| dbo:abstract
|
- Gao Ming (Chinese: 高 明; pinyin: Gāo Míng; Wade–Giles: Kao Ming; c. 1305 – 1370), also known as Kao Ming, Gao Zecheng, and the Cabbage Root Taoist, was a Chinese poet and playwright during the Yuan Dynasty. Gao was born and grew up in Wenzhou. In 1345, needing to find a way to support his widowed mother, he sat and passed the Imperial Examinations and was given a post in Zhejiang (Chouzhou) as a minor district official. In this capacity he served under the writer Su Tianjue, and helped edit some of Su's work. From 1348 to 1351, Gao was involved in suppressing the Red Turban Rebellion, taking military action against the early Han rebel Fang Guozhen. After Fang's defeat, Gao was given a post as assessor of Shaoxing. Fang later attempted to employ Gao as a teacher, an offer which Gao politely declined. Dissatisfied with the civil service, he retired in 1356 and moved to Ningbo (Yinxian) to write for the theatre, focussing on the nanxi genre. His friend Liu Ji attempted to draw him out of retirement by persuading the Hongwu Emperor to involve Gao in the writing of the official history of the Yuan; Gao, however, declined, citing mental illness. (en)
- Gao Ming (chinois : 高 明 ; pinyin : Gāo Míng ; Wade-Giles : Kao Ming), né vers 1307, mort en 1371, est un dramaturge chinois, de la fin de la dynastie Yuan et du début de celle des Ming. Il est connu pour sa pièce Pipa ji, ou Mémoires du luth. (fr)
- Gao Ming (circa 1305 - 1368), ook wel Gao Zecheng genoemd, was een Chinese schrijver. Hij leefde in de Yuan-dynastie. Hij werd geboren omstreeks 1305 in de provincie Zhejiang en overleed op 63-jarige leeftijd in 1368 In Zhejiang. Goa Ming werd bekend van onder andere het toneelstuk “” die 600 jaar na datum nog steeds gespeeld wordt. (nl)
- Gāo Míng (高明S; , c. 1305 – , 1370) è stato un drammaturgo cinese della dinastia Yuan. La sua unica opera conosciuta, la Storia del liuto (琵琶記T, Pípa jìP) divenne un modello per il successivo sviluppo dell'opera meridionale (nánxì). Nacque a , Wenzhou, nella provincia del Fujian. Gāo Míng, per prendersi cura della madre vedova, superò nel 1345 l'esame ufficiale jinshi, e successivamente ottenne cariche di funzionario in varie regioni. Lavorò come coadiuvante per lo scrittore Su Tianjue, e lo aiutò a rielaborare alcune sue opere. Dal 1348 al 1351 Gao era coinvolto nella soppressione della rivolta dei Turbanti Rossi, agendo militarmente contro il ribelle Han Fang Guozhen. Dopo la sconfitta di Fang, a Gao Ming venne assegnato un incarico come assessore a Shaoxing. Fang in seguito tentò di assumerlo come insegnante, ma Gao declinò gentilmente la proposta. Deluso dalla vita pubblica e ritiratosi a , si dedicò alla letteratura e scrisse in questo periodo il suo dramma Storia del liuto. Il suo amico Liu Ji provò a tirarlo fuori dal suo ritiro per convincere l'imperatore Hongwu ad assumere Gao nella stesura della storia ufficiale degli Yuan; questi, tuttavia, declinò, menzionando disturbi mentali. (it)
- Gao Ming (ur. ok. 1305 w , w prow. Zhejiang, zm. ok. 1370 w ) – chiński poeta i dramatopisarz. Po zdaniu w 1345 roku egzaminów urzędniczych przez kilka lat pracował w administracji. Był odpowiedzialny za stłumienie rebelii we wschodnim Zhejiangu (1348), później pełnił urząd sędziego w prowincji Fujian. Ze względu na narastające konflikty ze zwierzchnikami w 1356 roku wycofał się z życia publicznego i osiadł w wiejskiej samotni w Lishe, gdzie poświęcił się twórczości literackiej. Najważniejszym dziełem Gao jest powstała między 1348 a 1368 rokiem tragikomiczna, moralizatorska opera w stylu chuanqi pod tytułem w 42 aktach, uważana za szczytowe osiągnięcie południowej szkoły dramatycznej (nanxi). Dzieło to było bardzo wysoko cenione przez krytyków w okresie dynastii Ming. (pl)
- 高明（1305年－1359年），字則誠，自號菜根道人，溫州瑞安人，元朝末年政治人物。温州一名东嘉，所以后人又称他为东嘉先生。 (zh)
- Гао Мін (*高明, 1305 —1359) — китайський драматург часів династії Юань, представник «південної драми». (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Gao Ming (chinois : 高 明 ; pinyin : Gāo Míng ; Wade-Giles : Kao Ming), né vers 1307, mort en 1371, est un dramaturge chinois, de la fin de la dynastie Yuan et du début de celle des Ming. Il est connu pour sa pièce Pipa ji, ou Mémoires du luth. (fr)
- Gao Ming (circa 1305 - 1368), ook wel Gao Zecheng genoemd, was een Chinese schrijver. Hij leefde in de Yuan-dynastie. Hij werd geboren omstreeks 1305 in de provincie Zhejiang en overleed op 63-jarige leeftijd in 1368 In Zhejiang. Goa Ming werd bekend van onder andere het toneelstuk “” die 600 jaar na datum nog steeds gespeeld wordt. (nl)
- 高明（1305年－1359年），字則誠，自號菜根道人，溫州瑞安人，元朝末年政治人物。温州一名东嘉，所以后人又称他为东嘉先生。 (zh)
- Гао Мін (*高明, 1305 —1359) — китайський драматург часів династії Юань, представник «південної драми». (uk)
- Gao Ming (Chinese: 高 明; pinyin: Gāo Míng; Wade–Giles: Kao Ming; c. 1305 – 1370), also known as Kao Ming, Gao Zecheng, and the Cabbage Root Taoist, was a Chinese poet and playwright during the Yuan Dynasty. Dissatisfied with the civil service, he retired in 1356 and moved to Ningbo (Yinxian) to write for the theatre, focussing on the nanxi genre. His friend Liu Ji attempted to draw him out of retirement by persuading the Hongwu Emperor to involve Gao in the writing of the official history of the Yuan; Gao, however, declined, citing mental illness. (en)
- Gāo Míng (高明S; , c. 1305 – , 1370) è stato un drammaturgo cinese della dinastia Yuan. La sua unica opera conosciuta, la Storia del liuto (琵琶記T, Pípa jìP) divenne un modello per il successivo sviluppo dell'opera meridionale (nánxì). Deluso dalla vita pubblica e ritiratosi a , si dedicò alla letteratura e scrisse in questo periodo il suo dramma Storia del liuto. Il suo amico Liu Ji provò a tirarlo fuori dal suo ritiro per convincere l'imperatore Hongwu ad assumere Gao nella stesura della storia ufficiale degli Yuan; questi, tuttavia, declinò, menzionando disturbi mentali. (it)
- Gao Ming (ur. ok. 1305 w , w prow. Zhejiang, zm. ok. 1370 w ) – chiński poeta i dramatopisarz. Po zdaniu w 1345 roku egzaminów urzędniczych przez kilka lat pracował w administracji. Był odpowiedzialny za stłumienie rebelii we wschodnim Zhejiangu (1348), później pełnił urząd sędziego w prowincji Fujian. Ze względu na narastające konflikty ze zwierzchnikami w 1356 roku wycofał się z życia publicznego i osiadł w wiejskiej samotni w Lishe, gdzie poświęcił się twórczości literackiej. (pl)
|
