| dbo:abstract
|
- Ein Heizkostenverteiler (HKV) ist ein Gerät zur verbrauchsabhängigen Berechnung von . Er ist kein Messgerät, sondern ein , weil er – anders als z. B. ein Wärmezähler – keine Wärmemenge misst, sondern lediglich unspezifische Einheiten liefert, die die zeitliche Summierung der Temperatur(differenz) widerspiegeln. Erst durch Faktoren, die sich aus Art und Abmessung der Heizkörper ergeben, lässt sich ein Wärmemengenverbrauch herleiten. Letztlich werden durch Verhältnisrechnung der Erfassungsergebnisse mehrerer gleichartiger Heizkostenverteiler in der Heizkostenabrechnung die individuellen Heizkosten der einzelnen Nutzer ermittelt. (de)
- Heat cost allocators are devices attached to individual radiators in buildings that measure the total heat output of the individual radiator. Heat cost allocators can be either electronic, where one or two electronic thermosensors and a microcontroller are used to calculate the heat consumption of radiator by the temperature difference between the radiator and the air in room, or evaporative, where a special, calibrated liquid in a capillary tube records the total heat absorbed from the air (for which an average allowance is made) in addition to that output by the radiator. Tubes filled with methyl benzoate according to DIN EN 835 can be used by checking the color change. Working principle: As the radiator heats up, the back section also heats up. The temperature (or the temperature difference to room temperature for electronic two-sensor devices) is integrated over the heating period (one year according to the heating costs ordinance) and thus forms the measured value. Since the amount of heat emitted also depends on the size and type of radiator and the heat transfer between the radiator and the heat cost allocator, the measured value of each radiator is multiplied by an individual factor. This can be done in the heating bill. One then speaks of a unit scale, because every heat cost allocator is equipped with the same scale. If, on the other hand, the heat cost allocators on different radiators are equipped with different scales, so-called product scales, no conversion takes place because the factor has already been taken into account by the choice of scale. With electronic heat cost allocators, the scaling is achieved through programming. The evaluation factor is determined when the heat cost allocator is installed. For this purpose, the manufacturer and type of the radiator - as far as possible - are determined and measurements are taken. This leads to the radiator performance as the first part of the evaluation factor. The factor is then corrected by the so-called Kc value, which describes the heat transfer between the heating medium, ultimately the radiator, and the heat cost allocator. The radiator evaluation requires the knowledge of precise data about the heat cost allocator used and the radiator, which are obtained in extensive series of measurements and tests. Wikimedia Commons has media related to Heat cost allocators. (en)
- Un repartidor de costes de calefacción (rcc), distribuidor, asignador de gastos a veces denominado repartidor de calor o calorímetro, es un dispositivo instalado en cada unos de los radiadores de cada vivienda de los edificios con instalación de calefacción centralizada con circuitos verticales o en columnas que permiten el cálculo de la potencia calorífica transferida por el radiador y por tanto el reparto de gastos en calefacción. Los repartidores de costes no son un instrumento de medida directo de coste económico o consumo de calor (contador de calor), sino un aparato que registra pasos o unidades de cuentas inespecíficas (uc-ucas) relacionadas con las diferencias de temperaturas (ambiente y radiador) durante el período de tiempo establecido (diario, semanal o mensual). Esos pasos o unidades deben multiplicarse por un factor individual o número k -que tiene en cuenta los datos técnicos del modelo de radiador: potencia del radiador, transferencia de calor, tamaño, número de elementos- en datos reales del consumo de calor individualizado de cada radiador lo que permite calcular el consumo de cada vivienda así como del total de viviendas en los sistemas de calefacción centralizada o comunitaria lo que nos ayuda a hacer un uso más eficiente de la calefacción, y por tanto un ahorro en la factura. Con el objeto de disminuir el consumo y reducir las emisiones de dióxido de carbono(CO2), la Directiva de Eficiencia Energética de 2012 obliga, en Europa, a la instalación de dispositivos que permitan la distribución de costes en instalaciones de producción de calor centralizadas. En España, la publicación del Real Decreto 736/2020, de 4 de agosto, por el que se regula la contabilización de consumos individuales en instalaciones térmicas de edificios hace efectiva la transposición de la norma europea estableciendo la obligatoriedad de instalación de los equipos de medidas cuando sea técnicamente viable y económicamente rentable. (es)
- Un répartiteur de frais de chauffage (RFC) est un appareil fixé sur des radiateurs qui donne une clé de répartition des frais à partager sur la base d'algorithmes sans pour autant mesurer physiquement la consommation d'énergie (kWh). Il indique uniquement des valeurs d'affichage et de consommation sans dimension et sans unité physique. Ces valeurs sans unité peuvent être indiquées avec des traits ou des rangées de chiffres. Elles n'ont d'autres usage que de servir de paramètre à des formules de calcul. Contrairement à un compteur de type compteur de chaleur, il intègre dans le temps la différence de température entre un point de surface du radiateur émetteur et la température ambiante de la pièce. Les répartiteurs de frais de chauffage peuvent être essentiellement aujourd'hui :
* électroniques avec une ou deux sondes de température et un microcontrôleur qui génère des index. Ces index sont générés en fonction de l'émission de chaleur du radiateur.
* évaporatifs, où l'évaporation lente d'un liquide spécifique dans des tubes gradués reflète l'émission de chaleur du radiateur. La technologie "évaporative" est progressivement délaissée au profit des RFC électroniques car elle dispense, pour les versions radio, de pénétrer dans les appartements pour la relève des index. Ce sujet provoque une controverse et est critiqué par l'une des plus importantes associations françaises de consommateurs et d'usagers, la Consommation Logement Cadre de vie plus connue sous l'acronyme CLCV. En Belgique, le répartiteur de frais de chauffage est parfois appelé un calorimètre, par métonymie du Calorimètre. Bien évidemment, le répartiteur de frais de chauffage n'est pas au sens propre un calorimètre, puisque ce n'est pas un appareil de mesure. La ministre de l’Environnement, Ségolène Royal, a refusé l’idée d’un moratoire. (fr)
- Podzielnik kosztów – "podzielnik kosztów ogrzewania" – zwany również podzielnikiem ciepła, to urządzenia niezależnie od rodzaju konstrukcji i typu, zgodnie z informacją Głównego Urzędu Miar, które nie są przyrządami pomiarowymi w rozumieniu ustawy z dnia 11 maja 2001 r. − Prawo o miarach (Dz. U. z 2013 r. poz. 1069, z 2015 r. poz. 978 oraz z 2016 r. poz. 542). Podzielnik to urządzenie montowane na grzejnikach centralnego ogrzewania, służące do iluzorycznego i bardzo często błędnego podziału kosztu ciepła, określonego na podstawie odczytu podzielników kosztów, rachunków za ogrzewanie budynku, pomiędzy poszczególnych lokatorów wielorodzinnego budynku mieszkalnego. Polska Norma nie określa go jako rejestrujący przyrząd pomiarowy mierzący temperaturę względem czasu, gdyż nie jest to przyrząd pomiarowy. Norma dotyczy tzw. podzielników wyparkowych bez baterii (PN-EN 835 – „Podzielniki kosztów ogrzewania do rejestrowania zużycia ciepła przez grzejniki. Przyrządy bez zasilania energią elektryczną działające na zasadzie parowania dyfuzyjnego” oraz PN-EN 834 – „Podzielniki kosztów ogrzewania do rejestrowania zużycia ciepła przez grzejniki. Przyrządy zasilane energią elektryczną”). Jest to przyrząd jednak nie jest to przyrząd pomiarowy. Rozróżniamy następujące rodzaje podzielników:
* Podzielnik wyparkowy, działający na zasadzie odparowania cieczy,
* Podzielnik elektroniczny z jednym czujnikiem temperatury (grzejnika),
* Podzielnik elektroniczny z dwoma czujnikami temperatury (grzejnika i pomieszczenia). Wskazania podzielnika kosztów związane są z ciepłem doprowadzonym przez grzejnik do pomieszczenia, czyli jest wskaźnikiem (licznikiem) ciepła. Nie podlega legalizacji. Metoda rozliczenia kosztów przy użyciu podzielników kosztów polega na uwzględnieniu wskazań wszystkich podzielników zainstalowanych w budynku. W obliczeniach wydziela się też tzw. opłaty stałe za ciepło. Mogą to być opłaty stałe z rachunku za ciepło, bądź też opłaty za ogrzewanie pomieszczeń wspólnych (klatki, pralnie, suszarnie). Stosuje się również współczynniki korygujące rozliczenie lokali położonych w różnych miejscach budynku (nad nieogrzewanymi piwnicami, szczytowe, itd). W rozliczeniach kosztów stosuje się również współczynniki korygujące różne typy i wielkości grzejników, występujących w rozliczanym budynku (instalacji c.o.) Podzielniki kosztów ogrzewania (niezależnie od rodzaju konstrukcji i typu) nie są przyrządami pomiarowymi w rozumieniu ustawy z dnia 11 maja 2001 r. − Prawo o miarach (Dz. U. z 2013 r. poz. 1069, z 2015 r. poz. 978 oraz z 2016 r. poz. 542). Zgodnie z przepisami art. 4 pkt 5 tej ustawy przyrząd pomiarowy jest to urządzenie, układ pomiarowy lub jego elementy, przeznaczone do wykonania pomiarów samodzielnie lub w połączeniu z jednym lub wieloma urządzeniami dodatkowymi. Podzielniki kosztów ogrzewania nie są przyrządami pomiarowymi, gdyż nie mierzą żadnej wielkości fizycznej (także ciepła) – najczęściej przyrost ich wskazań (wyrażonych w działkach niemianowanych) zależy od temperatury powierzchni grzejnika w miejscu instalacji podzielnika i czasu oddawania ciepła przez grzejnik. W związku z tym podzielniki kosztów ogrzewania nie podlegają prawnej kontroli metrologicznej (zatwierdzeniu typu i legalizacji), a więc także obowiązkowi uzyskania dowodów tej kontroli. Wskazania podzielników kosztów ogrzewania wraz z systemem rozliczeń służą jedynie do podziału kosztu energii cieplnej, dostarczonej do budynku wielolokalowego, na poszczególnych użytkowników lokali, którzy są wyposażeni w jeden typ podzielników. Koszt całkowity ciepła obliczany jest na podstawie wskazań zainstalowanego w węźle cieplnym ciepłomierza. Wskazania tego ciepłomierza służą do uzyskania prawidłowej podstawy do rozliczeń między dostawcą energii cieplnej i spółdzielnią lub wspólnotą mieszkaniową. Ciepłomierze są przyrządami pomiarowymi służącymi do pomiarów ciepła, wskazują ciepło w legalnych jednostkach miary, jakimi są MJ, GJ, kWh, i najczęściej instalowane są w węzłach cieplnych budynków mieszkalnych. Rozliczanie kosztów ogrzewania lokalu w oparciu o wskazania indywidualnego ciepłomierza możliwe jest tylko wtedy, gdy w każdym lokalu w budynku jest odrębna sieć rurociągów dołączonych do grzejników, która ma jedno wejście i jedno wyjście łączące je z instalacją centralnego ogrzewania w budynku. Taki system instalacji centralnego ogrzewania jest stosowany w budynkach nowych lub poddanych remontowi generalnemu. Ciepłomierze podlegają obowiązkowi zatwierdzenia typu i legalizacji. W przypadku wątpliwości dotyczących poprawności ich wskazań, mogą być zgłaszane do ekspertyzy w okręgowych urzędach miar. Sprawy dotyczące podzielników kosztów ogrzewania (w tym oceny zgodności ich wykonania z normami) i zasad rozliczeń ciepła wewnątrz spółdzielni lub wspólnoty mieszkaniowej - nie wchodzą w zakres ustawowych kompetencji Prezesa Głównego Urzędu Miar. Informacje dodatkowe: 1. W art. 45a ust. 8, 9 i 12 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (tj. Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625, z późn. zm.), w brzmieniu ustalonym art.1 pkt 38 ustawy z dnia 4 marca 2005 r. o zmianie ustawy- Prawo energetyczne oraz ustawy - Prawo ochrony środowiska (Dz. U. Nr 62, poz. 552) zapisano, że koszty zakupu ciepła, w części dotyczącej ogrzewania lokali mieszkalnych, rozlicza się stosując metody wykorzystujące wskazania ciepłomierzy, wskazania urządzeń wskaźnikowych niebędących przyrządami pomiarowymi w rozumieniu przepisów metrologicznych, wprowadzonych do obrotu na zasadach i w trybie określonych w przepisach o systemie oceny zgodności (chodzi tu o podzielniki kosztów ogrzewania), lub powierzchnię albo kubaturę tych lokali, Właściciel lub zarządca budynku wielolokalowego dokonuje wyboru metody rozliczania całkowitych kosztów zakupu ciepła na poszczególne lokale mieszkalne i użytkowe w tym budynku. W przypadku stosowania w budynku wielolokalowym metody wykorzystującej wskazania urządzeń wskaźnikowych (podzielników kosztów ogrzewania), regulamin rozliczeń powinien dopuszczać możliwość zamiennego rozliczania opłat za ciepło dla lokali mieszkalnych lub użytkowych na podstawie ich powierzchni lub kubatury oraz określać warunki stosowania zamiennego rozliczania. 2. W § 135 ust. 2 pkt 2 i ust. 3 pkt 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75 poz. 690) zapisano, że w budynkach z instalacją ogrzewczą wodną powinny znajdować się urządzenia umożliwiające indywidualne rozliczanie kosztów ogrzewania poszczególnych mieszkań lub lokali użytkowych w budynku. 3. Istnieją polskie normy PN-EN 834:1999 i PN-EN 835:1999, dotyczące podzielników kosztów ogrzewania (odpowiednio: zasilanych energią elektryczną i działających na zasadzie parowania dyfuzyjnego), które są oficjalnymi tłumaczeniami norm europejskich EN 834:1994 i EN 835:1994. (pl)
|
| rdfs:comment
|
- Ein Heizkostenverteiler (HKV) ist ein Gerät zur verbrauchsabhängigen Berechnung von . Er ist kein Messgerät, sondern ein , weil er – anders als z. B. ein Wärmezähler – keine Wärmemenge misst, sondern lediglich unspezifische Einheiten liefert, die die zeitliche Summierung der Temperatur(differenz) widerspiegeln. Erst durch Faktoren, die sich aus Art und Abmessung der Heizkörper ergeben, lässt sich ein Wärmemengenverbrauch herleiten. Letztlich werden durch Verhältnisrechnung der Erfassungsergebnisse mehrerer gleichartiger Heizkostenverteiler in der Heizkostenabrechnung die individuellen Heizkosten der einzelnen Nutzer ermittelt. (de)
- Heat cost allocators are devices attached to individual radiators in buildings that measure the total heat output of the individual radiator. Heat cost allocators can be either electronic, where one or two electronic thermosensors and a microcontroller are used to calculate the heat consumption of radiator by the temperature difference between the radiator and the air in room, or evaporative, where a special, calibrated liquid in a capillary tube records the total heat absorbed from the air (for which an average allowance is made) in addition to that output by the radiator. Working principle: (en)
- Un repartidor de costes de calefacción (rcc), distribuidor, asignador de gastos a veces denominado repartidor de calor o calorímetro, es un dispositivo instalado en cada unos de los radiadores de cada vivienda de los edificios con instalación de calefacción centralizada con circuitos verticales o en columnas que permiten el cálculo de la potencia calorífica transferida por el radiador y por tanto el reparto de gastos en calefacción. (es)
- Un répartiteur de frais de chauffage (RFC) est un appareil fixé sur des radiateurs qui donne une clé de répartition des frais à partager sur la base d'algorithmes sans pour autant mesurer physiquement la consommation d'énergie (kWh). Il indique uniquement des valeurs d'affichage et de consommation sans dimension et sans unité physique. Ces valeurs sans unité peuvent être indiquées avec des traits ou des rangées de chiffres. Elles n'ont d'autres usage que de servir de paramètre à des formules de calcul. Contrairement à un compteur de type compteur de chaleur, il intègre dans le temps la différence de température entre un point de surface du radiateur émetteur et la température ambiante de la pièce. Les répartiteurs de frais de chauffage peuvent être essentiellement aujourd'hui : (fr)
- Podzielnik kosztów – "podzielnik kosztów ogrzewania" – zwany również podzielnikiem ciepła, to urządzenia niezależnie od rodzaju konstrukcji i typu, zgodnie z informacją Głównego Urzędu Miar, które nie są przyrządami pomiarowymi w rozumieniu ustawy z dnia 11 maja 2001 r. − Prawo o miarach (Dz. U. z 2013 r. poz. 1069, z 2015 r. poz. 978 oraz z 2016 r. poz. 542). Podzielnik to urządzenie montowane na grzejnikach centralnego ogrzewania, służące do iluzorycznego i bardzo często błędnego podziału kosztu ciepła, określonego na podstawie odczytu podzielników kosztów, rachunków za ogrzewanie budynku, pomiędzy poszczególnych lokatorów wielorodzinnego budynku mieszkalnego. (pl)
|
