| dbo:abstract
|
- La irukanĝi-meduzo (angle irukanji) estas tre venena meduzo en orientaj bordaj akvoj de Aŭstralio. Ĝia nomo venas de la triba nomo de iruganĝi (Yirrganydji). (eo)
- The Irukandji jellyfish (/ɪrəˈkændʒi/ irr-ə-KAN-jee) are any of several similar, extremely venomous species of rare jellyfish. With a very small adult size of about a cubic centimetre (1 cm3), they are both the smallest and one of the most venomous jellyfish in the world. They inhabit the northern marine waters of Australia. This type of jellyfish reproduces sexually with eggs and sperm. They fire their stingers into their victim, causing a condition known in humans as Irukandji syndrome, which can be fatal. There are about 16 known species of Irukandji, of which Carukia barnesi, Malo kingi, Malo maxima, Malo filipina and are the best known. Irukandji syndrome was named in 1952 by Hugo Flecker, who first described the symptoms of envenoming by this jellyfish. The syndrome was named after the Irukandji people, whose region stretches along the coastal strip north of Cairns, Queensland. The first of these jellyfish, Carukia barnesi, was identified in 1964 by Jack Barnes; to prove it was the cause of Irukandji syndrome, he captured the tiny jellyfish and allowed it to sting him, his nine-year-old son and a robust young lifeguard. They all became seriously ill, but survived. Australian toxicologist Jamie Seymour made a documentary about the jellyfish called Killer Jellyfish. In 2015, North Queensland researchers discovered evidence that Irukandji jellyfish actively hunt prey. (en)
- Les méduses irukandji regroupent plusieurs espèces de petites cuboméduses, de 2 à 3 centimètres de diamètre, dont les piqûres peuvent provoquer le syndrome d'Irukandji, parfois mortel. Leur nom fait référence au peuple aborigène australien de la région côtière de près de Cairns, où les piqûres de baigneurs sont fréquentes pendant la saison humide d'octobre à mai. Après la première description par du syndrome en 1952, il fut initialement attribué aux seules piqûres de l'espèce Carukia barnesi, après que s’en est infligé une volontairement en 1964. Par la suite plusieurs cas de syndromes identiques ou similaires, ont aussi été attribués à d'autres espèces au sein de l'ordre des Carybdeida, dont certaines non encore identifiées, et présentes dans les régions indo-pacifique et caribéenne. Parmi les espèces connues, on compte notamment :
* Carukia barnesi, historiquement la première méduse irukandji
* Malo kingi
*
* (fr)
- Ubur-ubur Irukandji (/ˌɪrəˈkændʒi/ IRR-ə-KAN-jee) adalah ubur-ubur kecil dan sangat berbisa yang menghuni perairan laut Australia dan mampu menembakkan sengatannya pada korbannya, menyebabkan gejala yang dikenal sebagai sindrom Irukandji. Ubur-ubur ini berukuran kira-kira satu sentimeter kubik (1 cm3). Ada tiga spesies Irukandji yang dikenal: Carukia barnesi, Malo kingi, dan baru-baru ini ditemukan Malo maxima, , dan . Gejala sindrom Irukandji pertama kali didokumentasikan oleh pada tahun 1952. Ubur-ubur ini diberi nama setelah yang wilayahnya membentang di sepanjang jalur pantai utara . Yang pertama dari ubur-ubur ini, Carukia barnesi, diidentifikasi pada tahun 1964 oleh ; untuk membuktikan penyebab sindrom Irukandji, ia mengambil ubur-ubur kecil dan memungkinkan untuk menyengat dirinya, sementara anaknya dan penjaga pantai mengamati efeknya. (in)
- De irukandji-kwallen zijn een aantal nauw verwante, extreem giftige kubuskwallen. Alle soorten vallen in de familie Carybdeidae. Ondanks hun kleine omvang – de volwassen meduse bereikt een grootte van ongeveer 1 kubieke centimeter – worden deze kwallen beschouwd als een van de giftigste dieren op aarde. Irukandji-kwallen komen vooral voor in de noordelijke kustwateren van Australië. Er zijn ongeveer zestien soorten bekend, waarvan Carukia barnesi, Malo kingi, Malo maxima en Malo filipina het best zijn beschreven. (nl)
- Le meduse Irukandji (Carukia barnesi Southcott, 1967, Malo kingi Gershwin, 2007 e Keesingia gigas Gershwin, 2014), o Irucangi, sono meduse di piccole dimensioni ed estremamente velenose, che si trovano soprattutto presso le coste australiane. Non vanno confuse con un'altra specie di Cubozoa, il Chironex fleckeri, che può causare la morte, ma non la Sindrome di Irukandji. Esemplare di Irukandji catturato nel Queensland, in Australia La puntura di una medusa Irukandji causa dei sintomi che sono noti come “Sindrome di Irukandji”. Questi sintomi sono stati documentati per la prima volta da nel 1952 e prendono il nome dalla popolazione degli Irukandji, che vive nella zona costiera settentrionale del Cairns. La prima delle due specie ad essere scoperta, la Carukia barnesi, è stata identificata nel 1964 da un medico, Jack Barnes. Per provare che questo animale era la causa della Sindrome di Irukandji, Barnes ne catturò un minuscolo esemplare e si lasciò pungere mentre suo figlio e un bagnino ne osservavano gli effetti. Come altre meduse, le Irukandji sono dotate di pungiglioni (nematocisti) non solo sui tentacoli (dove sono disposti a grappolo ed assomigliano a gocce d'acqua), ma anche sulla “esombrella”. In più, il veleno è diffuso solo a partire dalla punta delle nematocisti, piuttosto che dall'intera lunghezza. Ciò accade perché la parte iniziale è più debole, e si verifica soltanto una reazione ritardata mentre il veleno fa effetto. Si sa poco sul ciclo di vita e sul veleno delle meduse Irukandji. In parte questo è dovuto alle loro piccole dimensioni e alla loro fragilità, che non consente di conservarle in normali bocce per pesci o in acquari. Il loro corpo è così fragile e inconsistente che l'impatto con le pareti di un normale contenitore in vetro le ucciderebbe. I ricercatori ritengono che il veleno possegga una forza sufficiente a stordire in modo immediato le prede delle meduse Irukandji, che sono pesci piccoli e veloci. In base a calcoli statistici, si crede che la Sindrome di Irukandji possa essere causata da molte specie di medusa, ma soltanto per la Carukia barnesi e per la Malo kingi si hanno dei riscontri scientifici di ciò. (it)
- Irukandji (Carukia barnesi) är en art som tillhör kubmaneterna och är ett mycket giftigt djur. Irukandji ingår i släktet Carukia, och familjen Tamoyidae. Manetens klocka är endast någon cm i diameter och den måste kunna döda sitt byte snabbt och effektivt, och därför är giftet så starkt. För människan leder stinget till smärtor och illamående vilket i kombination med att den drabbade befinner sig i vattnet kan leda till drunkning. Stinget ger inga symptom eller smärtor förrän cirka 30 minuter efter händelsen då giftet når hjärnan och paralyserar stora delar av kroppens nervsystem. Trots att maneten är kapabel till att döda en människa använder den giftet till att paralysera små fiskar, som den senare äter levande i "magen". De lever runt Australien och arten har även skymtats i delar av Thailand och Malaysia. (sv)
- Медуза ируканджи — группа тихоокеанских медуз необычайной ядовитости. Включает 16 видов, в том числе Carukia barnesi, , , , и другие. Сведения о них были впервые собраны в 1952 году академиком , который назвал их в честь австралийского племени . Более близко познакомил человечество с этой небольшой медузой доктор : в 1961 году он поймал особь одного из этих видов и намеренно дал ей «ужалить» себя, поручив своему 9-летнему сыну и спасателю-волонтеру наблюдать за проявлениями действия яда медузы (а после отвезти «подопытного-добровольца» в больницу). Доктор составил подробное описание медузы и симптомов воздействия её яда. Взрослая особь ируканджи, по виду напоминающая небольшой прозрачно-беловатый колокольчик, имеет размер примерно 12×25 мм. Также у неё имеются 4 длинных, тонких, почти прозрачных щупальца длиной от нескольких миллиметров до 1 метра, покрытых стрекательными клетками. Яд при действии на человека вызывает целую цепь паралитических эффектов (таких, как сильная головная боль, боли в спине, мышечные боли, боли в области живота и таза, тошнота и рвота, потливость, беспокойство, гипертония, тахикардия и отёк легких), называемых . В отдельных случаях состояние может быть крайне тяжелым и завершиться летальным исходом (чудовищная боль по всему телу, длящаяся около суток). Опасным фактором является и то, что эта кубомедуза выпускает яд не всей клеткой (как «морская оса»), а выстреливает им с кончика щупальца, из-за чего его действие проявляется замедленно, а лёгкий «укус» не воспринимается купальщиками всерьёз. Медуза обитает преимущественно в водах Австралии. Но по данным последних исследований, глобальное потепление, в том числе океанических вод, приводит к постепенному распространению ируканджи в водах Мирового океана. (ru)
- 伊魯康吉水母（Irukandji jellyfish），是一類具有致命毒性的立方水母。牠們是世界上體型最小，毒性最強的水母之一，體型約只有1 cm3。主要棲息在澳洲周遭海域。牠們能夠用刺絲胞把毒液注入受害者體內，並引發特定的症狀，統稱為「」。 目前伊魯康吉水母共有16個已知的物種，其中、、 、 以及 都是為人所熟知的種類。 伊魯康吉症候群的症狀最早於1952年為所記錄。伊魯康吉這個名字，是命名自居住於澳洲昆士蘭省凱恩斯北海岸的。在1964年，Jack Barnes辨別出第一種伊魯康吉水母，Carukia barnesi；為了證實伊魯康吉症候群的症狀，他便在兒子與救生員的觀察下讓水母螫了自己；最終，他很幸運地只得了普通的小病。澳洲的曾製作一部關於水母的記錄片，名叫《「母」形殺手》（Killer Jellyfish）。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- La irukanĝi-meduzo (angle irukanji) estas tre venena meduzo en orientaj bordaj akvoj de Aŭstralio. Ĝia nomo venas de la triba nomo de iruganĝi (Yirrganydji). (eo)
- De irukandji-kwallen zijn een aantal nauw verwante, extreem giftige kubuskwallen. Alle soorten vallen in de familie Carybdeidae. Ondanks hun kleine omvang – de volwassen meduse bereikt een grootte van ongeveer 1 kubieke centimeter – worden deze kwallen beschouwd als een van de giftigste dieren op aarde. Irukandji-kwallen komen vooral voor in de noordelijke kustwateren van Australië. Er zijn ongeveer zestien soorten bekend, waarvan Carukia barnesi, Malo kingi, Malo maxima en Malo filipina het best zijn beschreven. (nl)
- 伊魯康吉水母（Irukandji jellyfish），是一類具有致命毒性的立方水母。牠們是世界上體型最小，毒性最強的水母之一，體型約只有1 cm3。主要棲息在澳洲周遭海域。牠們能夠用刺絲胞把毒液注入受害者體內，並引發特定的症狀，統稱為「」。 目前伊魯康吉水母共有16個已知的物種，其中、、 、 以及 都是為人所熟知的種類。 伊魯康吉症候群的症狀最早於1952年為所記錄。伊魯康吉這個名字，是命名自居住於澳洲昆士蘭省凱恩斯北海岸的。在1964年，Jack Barnes辨別出第一種伊魯康吉水母，Carukia barnesi；為了證實伊魯康吉症候群的症狀，他便在兒子與救生員的觀察下讓水母螫了自己；最終，他很幸運地只得了普通的小病。澳洲的曾製作一部關於水母的記錄片，名叫《「母」形殺手》（Killer Jellyfish）。 (zh)
- The Irukandji jellyfish (/ɪrəˈkændʒi/ irr-ə-KAN-jee) are any of several similar, extremely venomous species of rare jellyfish. With a very small adult size of about a cubic centimetre (1 cm3), they are both the smallest and one of the most venomous jellyfish in the world. They inhabit the northern marine waters of Australia. This type of jellyfish reproduces sexually with eggs and sperm. They fire their stingers into their victim, causing a condition known in humans as Irukandji syndrome, which can be fatal. There are about 16 known species of Irukandji, of which Carukia barnesi, Malo kingi, Malo maxima, Malo filipina and are the best known. (en)
- Les méduses irukandji regroupent plusieurs espèces de petites cuboméduses, de 2 à 3 centimètres de diamètre, dont les piqûres peuvent provoquer le syndrome d'Irukandji, parfois mortel. Leur nom fait référence au peuple aborigène australien de la région côtière de près de Cairns, où les piqûres de baigneurs sont fréquentes pendant la saison humide d'octobre à mai. Parmi les espèces connues, on compte notamment :
* Carukia barnesi, historiquement la première méduse irukandji
* Malo kingi
*
* (fr)
- Ubur-ubur Irukandji (/ˌɪrəˈkændʒi/ IRR-ə-KAN-jee) adalah ubur-ubur kecil dan sangat berbisa yang menghuni perairan laut Australia dan mampu menembakkan sengatannya pada korbannya, menyebabkan gejala yang dikenal sebagai sindrom Irukandji. Ubur-ubur ini berukuran kira-kira satu sentimeter kubik (1 cm3). Ada tiga spesies Irukandji yang dikenal: Carukia barnesi, Malo kingi, dan baru-baru ini ditemukan Malo maxima, , dan . (in)
- Le meduse Irukandji (Carukia barnesi Southcott, 1967, Malo kingi Gershwin, 2007 e Keesingia gigas Gershwin, 2014), o Irucangi, sono meduse di piccole dimensioni ed estremamente velenose, che si trovano soprattutto presso le coste australiane. Non vanno confuse con un'altra specie di Cubozoa, il Chironex fleckeri, che può causare la morte, ma non la Sindrome di Irukandji. Esemplare di Irukandji catturato nel Queensland, in Australia (it)
- Irukandji (Carukia barnesi) är en art som tillhör kubmaneterna och är ett mycket giftigt djur. Irukandji ingår i släktet Carukia, och familjen Tamoyidae. Manetens klocka är endast någon cm i diameter och den måste kunna döda sitt byte snabbt och effektivt, och därför är giftet så starkt. För människan leder stinget till smärtor och illamående vilket i kombination med att den drabbade befinner sig i vattnet kan leda till drunkning. Stinget ger inga symptom eller smärtor förrän cirka 30 minuter efter händelsen då giftet når hjärnan och paralyserar stora delar av kroppens nervsystem. Trots att maneten är kapabel till att döda en människa använder den giftet till att paralysera små fiskar, som den senare äter levande i "magen". De lever runt Australien och arten har även skymtats i delar av Th (sv)
- Медуза ируканджи — группа тихоокеанских медуз необычайной ядовитости. Включает 16 видов, в том числе Carukia barnesi, , , , и другие. Сведения о них были впервые собраны в 1952 году академиком , который назвал их в честь австралийского племени . Более близко познакомил человечество с этой небольшой медузой доктор : в 1961 году он поймал особь одного из этих видов и намеренно дал ей «ужалить» себя, поручив своему 9-летнему сыну и спасателю-волонтеру наблюдать за проявлениями действия яда медузы (а после отвезти «подопытного-добровольца» в больницу). Доктор составил подробное описание медузы и симптомов воздействия её яда. (ru)
|
