Нариньо — холодного высокогорного плато в Андах. От одной из групп населения, условно именуемой «капули», остались захоронения касиков — в них тело опускалось на глубину 30-40 м. Культура нариньо поддерживала торговые отношения с населением Амазонии и тихоокеанского побережья. Обрабатывали золото кузнечным способом; технологии нариньо напоминали технологии других культур юго-востока Колумбии. В то же время в регионе проживала и другая группа населения, условно именуемая «пьярталь» (es:Piartal), от которых остались керамические, деревянные, ювелирные изделия и ткани, изысканные по своему дизайну и исполнению. Потомки «пьярталь», известные как «туса» (Tuza), испытали позднее влияние инков, рядом с которыми они проживали в эпоху конкисты. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Οι Ναρίνιο (ισπανικά: nariño) ήταν κοινότητες ανθρώπων που ζούσαν στα βουνά της νοτιοδυτικής Κολομβίας. (el)
- La culture Nariño ou Capulí est une culture archéologique qui se trouvait entre le VIIe et le XIIe siècle sur les hauts plateaux de la cordillère des Andes à la frontière entre la Colombie et l'Équateur, dans ce qui est actuellement le département colombien de Nariño. Cette civilisation enterrait ses caciques dans des tombes situées à une profondeur de 30 à 40 mètres, entretenait des relations commerciales avec les peuples du bassin amazonien et du littoral du Pacifique et travaillaient l'or. (fr)
- Nariño culture refers to the culture of people who once lived in communities in the mountains of Nariño, Colombia from 800 to 1500 AD. They also harvested Quinoa and raised Llamas for agriculture and trade. (en)
- La cultura Capulí (también llamada cultura Nariño) es una cultura arqueológica ubicada hacia el siglo VII en el altiplano andino en la frontera entre Colombia y Ecuador, en los actuales departamento de Nariño y la provincia de Carchi, respectivamente. Esta cultura que enterró a sus caciques en tumbas con profundidades de 30 o 50 metros, mantuvo relaciones comerciales con los pobladores de la cuenca amazónica y el litoral del Pacífico. Trabajaron el oro fino por martillado, con técnicas semejantes a las culturas vecinas. (es)
- Kultura Carchi-Nariño – kultura prekolumbijska z terenu południowo-zachodniej Kolumbii i północnego Ekwadoru. Kultura ta określana jest często w skrócie w Ekwadorze kulturą Carchi, a w Kolumbii - kulturą Nariño. Pod pojęciem kultury Carchi-Nariño rozumiany jest obecnie obszar trzech wzajemnie przenikających się kultur archeologicznych: Capulí, i , powiązania między którymi są obecnie elementem sporów naukowców. Istnieje kilka koncepcji wzajemnych związków między tymi kulturami (w nawiasach nazwiska badaczy i lata wysunięcia przez nich przedstawionych koncepcji): (pl)
- Культура Нариньо-Карчи — археологическая культура, возникшая в Колумбии и Эквадоре ок. 7 в. н. э. Названа в честь Нариньо — холодного высокогорного плато в Андах. От одной из групп населения, условно именуемой «капули», остались захоронения касиков — в них тело опускалось на глубину 30-40 м. Культура нариньо поддерживала торговые отношения с населением Амазонии и тихоокеанского побережья. Обрабатывали золото кузнечным способом; технологии нариньо напоминали технологии других культур юго-востока Колумбии. (ru)
|
.svg?width=300)
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}