| dbo:abstract
|
- حُسْن المزاج هي حالة مستقرة للمزاج تتسم بالسوائية وهدوء البال وراحة الفكر، خاصة عند المصابين بالاضطرابات النفسية، وهي الهدف الذي تسعى إليه المعالجة النفسية. يستخدم تعبير حسن المزاج في وصف الحالة في الاضطراب ثنائي القطب، حيث لا تسود حينها لا حالة الاكتئاب ولا الهوس؛ كما يستخدم في اضطرابات نفسية أخرى مثل الاضطراب الاكتئابي واضطراب الشخصية الحدي واضطراب الشخصية النرجسية. (ar)
- Euthymie (als Adjektiv euthym) ist die Bezeichnung für eine ausgeglichene Stimmung. Demokrit (460–371 v. Chr.) prägte den Begriff der Euthymie für einen Zustand vollkommenen inneren Gleichgewichts im Sinne eines sittlichen Ideals oder obersten moralischen Ziels (Telos). Der Begriff wird vor allem in der Psychiatrie verwendet. Bei Depression oder Manien ist die Euthymie ein wichtiges Behandlungsziel, das heißt die Stimmung soll nicht mehr (krankheitsbedingt) gedrückt oder niedergeschlagen bzw. überschwänglich oder übertrieben positiv sein, sondern sich in dem Bereich der normalen Stimmungsschwankungen der (psychisch gesunden) Normalbevölkerung bewegen. Dementsprechend werden Antidepressiva (inzwischen nur noch selten) als Thymoleptika bezeichnet. Für Stimmungsstabilisierer, die das Auftreten von Phasen affektiver Psychosen verhindern sollen, siehe Phasenprophylaktikum. (de)
- In psychiatry and psychology, euthymia is a normal, tranquil mental state or mood. In those with bipolar disorder, euthymia is a stable mental state or mood that is neither manic nor depressive, yet distinguishable from the state of healthy people. Euthymia is also the “baseline” of other cyclical mood disorders like major depressive disorder (MDD), as well as borderline personality disorder (BPD) and narcissistic personality disorder (NPD). This state is the goal of psychiatric and psychological interventions. The term euthymia is derived from the Greek words “eu”, well, and “thymo”, soul or emotion. The word “thymos” also had four additional meanings: life energy; feelings and passions; desires and inclinations; and thought or intelligence. Euthymia is also derived from a verb, “euthymeo”, that means both “I am happy, in good spirits” and “I make others happy, I reassure and encourage”. This is the basis on which the first formal definition of euthymia was built. Democritus, who coined the philosophical concept of euthymia, said that euthymia is achieved when “one is satisfied with what is present and available, taking little heed of people who are envied and admired and observing the lives of those who suffer and yet endure”. This was later amended in the translation given by the Roman philosopher Seneca the Younger in which euthymia means a state of internal calm and contentment. Seneca was also the first to link the state of euthymia to a learning process; in order to achieve it, one must be aware of psychological well-being. Seneca’s definition included a cache about detachment from current events. Later, the Greek biographer Plutarch removed this cache with his definition which focused more on learning from adverse events. In 1958, Marie Jahoda gave a modern clinical definition of mental health in the terms of positive symptoms by outlining the criteria for mental health: “autonomy (regulation of behavior from within), environmental mastery, satisfactory interactions with other people and the milieu, the individual’s style and degree of growth, development or self-actualization, the attitudes of an individual toward his/her own self”. In her definition she acknowledged the absence of disease as being necessary, but not enough, to constitute positive mental health, or euthymia. Carol Ryff (1989) was the first to develop a comprehensive scale that could assess euthymia: the six-factor model of psychological well-being. The 84-item scale includes facets of self-acceptance, positive relations with others, autonomy, environmental mastery, purpose in life, and personal growth. It did not include a notion of resilience, which people in the field started working to add in the 2000s. , on the other hand, is related to pathological laughter (called “Witzelsucht”). (en)
- La eutimia (del griego: eu, bueno, y timos, ánimo) es un estado de ánimo normal, tranquilo. Comúnmente se utiliza en psiquiatría para definir a la fase de normalidad situada entre episodios de manía o depresión en pacientes con trastorno bipolar. Durante esta fase, los pacientes no presentan síntomas y su duración depende de «la eficacia del tratamiento farmacológico y la psicoeducación». Ya en la Antigüedad, filósofos como Séneca y Plutarco aludieron a una obra que Demócrito habría dedicado al estudio de la euthymia, entendida como «buena disposición del alma» o «buen humor» y, en general, alegría. Dicho estado es concebido como equilibrio o tranquilidad del alma, y pueden acceder a él quienes saben adaptar sus acciones a lo que son capaces de hacer. Por tanto, se concibe tal alegría como conocimiento de sí mismo, y su logro es posible a través de la acción sobre uno mismo. Según dicha tradición, la eutimia como bien interior tendría su sede en el alma y su obtención estriba en un buen uso de la razón. De su posesión dependería la posibilidad de realizar obras buenas y justas. Dicha concepción recuerda a los postulados socráticos de la justicia como bien propio del alma y dependiente de la recta razón, popularizados más tarde en la tradición filosófica occidental. (es)
- L'eutimia (dal greco euthymia [εὐθυμία], composto di eu- = buono e thymos = animo) è uno stato d'animo di serenità o neutralità; a differenza dell'atarassia o dell'apatia, essa non consiste però in un distacco o in una negazione delle passioni, ma in una sorta di tranquilla soddisfazione, di appagamento interiore tipico di chi si mantiene lontano sia dai timori che dalle superstizioni. Fu anche il titolo di una delle opere di Democrito. In latino, Seneca tradusse il termine con la parola tranquillitas. (it)
- Eutimia (do grego eu = normal + timo = humor) é definido por Demócrito como um estado de equilíbrio no humor e por Sêneca como um estado de tranquilidade, um ponto de estabilidade entre o humor deprimido e o humor eufórico. Trata-se do ponto de equilíbrio entre a distimia (humor constantemente baixo) e sua versão mais intensa, a depressão maior, quanto da hipomania (humor constantemente elevado) e sua versão mais intensa, a mania. Sendo assim, é o objetivo dos tratamentos de como ciclotimia e transtorno bipolar. (pt)
- Ейтимія — термін, яким позначається нормальний, недепресований (непригнічений), досить позитивний настрій. Ейтимію слід відрізняти від ейфорії, яка стосується надмірного щастя, та дистимії, яка стосується депресованого (пригніченого) настрою. Термін часто використовують під час обстеження психічного стану. Інколи термін використовують стосовно нейтрального настрою (відсутності маніякального чи депресивного циклу), який деякі хворі на біполярний розлад відчувають зі змінною частотою. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- حُسْن المزاج هي حالة مستقرة للمزاج تتسم بالسوائية وهدوء البال وراحة الفكر، خاصة عند المصابين بالاضطرابات النفسية، وهي الهدف الذي تسعى إليه المعالجة النفسية. يستخدم تعبير حسن المزاج في وصف الحالة في الاضطراب ثنائي القطب، حيث لا تسود حينها لا حالة الاكتئاب ولا الهوس؛ كما يستخدم في اضطرابات نفسية أخرى مثل الاضطراب الاكتئابي واضطراب الشخصية الحدي واضطراب الشخصية النرجسية. (ar)
- L'eutimia (dal greco euthymia [εὐθυμία], composto di eu- = buono e thymos = animo) è uno stato d'animo di serenità o neutralità; a differenza dell'atarassia o dell'apatia, essa non consiste però in un distacco o in una negazione delle passioni, ma in una sorta di tranquilla soddisfazione, di appagamento interiore tipico di chi si mantiene lontano sia dai timori che dalle superstizioni. Fu anche il titolo di una delle opere di Democrito. In latino, Seneca tradusse il termine con la parola tranquillitas. (it)
- Eutimia (do grego eu = normal + timo = humor) é definido por Demócrito como um estado de equilíbrio no humor e por Sêneca como um estado de tranquilidade, um ponto de estabilidade entre o humor deprimido e o humor eufórico. Trata-se do ponto de equilíbrio entre a distimia (humor constantemente baixo) e sua versão mais intensa, a depressão maior, quanto da hipomania (humor constantemente elevado) e sua versão mais intensa, a mania. Sendo assim, é o objetivo dos tratamentos de como ciclotimia e transtorno bipolar. (pt)
- Ейтимія — термін, яким позначається нормальний, недепресований (непригнічений), досить позитивний настрій. Ейтимію слід відрізняти від ейфорії, яка стосується надмірного щастя, та дистимії, яка стосується депресованого (пригніченого) настрою. Термін часто використовують під час обстеження психічного стану. Інколи термін використовують стосовно нейтрального настрою (відсутності маніякального чи депресивного циклу), який деякі хворі на біполярний розлад відчувають зі змінною частотою. (uk)
- Euthymie (als Adjektiv euthym) ist die Bezeichnung für eine ausgeglichene Stimmung. Demokrit (460–371 v. Chr.) prägte den Begriff der Euthymie für einen Zustand vollkommenen inneren Gleichgewichts im Sinne eines sittlichen Ideals oder obersten moralischen Ziels (Telos). Für Stimmungsstabilisierer, die das Auftreten von Phasen affektiver Psychosen verhindern sollen, siehe Phasenprophylaktikum. (de)
- In psychiatry and psychology, euthymia is a normal, tranquil mental state or mood. In those with bipolar disorder, euthymia is a stable mental state or mood that is neither manic nor depressive, yet distinguishable from the state of healthy people. Euthymia is also the “baseline” of other cyclical mood disorders like major depressive disorder (MDD), as well as borderline personality disorder (BPD) and narcissistic personality disorder (NPD). This state is the goal of psychiatric and psychological interventions. , on the other hand, is related to pathological laughter (called “Witzelsucht”). (en)
- La eutimia (del griego: eu, bueno, y timos, ánimo) es un estado de ánimo normal, tranquilo. Comúnmente se utiliza en psiquiatría para definir a la fase de normalidad situada entre episodios de manía o depresión en pacientes con trastorno bipolar. Durante esta fase, los pacientes no presentan síntomas y su duración depende de «la eficacia del tratamiento farmacológico y la psicoeducación». (es)
|
