| dbo:abstract
|
- Giuseppe Baini (21a de oktobro 1775 – 21a de majo 1844) estis itala pastro, muzikkritikisto, kaj komponisto de eklezia muziko. Li lernis komponarton ĉe sia onklo, Lorenzo Baini, kaj poste ĉe G. Jannaconi. En 1814, li estis nomumita muzika direktoro de la ĥoro de la papa kapelo, al kiu li tiom frue kiom en 1802 li estis akceptita pro sia fajna basvoĉo. Liaj komponoj, el kiuj tre malmultaj estis publikigitaj, iĝis tre favoritaj specimenoj de la severa eklezia stilo; unu en partikularo, dekparta , komponita por Sankta Semajno en 1821 laŭ mendo de la papo Pio la 7-a, uziĝis konstante en la servo de la Siksta Kapelo dum la Pasia Semajno. Baini elstaris kiel muzika kritikisto kaj historiisto pli ol kiel komponisto, kaj lia Memorie storico-critiche della vita e delle opere di Giovanni Pierluigi da Palestrina, 1828) estis priskribita de la 1911 Encyclopædia Britannica kiel "unu el la plej bonaj verkoj de sia klaso". La frazo Il Principe della Musica, kiu iĝis firme asocia kun la nomo de Palestrina, originiĝis kun tiu biografio. Giuseppe Baini mortiĝis en Majo 1844 en Romo. (eo)
- Giuseppe Giacobbe Baldassi Baini (* 21. Oktober 1775 in Rom; † 21. Mai 1844 ebenda) war ein italienischer Musikhistoriker und Kirchenkomponist. (de)
- Abbate Giuseppe Baini (21 October 1775 – 21 May 1844) was an Italian priest, music critic, conductor, and composer of church music. He was born in Rome. He was instructed in composition by his uncle, , and afterwards by G. Jannaconi. In 1814, he was appointed musical director to the choir of the pontifical chapel, to which he had as early as 1802 gained admission because of his fine bass voice, which was said to be powerful, extending from low E♭ to high G. His compositions, of which very few were published, were considered favourable specimens of the severe ecclesiastical style; a ten-part Miserere of his, composed for Holy Week in 1821 by order of Pope Pius VII, has taken a permanent place in the services of the Sistine chapel during Passion Week. Baini held a higher place, however, as a musical critic and historian than as a composer, and his Life of Palestrina (Memorie storico-critiche della vita e delle opere di Giovanni Pierluigi da Palestrina, 1828) was described by the 1911 Encyclopædia Britannica as being "one of the best works of its class". The phrase Il Principe della Musica, which has become firmly associated with the name of Palestrina, is found in the aforementioned biography. Baini's book on Palestrina established the 19th century attitude of hero worship towards the Renaissance master of counterpoint, and also named him as the "savior of church music" versus the alleged "ban on counterpoint" by the Council of Trent. Contemporary scholarship, while not claiming that this view was entirely false, tends to hold that it was highly exaggerated; Palestrina was one of many skilled composers working at the time, and the influence of the Council of Trent on musical composition was more limited than at first presumed (the composers of the Venetian School, for example, ignored it almost entirely, and Palestrina-style composers such as Lassus, working in Munich, were also quite free to write as they pleased). Regardless of its failings, however, Baini's book was influential and did much to bring Renaissance music back into the attention of 19th century musicians as well as the general public. Giuseppe Baini died in May 1844 in Rome. (en)
- Giuseppe Baini (Erroma, 1755eko urriaren 21a-Ibidem, 1844ko maiatzaren 21a) musikagile eta abesbatza-zuzendari italiar ospetsua izan zen. (eu)
- Giuseppe Baini (né le 21 octobre 1775 à Rome et mort le 21 mai 1844 dans la même ville) est un compositeur et un chef de chœur italien. (fr)
- Giuseppe Baini (Roma, 21 ottobre 1775 – Roma, 21 maggio 1844) è stato un compositore e musicologo italiano. (it)
- Abbate Giuseppe Baini (ur. 21 października 1775 w Rzymie, zm. 21 maja 1844 tamże) – włoski kompozytor muzyki liturgicznej, ksiądz i krytyk muzyczny. Najbardziej znanym utworem kompozytora jest Miserere śpiewane w Kaplicy Sykstyńskiej podczas Wielkiego Tygodnia. Baini przyczynił się do spopularyzowania muzyki Giovanniego Pierluigiego da Palestriny. (pl)
- Giuseppe Baini (Roma, 21 de outubro de 1775 — Roma, 21 de maio de 1844) foi um sacerdote italiano, crítico de música e compositor de música para igreja. (pt)
- Джузеппе Баини (итал. Giuseppe Baini; 21 октября 1775, Рим — 21 мая 1844, Рим) — итальянский священник, музыкант, учёный-музыковед, музыкальный критик, композитор, музыкальный педагог. Выдающийся музыкальный деятель, посвятивший всю свою жизнь пропаганде музыкального направления Палестрины. (ru)
- Giuseppe Baini, född 21 oktober 1775 i Rom, död där 21 maj 1844, var en italiensk präst, musikkritiker och tonsättare.Baini fick sin första undervisning i komposition av sin farbror, och senare av Giuseppe Jannaconi. 1814 blev han dirigent för kören i det påvliga kapellet som han redan 1802 hade börjat sjunga i på grund av sin vackra basstämma. Hans kompositioner, av vilka inte många finns utgivna, visar prov på en allvarlig kyrklig stil. En av dessa, ett tiostämmigt Miserere, komponerat för Stilla veckan 1821, på uppdrag av påven Pius VII, har ännu en återkommande plats i programmet under Stilla veckan i Sixtinska kapellet. Baini var emellertid mer musikkritiker och musikhistoriker än tonsättare och hans verk om Palestrinas liv och musik från 1828 (Memorie storico-critiche della vita e delle opere di Giovanni Pierluigi da Palestrina), ansågs av Encyclopedia Britannica 1911 vara ”ett av de bästa verken av sitt slag”. Palestrinas epitet ”Il Principe della Musica” härrör från Bainis biografi. Bainis bok om Palestrina grundlade 1800-talets hjältedyrkan av renässansens mästare i kontrapunkt och kallade också Palestrina för kyrkomusikens försvarare mot det påstådda förbudet mot kontrapunkt som skulle ha utfärdats av Tridentinska kyrkomötet. Nutida forskare menar inte att detta påstående var falskt – men ändå mycket överdrivet. Palestrina var en av många skickliga tonsättare vid den här tiden och det Tridentinska kyrkomötets inflytande över tonsättare var mer begränsat än man först föreställt sig. Venedigskolan till exempel ignorerade förbudet helt och andra tonsättare i Palestrinas genre, som Orlando di Lasso, som verkade i München, var helt fria att skriva som de ville. Trots sina brister var Bainis bok viktig och betydelsefull då det gällde att göra 1800-talets musiker och allmänhet medvetna om renässansens musik. Baini invaldes den 12 maj 1827 som utländsk ledamot nr. 57 av Kungliga Musikaliska Akademien. (sv)
|
| rdfs:comment
|
- Giuseppe Giacobbe Baldassi Baini (* 21. Oktober 1775 in Rom; † 21. Mai 1844 ebenda) war ein italienischer Musikhistoriker und Kirchenkomponist. (de)
- Giuseppe Baini (Erroma, 1755eko urriaren 21a-Ibidem, 1844ko maiatzaren 21a) musikagile eta abesbatza-zuzendari italiar ospetsua izan zen. (eu)
- Giuseppe Baini (né le 21 octobre 1775 à Rome et mort le 21 mai 1844 dans la même ville) est un compositeur et un chef de chœur italien. (fr)
- Giuseppe Baini (Roma, 21 ottobre 1775 – Roma, 21 maggio 1844) è stato un compositore e musicologo italiano. (it)
- Abbate Giuseppe Baini (ur. 21 października 1775 w Rzymie, zm. 21 maja 1844 tamże) – włoski kompozytor muzyki liturgicznej, ksiądz i krytyk muzyczny. Najbardziej znanym utworem kompozytora jest Miserere śpiewane w Kaplicy Sykstyńskiej podczas Wielkiego Tygodnia. Baini przyczynił się do spopularyzowania muzyki Giovanniego Pierluigiego da Palestriny. (pl)
- Giuseppe Baini (Roma, 21 de outubro de 1775 — Roma, 21 de maio de 1844) foi um sacerdote italiano, crítico de música e compositor de música para igreja. (pt)
- Джузеппе Баини (итал. Giuseppe Baini; 21 октября 1775, Рим — 21 мая 1844, Рим) — итальянский священник, музыкант, учёный-музыковед, музыкальный критик, композитор, музыкальный педагог. Выдающийся музыкальный деятель, посвятивший всю свою жизнь пропаганде музыкального направления Палестрины. (ru)
- Giuseppe Baini (21a de oktobro 1775 – 21a de majo 1844) estis itala pastro, muzikkritikisto, kaj komponisto de eklezia muziko. Li lernis komponarton ĉe sia onklo, Lorenzo Baini, kaj poste ĉe G. Jannaconi. En 1814, li estis nomumita muzika direktoro de la ĥoro de la papa kapelo, al kiu li tiom frue kiom en 1802 li estis akceptita pro sia fajna basvoĉo. Liaj komponoj, el kiuj tre malmultaj estis publikigitaj, iĝis tre favoritaj specimenoj de la severa eklezia stilo; unu en partikularo, dekparta , komponita por Sankta Semajno en 1821 laŭ mendo de la papo Pio la 7-a, uziĝis konstante en la servo de la Siksta Kapelo dum la Pasia Semajno. Baini elstaris kiel muzika kritikisto kaj historiisto pli ol kiel komponisto, kaj lia Memorie storico-critiche della vita e delle opere di Giovanni Pierluigi d (eo)
- Abbate Giuseppe Baini (21 October 1775 – 21 May 1844) was an Italian priest, music critic, conductor, and composer of church music. He was born in Rome. He was instructed in composition by his uncle, , and afterwards by G. Jannaconi. In 1814, he was appointed musical director to the choir of the pontifical chapel, to which he had as early as 1802 gained admission because of his fine bass voice, which was said to be powerful, extending from low E♭ to high G. His compositions, of which very few were published, were considered favourable specimens of the severe ecclesiastical style; a ten-part Miserere of his, composed for Holy Week in 1821 by order of Pope Pius VII, has taken a permanent place in the services of the Sistine chapel during Passion Week. Baini held a higher place, however, as a (en)
- Giuseppe Baini, född 21 oktober 1775 i Rom, död där 21 maj 1844, var en italiensk präst, musikkritiker och tonsättare.Baini fick sin första undervisning i komposition av sin farbror, och senare av Giuseppe Jannaconi. 1814 blev han dirigent för kören i det påvliga kapellet som han redan 1802 hade börjat sjunga i på grund av sin vackra basstämma. Hans kompositioner, av vilka inte många finns utgivna, visar prov på en allvarlig kyrklig stil. En av dessa, ett tiostämmigt Miserere, komponerat för Stilla veckan 1821, på uppdrag av påven Pius VII, har ännu en återkommande plats i programmet under Stilla veckan i Sixtinska kapellet. (sv)
|
