| dbo:abstract
|
- En l'electromagnetisme clàssic, la polarització elèctrica (també anomenada densitat de polarització o simplement polarització) és el camp vectorial que expressa la densitat dels moments elèctrics dipolars permanents o induïts en un material dielèctric. El vector de polarització P es defineix com el moment dipolar per unitat de volum. La unitat de mesura en el SI és el coulomb per metre quadrat. La polarització elèctrica és un dels tres camps elèctrics macroscòpics que descriuen el comportament dels materials. Els altres dos són el camp elèctric E i el desplaçament elèctric D. (ca)
- الاستقطاب الكهربائي هو كمية فيزيائية في الكهرومغناطيسية الكلاسيكية، والتي تصف شدة عزم ثنائي قطب في وسط من عازل كهربائي. يعرف الاستقطاب الكهربائي كمياً بأنه عزم ثنائي القطب المولد من وحدة حجم واحدة من العازل الكهربائي. بالتالي الوحدة الدولية للاستقطاب الكهربائي هي كولوم.متر لكل متر مكعب، والتي تكافئ كولوم لكل متر مربع. (ar)
- Elektrische Polarisation (oder kurz: Polarisation ) ist eine physikalische Größe aus der Elektrodynamik, die die Stärke des elektrischen Dipolmoments in einem dielektrischen Material kennzeichnet. Die Größe wird Elektrisierung genannt. Auch bei nichtleitenden Materialien erfolgt durch Anlegen eines äußeren elektrischen Feldes eine Verschiebung von elektrischen Ladungen über kurze Distanzen in der Größenordnung eines Atomabstandes. Bei elektrischen Leitern kann diese Verschiebung über erheblich längere Strecken erfolgen und wird Influenz genannt. In beiden Fällen kann an den Oberflächen eine makroskopische Ladungsverteilung (Polarisationsladungen oder gebundene Ladungen) gemessen werden. (de)
- En elektromagnetismo, la polariza denseco (aŭ elektra polarizo aŭ simple polarizo) estas la vektora kampo kiu esprimas la densecon de konstantaj aŭ igitaj en izola materialo (dielektriko). La polariza vektoro P estas difinita kiel la dupolusa momanto por unuobla volumeno. La SI-a mezurunuo de ĝi estas kulombo por kvadrata metro. La efektivigo de tia vektoro nomiĝas la polarigo aŭ polusigo de la dielektrika medio. (eo)
- En el electromagnetismo clásico, la polarización eléctrica (también llamada densidad de polarización o simplemente polarización) es el campo vectorial que expresa la densidad de los momentos eléctricos dipolares permanentes o inducidos en un material dieléctrico. El vector de polarización P se define como el momento dipolar por unidad de volumen. La unidad de medida en el SI es coulomb por metro cuadrado (C/m²). La polarización eléctrica es uno de los tres campos eléctricos macroscópicos que describen el comportamiento de los materiales. Los otros dos son el campo eléctrico E y desplazamiento eléctrico D. (es)
- Molekula-mota ezberdinak, Karga elektrikoaren distribuzioaren arabera, bi multzo nagusitan sailkatzen dira: eta . Molekula polarretan, karga positiboen zentroa eta karga negatiboena ez daude zehazki toki berean; adibide adierazgarrienetako bat H2O molekula da. Molekula ez-polarretan ordea, karga positiboen distribuzioaren zentroa eta karga negatiboena zehazki toki berean daude: oxigeno-molekula, nitrogenoa, eta atomo berdin biren artean osatutako guztiak honelakoak dira. Eremu elektriko bat aplikatzen denean, molekula polarrek jasaten dute, eta eremuaren norabidean lerrokatzen dira. Molekula ez-polarrak ordea, eremu elektriko baten eraginpean polar bilakatzen dira, karga-mota bakoitzak indarra jasaten duelako kontrako noranzkoan. Polarizazio elektrikoa material dielektrikoren induzitu zein iraunkorren dentsitatea azaltzen duen eremu bektoriala da. Polarizazioa momentu dipolar atomiko edo molekular iraunkor edo induzituak kanpotik aplikaturiko eremu elektriko baten bitartez lerrokatzea da. Polarizazio bektorea (P) momentu dipolarra bolumen unitateko bezala definitzen da. Unitatea Sistema Internazionalean coulomb/m2 bezala. Polarizazio elektrikoa materialen portaera deskribatzen duen eremu elektriko makroskopikoetako bat da, beste biak eremu elektrikoa (E) eta desplazamendu elektrikoa (D) izanik. (eu)
- La polarisation (ou plus précisément le vecteur polarisation) est une grandeur physique macroscopique vectorielle utilisée dans l'étude des propriétés des matériaux diélectriques. Elle désigne la densité volumique de moment dipolaire électrostatique. Son unité dans le Système international est le C/m2. Ce concept a été introduit par Faraday alors qu'il étudiait le comportement des isolants électriques dans des champs électrostatiques. Dans un diélectrique parfait, il n'existe pas de charges électriques libres. En particulier, un champ électrique appliqué ne provoque pas de courant électrique. Mais les charges électriques liées sont susceptibles de se déplacer sur de petites distances ou de vibrer sous l'influence d'un champ électrique : il y a alors apparition d'une polarisation. (fr)
- In classical electromagnetism, polarization density (or electric polarization, or simply polarization) is the vector field that expresses the density of permanent or induced electric dipole moments in a dielectric material. When a dielectric is placed in an external electric field, its molecules gain electric dipole moment and the dielectric is said to be polarized. The electric dipole moment induced per unit volume of the dielectric material is called the electric polarization of the dielectric. Polarization density also describes how a material responds to an applied electric field as well as the way the material changes the electric field, and can be used to calculate the forces that result from those interactions. It can be compared to magnetization, which is the measure of the corresponding response of a material to a magnetic field in magnetism. The SI unit of measure is coulombs per square meter, and polarization density is represented by a vector P. (en)
- Polarisatie is een begrip dat in de natuurkunde in een aantal verbanden gebruikt wordt. In het algemeen betekent het opheffen van een ongerichte, willekeurige staat door het aanbrengen van een uitwendig -bijvoorbeeld elektrisch of magnetisch- veld. In de elektrostatica is de polarisatie de verandering die in de materie optreedt bij het blootstellen aan een statisch elektrisch veld, zie polarisatie (elektriciteit) Men spreekt echter ook van polarisatie wanneer de trillingsrichting van een lichtbundel dusdanig veranderd wordt dat deze niet meer willekeurig loodrecht op de voortplantingsrichting is, zie polarisatie (elektromagnetisme) Wanneer een voorwerp aan een magnetisch veld wordt blootgesteld spreekt men eerder van magnetisatie dan van polarisatie, hoewel de begrippen vergelijkbaar zijn. Echter met behulp van een magnetisch veld kan de -richting van een bundel neutronen uitgericht worden. In dat geval spreekt men weer wel van gepolariseerde neutronen. (nl)
- 誘電分極（ゆうでんぶんきょく、dielectric polarization）とは、誘電体（絶縁体）に外部電場をかけたときに、その誘電体が電気的に分極する現象のこと。電気分極 (electric polarization) とも言われる。 電場によって微視的な電気双極子が整列することで引き起こされる。正負の電荷の組が無数に並んでいる状態であるため、内部にも電位差が生じている。よく似た現象に静電誘導があり、こちらは導体の場合に起きる現象である。 自由電子のない不導体では電荷が移動できないため、その表面に電荷が生じるなど有り得ない現象のようにも思えるが、実際には分子自体が電荷の偏りをもっていて（極性分子）これが整列したり、あるいは分子内の中の電子がプラス側に偏るため、引き起こされる。 (ja)
- 편극 밀도(polarization density) 또는 분극 밀도는 전자기학에서 매질에 유도된 전기 쌍극자 모멘트의 밀도를 가리킨다. 기호는 . 단위는 쿨롱 매 제곱미터(C/m2). (ko)
- La polarizzazione elettrica, in fisica, descrive la formazione di dipoli elettrici all'interno di un materiale, costituiti dalla carica elettrica posseduta dagli atomi e dalle molecole di cui esso è composto, in seguito all'applicazione di un campo elettrico. La polarizzazione elettrica si manifesta in particolare nei materiali isolanti, e genera la presenza di un campo elettrico aggiuntivo all'interno di essi. Schema di un condensatore a facce piane parallele con un dielettrico Inserendo un materiale isolante elettrico (dielettrico) tra le armature di un condensatore a facce piane e parallele si sperimenta che la capacità del condensatore aumenta. Ora giacché la capacità di un condensatore è data dal rapporto tra la carica e la differenza di potenziale, e poiché l'inserimento del dielettrico non varia la carica sulle armature (così come non cambia la distanza tra le armature e neppure la loro superficie), è necessario che la differenza di potenziale diminuisca. Ricordando che in un condensatore a facce piane e parallele la differenza di potenziale è proporzionale al campo elettrico tra le armature, anche il campo elettrico deve diminuire. Il fattore che riduce il campo elettrico dipende dal materiale dielettrico e viene chiamato costante dielettrica relativa ed è una grandezza adimensionale, facilmente misurabile, che si indica con il simbolo . (it)
- In de elektrostatica betekent polarisatie het ontstaan van een elektrisch veld ten gevolge van een potentiaalverschil. De relatieve permittiviteit van een materiaal wordt door het vermogen van de moleculen in het materiaal om zich onder invloed van een elektrisch veld te polariseren, waardoor het het veld binnen het materiaal gedeeltelijk vermindert. Deze diëlektrische constante van een diëlektrisch materiaal, van een diëlektricum, bijvoorbeeld een niet-geleidende vloeistof zoals alcohol, kan worden bepaald door het materiaal tussen de platen van een condensator te brengen en een potentiaal aan te leggen. De polarisatie van het materiaal kan berekend worden uit de Clausius-Mosotti-vergelijking: is de molaire polarisatie, de molaire massa en de ladingsdichtheid. In het algemeen bestaat de polarisatie uit twee componenten. De moleculen in de vloeistof kunnen permanente dipolen met dipoolmoment bevatten die zich zullen oriënteren onder invloed van het aangelegde veld. Anderszins kan het veld ook tijdelijke dipolen in het molecuul veroorzaken door inductie. De twee bijdragen hebben een verschillend temperatuurgedrag. Hoe hoger de temperatuur, hoe meer de moleculen in beweging zijn en hoe moeilijker het is de permanente dipolen uit te richten met een veld. Volgens Peter Debye is de permanente bijdrage: is de constante van Avogadro. De geïnduceerde bijdrage hangt af van de polariseerbaarheid van het molecuul: en zijn eigenschappen van het molecuul en zijn vrijwel onafhankelijk van de temperatuur. Alleen bij voldoende hoge temperaturen, waarbij overgangen van de elektronen in het molecuul van belang gaan worden verandert dit. Men kan daarom de polarisatie als functie van de omgekeerde van de temperatuur meten en dan de twee bijdragen scheiden: Uit de helling van een grafiek van versus is te bepalen uit de asafsnede . (nl)
- Polaryzacja wiązań chemicznych – zjawisko nierównomiernego rozkładu cząstkowego ładunku elektrycznego na atomach połączonych wiązaniem chemicznym. Spontaniczna polaryzacja wiązań chemicznych wynika w pierwszym rzędzie z różnej elektroujemności związanych z sobą atomów. W uproszczeniu atom o większej elektroujemności "ściąga" w swoim kierunku chmurę elektronową tworzącą wiązanie na skutek czego uzyskuje cząstkowy ładunek ujemny, zaś atom mniej elektroujemny jest "odsłaniany" i uzyskuje cząstkowy ładunek dodatni. W rezultacie między atomami powstaje elektryczny moment dipolowy, którego wektor jest skierowany wzdłuż wiązania w kierunku atomu bardziej elektroujemnego. W przypadku wiązań między atomami tego samego pierwiastka chemicznego zjawisko spontanicznej polaryzacji również może zachodzić. Ma to miejsce wtedy, gdy do atomów są przyłączone dwie grupy funkcyjne różniące się stopniem elektrofilowości. Zdarza się to bardzo często w przypadku organicznych związków chemicznych, gdzie zjawisku temu podlegają najczęściej wiązania węgiel-węgiel. W praktyce niemal wszystkie wiązania chemiczne są w większym lub mniejszym stopniu spolaryzowane. Jedynym wyjątkiem są wiązania atomowe w cząsteczkach dwuatomowych tego samego pierwiastka chemicznego, np. N2 lub O2. Na drugim biegunie znajdują się wiązania jonowe, które są tak bardzo spolaryzowane, że tworzące ją atomy stają się różnoimiennymi jonami na skutek całkowitego przeniesienia elektronów z jednego atomu na drugi. Oprócz polaryzacji spontanicznej istnieje też polaryzacja wymuszona. Ma ona miejsce w sytuacji gdy na cząsteczkę działa silne pole elektryczne, cząsteczka znajduje się w otoczeniu innych silnie polarnych cząsteczek (np. w trakcie solwatacji) lub wiązanie zostało wzbudzone promieniowaniem elektromagnetycznym, którego działanie nie spowodowało jego rozerwania. Miarą zdolności wiązań do polaryzacji wymuszonej jest nazywana ich polaryzowalnością. (pl)
- Polaryzacja dielektryka (również: polaryzacja dielektryczna) – zjawisko polegające na utworzeniu dipoli elektrycznych lub orientacji już istniejących dipoli w reakcji na przyłożone pole elektryczne. W wyniku polaryzacji w dielektryku powstaje wewnętrzne pole elektryczne, które częściowo równoważy przyłożone zewnętrzne pole. (pl)
- Em eletromagnetismo clássico, densidade de polarização (ou polarização elétrica) é o campo vetorial que expressa a densidade de momentos de dipolos elétricos permanentes ou induzidos num material dielétrico. Quando um dielétrico está colocado num campo elétrico externo, as suas moléculas ganham momento dipolar elétrico e o dielétrico é polarizado. O momento dipolar elétrico induzido por unidade de volume de material dielétrico é chamado de polarização elétrica do dielétrico. A densidade de polarização também descreve como um material responde a um campo elétrico aplicado, bem como a forma como o material muda o campo elétrico, além de também poder ser usado para calcular as forças que resultam de tais interações. Ela pode ser comparada com a magnetização, que é a medida da resposta correspondente de um material a um campo magnético no magnetismo. A unidade SI de medida é coulombs por metro quadrado e a densidade de polarização é representada por um vetor de P. (pt)
- Поляризáція діелéктрика — перерозподіл електричних зарядів у діелектрику під впливом зовнішнього електричного поля. На відміну від провідника, електричне поле проникає в діелектрик. Ця відмінність спричинена тим, що в діелектрику нема вільних електричних зарядів, всі внутрішні заряди зв'язані, а тому під впливом поля можуть лише зміщуватися на невелику віддаль. У результаті цих зміщень виникає внутрішнє електричне поле, що протидіє зовнішньому електричному полю. Відповідно на границях діелектрика виникають поверхневі заряди. При знятті зовнішнього електричного поля діелектрична поляризація зазвичай зникає. Однак існують речовини, що можуть зберігати наведену поляризацію. Їх називають електретами. Кількісно діелектричну поляризацію одиниці об'єму діелектрика описує вектор поляризації, а зменшення напруженості електричного поля всередині діелектрика — поляризовність та діелектрична проникність. У зовнішньому електричному полі на діелектрик внаслідок зміщення зарядів діють сили, які називають пондеромоторними. (uk)
- Поляризация химической связи — асимметрия (смещение) электронной плотности, связывающей молекулярной орбитали ковалентной связи. Если атомы, образующие ковалентную связь, одинаковы и несут одинаковые или близкие по электроотрицательности заместители, распределение электронной плоскости симметрично относительно плоскости, перпендикулярной связи и пересекающей связь на равных расстояниях от атомов; такие связи называют неполярными. В случае, когда атомы, образующие ковалентную связь различны (C-F, O-H) или несут различные заместители (H3C-CN, H3CC-CF3), электронная плотность смещается в сторону более электроотрицательного атома; такие связи называются поляризованными (полярная связь). Полярная связь — химическая связь, обладающая постоянным электрическим дипольным моментом вследствие несовпадения центров тяжести отрицательного заряда электронов и положительного заряда ядер. Большинство ковалентных связей являются полярными. Молекулы с полярной связью обычно гораздо более реакционноспособны, чем неполярные молекулы. Полярность связи не следует отождествлять с полярностью молекул, которая зависит также от геометрического расположения атомов в молекуле. Поляризация связей вносит существенный вклад в электрический дипольный момент молекулы. Дипольный момент поляризованной связи может вызывать поляризацию соседних связей в молекуле (индуктивный или I-эффект), однако такой эффект быстро слабеет по цепи σ-связей. В случае наличия в молекуле системы сопряжённых π-связей возможно сильное влияние мезомерного или M-эффекта делокализации электронов на поляризацию связи — вплоть до обращения поляризации. В качестве иллюстрации такого влияния можно привести распределение электронной плотности в молекулах пирролидина и пиррола: если в первом случае дипольный момент составляет 1.6 D и направлен к более электроотрицательному атому азота, то во втором — 1.8 D и направлен от азота к циклу (см. Рис.). (ru)
- 在经典电磁学裏，當給電介質施加一個電場時，由於電介質內部正負電荷的相對位移，會產生電偶極子，這現象稱為電極化（英語：electric polarization）。施加的電場可能是外電場，也可能是嵌入電介質內部的自由電荷所產生的電場。因為電極化而產生的電偶極子稱為“感應電偶極子”，其電偶極矩稱為“感應電偶極矩”。 電極化強度（英語：polarization density），又稱為電極化矢量，定義為電介質內的電偶極矩密度，也就是單位體積的電偶極矩。這定義所指的電偶極矩包括永久電偶極矩和感應電偶極矩。它的國際單位制度量單位是庫侖每平方米（coulomb/m2），表示为矢量 P。 (zh)
- Поляриза́ция диэле́ктриков — явление, связанное с ограниченным смещением связанных зарядов в диэлектрике или поворотом электрических диполей, обычно под воздействием внешнего электрического поля. Поляризацию диэлектриков характеризует вектор электрической поляризации. Физический смысл данного вектора — это дипольный момент, отнесённый к единице объёма диэлектрика. Иногда вектор поляризации коротко называют просто поляризацией (и получается, что один термин обозначает и явление, и его количественный показатель). Различают поляризацию, наведённую в диэлектрике под действием внешнего поля, и спонтанную (самопроизвольную) поляризацию, которая возникает в сегнетоэлектриках при отсутствии внешнего поля. В некоторых случаях поляризация диэлектрика (сегнетоэлектрика) происходит под действием механических напряжений, сил трения или вследствие изменения температуры. Поляризация не изменяет суммарного заряда в любом макроскопическом объёме внутри однородного диэлектрика. Однако она сопровождается появлением на его поверхности связанных электрических зарядов с некоторой поверхностной плотностью σ. Эти связанные заряды создают в диэлектрике дополнительное макроскопическое поле c напряжённостью , направленное против внешнего поля с напряжённостью . В результате напряжённость поля внутри диэлектрика будет выражаться равенством , Аналогом электрической поляризации в сфере магнетизма является эффект намагничивания, характеризуемый вектором намагниченности. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- En l'electromagnetisme clàssic, la polarització elèctrica (també anomenada densitat de polarització o simplement polarització) és el camp vectorial que expressa la densitat dels moments elèctrics dipolars permanents o induïts en un material dielèctric. El vector de polarització P es defineix com el moment dipolar per unitat de volum. La unitat de mesura en el SI és el coulomb per metre quadrat. La polarització elèctrica és un dels tres camps elèctrics macroscòpics que descriuen el comportament dels materials. Els altres dos són el camp elèctric E i el desplaçament elèctric D. (ca)
- الاستقطاب الكهربائي هو كمية فيزيائية في الكهرومغناطيسية الكلاسيكية، والتي تصف شدة عزم ثنائي قطب في وسط من عازل كهربائي. يعرف الاستقطاب الكهربائي كمياً بأنه عزم ثنائي القطب المولد من وحدة حجم واحدة من العازل الكهربائي. بالتالي الوحدة الدولية للاستقطاب الكهربائي هي كولوم.متر لكل متر مكعب، والتي تكافئ كولوم لكل متر مربع. (ar)
- En elektromagnetismo, la polariza denseco (aŭ elektra polarizo aŭ simple polarizo) estas la vektora kampo kiu esprimas la densecon de konstantaj aŭ igitaj en izola materialo (dielektriko). La polariza vektoro P estas difinita kiel la dupolusa momanto por unuobla volumeno. La SI-a mezurunuo de ĝi estas kulombo por kvadrata metro. La efektivigo de tia vektoro nomiĝas la polarigo aŭ polusigo de la dielektrika medio. (eo)
- 誘電分極（ゆうでんぶんきょく、dielectric polarization）とは、誘電体（絶縁体）に外部電場をかけたときに、その誘電体が電気的に分極する現象のこと。電気分極 (electric polarization) とも言われる。 電場によって微視的な電気双極子が整列することで引き起こされる。正負の電荷の組が無数に並んでいる状態であるため、内部にも電位差が生じている。よく似た現象に静電誘導があり、こちらは導体の場合に起きる現象である。 自由電子のない不導体では電荷が移動できないため、その表面に電荷が生じるなど有り得ない現象のようにも思えるが、実際には分子自体が電荷の偏りをもっていて（極性分子）これが整列したり、あるいは分子内の中の電子がプラス側に偏るため、引き起こされる。 (ja)
- 편극 밀도(polarization density) 또는 분극 밀도는 전자기학에서 매질에 유도된 전기 쌍극자 모멘트의 밀도를 가리킨다. 기호는 . 단위는 쿨롱 매 제곱미터(C/m2). (ko)
- Polaryzacja dielektryka (również: polaryzacja dielektryczna) – zjawisko polegające na utworzeniu dipoli elektrycznych lub orientacji już istniejących dipoli w reakcji na przyłożone pole elektryczne. W wyniku polaryzacji w dielektryku powstaje wewnętrzne pole elektryczne, które częściowo równoważy przyłożone zewnętrzne pole. (pl)
- 在经典电磁学裏，當給電介質施加一個電場時，由於電介質內部正負電荷的相對位移，會產生電偶極子，這現象稱為電極化（英語：electric polarization）。施加的電場可能是外電場，也可能是嵌入電介質內部的自由電荷所產生的電場。因為電極化而產生的電偶極子稱為“感應電偶極子”，其電偶極矩稱為“感應電偶極矩”。 電極化強度（英語：polarization density），又稱為電極化矢量，定義為電介質內的電偶極矩密度，也就是單位體積的電偶極矩。這定義所指的電偶極矩包括永久電偶極矩和感應電偶極矩。它的國際單位制度量單位是庫侖每平方米（coulomb/m2），表示为矢量 P。 (zh)
- Elektrische Polarisation (oder kurz: Polarisation ) ist eine physikalische Größe aus der Elektrodynamik, die die Stärke des elektrischen Dipolmoments in einem dielektrischen Material kennzeichnet. Die Größe wird Elektrisierung genannt. (de)
- En el electromagnetismo clásico, la polarización eléctrica (también llamada densidad de polarización o simplemente polarización) es el campo vectorial que expresa la densidad de los momentos eléctricos dipolares permanentes o inducidos en un material dieléctrico. El vector de polarización P se define como el momento dipolar por unidad de volumen. La unidad de medida en el SI es coulomb por metro cuadrado (C/m²). (es)
- Molekula-mota ezberdinak, Karga elektrikoaren distribuzioaren arabera, bi multzo nagusitan sailkatzen dira: eta . Molekula polarretan, karga positiboen zentroa eta karga negatiboena ez daude zehazki toki berean; adibide adierazgarrienetako bat H2O molekula da. Molekula ez-polarretan ordea, karga positiboen distribuzioaren zentroa eta karga negatiboena zehazki toki berean daude: oxigeno-molekula, nitrogenoa, eta atomo berdin biren artean osatutako guztiak honelakoak dira. (eu)
- In classical electromagnetism, polarization density (or electric polarization, or simply polarization) is the vector field that expresses the density of permanent or induced electric dipole moments in a dielectric material. When a dielectric is placed in an external electric field, its molecules gain electric dipole moment and the dielectric is said to be polarized. The electric dipole moment induced per unit volume of the dielectric material is called the electric polarization of the dielectric. (en)
- La polarisation (ou plus précisément le vecteur polarisation) est une grandeur physique macroscopique vectorielle utilisée dans l'étude des propriétés des matériaux diélectriques. Elle désigne la densité volumique de moment dipolaire électrostatique. Son unité dans le Système international est le C/m2. Ce concept a été introduit par Faraday alors qu'il étudiait le comportement des isolants électriques dans des champs électrostatiques. (fr)
- La polarizzazione elettrica, in fisica, descrive la formazione di dipoli elettrici all'interno di un materiale, costituiti dalla carica elettrica posseduta dagli atomi e dalle molecole di cui esso è composto, in seguito all'applicazione di un campo elettrico. La polarizzazione elettrica si manifesta in particolare nei materiali isolanti, e genera la presenza di un campo elettrico aggiuntivo all'interno di essi. Schema di un condensatore a facce piane parallele con un dielettrico (it)
- Polarisatie is een begrip dat in de natuurkunde in een aantal verbanden gebruikt wordt. In het algemeen betekent het opheffen van een ongerichte, willekeurige staat door het aanbrengen van een uitwendig -bijvoorbeeld elektrisch of magnetisch- veld. In de elektrostatica is de polarisatie de verandering die in de materie optreedt bij het blootstellen aan een statisch elektrisch veld, zie polarisatie (elektriciteit) (nl)
- In de elektrostatica betekent polarisatie het ontstaan van een elektrisch veld ten gevolge van een potentiaalverschil. De relatieve permittiviteit van een materiaal wordt door het vermogen van de moleculen in het materiaal om zich onder invloed van een elektrisch veld te polariseren, waardoor het het veld binnen het materiaal gedeeltelijk vermindert. Deze diëlektrische constante van een diëlektrisch materiaal, van een diëlektricum, bijvoorbeeld een niet-geleidende vloeistof zoals alcohol, kan worden bepaald door het materiaal tussen de platen van een condensator te brengen en een potentiaal aan te leggen. De polarisatie van het materiaal kan berekend worden uit de Clausius-Mosotti-vergelijking: (nl)
- Polaryzacja wiązań chemicznych – zjawisko nierównomiernego rozkładu cząstkowego ładunku elektrycznego na atomach połączonych wiązaniem chemicznym. Spontaniczna polaryzacja wiązań chemicznych wynika w pierwszym rzędzie z różnej elektroujemności związanych z sobą atomów. W uproszczeniu atom o większej elektroujemności "ściąga" w swoim kierunku chmurę elektronową tworzącą wiązanie na skutek czego uzyskuje cząstkowy ładunek ujemny, zaś atom mniej elektroujemny jest "odsłaniany" i uzyskuje cząstkowy ładunek dodatni. W rezultacie między atomami powstaje elektryczny moment dipolowy, którego wektor jest skierowany wzdłuż wiązania w kierunku atomu bardziej elektroujemnego. (pl)
- Em eletromagnetismo clássico, densidade de polarização (ou polarização elétrica) é o campo vetorial que expressa a densidade de momentos de dipolos elétricos permanentes ou induzidos num material dielétrico. Quando um dielétrico está colocado num campo elétrico externo, as suas moléculas ganham momento dipolar elétrico e o dielétrico é polarizado. O momento dipolar elétrico induzido por unidade de volume de material dielétrico é chamado de polarização elétrica do dielétrico. (pt)
- Поляризация химической связи — асимметрия (смещение) электронной плотности, связывающей молекулярной орбитали ковалентной связи. Если атомы, образующие ковалентную связь, одинаковы и несут одинаковые или близкие по электроотрицательности заместители, распределение электронной плоскости симметрично относительно плоскости, перпендикулярной связи и пересекающей связь на равных расстояниях от атомов; такие связи называют неполярными. (ru)
- Поляриза́ция диэле́ктриков — явление, связанное с ограниченным смещением связанных зарядов в диэлектрике или поворотом электрических диполей, обычно под воздействием внешнего электрического поля. Поляризацию диэлектриков характеризует вектор электрической поляризации. Физический смысл данного вектора — это дипольный момент, отнесённый к единице объёма диэлектрика. Иногда вектор поляризации коротко называют просто поляризацией (и получается, что один термин обозначает и явление, и его количественный показатель). (ru)
- Поляризáція діелéктрика — перерозподіл електричних зарядів у діелектрику під впливом зовнішнього електричного поля. На відміну від провідника, електричне поле проникає в діелектрик. Ця відмінність спричинена тим, що в діелектрику нема вільних електричних зарядів, всі внутрішні заряди зв'язані, а тому під впливом поля можуть лише зміщуватися на невелику віддаль. У результаті цих зміщень виникає внутрішнє електричне поле, що протидіє зовнішньому електричному полю. Відповідно на границях діелектрика виникають поверхневі заряди. (uk)
|
