| dbo:abstract
|
- John Skelton, známý i jako John Shelton (1460, pravděpodobně , Norfolk – 21. června 1529, Westminster, Londýn) byl britský satirik a básník z období středověku. Živil se rovněž jako učitel, přičemž si jej oblíbil anglický král Jindřich VIII. Tudor. Jednou z jeho múz byla i Margery Wentworthová, matka Jany Seymourové, anglické královny, a Alžběty Seymourové. (cs)
- John Skelton (* um 1460; † 21. Juni 1529 in London) war ein englischer Schriftsteller während der Zeit Heinrich VII. und Heinrich VIII. (de)
- John SKELTON (ĉ. 1460 – 21-a de junio 1529) estis angla poeto kaj dramisto. Li naskiĝis en la nordo de Anglio, eble aŭ en Armathwaite, Cumberland aŭ en Jorkŝiro. Verŝajne li studis ĉe la universitatoj kaj de Oksfordo kaj de Kembriĝo, kie ŝajnas ke li akiris magistran diplomon en 1484. Li havis grandan reputacion kiel klerulo: en 1490 William Caxton, en la antaŭparolo al sia eldono de la Eneido, priskribis John Skelton kiel laureaton de Oksfordo - t.e. li havis diplomon en retoriko - kaj diris ke Skelton jam tradukis verkojn de Cicerono kaj de Diodoro Sicilia. En 1493 Skelton ricevis pluan tian diplomon de la universitato de Kembriĝo. Patroninon li rapide trovis - ŝi estis la Grafino de Richmond, patrino de la angla reĝo Henriko la 7-a. Por ŝi li tradukis francan poemon de Guillaume de Deguilleyule, La Pilgrimado de la Homa Vivo. Aliaj poemoj inkludis elegiojn pri la Reĝo Eduardo la 4-a kaj Henriko Percy, Grafo de Northumberland. Skelton ofte sin priskribis kiel "reĝa oratoro" kaj "laŭreata poeto", kaj eble la reĝo Henriko la 8-a nomis lin laŭreato. Li iĝis paroĥestro de Diss en Norfolk, kie lia vivmaniero okazigis grandan skandalon: sekrete li edziĝis al virino loĝanta en lia domo, kaj, laŭ kelkaj raportoj, instalis ŝin en la preĝeja galerio. La episkopo formale riproĉis lin. Li verkis longajn vers-satirojn, per kiu li kritikis Kardinalon , kiu kelkfoje malliberigis lin. Tamen la abato de la Abatejo Westminster protektis lin kontraŭ la kolero de Wolsey. Tamen poste Skelton verkis poemon pro sugesto de Wolsey - ŝajnas, ke la di viroj amikiĝis. Li traktis ne nur korteganajn aferojn: unu poemo - The Tunning of Elinor Rumming energie priskribas ebrian virinon. Alia esta lamento pri la morto de papago. Lia tombo troviĝis en la preĝejo de Sankta Margareta, Westminster, tuj proksima al la Abatejo Westminster. Multaj liaj poemoj perdiĝis, kiel ankaŭ du dramoj. Tamen ankoraŭ ekzistas la teksto de unu dramo, , grava ekzemplo de la "moralaj dramoj" de la epoko, en kiuj la personoj estas alegoriaj. Siatempe Skelton estis ĝenerale laŭdata, inkl. de Erasmo. Lia lingvo ĉiam plenas da viglo kaj energio, kaj rimo impete sekvas rimon. La poemoj ofte havas tre malregulan vers-strukturon, kaj pro tio postaj generacioj ofte kritikis lin. Tamen li ludis gravan rolon en la evoluo de angla poezio kaj angla satiro. Edmund Spenser estis influata de liaj poemoj. Vaughan Williams verkis muzikajn komponaĵojn (Kvin Tudoraj Portretoj) inspiritajn de kvar el liaj poemoj. (eo)
- John Skelton (alrededor de 1460, Inglaterra – 21 de junio de 1529, Westminster) fue un poeta y dramaturgo inglés. Se ha sostenido que provenía de una familia de Cumberland e igualmente se ha dicho que era nativo de Yorkshire, o de Diss en Norfolk. (es)
- John Skelton ou John Shelton (vers 1463 – 1529) est un poète anglais. (fr)
- John Skelton (1460 circa – 21 giugno 1529) è stato un poeta inglese. (it)
- John Skelton (?, ca. 1460 (of 1464) – Londen, 21 juni 1529) was een Engels dichter. Over Skeltons leven is weinig met zekerheid bekend. Hij studeerde in Oxford en Cambridge en aan beide universiteiten werd hem de titel ‘poeta laureatus’ verleend, een graad in welsprekendheid. De drukker William Caxton vermeldt Skelton ook als vertaler uit het Latijn. In 1498 werd hij geestelijke. Hij vertoefde ook aan het hof en gaf les aan de latere koning Hendrik VIII. Hoewel Skelton als scherp satiricus het hofleven op de hak nam in The bowge of court (Het hofrantsoen, 1498) kon hij aan hof op enige bescherming van de koning rekenen. In 1499 ontmoette hij Erasmus. In 1502 werd hij dominee in Diss in het graafschap Norfolk en bleef dat tot ongeveer 1511. Zijn beste werk dateert uit die periode. Skelton was een tegenstander van de machtige kardinaal Thomas Wolsey en, uit vrees voor wraak om zijn tegen hem gerichte satirische teksten, Speke parrot, Collyn Clout en Why come ye nat to courte zocht hij asiel in Westminster Abbey. Deze satiren dateren uit de periode 1521–1522. Skelton schreef ook drie toneelstukken, waarvan alleen de moraliteit Magnyfycence (1515) bewaard is gebleven. Overig werk zijn het grof-komische Phyllyp Sparowe (1507) en The Tunnyng of Elynour Rummyng (1517) en het aan zijn weldoenster de gravin van Surrey opgedragen The Garlande of Laurell (1528). In zekere zin was John Skelton hofdichter, of dichter van de koning, zoals blijkt uit balladen die tegen de Schotten waren gericht. Vanuit die gedachte wordt hij wel gerekend tot de Poets Laureate. Hij wordt gezien als een bekwaam en oorspronkelijk dichter die de verbinding vormde tussen de late Middeleeuwen en de periode van de grote dichters als Edmund Spenser en Philip Sidney. (nl)
- Джон Ске́лтон (англ. John Skelton; 1460, , графство Норфолк — 21 июня 1529, Вестминстер) — английский поэт, иногда называемый предвестником английского Возрождения. (ru)
- John Skelton (ur. ok. 1460, zm. 21 czerwca 1529) – angielski poeta, humanista i wychowawca późniejszego króla Henryka VIII. Był Poetą Laureatem uniwersytetów Oksfordzkiego i Cambridge. Od 1498 był duchownym. Zasłynął jako autor popularnych w XVI wieku moralitetów (Magnyficence 1516) i poematów satyrycznych, w których ośmieszał sfery dworskie, świeckie i kościelne. Humorem i plastyką opisu wyróżnia się też jego poemat o londyńskiej piwiarni The Tunning of Elinor Rumming (1520). Pisał wiersze w charakterystyczny sposób, używając krótkich, rymowanych wersów. Ten styl nazwano później od jego nazwiska skeltonicznym. Do najbardziej znanych wierszy zalicza się The Book of Phillip Sparrow. (pl)
- John Skelton, född omkring 1460, död 21 juni 1529 i London, var en engelsk poet under Tudortiden. John Skelton skrev satiriska verser med både politiskt och religiöst innehåll och utnämndes så småningom till Poet Laureate av Henrik VIII. Under 1600-talet sjönk hans anseende snabbt men på 1900-talet fick han återupprättelse som en betydande poet. (sv)
- John Skelton, známý i jako John Shelton (1460, pravděpodobně , Norfolk – 21. června 1529, Westminster, Londýn) byl britský satirik a básník z období středověku. Živil se rovněž jako učitel, přičemž si jej oblíbil anglický král Jindřich VIII. Tudor. Jednou z jeho múz byla i Margery Wentworthová, matka Jany Seymourové, anglické královny, a Alžběty Seymourové. (cs)
- John Skelton (* um 1460; † 21. Juni 1529 in London) war ein englischer Schriftsteller während der Zeit Heinrich VII. und Heinrich VIII. (de)
- John SKELTON (ĉ. 1460 – 21-a de junio 1529) estis angla poeto kaj dramisto. Li naskiĝis en la nordo de Anglio, eble aŭ en Armathwaite, Cumberland aŭ en Jorkŝiro. Verŝajne li studis ĉe la universitatoj kaj de Oksfordo kaj de Kembriĝo, kie ŝajnas ke li akiris magistran diplomon en 1484. Li havis grandan reputacion kiel klerulo: en 1490 William Caxton, en la antaŭparolo al sia eldono de la Eneido, priskribis John Skelton kiel laureaton de Oksfordo - t.e. li havis diplomon en retoriko - kaj diris ke Skelton jam tradukis verkojn de Cicerono kaj de Diodoro Sicilia. En 1493 Skelton ricevis pluan tian diplomon de la universitato de Kembriĝo. Patroninon li rapide trovis - ŝi estis la Grafino de Richmond, patrino de la angla reĝo Henriko la 7-a. Por ŝi li tradukis francan poemon de Guillaume de Deguilleyule, La Pilgrimado de la Homa Vivo. Aliaj poemoj inkludis elegiojn pri la Reĝo Eduardo la 4-a kaj Henriko Percy, Grafo de Northumberland. Skelton ofte sin priskribis kiel "reĝa oratoro" kaj "laŭreata poeto", kaj eble la reĝo Henriko la 8-a nomis lin laŭreato. Li iĝis paroĥestro de Diss en Norfolk, kie lia vivmaniero okazigis grandan skandalon: sekrete li edziĝis al virino loĝanta en lia domo, kaj, laŭ kelkaj raportoj, instalis ŝin en la preĝeja galerio. La episkopo formale riproĉis lin. Li verkis longajn vers-satirojn, per kiu li kritikis Kardinalon , kiu kelkfoje malliberigis lin. Tamen la abato de la Abatejo Westminster protektis lin kontraŭ la kolero de Wolsey. Tamen poste Skelton verkis poemon pro sugesto de Wolsey - ŝajnas, ke la di viroj amikiĝis. Li traktis ne nur korteganajn aferojn: unu poemo - The Tunning of Elinor Rumming energie priskribas ebrian virinon. Alia esta lamento pri la morto de papago. Lia tombo troviĝis en la preĝejo de Sankta Margareta, Westminster, tuj proksima al la Abatejo Westminster. Multaj liaj poemoj perdiĝis, kiel ankaŭ du dramoj. Tamen ankoraŭ ekzistas la teksto de unu dramo, , grava ekzemplo de la "moralaj dramoj" de la epoko, en kiuj la personoj estas alegoriaj. Siatempe Skelton estis ĝenerale laŭdata, inkl. de Erasmo. Lia lingvo ĉiam plenas da viglo kaj energio, kaj rimo impete sekvas rimon. La poemoj ofte havas tre malregulan vers-strukturon, kaj pro tio postaj generacioj ofte kritikis lin. Tamen li ludis gravan rolon en la evoluo de angla poezio kaj angla satiro. Edmund Spenser estis influata de liaj poemoj. Vaughan Williams verkis muzikajn komponaĵojn (Kvin Tudoraj Portretoj) inspiritajn de kvar el liaj poemoj. (eo)
- John Skelton (alrededor de 1460, Inglaterra – 21 de junio de 1529, Westminster) fue un poeta y dramaturgo inglés. Se ha sostenido que provenía de una familia de Cumberland e igualmente se ha dicho que era nativo de Yorkshire, o de Diss en Norfolk. (es)
- John Skelton ou John Shelton (vers 1463 – 1529) est un poète anglais. (fr)
- John Skelton (1460 circa – 21 giugno 1529) è stato un poeta inglese. (it)
- John Skelton (?, ca. 1460 (of 1464) – Londen, 21 juni 1529) was een Engels dichter. Over Skeltons leven is weinig met zekerheid bekend. Hij studeerde in Oxford en Cambridge en aan beide universiteiten werd hem de titel ‘poeta laureatus’ verleend, een graad in welsprekendheid. De drukker William Caxton vermeldt Skelton ook als vertaler uit het Latijn. In 1498 werd hij geestelijke. Hij vertoefde ook aan het hof en gaf les aan de latere koning Hendrik VIII. Hoewel Skelton als scherp satiricus het hofleven op de hak nam in The bowge of court (Het hofrantsoen, 1498) kon hij aan hof op enige bescherming van de koning rekenen. In 1499 ontmoette hij Erasmus. In 1502 werd hij dominee in Diss in het graafschap Norfolk en bleef dat tot ongeveer 1511. Zijn beste werk dateert uit die periode. Skelton was een tegenstander van de machtige kardinaal Thomas Wolsey en, uit vrees voor wraak om zijn tegen hem gerichte satirische teksten, Speke parrot, Collyn Clout en Why come ye nat to courte zocht hij asiel in Westminster Abbey. Deze satiren dateren uit de periode 1521–1522. Skelton schreef ook drie toneelstukken, waarvan alleen de moraliteit Magnyfycence (1515) bewaard is gebleven. Overig werk zijn het grof-komische Phyllyp Sparowe (1507) en The Tunnyng of Elynour Rummyng (1517) en het aan zijn weldoenster de gravin van Surrey opgedragen The Garlande of Laurell (1528). In zekere zin was John Skelton hofdichter, of dichter van de koning, zoals blijkt uit balladen die tegen de Schotten waren gericht. Vanuit die gedachte wordt hij wel gerekend tot de Poets Laureate. Hij wordt gezien als een bekwaam en oorspronkelijk dichter die de verbinding vormde tussen de late Middeleeuwen en de periode van de grote dichters als Edmund Spenser en Philip Sidney. (nl)
- Джон Ске́лтон (англ. John Skelton; 1460, , графство Норфолк — 21 июня 1529, Вестминстер) — английский поэт, иногда называемый предвестником английского Возрождения. (ru)
- John Skelton (ur. ok. 1460, zm. 21 czerwca 1529) – angielski poeta, humanista i wychowawca późniejszego króla Henryka VIII. Był Poetą Laureatem uniwersytetów Oksfordzkiego i Cambridge. Od 1498 był duchownym. Zasłynął jako autor popularnych w XVI wieku moralitetów (Magnyficence 1516) i poematów satyrycznych, w których ośmieszał sfery dworskie, świeckie i kościelne. Humorem i plastyką opisu wyróżnia się też jego poemat o londyńskiej piwiarni The Tunning of Elinor Rumming (1520). Pisał wiersze w charakterystyczny sposób, używając krótkich, rymowanych wersów. Ten styl nazwano później od jego nazwiska skeltonicznym. Do najbardziej znanych wierszy zalicza się The Book of Phillip Sparrow. (pl)
- John Skelton, född omkring 1460, död 21 juni 1529 i London, var en engelsk poet under Tudortiden. John Skelton skrev satiriska verser med både politiskt och religiöst innehåll och utnämndes så småningom till Poet Laureate av Henrik VIII. Under 1600-talet sjönk hans anseende snabbt men på 1900-talet fick han återupprättelse som en betydande poet. (sv)
|
| rdfs:comment
|
- John Skelton, známý i jako John Shelton (1460, pravděpodobně , Norfolk – 21. června 1529, Westminster, Londýn) byl britský satirik a básník z období středověku. Živil se rovněž jako učitel, přičemž si jej oblíbil anglický král Jindřich VIII. Tudor. Jednou z jeho múz byla i Margery Wentworthová, matka Jany Seymourové, anglické královny, a Alžběty Seymourové. (cs)
- John Skelton (* um 1460; † 21. Juni 1529 in London) war ein englischer Schriftsteller während der Zeit Heinrich VII. und Heinrich VIII. (de)
- John Skelton (alrededor de 1460, Inglaterra – 21 de junio de 1529, Westminster) fue un poeta y dramaturgo inglés. Se ha sostenido que provenía de una familia de Cumberland e igualmente se ha dicho que era nativo de Yorkshire, o de Diss en Norfolk. (es)
- John Skelton ou John Shelton (vers 1463 – 1529) est un poète anglais. (fr)
- John Skelton (1460 circa – 21 giugno 1529) è stato un poeta inglese. (it)
- Джон Ске́лтон (англ. John Skelton; 1460, , графство Норфолк — 21 июня 1529, Вестминстер) — английский поэт, иногда называемый предвестником английского Возрождения. (ru)
- John Skelton, född omkring 1460, död 21 juni 1529 i London, var en engelsk poet under Tudortiden. John Skelton skrev satiriska verser med både politiskt och religiöst innehåll och utnämndes så småningom till Poet Laureate av Henrik VIII. Under 1600-talet sjönk hans anseende snabbt men på 1900-talet fick han återupprättelse som en betydande poet. (sv)
- John SKELTON (ĉ. 1460 – 21-a de junio 1529) estis angla poeto kaj dramisto. Li naskiĝis en la nordo de Anglio, eble aŭ en Armathwaite, Cumberland aŭ en Jorkŝiro. Verŝajne li studis ĉe la universitatoj kaj de Oksfordo kaj de Kembriĝo, kie ŝajnas ke li akiris magistran diplomon en 1484. Li havis grandan reputacion kiel klerulo: en 1490 William Caxton, en la antaŭparolo al sia eldono de la Eneido, priskribis John Skelton kiel laureaton de Oksfordo - t.e. li havis diplomon en retoriko - kaj diris ke Skelton jam tradukis verkojn de Cicerono kaj de Diodoro Sicilia. En 1493 Skelton ricevis pluan tian diplomon de la universitato de Kembriĝo. (eo)
- John Skelton (?, ca. 1460 (of 1464) – Londen, 21 juni 1529) was een Engels dichter. Over Skeltons leven is weinig met zekerheid bekend. Hij studeerde in Oxford en Cambridge en aan beide universiteiten werd hem de titel ‘poeta laureatus’ verleend, een graad in welsprekendheid. De drukker William Caxton vermeldt Skelton ook als vertaler uit het Latijn. (nl)
- John Skelton (ur. ok. 1460, zm. 21 czerwca 1529) – angielski poeta, humanista i wychowawca późniejszego króla Henryka VIII. Był Poetą Laureatem uniwersytetów Oksfordzkiego i Cambridge. Od 1498 był duchownym. Zasłynął jako autor popularnych w XVI wieku moralitetów (Magnyficence 1516) i poematów satyrycznych, w których ośmieszał sfery dworskie, świeckie i kościelne. Humorem i plastyką opisu wyróżnia się też jego poemat o londyńskiej piwiarni The Tunning of Elinor Rumming (1520). (pl)
- John Skelton, známý i jako John Shelton (1460, pravděpodobně , Norfolk – 21. června 1529, Westminster, Londýn) byl britský satirik a básník z období středověku. Živil se rovněž jako učitel, přičemž si jej oblíbil anglický král Jindřich VIII. Tudor. Jednou z jeho múz byla i Margery Wentworthová, matka Jany Seymourové, anglické královny, a Alžběty Seymourové. (cs)
- John Skelton (* um 1460; † 21. Juni 1529 in London) war ein englischer Schriftsteller während der Zeit Heinrich VII. und Heinrich VIII. (de)
- John Skelton (alrededor de 1460, Inglaterra – 21 de junio de 1529, Westminster) fue un poeta y dramaturgo inglés. Se ha sostenido que provenía de una familia de Cumberland e igualmente se ha dicho que era nativo de Yorkshire, o de Diss en Norfolk. (es)
- John Skelton ou John Shelton (vers 1463 – 1529) est un poète anglais. (fr)
- John Skelton (1460 circa – 21 giugno 1529) è stato un poeta inglese. (it)
- Джон Ске́лтон (англ. John Skelton; 1460, , графство Норфолк — 21 июня 1529, Вестминстер) — английский поэт, иногда называемый предвестником английского Возрождения. (ru)
- John Skelton, född omkring 1460, död 21 juni 1529 i London, var en engelsk poet under Tudortiden. John Skelton skrev satiriska verser med både politiskt och religiöst innehåll och utnämndes så småningom till Poet Laureate av Henrik VIII. Under 1600-talet sjönk hans anseende snabbt men på 1900-talet fick han återupprättelse som en betydande poet. (sv)
- John SKELTON (ĉ. 1460 – 21-a de junio 1529) estis angla poeto kaj dramisto. Li naskiĝis en la nordo de Anglio, eble aŭ en Armathwaite, Cumberland aŭ en Jorkŝiro. Verŝajne li studis ĉe la universitatoj kaj de Oksfordo kaj de Kembriĝo, kie ŝajnas ke li akiris magistran diplomon en 1484. Li havis grandan reputacion kiel klerulo: en 1490 William Caxton, en la antaŭparolo al sia eldono de la Eneido, priskribis John Skelton kiel laureaton de Oksfordo - t.e. li havis diplomon en retoriko - kaj diris ke Skelton jam tradukis verkojn de Cicerono kaj de Diodoro Sicilia. En 1493 Skelton ricevis pluan tian diplomon de la universitato de Kembriĝo. (eo)
- John Skelton (?, ca. 1460 (of 1464) – Londen, 21 juni 1529) was een Engels dichter. Over Skeltons leven is weinig met zekerheid bekend. Hij studeerde in Oxford en Cambridge en aan beide universiteiten werd hem de titel ‘poeta laureatus’ verleend, een graad in welsprekendheid. De drukker William Caxton vermeldt Skelton ook als vertaler uit het Latijn. (nl)
- John Skelton (ur. ok. 1460, zm. 21 czerwca 1529) – angielski poeta, humanista i wychowawca późniejszego króla Henryka VIII. Był Poetą Laureatem uniwersytetów Oksfordzkiego i Cambridge. Od 1498 był duchownym. Zasłynął jako autor popularnych w XVI wieku moralitetów (Magnyficence 1516) i poematów satyrycznych, w których ośmieszał sfery dworskie, świeckie i kościelne. Humorem i plastyką opisu wyróżnia się też jego poemat o londyńskiej piwiarni The Tunning of Elinor Rumming (1520). (pl)
|
