| dbo:abstract
|
- Michail Larionowitsch Woronzow (russisch Михаи́л Илларио́нович Воронцо́в; * 12. Juli 1714; † 15. Februar 1767 in Sankt Petersburg) war ein russischer Adliger und Politiker. (de)
- El conde Mijaíl Ilariónovich Vorontsov (en ruso, Михаи́л Илларио́нович Воронцо́в; Minsk, 12 de julio de 1714 - Moscú, 15 de febrero de 1767) fue un político y diplomático ruso. Fue uno de los estadistas más próximos a Isabel I y Pedro III, y participó en la revolución palaciega de 1741. Desde 1744 fue vicecanciller y entre 1758 y 1765 fue Canciller del Imperio ruso. Fue el primer propietario del de San Petersburgo y la en la . (es)
- Count Mikhail Illarionovich Vorontsov (Russian: Михаи́л Илларио́нович Воронцо́в) (12 July 1714 – 15 February 1767) was a Russian statesman and diplomat, who laid foundations for the fortunes of the Vorontsov family. At the age of fourteen, Vorontsov was appointed a kammerjunker at the court of the tsesarevna Yelizaveta Petrovna, whom he materially assisted during the famous coup d'etat of 6 December 1741, when she mounted the Russian throne on the shoulders of the Preobrazhensky Grenadiers. On 3 January 1742 Vorontsov married countess Anna Karlovna Skavronskaya, the empress's maternal first cousin, and in 1744 was created a count and vice-chancellor. His envy of Aleksei Petrovich Bestuzhev-Ryumin induced him to participate in Count Lestocq's conspiracy against that statesman. The empress's affection for him (she owed much to his skilful pen and still more to the liberality of his rich kinsfolk) saved him from the fate of his accomplices, but he lived in a state of semi-eclipse during Bestuzhev's ascendancy. When Bestuzhev fell from grace, Vorontsov was made imperial chancellor in his stead. Though well-meaning and perfectly honest, Vorontsov as a politician was singularly timorous and irresolute, always taking his cue from the court. For example, under Elizabeth he was an avowed enemy of Prussia and a warm friend of Austria and France, but he made no effort to prevent Peter III from reversing the policy of his predecessor. Yet he did not lack personal courage and endured torture after the coup of 9 July 1762, rather than betray his late master. Having advanced his niece Yelizaveta to the position of favourite mistress of Peter III, he naturally greatly disliked Peter's wife, Catherine, and at first refused to serve under her, though she reinstated him in the dignity of chancellor. When he found that real control over foreign affairs was in the hands of Nikita Panin, he resigned his office in 1763. Mikhail Vorontsov may be said to have revived the fortunes of his ancient and illustrious family. His name is preserved in the lavish St Petersburg palace that he commissioned from the imperial architect Bartolomeo Rastrelli. He squandered most of his personal fortune on that edifice but was subsequently obliged to sell it to the crown for lack of the funds required to complete its interior decoration. His niece Catherine was on intimate terms with her royal namesake, Catherine II, and his nephew Alexander Romanovich Vorontsov also attained the dignity of imperial chancellor in the early years of Alexander I's reign. (en)
- Le comte Mikhaïl Illarionovitch Vorontsov (en russe : Михаил Илларионович Воронцов) , né le 23 juillet 1714 à Minsk et mort le 26 juillet 1767 à Moscou, est un diplomate et homme politique russe. Il est ministre des Affaires étrangères de 1758 à 1763, vice-chancelier de 1744 à 1758 et chancelier d'Empire de 1758 à 1763. (fr)
- Il conte Michail Illarionovič Voroncov (in russo: Михаил Илларионович Воронцов?; Minsk, 12 luglio 1714 – Mosca, 15 febbraio 1767) è stato un politico russo. (it)
- 미하일 일라리오노비치 보론초프 백작(러시아어: Михаи́л Илларио́нович Воронцо́в, Mikhail Illarionovich Vorontsov)은 러시아 제국의 귀족, 정치인, 외교관이다. 옐리자베타 페트로브나, 표트르 3세, 예카테리나 2세 시대의 궁정에서 활약했고, 보론초프 가문의 번영의 토대를 마련했다. (ko)
- ミハイル・イラリオノヴィッチ・ヴォロンツォフ伯爵（Михаи́л Илларио́нович Воронцо́в、Mikhail Illarionovich Vorontsov、1714年 - 1767年）は、帝政ロシアの貴族、政治家、外交官。エリザヴェータ・ペトロヴナ、ピョートル3世、エカテリーナ2世期の宮廷で活躍し、ヴォロンツォフ家繁栄の基礎を築いた。 (ja)
- Граф (1744) Михаи́л Илларио́нович Воронцо́в (12 [23] июля 1714 — 15 [26] февраля 1767) — русский государственный деятель и дипломат, которому обязан своим возвышением род Воронцовых. Один из ближайшего окружения Елизаветы Петровны и Петра III, участник дворцового переворота 1741 года. С 1744 года — вице-канцлер, в 1758—1765 гг. — канцлер Российской империи. Строитель и первый владелец Воронцовского дворца в Санкт-Петербурге и Воронцовой дачи на Петергофской дороге. (ru)
- Michaił Iłłarionowicz Woroncow (Михаи́л Илларио́нович Воронцов, 1714 – 1767) – rosyjski polityk. Wziął udział w zamachu stanu zorganizowanym przez gwardię i francuską dyplomację, który to zamach wyniósł do władzy Elżbietę Piotrowną. M.I.Woroncow położył podwaliny pod przyszłą potęgę jego rodu. Był odznaczony Orderem Orła Białego i pruskim Orderem Czarnego Orła. (pl)
- Mikael Ilianovovitj Vorontsov, född 1714, död 1767, var en rysk hovfunktionär. Han hade en inflytelserik ställning som kansler under Elisabet I:s regeringstid 1744-1762. Han var gift med Anna Vorontsova. (sv)
|
| rdfs:comment
|
- Michail Larionowitsch Woronzow (russisch Михаи́л Илларио́нович Воронцо́в; * 12. Juli 1714; † 15. Februar 1767 in Sankt Petersburg) war ein russischer Adliger und Politiker. (de)
- El conde Mijaíl Ilariónovich Vorontsov (en ruso, Михаи́л Илларио́нович Воронцо́в; Minsk, 12 de julio de 1714 - Moscú, 15 de febrero de 1767) fue un político y diplomático ruso. Fue uno de los estadistas más próximos a Isabel I y Pedro III, y participó en la revolución palaciega de 1741. Desde 1744 fue vicecanciller y entre 1758 y 1765 fue Canciller del Imperio ruso. Fue el primer propietario del de San Petersburgo y la en la . (es)
- Le comte Mikhaïl Illarionovitch Vorontsov (en russe : Михаил Илларионович Воронцов) , né le 23 juillet 1714 à Minsk et mort le 26 juillet 1767 à Moscou, est un diplomate et homme politique russe. Il est ministre des Affaires étrangères de 1758 à 1763, vice-chancelier de 1744 à 1758 et chancelier d'Empire de 1758 à 1763. (fr)
- Il conte Michail Illarionovič Voroncov (in russo: Михаил Илларионович Воронцов?; Minsk, 12 luglio 1714 – Mosca, 15 febbraio 1767) è stato un politico russo. (it)
- 미하일 일라리오노비치 보론초프 백작(러시아어: Михаи́л Илларио́нович Воронцо́в, Mikhail Illarionovich Vorontsov)은 러시아 제국의 귀족, 정치인, 외교관이다. 옐리자베타 페트로브나, 표트르 3세, 예카테리나 2세 시대의 궁정에서 활약했고, 보론초프 가문의 번영의 토대를 마련했다. (ko)
- ミハイル・イラリオノヴィッチ・ヴォロンツォフ伯爵（Михаи́л Илларио́нович Воронцо́в、Mikhail Illarionovich Vorontsov、1714年 - 1767年）は、帝政ロシアの貴族、政治家、外交官。エリザヴェータ・ペトロヴナ、ピョートル3世、エカテリーナ2世期の宮廷で活躍し、ヴォロンツォフ家繁栄の基礎を築いた。 (ja)
- Граф (1744) Михаи́л Илларио́нович Воронцо́в (12 [23] июля 1714 — 15 [26] февраля 1767) — русский государственный деятель и дипломат, которому обязан своим возвышением род Воронцовых. Один из ближайшего окружения Елизаветы Петровны и Петра III, участник дворцового переворота 1741 года. С 1744 года — вице-канцлер, в 1758—1765 гг. — канцлер Российской империи. Строитель и первый владелец Воронцовского дворца в Санкт-Петербурге и Воронцовой дачи на Петергофской дороге. (ru)
- Michaił Iłłarionowicz Woroncow (Михаи́л Илларио́нович Воронцов, 1714 – 1767) – rosyjski polityk. Wziął udział w zamachu stanu zorganizowanym przez gwardię i francuską dyplomację, który to zamach wyniósł do władzy Elżbietę Piotrowną. M.I.Woroncow położył podwaliny pod przyszłą potęgę jego rodu. Był odznaczony Orderem Orła Białego i pruskim Orderem Czarnego Orła. (pl)
- Mikael Ilianovovitj Vorontsov, född 1714, död 1767, var en rysk hovfunktionär. Han hade en inflytelserik ställning som kansler under Elisabet I:s regeringstid 1744-1762. Han var gift med Anna Vorontsova. (sv)
- Count Mikhail Illarionovich Vorontsov (Russian: Михаи́л Илларио́нович Воронцо́в) (12 July 1714 – 15 February 1767) was a Russian statesman and diplomat, who laid foundations for the fortunes of the Vorontsov family. (en)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
