| dbo:abstract
|
- Jaunutis (bielorús: Яўнут; literalment home jove; batejat: Ioann, "Jawnuta", "Joan" o "Ivan"; ca. 1300 - després 1366) va ser Gran Duc de Lituània des de la mort del seu pare Gediminas el 1341 fins que va ser deposat pels seus germans grans Algirdas i Kęstutis el 1345. Hi ha diverses teories sobre per què Gediminas va escollir Jaunutis, un fill mitjà, com el seu successor. Alguns suggereixen que representava algú acceptable entre els pagans (Algirdas i Kęstutis) i els ortodoxos (Narimantas, Karijotas, Liubartas) fills de Gediminas. Altres afirmen que Jaunutis va ser el fill gran de la segona dona de Gediminas. La tradició diu que Gediminas es va casar dues vegades: amb una duquessa pagana i amb una ortodoxa.Jaunutis no és esmentat a cap font prèvia a la mort de Gediminas. Es coneix poc sobre els anys en què Jaunutis va governar. Van ser anys de pau, ja que els Cavallers Teutònics estaven encapçalats pel poc efectiu Ludolf König. Els seus germans van ser molt més actius: Algirdas va atacar Mojaisk, l'Orde Livonià, va defensar Pskov; i Kęstutis ajudava Liubartas en les disputes de seccessió al Principat de Galítsia-Volínia. La esmenta que Jaunutis era recolzat per Jewna, la presumpta dona de Gediminas i mare dels seus fills. Va morir ca. 1344 i poc després Jaunutis va perdre el tron, si de debò era protegit per la seva mare, suposaria un interessant exemple de la influència que posseïa la reina mare a la pagana Lituània. No obstant una raó concreta per a la seva sortida del poder podria haver estat una gran campanya planejada pels Cavallers Teutònics el 1345. Jaunutis va ser recolzat pel seu germà Narimantas, qui va viatjar fins a la cort de Jani Beg, jan de l'Horda d'Or, per formar una aliança contra Algirdas i Kęstutis. Jaunutis va ser empresonat a , però va aconseguir escapar a terres del seu cunyat, Simeó de Rússia, a Moscou. Allà Jaunutis va ser batejat com a Ioann, però no va aconseguir ajut (probablement perquè la seva germana Aigusta, esposa de Simeó, va morir aquell any). Tant Jaunutis com Narimantas es van haver de reconciliar amb Algirdas. Jaunutis va esdevenir . Se suposa que va morir prop de 1366 perquè és nomenat per última vegada en un tractat amb Polònia aquest any, i no se l'esmenta en un de Livònia el 1367. Va tenir dos fills, Simeó Zaslawski i Michal Zaslawski. Michal va governar Zasłaŭje fins a la seva mort el 12 d'agost de 1399. (ca)
- Jaunutis (polsky: Jawnuta; doslova mladý muž; pokřtěný: Ioann, „Jawnuta“, nebo „Ivan“; cca 1300 – po roce 1366) byl litevský velkokníže panující od smrti svého otce Gediminase v roce 1341 až do roku 1345, kdy byl sesazen svými staršími bratry Algirdasem a Kęstutisem. (cs)
- Ο Γιαουνούτις, γερμαν. Jaunutis (π. 1300 - μετά το 1366) από τον Οίκο των Γκεντιμινιδών ήταν μεγάλος δούκας της Λιθουανίας (1341-1345). (el)
- Jaunutis (baptonomo estis Ivan; naskiĝis ĉirkaŭ 1308, mortis poste 1366) estis grandduko de Litovio 1341 - 1345. Filo de Gediminas. (eo)
- Jaunutis (wörtlich: Junger Mann, getauft auf den Namen Iwan,* um 1300; † nach 1366) war litauischer Großfürst nach dem Tod seines Vaters Gediminas 1341 bis zu seiner Entmachtung durch seine Brüder Algirdas und Kęstutis 1345. Es gibt verschiedene Theorien, weshalb Gediminas Jaunutis, einen seiner mittleren Söhne, zu seinem Nachfolger bestimmte. Grund dafür könnte die dadurch hergestellte Ausgewogenheit zwischen dem Heidentum, vertreten durch Algirdas und Kęstutis, und der Orthodoxie, vertreten durch Narimantas, Karijotas und Liubartas, gewesen sein. Jaunutis wird von anderen für den ältesten Sohn der zweiten Frau Gediminas’ gehalten. Jaunutis wird erst nach Gediminas’ Tod in schriftlichen Quellen erwähnt. Über die Jahre seiner Herrschaft ist wenig bekannt. Wegen der Schwäche des Livländischen Ordens unter ihrem Ordensmeister Ludolf König handelte es sich um vergleichsweise friedvolle Zeit. Seine Brüder waren unterdessen kämpferischer: Algirdas griff Moschaisk und den livländischen Orden an und verteidigte Pskow, Kęstutis unterstützte bei dessen Kämpfen um die Nachfolge in Galizien-Wolhynien. Die Chronik von Bychowiec erwähnt, dass Jaunutis von Jewna, seiner mutmaßlichen Mutter unterstützt wurde. Diese starb um 1344 und bald danach verlor Jaunutis seinen Thron. Konkreter Auslöser könnte aber auch eine größere „Reise“ (Kreuzfahrt) des Deutschen Ordens 1345 gewesen sein. Narimantas half seinem Bruder, reiste zu Dschani Beg, dem Khan der Goldenen Horde, um mit diesem ein Bündnis gegen Algirdas und Kęstutis zu schmieden. Jaunutis wurde in Vilnius gefangen genommen, jedoch gelang ihm die Flucht nach Moskau zu seinem Schwager Simeon. Dort ließ er sich auf den Namen ‚Iwan‘ oder ‚Ioan‘ taufen, scheiterte jedoch im Unterfangen, Hilfe zu erlangen. Sowohl Jaunutis und Narimantas mussten sich Algirdas unterwerfen, Jaunutis wurde Fürst von (Saslauje). Man nimmt an, dass er etwa 1366 starb, da er zuletzt in einem Vertrag mit Polen von 1366 Erwähnung fand, nicht aber in einem Vertrag mit Livland von 1367. Jaunutis hatte zwei Söhne, Symeon Zaslawski und Michal Zaslawski. Michal herrschte über Zasłaŭje bis zu seinem Tod am 12. August 1399. (de)
- Jaunutis o Jaunut (idioma bielorruso: Яўнут; literalmente hombre joven; bautizado: Ioann,"Jawnuta", "Juan" o "Iván"; ca. 1300 – después 1366) fue Gran Duque de Lituania desde la muerte de su padre Gediminas en 1341 hasta que fue depuesto por sus hermanos mayores Algirdas y Kęstutis en 1345. Hay varias teorías acerca de por qué Gediminas escogió a Jaunutis, un hijo mediano, como su sucesor. Algunos sugieren que representaba alguien aceptable entre los paganos (Algirdas y Kęstutis) y los ortodoxos (Narimantas, Karijotas, Liubartas) . Otros afirman que Jaunutis fue el hijo mayor de la segunda mujer de Gediminas. La tradición dice que Gediminas se casó dos veces: con una duquesa pagana y con una ortodoxa. Jaunutis no es mencionado en ninguna fuente previa a la muerte de Gediminas.Se conoce poco sobre los años en que Jaunutis gobernó. Fueron años de paz, ya que los Caballeros Teutónicos estaban encabezados por el poco efectivo . Sus hermanos fueron mucho más activos: Algirdas atacó Mozhaysk, la Orden Livona, defendió Pskov; y Kęstutis ayudaba a Liubartas en las disputas de sucesuón en Halych-Volynia. La menciona que Jaunutis era respaldado por , la presunta mujer de Gediminas y madre de sus hijos. Murió ca. 1344 y poco después Jaunutis perdió el trono. si de veras era protegido por su madre, supondría un interesante ejemplo de la influencia que poseía la reina madre en la pagana Lituania. No obstante un razón concreta para su salida del poder podría haber sido una gran campaña planeada por los Caballeros Teutónicos en 1345. Jaunutis fue respaldado por su hermano , quien viajó hasta la corte de , jan de la Horda de Oro, para formar una alianza contra Algirdas y Kęstutis. Jaunutis fue encarcelado en Vilna, pero consiguió escapar a tierras de su cuñado, Simeón de Rusia, a Moscú. Allí Jaunutis fue bautizado como Ioann, pero no consiguió ayuda (probablemente porque su hermana Aigusta, esposa de Simeón, murió ese año). Tanto Jaunutis como Narimantas se tuvieron que reconciliar con Algirdas. Jaunutis se convirtió en . Se supone que murió alrededor de 1366 porque es nombrado por última vez en un tratado con Polonia ese año, y no se le menciona en uno con Livonia en 1367. Tuvo dos hijos, Simeón Zaslawski y Michal Zaslawski. Michal gobernó Zasłaŭje hasta su muerte el 12 de agosto de 1399. (es)
- Jaunutis (Polish: Jawnuta, Belarusian: Яўнут; literally young man; baptized: Ioann, "Jawnuta", "John" or "Ivan"; ca. 1300 – after 1366) was the Grand Duke of Lithuania from his father Gediminas' death in 1341 until he was deposed by his elder brothers Algirdas and Kęstutis in 1345. According to Jan Tęgowski, a Polish historian, he was born probably between 1306 and 1309. Jaunutis was not mentioned in any written sources prior to Gediminas' death. There are many theories why Gediminas chose Jaunutis, a middle son, as his successor. Some suggested that he was an acceptable compromise between pagan (Algirdas and Kęstutis) and Orthodox (Narimantas, Karijotas, Liubartas) sons of Gediminas. Others claimed that Jaunutis was the eldest son of Gediminas' second wife; thus the tradition that Gediminas was married twice: to a pagan and to an Orthodox duchess. Another claim is that he was living with Gediminas at the time of his death, and so he was naturally a successor to rule Vilnius and Lithuania. Very little is known about the years when Jaunutis ruled. Those were quite peaceful years, as the Teutonic Knights were led by the ineffective Ludolf König. His brothers were much more active: Algirdas attacked Mozhaysk, Livonian Order, defended Pskov, Kęstutis was helping Liubartas in succession disputes in Galicia–Volhynia. The Bychowiec Chronicle mentions that Jaunutis was supported by Jewna, presumed wife of Gediminas and mother of his children. She died ca. 1344 and soon after Jaunutis lost his throne. If he was indeed protected by his mother, then it would be an interesting example of influence held by queen mother in pagan Lithuania. However, a concrete stimulus might have been a major reise planned by the Teutonic Knights in 1345. Jaunutis was supported by his brother Narimantas, who traveled to Jani Beg, Khan of the Golden Horde, to form an alliance against Algirdas and Kęstutis. Jaunutis was imprisoned in Vilnius, but managed to escape and went to his brother-in-law Simeon of Russia in Moscow. There Jaunutis was baptized as Ioann, but failed to solicit help (possibly because his sister Aigusta, wife of Simeon, died the same year). Both Jaunutis and Narimantas had to reconcile with Algirdas. Jaunutis became the Duke of Zasłaŭje. He is presumed to have died ca. 1366 because he is mentioned for the last time in a treaty with Poland in 1366, and not mentioned in a treaty with Livonia in 1367. He had three sons, Symeon Zaslawski, Grzegorz Słucki and Michal Zaslawski. Michal ruled Zasłaŭje until his death on August 12, 1399 in the Battle of the Vorskla River. (en)
- Jaunutis (en biélorusse : Яўнут, de son nom de baptême : Ioann, « Jawnuta », « Jean » ou « Ivan », vers 1300 - 1366) fut grand-duc de Lituanie de la mort de son père Gediminas en 1341 jusqu'à ce qu'il eut été déposé par ses frères ainés Olgierd et Kęstutis en 1345. En lituanien, Jaunutis signifie littéralement jeune homme. (fr)
- ヤヴーヌティス（Jaunutis, 1300年 - 1366年以後）は、父のゲディミナスが死んだ1341年から兄のアルギルダスとケーストゥティスによって廃位された1345年までリトアニア大公に就いていた人物である。ヤヴーヌティスの名は「若者」を意味する。また、洗礼名はイオアン、ヨハネあるいはイヴァンであった。 ゲディミナスがなぜ長子でないヤヴーヌティスを己の後継者に選んだのかについては多くの憶測がある。ある人はヤヴーヌティスはゲディミナスの息子の内、異教徒（アルギルダス、ケーストゥティス）と正教徒（ナリマンタス、カリヨタス、リュバルタス）間の妥協の後継と主張している。別の人は、ヤヴーヌティスはゲディミナスの2番目の妻（この図式でいくと、ゲディミナスは異教徒と正教との娘と2回結婚したことになる ）の長男と主張している。ゲディミナスの死以前にはヤヴーヌティスは資料にはあまり言及されていない。 (ja)
- Jaunutis (Wit-Russisch: Яўнут, Jawnoet) ca. 1300 – na 1366) was vorst van Litouwen na de dood van zijn vader Gediminas in 1341 totdat hij in 1345 door zijn oudere broers Algirdas en Kęstutis werd afgezet. Vóór het overlijden van Gediminas werd Jaunutis nergens in schriftelijke bronnen genoemd. Er zijn veel theorieën waarom Gediminas Jaunutis, een middelste zoon, als zijn opvolger koos. Mogelijk was hij een compromis tussen Gediminas' heidense oudere zonen Algirdas en Kęstutis, en de christelijke jongere zonen Narimantas, Karijotas en Liubartas. Volgens anderen was Jaunutis de oudste zoon van de tweede vrouw van Gediminas, en daarom opvolger. De regeringstijd van Jaunutis was betrekkelijk rustig. De Duitse Orde stond in die tijd onder leiding van de ineffectieve grootmeester . De Kroniek van Bychowiec meldt dat Jaunutis werd ondersteund door zijn moeder Jewna, de veronderstelde tweede vrouw van Gediminas. Deze zou als koningin-moeder de werkelijke macht bezeten hebben. Na haar dood in ca. 1344 verloor Jaunutis snel zijn troon. Jaunutis werd gesteund door zijn jongere broer Narimantas. Deze reisde naar , khan van de Gouden Horde, om een alliantie tegen Algirdas en Kęstutis te vormen. Jaunutis werd in Vilnius gevangengezet, maar wist te ontsnappen en ging naar zijn zwager . In Moskou werd Jaunutis gedoopt als Johannes, maar slaagde er niet om hulp te verkrijgen (misschien omdat zijn zus Aigusta, de vrouw van Simeon, in dat jaar stierf). Jaunutis en Narimantas moesten zich met Algirdas verzoenen. Jaunutis werd de hertog van . Jaunutis overleed ca. 1366: hij wordt voor de laatste keer vermeld in een verdrag met Polen in 1366, en niet in een verdrag met de Lijflandse Orde in 1367. Hij had drie zonen: Simeon van Zaslawje, Gregor van Sloetsk en Michael van Zaslawje. Michael volgde hem tot zijn dood op 12 augustus 1399 op als hertog. (nl)
- Jaunutis (in polacco Jawnuta, in bielorusso: Яўнут?, traslitterato: Jaŭnut, lett. "uomo giovane"), divenuto noto dopo il battesimo come Giovanni (Ioann, Jawnuta o Ivan; 1300 circa – 1366 circa), fu granduca di Lituania dal 1341, anno della morte di suo padre Gediminas, al 1345, quando fu deposto dai fratelli maggiori Algirdas e Kęstutis. (it)
- Iwan Jewnuta, przed chrztem Jawnuta, Jewnuta (starorus. Яўнуць, ur. ok. 1306 r., zm. po 1366 r.) – wielki książę litewski w latach 1341–1344, jeden z synów Giedymina, a także członek rodziny Giedyminowiczów. Niewiele wiadomo o jego początkach, pierwsze informacje na temat Jawnuty pojawiły się w źródłach historycznych dopiero po śmierci Giedymina w 1341 roku. Jawnuta rządził Wielkim Księstwem Litewskim przez 3 lata, musiały być to skromne rządy, ponieważ nie brał nawet udziału w wyprawach wojennych swoich braci, Olgierda i Kiejstuta, a w źródłach historycznych krajów sąsiednich zachowały się jedynie drobne informacje dotyczące jego istnienia. Po obaleniu przez braci, zbiegł z kraju do Moskwy i przeszedł na chrześcijaństwo, przyjmując imię Iwan. Wkrótce powrócił do Wielkiego Księstwa Litewskiego, dostał we władanie księstwo zasławskie, gdzie rezydował do końca życia; odtąd pozostawał aktywną postacią w negocjacjach ze Zjednoczonym Królestwem Polskim. Jawnuta jest przodkiem kilku rodów książęcych; Jewnutowiczów (przez co też Zasławskich i Mścisławskich) oraz Stepańskich. (pl)
- Евну́т(ий) (Jaunutis; в православном крещении Иван; около 1310 года — после 1366 года) — великий князь литовский (1341—1345), князь изяславский (1347—1366). Младший сын великого князя литовского Гедимина, получил от него в удел Вильну с городами Ошмяной, Вилькомиром и Браславом. Некоторые историки видят в этом доказательство литовского обычая передачи отцовского стола младшему сыну и считают Евнутия великим князем. Однако отсутствие в исторических источниках прямых указаний на великокняжеское достоинство Евнутия позволяет также предположить, что первое время по смерти Гедимина в Великом княжестве Литовском, распавшемся на самостоятельные уделы, великого князя вовсе не было; одним из таких уделов владел и Евнутий, не пользуясь никакими правами над своими братьями и дядей. Довольньно быстро стало понятно, что Евнутий в союзе со своим братом Наримонтом представляет собой православную часть Гедиминовичей. Ему противостояли сторонники национальной идеи, братья Ольгерд и Кейстут. Великому княжеству Литовскому приходилось тогда вести упорную борьбу с Ливонским орденом, требовавшую напряжения всех её сил, а Евнутий не обладал ни достаточной личной храбростью, ни настолько сильным авторитетом над братьями, чтобы иметь возможность соединить под своим предводительством все силы Литвы. Поэтому его братья решили провозгласить великим князем Ольгерда и передать тому Вильну. Зимой 1345 года Кейстут захватил Вильну врасплох; не ожидавший нападения Евнутий бежал, но был схвачен и посажен под стражу. Прочие братья, кроме Наримонта, одобрили свершившееся. По договору, заключённому между Кейстутом и Ольгердом, Евнутию предназначался в удел бывший полоцкий город Заславль Литовский, но Евнутий ещё раз бежал и укрылся сперва в Смоленске, потом в Москве. Здесь он принял православие и получил имя Иоанн. Наримонт бежал к татарам. Никакой серьёзной помощи великий князь Симеон Гордый, однако, ему не оказал, и он уже через два года возвратился на родину, в данный ему братьями удел, где и жил до самой смерти. Помимо Заславля, ему достались земли на Волыни. (ru)
- Явнут (лит. Jaunutis; 1304/1306 — після 1366) — великий князь Литовський (1341—1345), князь іжеславський (1347 — після 1366). Представник династії Гедиміновичів, родоначальник дому Явнутовичів. Наймолодший син литовського князя Гедиміна від першої дружини. Мав від нього в уділ Вільно з містами Ошмяною, Вількомиром та Браславом. За батьківським заповітом отримав великокнязівський престол. Скинений за змовою молодших зведених братів — Ольгерда і Кейстута (1345). Втік у Псков, потім перебував у Новгороді та Москві, де прийняв хрещення під іменем Івана (1346). Не бажаючи служити ворогам Литви, погодився на Іжеславське князівство. В угоді з польським королем Казимиром III виступає як старший попереду Кейстута (1352), але помітної політичної ролі не відігравав. Також — Євнут, Євнутій. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Jaunutis (polsky: Jawnuta; doslova mladý muž; pokřtěný: Ioann, „Jawnuta“, nebo „Ivan“; cca 1300 – po roce 1366) byl litevský velkokníže panující od smrti svého otce Gediminase v roce 1341 až do roku 1345, kdy byl sesazen svými staršími bratry Algirdasem a Kęstutisem. (cs)
- Ο Γιαουνούτις, γερμαν. Jaunutis (π. 1300 - μετά το 1366) από τον Οίκο των Γκεντιμινιδών ήταν μεγάλος δούκας της Λιθουανίας (1341-1345). (el)
- Jaunutis (baptonomo estis Ivan; naskiĝis ĉirkaŭ 1308, mortis poste 1366) estis grandduko de Litovio 1341 - 1345. Filo de Gediminas. (eo)
- Jaunutis (en biélorusse : Яўнут, de son nom de baptême : Ioann, « Jawnuta », « Jean » ou « Ivan », vers 1300 - 1366) fut grand-duc de Lituanie de la mort de son père Gediminas en 1341 jusqu'à ce qu'il eut été déposé par ses frères ainés Olgierd et Kęstutis en 1345. En lituanien, Jaunutis signifie littéralement jeune homme. (fr)
- ヤヴーヌティス（Jaunutis, 1300年 - 1366年以後）は、父のゲディミナスが死んだ1341年から兄のアルギルダスとケーストゥティスによって廃位された1345年までリトアニア大公に就いていた人物である。ヤヴーヌティスの名は「若者」を意味する。また、洗礼名はイオアン、ヨハネあるいはイヴァンであった。 ゲディミナスがなぜ長子でないヤヴーヌティスを己の後継者に選んだのかについては多くの憶測がある。ある人はヤヴーヌティスはゲディミナスの息子の内、異教徒（アルギルダス、ケーストゥティス）と正教徒（ナリマンタス、カリヨタス、リュバルタス）間の妥協の後継と主張している。別の人は、ヤヴーヌティスはゲディミナスの2番目の妻（この図式でいくと、ゲディミナスは異教徒と正教との娘と2回結婚したことになる ）の長男と主張している。ゲディミナスの死以前にはヤヴーヌティスは資料にはあまり言及されていない。 (ja)
- Jaunutis (in polacco Jawnuta, in bielorusso: Яўнут?, traslitterato: Jaŭnut, lett. "uomo giovane"), divenuto noto dopo il battesimo come Giovanni (Ioann, Jawnuta o Ivan; 1300 circa – 1366 circa), fu granduca di Lituania dal 1341, anno della morte di suo padre Gediminas, al 1345, quando fu deposto dai fratelli maggiori Algirdas e Kęstutis. (it)
- Явнут (лит. Jaunutis; 1304/1306 — після 1366) — великий князь Литовський (1341—1345), князь іжеславський (1347 — після 1366). Представник династії Гедиміновичів, родоначальник дому Явнутовичів. Наймолодший син литовського князя Гедиміна від першої дружини. Мав від нього в уділ Вільно з містами Ошмяною, Вількомиром та Браславом. За батьківським заповітом отримав великокнязівський престол. Скинений за змовою молодших зведених братів — Ольгерда і Кейстута (1345). Втік у Псков, потім перебував у Новгороді та Москві, де прийняв хрещення під іменем Івана (1346). Не бажаючи служити ворогам Литви, погодився на Іжеславське князівство. В угоді з польським королем Казимиром III виступає як старший попереду Кейстута (1352), але помітної політичної ролі не відігравав. Також — Євнут, Євнутій. (uk)
- Jaunutis (bielorús: Яўнут; literalment home jove; batejat: Ioann, "Jawnuta", "Joan" o "Ivan"; ca. 1300 - després 1366) va ser Gran Duc de Lituània des de la mort del seu pare Gediminas el 1341 fins que va ser deposat pels seus germans grans Algirdas i Kęstutis el 1345. Hi ha diverses teories sobre per què Gediminas va escollir Jaunutis, un fill mitjà, com el seu successor. Alguns suggereixen que representava algú acceptable entre els pagans (Algirdas i Kęstutis) i els ortodoxos (Narimantas, Karijotas, Liubartas) fills de Gediminas. Altres afirmen que Jaunutis va ser el fill gran de la segona dona de Gediminas. La tradició diu que Gediminas es va casar dues vegades: amb una duquessa pagana i amb una ortodoxa.Jaunutis no és esmentat a cap font prèvia a la mort de Gediminas. (ca)
- Jaunutis o Jaunut (idioma bielorruso: Яўнут; literalmente hombre joven; bautizado: Ioann,"Jawnuta", "Juan" o "Iván"; ca. 1300 – después 1366) fue Gran Duque de Lituania desde la muerte de su padre Gediminas en 1341 hasta que fue depuesto por sus hermanos mayores Algirdas y Kęstutis en 1345. Hay varias teorías acerca de por qué Gediminas escogió a Jaunutis, un hijo mediano, como su sucesor. Algunos sugieren que representaba alguien aceptable entre los paganos (Algirdas y Kęstutis) y los ortodoxos (Narimantas, Karijotas, Liubartas) . Otros afirman que Jaunutis fue el hijo mayor de la segunda mujer de Gediminas. La tradición dice que Gediminas se casó dos veces: con una duquesa pagana y con una ortodoxa. Jaunutis no es mencionado en ninguna fuente previa a la muerte de Gediminas.Se conoce (es)
- Jaunutis (wörtlich: Junger Mann, getauft auf den Namen Iwan,* um 1300; † nach 1366) war litauischer Großfürst nach dem Tod seines Vaters Gediminas 1341 bis zu seiner Entmachtung durch seine Brüder Algirdas und Kęstutis 1345. (de)
- Jaunutis (Polish: Jawnuta, Belarusian: Яўнут; literally young man; baptized: Ioann, "Jawnuta", "John" or "Ivan"; ca. 1300 – after 1366) was the Grand Duke of Lithuania from his father Gediminas' death in 1341 until he was deposed by his elder brothers Algirdas and Kęstutis in 1345. According to Jan Tęgowski, a Polish historian, he was born probably between 1306 and 1309. (en)
- Jaunutis (Wit-Russisch: Яўнут, Jawnoet) ca. 1300 – na 1366) was vorst van Litouwen na de dood van zijn vader Gediminas in 1341 totdat hij in 1345 door zijn oudere broers Algirdas en Kęstutis werd afgezet. De regeringstijd van Jaunutis was betrekkelijk rustig. De Duitse Orde stond in die tijd onder leiding van de ineffectieve grootmeester . De Kroniek van Bychowiec meldt dat Jaunutis werd ondersteund door zijn moeder Jewna, de veronderstelde tweede vrouw van Gediminas. Deze zou als koningin-moeder de werkelijke macht bezeten hebben. Na haar dood in ca. 1344 verloor Jaunutis snel zijn troon. (nl)
- Iwan Jewnuta, przed chrztem Jawnuta, Jewnuta (starorus. Яўнуць, ur. ok. 1306 r., zm. po 1366 r.) – wielki książę litewski w latach 1341–1344, jeden z synów Giedymina, a także członek rodziny Giedyminowiczów. Wkrótce powrócił do Wielkiego Księstwa Litewskiego, dostał we władanie księstwo zasławskie, gdzie rezydował do końca życia; odtąd pozostawał aktywną postacią w negocjacjach ze Zjednoczonym Królestwem Polskim. Jawnuta jest przodkiem kilku rodów książęcych; Jewnutowiczów (przez co też Zasławskich i Mścisławskich) oraz Stepańskich. (pl)
- Евну́т(ий) (Jaunutis; в православном крещении Иван; около 1310 года — после 1366 года) — великий князь литовский (1341—1345), князь изяславский (1347—1366). Младший сын великого князя литовского Гедимина, получил от него в удел Вильну с городами Ошмяной, Вилькомиром и Браславом. Довольньно быстро стало понятно, что Евнутий в союзе со своим братом Наримонтом представляет собой православную часть Гедиминовичей. Ему противостояли сторонники национальной идеи, братья Ольгерд и Кейстут. (ru)
|
.jpg?width=300)
.jpg?width=300){kind=link}
.jpg){kind=link}