| dbo:abstract
|
- Die Monas Hieroglyphica (auch Die Hieroglyphische Monade oder Monas Glyphe) ist eine mystische Abhandlung von John Dee, die 1564 auf Latein in Antwerpen veröffentlicht wurde. In dieser Abhandlung wird ein gleichnamiges Symbol näher erläutert. In 24 Theoremen legt er die tiefere Bedeutung dieses Symbols dar, in der Robert Fludd eine kosmische Einheit mystischer Aspekte aus Astrologie, Astronomie und Alchemie versinnbildlicht sieht. Fludd erklärt, wie in der symbolischen Darstellung die traditionellen sieben Planeten und die vier Elemente zu erkennen sind (Vgl. Theorem X und XII). Ferner weist er auf zwei für ihn bedeutsame Tierkreiszeichen hin (Vgl. Theorem XV zu Aries und Taurus). Im 17. Jahrhundert findet das Symbol eine weitere Verwendung in der Rosenkreuzer-Bewegung. 1616 taucht die Monas Hieroglyphica erneut in einer rosenkreuzerischen Schrift, der Chymischen Hochzeit, auf. Damit hat sich Dee einen Platz in der Geschichte der neuen Rosenkreuzerbewegungen gesichert. (de)
- El glifo Monas Hieroglyphica (o Hieroglyphic Monad) es un símbolo esotérico creado y diseñado por John Dee, mago isabelino y miembro de la corte de astrólogos de Isabel I de Inglaterra. Además, es el título de un libro en el cual el propio Dee explica el significado de este símbolo. El jeroglífico representa la visión de Dee de la unión entre el Cosmos, y una combinación de varios símbolos esotéricos y astrológicos. Originalmente, Dee escribió un comentario acerca del propósito de este símbolo, aunque su ambigüedad y carencia de detalles llevó a la creencia de que Dee lo estaba empleando únicamente como base para una explicación más detallada y profunda dada por él mismo solamente en persona. Dado que no ha quedado ninguna prueba de esta hipotética explicación, es imposible conocer con seguridad la utilidad de este símbolo (es)
- Monas Hieroglyphica (or The Hieroglyphic Monad) is a book by John Dee, the Elizabethan magus and court astrologer of Elizabeth I of England, published in Antwerp in 1564. It is an exposition of the meaning of an esoteric symbol that he invented. (en)
- La Monas Hieroglyphica (ou Hiéroglyphique Monade) est un symbole ésotérique du temps inventé et conçu par John Dee, le mage élisabéthain de la cour et astrologue d'Élisabeth Ire d'Angleterre. C'est aussi le titre du livre de 1564 dans lequel Dee expose la signification de son symbole. Le hiéroglyphe incarne la vision de Dee de l'unité du Cosmos et est un composite de divers symboles ésotériques et astrologiques. Dee a écrit un commentaire à ce sujet qui sert d'amorce à ses mystères. Cependant, l'obscurité du commentaire est telle que l'on pense que Dee l'a utilisé comme une sorte de manuel pour une explication plus détaillée du Hiéroglyphe qu'il donnerait en personne. En l'absence de tout détail restant de cette explication, la pleine signification du glyphe peut ne jamais être connue. (fr)
- De Monas Hieroglyphica is een korte tekst en tevens een symbool van de Engelse esotericus John Dee (1527-1608). Het boek werd in dertien dagen geschreven in 1564, en werd vervolgens gedrukt door Willem Silvius te Antwerpen, toentertijd een belangrijk internationaal handelscentrum en centrum voor de boekdrukkunst. Het werd opgedragen aan de Habsburgse keizer Maximiliaan II en zou een veelbesproken werk worden, welke Dee zelf definieerde als 'een magische parabool'. Het draait om het symbool, dat 'de ene hiëroglief' betekent, terwijl het refereert aan gedachten, principes en begrippen uit de astrologie (bijv. de planeten), natuurmagie, natuurfilosofie (bijv. de elementen), kabbala, numerologie (bijv. via Pythagoras) en alchemie (bijv. de metalen). De reden voor deze occulte potpourri is wel deze, dat in de vroegmoderne tijd het sympathetische denken in zwang was (onder geletterden en intellectuelen). Dat wil zeggen dat men het universum holistisch voorstelde, vol met correspondenties tussen alle dingen, waarbij macrokosmos en microkosmos onlosmakelijk verbonden waren met elkaar. Eén ding kon dus naar vele dingen verwijzen, wat men wel als beginsel heeft gezien binnen het hermetisme en alchemie. Een goed voorbeeld van deze denkwijze is nu de monas hieroglyphica: het is een talisman die alle krachten van het universum belichaamt. Om die reden is het symbool juist zorgvuldig opgebouwd uit velerlei andere symbolen. Het teken zélf verwijst dus al naar veel andere tekens, en kan door middel van diepgaande overpeinzingen op allerlei manieren ontleed worden. Die zet Dee vervolgens beknopt uiteen in een reeks aforismen of theoremen (stellingen). Globaal zijn er twee lagen van betekenis. De eerste draait om de analyse van het symbool en de zoektocht naar correspondenties. De tweede betreft de geleerde of 'magus' die het werk bestudeert zelf. Het symbool laat hem zich bewijzen, en nodigt uit tot spirituele ontplooiing. Laatstgenoemde is voor Dee gerelateerd aan alchemistische transmutatie (theorem XVIII). Het uiteindelijke doel is dan ook spirituele bevrijding en deïficatie van de magus. Hierin baseerde Dee zich met name op de De vita van de Florentijnse neoplatonist Marsilio Ficino. De basiselementen van de monas hieroglyphica, zoals beschreven in het gelijknamige boek, zijn in eerste instantie: 1.
* de cirkel met punt: de zon 2.
* de sikkel: de maan 3.
* het kruis: de elementen 4.
* Aries: 'Ram' (sterrenbeeld), het principe van Vuur. Het symbool kan vervolgens echter nog op diverse andere manieren geanalyseerd worden. Zo zitten er onder andere nog de astrologische tekens in voor: 1.
* Mercurius 2.
* Saturnus 3.
* Taurus ('Stier') Dieper is bijvoorbeeld de volgende ontleding. Het kruis kan ook nog diagonaal verdeeld worden, zodat men twee V-achtige hoeken verkrijgt (theorem XVI). Die staan volgens Dee voor de Romeinse letter V, welke de vijfde klinker van het Latijnse alfabet vormt (namelijk U, welke identiek geschreven werd) en tevens de getalswaarde van 5 heeft (toeval bestaat niet in dit wereldbeeld). Vijf is op zijn beurt weer precies de helft van tien, het perfecte getal. Het kruis biedt ook andere mogelijkheden. In beginsel heeft het vier uiteindes, en indien die opgeteld werden zoals Pythagoras dat deed, dan krijgt men 1+2+3+4=10 (het eerste plus het tweede enz.) (theorem VIII). Natuurlijk zegt Dee nog meer over het symbool. De cirkel is bijvoorbeeld de eerste vorm van de schepping en de punt erin verwijst naar de aarde. Samen vormt dit het Egyptische symbool voor de zon. Verder valt de maansikkel op. De zon en de maan staan voor de dag en de nacht, maar ook voor de eerste dag van de schepping. Er schuilt dus duidelijk een kosmologisch aspect in de tekst. Hoe precies blijft onduidelijk, maar met zijn Monas Hieroglyphica is John Dee wel verbonden met de Rozenkruisers. Het symbool verschijnt namelijk in het (vroeg zeventiende eeuw) en in de Chymische Hochzeit Christiani Rosencreutz anno 1459 uit 1616. (nl)
- Иероглифическая монада (лат. Monas Hieroglyphica) — изобретённый английским эзотериком Джоном Ди (1527—1608) символ, описанный в его одноимённой книге 1564 года. Трактат состоит из 24 «теорем», описывающих взаимосвязи между символом монады и другими алхимическими знаками. В 1562 году Джон Ди путешествовал в Нидерланды, где познакомился с трактатом «» аббата Иоганна Тритемия (1462—1516). Во времена Ди считалось, что книга Тритемия являлась руководством по демонической магии. Сам Ди, как и современные исследователи, интерпретируют упоминаемых в первых двух книгах «Стеганографии» ангелов и демонов как аллегории криптографических алгоритмов. Согласно предложенной в 1677 году Робертом Гуком интерпретации, зафиксированной в его дневнике, интерес Ди к книге Тритемия был связан с желанием разработать тайную систему связи для передачи сообщений королеве. Английский журналист (писавший под псевдонимом Ричард Дикон) предполагает, что другой целью Ди было дальнейшее развитие теории телепатии, которую, как ему представлялось, Тритемий изложил в третьей книге своего труда. После изучения «Стеганографии», работа над «Иероглифической Монадой», которую Ди вёл 7 предшествующих лет, была завершена за 12 дней. Книга была отпечатана в Антверпене в 1564 году с посвящением императору Максимилиану II. Второе издание, под названием «The Monad, Hieroglyphically, Mathematically, Magically, Cabbalistically and Anagogically Explained» вышло в 1591 году. Текст не был понят современниками и не получил широкого распространения. Королева Елизавета I, тем не менее, ознакомившись с книгой, нашла её полезной и согласилась изучать тайные науки у Ди. Сторонником представления о важном значении «Иероглифической Монады» для европейских и английских оккультистов была английский историк Фрэнсис Йейтс. В своей книге «Розенкрейцерское просвещение» она отмечает важность появления Монады в «Амфитеатре Вечной Мудрости» немецкого мистика Генриха Кунрата, Элиаса Эшмола и во втором розенкрейцерском манифесте. Литературовед раскритиковал предположения Йейтс как безосновательные. По мнению Викерса, «Монада» («возможно, самое загадочное произведение, написанное англичанином») не имела существенного значения, а использование графического символа иероглифической монады особого смысла не несло. В ходе дальнейших исследований выяснилось, что рецепция «Монады» была существенно шире, чем представлялось Викерсу, и ссылки на произведение Ди встречаются в большом количестве текстов на латыни, английском, немецком и французском языках. Полностью оно было включено только в шеститомный Лазаря Цетцнера Theatrum Chemicum. Одним из первых свидетельств знакомства с «Монадой» в Италии является трактат Джулио Чезаре Капаччо «Delle imprese» (Неаполь, 1592). Тем же годом датируются тезисы, подготовленные для диспута кармелитским монахом (ок. 1562—1616); часть тезисов касается иероглифов и, в частности, монады Ди. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Monas Hieroglyphica (or The Hieroglyphic Monad) is a book by John Dee, the Elizabethan magus and court astrologer of Elizabeth I of England, published in Antwerp in 1564. It is an exposition of the meaning of an esoteric symbol that he invented. (en)
- Die Monas Hieroglyphica (auch Die Hieroglyphische Monade oder Monas Glyphe) ist eine mystische Abhandlung von John Dee, die 1564 auf Latein in Antwerpen veröffentlicht wurde. In dieser Abhandlung wird ein gleichnamiges Symbol näher erläutert. In 24 Theoremen legt er die tiefere Bedeutung dieses Symbols dar, in der Robert Fludd eine kosmische Einheit mystischer Aspekte aus Astrologie, Astronomie und Alchemie versinnbildlicht sieht. Fludd erklärt, wie in der symbolischen Darstellung die traditionellen sieben Planeten und die vier Elemente zu erkennen sind (Vgl. Theorem X und XII). Ferner weist er auf zwei für ihn bedeutsame Tierkreiszeichen hin (Vgl. Theorem XV zu Aries und Taurus). (de)
- El glifo Monas Hieroglyphica (o Hieroglyphic Monad) es un símbolo esotérico creado y diseñado por John Dee, mago isabelino y miembro de la corte de astrólogos de Isabel I de Inglaterra. Además, es el título de un libro en el cual el propio Dee explica el significado de este símbolo. (es)
- La Monas Hieroglyphica (ou Hiéroglyphique Monade) est un symbole ésotérique du temps inventé et conçu par John Dee, le mage élisabéthain de la cour et astrologue d'Élisabeth Ire d'Angleterre. C'est aussi le titre du livre de 1564 dans lequel Dee expose la signification de son symbole. (fr)
- De Monas Hieroglyphica is een korte tekst en tevens een symbool van de Engelse esotericus John Dee (1527-1608). Het boek werd in dertien dagen geschreven in 1564, en werd vervolgens gedrukt door Willem Silvius te Antwerpen, toentertijd een belangrijk internationaal handelscentrum en centrum voor de boekdrukkunst. Het werd opgedragen aan de Habsburgse keizer Maximiliaan II en zou een veelbesproken werk worden, welke Dee zelf definieerde als 'een magische parabool'. De basiselementen van de monas hieroglyphica, zoals beschreven in het gelijknamige boek, zijn in eerste instantie: (nl)
- Иероглифическая монада (лат. Monas Hieroglyphica) — изобретённый английским эзотериком Джоном Ди (1527—1608) символ, описанный в его одноимённой книге 1564 года. Трактат состоит из 24 «теорем», описывающих взаимосвязи между символом монады и другими алхимическими знаками. (ru)
|
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
