An Entity of Type: animal, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

Giovanni Galbaio was the eighth Doge of Venice (787–804) according to tradition, but only the sixth historically verifiable one.

Property Value
dbo:abstract
  • Giovanni Galbaio (* Mitte des 8. Jahrhunderts; † nach 803) war nach der venezianischen historiographischen Tradition, wie die staatlich gesteuerte Geschichtsschreibung häufig genannt wird, der 8. Doge der Republik Venedig. Iohannes, wie er in den zeitnahen Quellen heißt, geriet im Kampf gegen die Langobarden, die unter König Desiderius versuchten, Istrien zu erobern, in deren Gefangenschaft. Aus dieser wurde er zu einem unbekannten Zeitpunkt entlassen. Schon zu Lebzeiten seines Vaters Mauritius (I.) wurde er im Jahr 785 (auch 778 wurde genannt) zum Mitdogen erhoben. Damit war er der erste Doge, der nicht von der Volksversammlung gewählt wurde. Er regierte nach dem Tod seines Vaters von 787 bis 803 allein, wobei die jüngere Forschung annimmt, dass er erst 797 zum alleinregierenden Dogen wurde. Mit Mauritius, Johannes sowie dessen Sohn Mauritius (II.), den Iohannes zum Mitdogen erhob, bildeten die Galbaii eine erste, wenn auch kurzlebige Dogendynastie in den Jahren von 764 bis 803. Ähnlich wie zur Zeit seines Vaters geriet der Dukat Venedig in die Auseinandersetzungen zwischen dem Frankenreich unter Karl dem Großen, der 774 das Langobardenreich erobert hatte, und dem Byzantinischen Reich, zu dem die Lagune von Venedig formal noch immer gehörte. Dabei eskalierte mit der Kaiserkrönung Karls im Jahr 800 und dem Tod der Kaiserin Irene im Jahr 802 der Streit zwischen den Großmächten ihrer Zeit (Zweikaiserproblem). Nach dem Mord an Johannes, dem Patriarchen von Grado, musste der gleichnamige Doge gemeinsam mit seinem Sohn Mauritius (II.) fliehen, der auf Geheiß seines Vaters den Patriarchen von einem Turm hatte stürzen lassen. Der weitere Verbleib der beiden Dogen ist nicht überliefert, ebenso wie der Zeitpunkt ihres Todes, wenn auch Mantua genannt wurde, bzw. „Francia“. Die venezianische Tradition akzeptierte den Sohn des Iohannes, der von seinem Vater als Doge eingesetzt worden war, nie als Amtsinhaber, wenn sich auch in der venezianischen Historiographie Hinweise finden, dass es zur Legitimität des zweiten Mauritius spätestens im 18. Jahrhundert abweichende Auffassungen gab. Mauritius (II.) erscheint dementsprechend nicht in der traditionellen Liste der 120 Dogen, die die späte venezianische Tradition kennt. (de)
  • Ο Τζοβάνι Γκαλμπάιο (Ιταλικά : Giovanni Galbaio, πέθανε το 804), ο 8ος παραδοσιακά αλλά 6ος ιστορικά Δόγης της Βενετίας (787 - 804) ήταν γιος και διάδοχος του Μαουρίτσιο Γκαλμπάιο. Ο πατέρας του τον διόρισε συμβασιλέα (778), ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Λέων Δ΄ αναγνώρισε τον τίτλο του αν και οι προσπάθειες του να ιδρύσει κληρονομική μοναρχία έβαζαν σε κίνδυνο την ηγεμονία του. Την εποχή αυτή η Βενετία επίσημα αποτελούσε τμήμα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Ο βασιλιάς των Λομβαρδών Δεζιδέριος αιχμαλώτισε τον Τζοβάνι σε εκστρατεία του στην Ίστρια, ο πατέρας του έστειλε μέσω του πάπα απεσταλμένους στον βασιλιά των Φράγκων Καρλομάγνο με αίτημα την απελευθέρωση του Τζοβάνι κάτι που έγινε. (el)
  • Giovanni Galbaio was the eighth Doge of Venice (787–804) according to tradition, but only the sixth historically verifiable one. (en)
  • Giovanni Galbaio fue el octavo dux de Venecia (787-804) según la tradición, y el sexto según los datos históricos verificables. Sucedió a su padre Maurizio Galbaio, que le había asociado como dux en 778. El emperador bizantino León IV el Jázaro reconoció su título ese mismo año, aunque el intento de establecer una monarquía hereditaria hacía peligrar el propio gobierno de Maurizio. Giovanni había sido brevemente cautivo del rey lombardo Desiderio luego de una campaña en Istria, pero su padre, envió embajadores a través del papa al rey franco Carlomagno pidiendo la liberación de Giovanni. Después de heredar sin elección previa el cargo de su padre, Giovanni lanzó una serie de agresiones contra el patriarca de Grado, representante de la Iglesia y su oposición a la trata de esclavos. El patriarca de hecho había instigado durante el reinado de Maurizio la confiscación y expulsión de los mercaderes venecianos en la Pentápolis, pero Carlomagno, obediente hijo de la Iglesia y entonces rey de los lombardos, apoyó la abolición de la esclavitud en sus dominios, lo que hizo resentirse el comercio veneciano en el mar Adriático. Giovanni acordó con la emperatriz Irene el nombramiento de su hijo Maurizio como codux. Tratando de contrarrestar la influencia del patriarca, Giovanni nombró a su sobrino Cristóbal obispo de Olivolo. El patriarca se negó a consagrarle, oficialmente por su edad, pero realmente por su aversión a los francos. Maurizio fue enviado contra Grado con una flotilla de barcos, que tomaron la ciudad y mataron al anciano patriarca lanzándolo desde una torre. La oposición a la familia Galbaio huyó a Treviso, mientras que el sobrino del patriarca, Fortunato, era elegido en su lugar y se refugiaba en la corte franca. En 803, los opositores se pusieron bajo el mando de Obelerio Antenoreo y regresaron a Venecia, forzando la huida de Giovanni, Maurizio y Cristóbal a Mantua, en la que el dux probablemente murió. Le sucedió Antenoreo. Los Galbaio más tarde retornarían a Venecia bajo el nombre de Querini. (es)
  • Giovanni Galbaio est le 8e doge de Venise élu en 787. (fr)
  • Giovanni Galbaio adalah Doge Republik Venesia. Doge sendiri adalah jabatan yang dipegang oleh pemimpin Republik Venesia pada masa lampau. Ia mulai menjabat pada tahun 787. Masa kekuasaannya sebagai Doge Venesia kemudian berakhir pada tahun 804. (in)
  • Giovanni Galbaio was 775-804 de zesde doge van Venetië. Hij was de zoon van Maurizio Galbaio, zijn voorganger met wie hij van 775 tot 787 als tweede doge regeerde, maar hij bleek niet diens leiderscapaciteiten te bezitten. In zijn tijd was het Frankenrijk een steeds grotere bedreiging van de onafhankelijke positie van Venetië, op papier nog steeds een Byzantijns hertogdom. Karel de Grote maakte een einde aan het rijk van de Longobarden en verbond zich met paus Stefanus III in Rome. Ook de clerus in Venetië was voor een deel pro-Frankisch en om een tegewicht hiertegen te vormen, trachtte de doge een pro-Byzantijnse bisschop te laten wijden. Hiermee kwam hij in aanvaring met de Patriarch van Grado, die op last van de doge vermoord werd. Dit leidde tot een pro-Frankische staatsgreep. Giovanni en zijn zoon Maurizio -zijn gedoodverfde opvolger- werden door de tribuun Obelerio Antenoreo gedwongen in ballingschap te gaan. Obelario werd de nieuwe doge. (nl)
  • Giovanni Galbaio (metà dell'VIII secolo – IX secolo) fu, secondo la tradizione, l'8º doge del Ducato di Venezia. (it)
  • Giovanni Galbaio – doża wenecki od 787 do 804. Był synem Maurizia Galbaio, doży Wenecji. (pl)
  • Джованні Гальбайо (італ. Giovanni Galbaio) (? — пом. 804) — 8-й відповідно до традиції і лише 6-й історично підтверджений венеціанський дож. (uk)
  • Giovanni Galbaio var den åttonde dogen av Venedig. Han efterträdde sin far Maurizio Galbaio, och var den första dogen som ärvde tronen. När Giovanni kom till makten började han genast motarbeta kyrkans representanter som förespråkade en avskaffning av slavhandeln. Även frankerrikets kung Karl den Store ville avskaffa slaveriet, och därför försämrades relationerna mellan Venedig och Frankerriket. Giovanni flydde till Mantua med sin far Maurizio och sin son Christofo 803, där de alla dog. (sv)
  • Джованни Гальбайо (умер в 804) — 8-й венецианский дож (787—804). (ru)
  • 乔凡尼·加尔拜尔(威尼斯语:Giovanni Galbaio),是第八任威尼斯总督。他上任未经选举。任内,他在威尼斯海外贸易等问题上与教会产生分歧,后来将时任威尼斯宗主教处死。此举激起国内反对,加尔拜尔逃往曼托瓦,反对派领袖奥布莱里奥·安特诺略继任。 (zh)
dbo:termPeriod
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageID
  • 3433000 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 3648 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1100948660 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:birthDate
  • Unknown (en)
dbp:deathDate
  • 804 (xsd:integer)
dbp:name
  • Giovanni Galbaio (en)
dbp:office
  • Doge of Venice (en)
dbp:order
  • 8 (xsd:integer)
dbp:predecessor
dbp:successor
dbp:termEnd
  • 804 (xsd:integer)
dbp:termStart
  • 787 (xsd:integer)
dbp:title
dbp:wikiPageUsesTemplate
dbp:years
  • 787 (xsd:integer)
dcterms:subject
gold:hypernym
schema:sameAs
rdf:type
rdfs:comment
  • Ο Τζοβάνι Γκαλμπάιο (Ιταλικά : Giovanni Galbaio, πέθανε το 804), ο 8ος παραδοσιακά αλλά 6ος ιστορικά Δόγης της Βενετίας (787 - 804) ήταν γιος και διάδοχος του Μαουρίτσιο Γκαλμπάιο. Ο πατέρας του τον διόρισε συμβασιλέα (778), ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Λέων Δ΄ αναγνώρισε τον τίτλο του αν και οι προσπάθειες του να ιδρύσει κληρονομική μοναρχία έβαζαν σε κίνδυνο την ηγεμονία του. Την εποχή αυτή η Βενετία επίσημα αποτελούσε τμήμα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Ο βασιλιάς των Λομβαρδών Δεζιδέριος αιχμαλώτισε τον Τζοβάνι σε εκστρατεία του στην Ίστρια, ο πατέρας του έστειλε μέσω του πάπα απεσταλμένους στον βασιλιά των Φράγκων Καρλομάγνο με αίτημα την απελευθέρωση του Τζοβάνι κάτι που έγινε. (el)
  • Giovanni Galbaio was the eighth Doge of Venice (787–804) according to tradition, but only the sixth historically verifiable one. (en)
  • Giovanni Galbaio est le 8e doge de Venise élu en 787. (fr)
  • Giovanni Galbaio adalah Doge Republik Venesia. Doge sendiri adalah jabatan yang dipegang oleh pemimpin Republik Venesia pada masa lampau. Ia mulai menjabat pada tahun 787. Masa kekuasaannya sebagai Doge Venesia kemudian berakhir pada tahun 804. (in)
  • Giovanni Galbaio (metà dell'VIII secolo – IX secolo) fu, secondo la tradizione, l'8º doge del Ducato di Venezia. (it)
  • Giovanni Galbaio – doża wenecki od 787 do 804. Był synem Maurizia Galbaio, doży Wenecji. (pl)
  • Джованні Гальбайо (італ. Giovanni Galbaio) (? — пом. 804) — 8-й відповідно до традиції і лише 6-й історично підтверджений венеціанський дож. (uk)
  • Giovanni Galbaio var den åttonde dogen av Venedig. Han efterträdde sin far Maurizio Galbaio, och var den första dogen som ärvde tronen. När Giovanni kom till makten började han genast motarbeta kyrkans representanter som förespråkade en avskaffning av slavhandeln. Även frankerrikets kung Karl den Store ville avskaffa slaveriet, och därför försämrades relationerna mellan Venedig och Frankerriket. Giovanni flydde till Mantua med sin far Maurizio och sin son Christofo 803, där de alla dog. (sv)
  • Джованни Гальбайо (умер в 804) — 8-й венецианский дож (787—804). (ru)
  • 乔凡尼·加尔拜尔(威尼斯语:Giovanni Galbaio),是第八任威尼斯总督。他上任未经选举。任内,他在威尼斯海外贸易等问题上与教会产生分歧,后来将时任威尼斯宗主教处死。此举激起国内反对,加尔拜尔逃往曼托瓦,反对派领袖奥布莱里奥·安特诺略继任。 (zh)
  • Giovanni Galbaio fue el octavo dux de Venecia (787-804) según la tradición, y el sexto según los datos históricos verificables. Sucedió a su padre Maurizio Galbaio, que le había asociado como dux en 778. El emperador bizantino León IV el Jázaro reconoció su título ese mismo año, aunque el intento de establecer una monarquía hereditaria hacía peligrar el propio gobierno de Maurizio. Giovanni había sido brevemente cautivo del rey lombardo Desiderio luego de una campaña en Istria, pero su padre, envió embajadores a través del papa al rey franco Carlomagno pidiendo la liberación de Giovanni. (es)
  • Giovanni Galbaio (* Mitte des 8. Jahrhunderts; † nach 803) war nach der venezianischen historiographischen Tradition, wie die staatlich gesteuerte Geschichtsschreibung häufig genannt wird, der 8. Doge der Republik Venedig. Iohannes, wie er in den zeitnahen Quellen heißt, geriet im Kampf gegen die Langobarden, die unter König Desiderius versuchten, Istrien zu erobern, in deren Gefangenschaft. Aus dieser wurde er zu einem unbekannten Zeitpunkt entlassen. (de)
  • Giovanni Galbaio was 775-804 de zesde doge van Venetië. Hij was de zoon van Maurizio Galbaio, zijn voorganger met wie hij van 775 tot 787 als tweede doge regeerde, maar hij bleek niet diens leiderscapaciteiten te bezitten. In zijn tijd was het Frankenrijk een steeds grotere bedreiging van de onafhankelijke positie van Venetië, op papier nog steeds een Byzantijns hertogdom. Karel de Grote maakte een einde aan het rijk van de Longobarden en verbond zich met paus Stefanus III in Rome. Ook de clerus in Venetië was voor een deel pro-Frankisch en om een tegewicht hiertegen te vormen, trachtte de doge een pro-Byzantijnse bisschop te laten wijden. Hiermee kwam hij in aanvaring met de Patriarch van Grado, die op last van de doge vermoord werd. Dit leidde tot een pro-Frankische staatsgreep. Giovanni (nl)
rdfs:label
  • Giovanni Galbaio (de)
  • Τζοβάνι Γκαλμπάιο (el)
  • Giovanni Galbaio (en)
  • Giovanni Galbaio (es)
  • Giovanni Galbaio (in)
  • Giovanni Galbaio (fr)
  • Giovanni Galbaio (it)
  • Giovanni Galbaio (nl)
  • Giovanni Galbaio (pl)
  • Giovanni Galbaio (sv)
  • Гальбайо, Джованни (ru)
  • Джованні Гальбайо (uk)
  • 乔凡尼·加尔拜尔 (zh)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
foaf:name
  • Giovanni Galbaio (en)
is dbo:predecessor of
is dbo:successor of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is dbp:predecessor of
is dbp:successor of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License