| dbo:abstract
|
- Field-Target-Schießen (auch: Field Target, Fieldtarget) ist eine Jagd-Simulation, bei der mit Luftgewehren mittlerer und hoher Mündungsenergie geschossen wird. Die Ziele sind meist lebensgroße Metallsilhouetten von Kaninchen, Krähen, Eichhörnchen, Ratten und anderen Kleintieren, die in England und den USA auch mit Luftgewehren bejagt werden dürfen. (de)
- Field target is an outdoor airgun field shooting sport. Competitions are usually fired at self indicating steel targets placed between 9 to 50 m (9.8 to 54.7 yd). There are two classes; Piston for spring-piston air guns, and PCP for pre-charged pneumatic air guns. In sanctioned competitions, the same competition rule set is used around most of the world. A small match can consist of 40 to 60 rounds, while the world championship consists of 150 rounds. It is common to use scope sights with high magnification and a short depth of field such that an adjustable parallax knob can be used to precisely determine the target distance. The target kill zones have three standardised sizes, which are 15 mm (placed between 12-23 m), 25 mm (placed between 7-37 m) or 40 mm (placed between 7-42 m). (en)
- Il field target (lett. "bersaglio da campo") è una disciplina del tiro con armi ad aria compressa nata nel Regno Unito nei primi anni ottanta. (it)
- Field Target (z ang. strzelectwo terenowe) – to ogólna nazwa dla kilku konkurencji strzeleckich rozgrywanych przy użyciu karabinów pneumatycznych (wiatrówek) oraz nazwa konkretnej konkurencji strzeleckiej, która zapoczątkowała ten rodzaj strzelectwa sportowego. Strzelanie to wywodzi się z Wysp Brytyjskich, gdzie na początku lat 80. opracowano pierwsze zasady tej konkurencji. Zasady główne wywodzą się z dopuszczalnego prawnie w Wielkiej Brytanii polowania na małe zwierzęta przy użyciu wiatrówek. Jak wszędzie w konkurencjach strzeleckich wywodzących się z praktycznych zastosowań, tak i tu znalazła się grupa chętnych do takiego strzelania, ale w formie bezkrwawej. W konkurencjach „Field Target” celem są metalowe tarcze sylwetkowe, kształtem najczęściej przypominające małe zwierzęta. Tarcze posiadają mechanizm zapadkowy, który po trafieniu celu w wyznaczone miejsce (hitzone – HZ), powoduje złożenie (przewrócenie) się celu. Ponowne „postawienie” celu odbywa się przy pomocy linki zamocowanej do celu i doprowadzonej do stanowiska strzeleckiego. Wielkość figurki wynosi od 10 do 25 cm. Strefa trafienia z reguły jest okrągła a jej średnica wynosi od 15 do 45 mm w zależności od odległości do celu i/lub określonej postawy strzeleckiej. Cele ustawia się na dystansie od 8 do 50 metrów. Na zawodach strzelec może oddać do każdego celu tylko jeden strzał. Biorąc pod uwagę niewielką masę i prędkość pocisku (około 0,5 g) oraz silny wpływ warunków atmosferycznych, takich jak wiatr czy deszcz na trajektorię jego lotu, okazuje się, że trafienie celu nie jest takie proste. Zawody przeprowadza się w terenie, na którym zwykle wyznacza się od 20 do 40 stanowisk, od jednego do czterech celów na każdym (maksymalnie 50 celów). Spotyka się zawody organizowane w odpowiednio dużych halach. Do konkurencji dopuszcza się użycie wyłącznie karabinów pneumatycznych. Przepisy oraz uwarunkowania lokalne różnych krajów powodują, że strzelcy dzieleni są na kilka kategorii, zależnych od energii wystrzeliwanego pocisku oraz rodzaju wiatrówki. Wiatrówki są wyposażane w celowniki optyczne służące również pomiarowi odległości do celu. Jednocześnie nie dopuszcza się używania niektórych innych pomocnych w określeniu dystansu urządzeń. Rozróżnia się kilka odmian konkurencji strzelań terenowych, wynikających z różnych zapisów regulaminowych. Nazwy konkurencji posiadają brzmienie angielskojęzyczne, które zostało przyjęte na arenie międzynarodowej jako obowiązujące:
* FT – Field Target
* HFT – Hunter Field Target
* SFT – Sporting Field Target
* nHFT – nocne Hunter Field Target
* Silhouette Poniżej krótki opis poszczególnych konkurencji, z ogólnym przedstawieniem różnic między nimi. Wprawdzie wszystkie te konkurencje w jakiś sposób nawiązują do polowania, ale dążenie do wyrównania rywalizacji sportowej wymusiły wprowadzenie rozwiązań, których trudno szukać przy faktycznych polowaniach. (pl)
- Field Target är en sportskyttegren där man med luftgevär utomhus försöker träffa uppsatta mål. Field Target startade i Storbritannien runt 1981. Sporten sågs som ett alternativ till jakt. Målen bestod av metallsiluetter liknande smådjur. Målområdet bestod i början av ett klistermärke som gav poäng vid träff. Senare byttes målfiguren/klistermärket ut mot ett mål som faller om man träffar det då 50 mm stora hålet på frontplattan. Dessutom gick det att resa upp målfiguren från skjutpositionen med hjälp av ett snöre. Vanligast vapen var ett fjäderdrivet brytgevär med 5,5 mm kaliber. Anledningen till vapentypen var helt enkelt att det var den vanligaste typen vid denna tid. Kalibervalet styrdes av att det var den kaliber som erbjöd mest precision vid längre avstånd. Avståndsbedömning gjordes med hjälp av ögat och mycket träning, kikarsikten hade sällan högre förstoring än 9 gånger. Numera skjuter man klasserna pcp/fjäder. Internationellt är det numera den engelska energigränsen som gäller, ca 16 joule. Man har minst 40 fallmål på mellan 8 och 50 meter (mellan 10 och 50 meter i Sverige) med killzones på 15–40 mm i en normal tävling. Godkända skjutställningar är sittande, knästående och stående. I Sverige arrangeras tävlingar av: Onsala LGK, Laxå SKF, Falubygdens JSK. Piteå LVK, Mörrums SG, Stockholms Luftjaktskytteförening, Skepplanda, Vittsjö SkF samt Örgryte SF. (sv)
|
| rdfs:comment
|
- Field-Target-Schießen (auch: Field Target, Fieldtarget) ist eine Jagd-Simulation, bei der mit Luftgewehren mittlerer und hoher Mündungsenergie geschossen wird. Die Ziele sind meist lebensgroße Metallsilhouetten von Kaninchen, Krähen, Eichhörnchen, Ratten und anderen Kleintieren, die in England und den USA auch mit Luftgewehren bejagt werden dürfen. (de)
- Field target is an outdoor airgun field shooting sport. Competitions are usually fired at self indicating steel targets placed between 9 to 50 m (9.8 to 54.7 yd). There are two classes; Piston for spring-piston air guns, and PCP for pre-charged pneumatic air guns. In sanctioned competitions, the same competition rule set is used around most of the world. A small match can consist of 40 to 60 rounds, while the world championship consists of 150 rounds. It is common to use scope sights with high magnification and a short depth of field such that an adjustable parallax knob can be used to precisely determine the target distance. The target kill zones have three standardised sizes, which are 15 mm (placed between 12-23 m), 25 mm (placed between 7-37 m) or 40 mm (placed between 7-42 m). (en)
- Il field target (lett. "bersaglio da campo") è una disciplina del tiro con armi ad aria compressa nata nel Regno Unito nei primi anni ottanta. (it)
- Field Target (z ang. strzelectwo terenowe) – to ogólna nazwa dla kilku konkurencji strzeleckich rozgrywanych przy użyciu karabinów pneumatycznych (wiatrówek) oraz nazwa konkretnej konkurencji strzeleckiej, która zapoczątkowała ten rodzaj strzelectwa sportowego. Rozróżnia się kilka odmian konkurencji strzelań terenowych, wynikających z różnych zapisów regulaminowych. Nazwy konkurencji posiadają brzmienie angielskojęzyczne, które zostało przyjęte na arenie międzynarodowej jako obowiązujące: (pl)
- Field Target är en sportskyttegren där man med luftgevär utomhus försöker träffa uppsatta mål. Field Target startade i Storbritannien runt 1981. Sporten sågs som ett alternativ till jakt. Målen bestod av metallsiluetter liknande smådjur. Målområdet bestod i början av ett klistermärke som gav poäng vid träff. Senare byttes målfiguren/klistermärket ut mot ett mål som faller om man träffar det då 50 mm stora hålet på frontplattan. Dessutom gick det att resa upp målfiguren från skjutpositionen med hjälp av ett snöre. Vanligast vapen var ett fjäderdrivet brytgevär med 5,5 mm kaliber. Anledningen till vapentypen var helt enkelt att det var den vanligaste typen vid denna tid. Kalibervalet styrdes av att det var den kaliber som erbjöd mest precision vid längre avstånd. Avståndsbedömning gjordes me (sv)
|
