| dbo:abstract
|
- The European Convention on the International Validity of Criminal Judgments is a 1970 treaty of the Council of Europe whereby the states that agree to the treaty recognise the validity of criminal judgments and sentences handed down in other states that have ratified the treaty. The treaty also allows penal sentences to be served in the country of a person's residence if both the sentencing country and the country of residence are parties to the treaty. The Convention was concluded on the 25 May 1970 in The Hague, Netherlands. It entered into force on 26 July 1974. As of January 2020, it has been signed by 28 European states and ratified by 23 of them. The states that have signed but not ratified the Convention are Germany, Greece, Italy, Luxembourg, and Portugal. The following states have ratified the Convention:
* Albania
* Austria
* Belgium
* Bulgaria
* Cyprus
* Denmark (extended to the Faroe Islands, but not to Greenland)
* Estonia
* Georgia
* Iceland
* Latvia
* Lithuania
* Moldova
* Montenegro
* Netherlands (for the Kingdom in Europe only)
* Norway (extended to Bouvet Island, Peter I Island, and Queen Maud Land)
* Romania
* San Marino
* Serbia
* Slovenia
* Spain
* Sweden
* Turkey
* Ukraine (en)
- La Convention européenne sur la valeur internationale des jugements répressifs est un traité multilatéral du Conseil de l'Europe, obligeant les États signataires à reconnaitre la validité des jugements pénaux et des peines prononcés dans d'autres états qui ont participer à la convention. Il s’agit d'un instrument juridique contraignant au niveau européen, qui prévoit d'exécuter des sanctions prononcés dans un autre état si ce dernier lui en fait la demande, si l'infraction en raison de laquelle la sanction a été prononcée constitue également une infraction pénale selon l'état de résidence d'une personne, la législation de l'état requis, et si la décision prononcée dans l'état requérant est irrévocable et exécutoire. Elle favorise le reclassement et la réadaptation des personnes condamnées dans leur pays d'origine. (fr)
- Het Europees verdrag inzake de internationale geldigheid van strafvonnissen (EVIG) (Engels: European Convention on the international validity of criminal judgments, Frans: Convention européenne sur la valeur internationale des jugements répressifs) is een multilateraal verdrag dat de overname en overdracht van strafvonnissen regelt. Het is een verdrag dat onder auspiciën van de Raad van Europa op 28 mei 1970 in Den Haag tot stand gekomen is. Een van de hoofddoelen van het verdrag is de resocialisatie van veroordeelden in hun land van herkomst. In de praktijk wordt het belang van dit verdrag overschaduwd door het Verdrag inzake de overbrenging van gevonniste personen (VOGP) uit 1983. Het EVIG verschilt op enkele punten van het VOGP uit 1983. Naast de overdracht van vrijheidsbenemende sancties en maatregelen regelt het EVIG tevens de overdracht van geldboeten, verbeurdverklaringen en ontzettingen. Daarnaast regelt het verdrag de internationale gevolgen van Europese strafvonnissen, waarbij het onder andere een uitgebreide regeling over ne bis in idem geeft. Een ander verschil met het VOGP is dat het EVIG niet de fysieke overbrenging van de veroordeelde vordert. De veroordeelde persoon kan zich dus reeds in de staat van tenuitvoerlegging bevinden. De verhouding met het VOGP is geregeld in art. 22(4) van dat verdrag. Dit artikel bepaalt dat de verzoekende staat de keuze heeft in het toe te passen verdrag. Alleen de staat van veroordeling is bevoegd om een verzoek tot overdracht te doen. Een ander verdrag dat uitdrukkelijk de relatie met het EVIG regelt is het (EGTUL). Het EGTUL is voor partijen slechts van toepassing indien het de uitvoering van de EVIG vergemakkelijkt of aanvult. Voor overdracht op basis van het EVIG moet aan verscheidene voorwaarden zijn voldaan, waaronder: 1.
* de sanctie moet zijn opgelegd wegens een strafbaar feit; 2.
* het vonnis moet door een strafrechter of bij strafbeschikking zijn opgelegd; 3.
* de sanctie moet voor tenuitvoerlegging vatbaar zijn; 4.
* de opgelegde sanctie moet onherroepelijk zijn; 5.
* aan de vereisten van moet zijn voldaan; 6.
* aan de voorwaarden voor overdracht in artikel 5 EVIG is voldaan; 7.
* er wordt geen gebruik gemaakt van de facultatieve weigeringsgronden uit artikel 6 EVIG. Indien het verzoek tot overdracht succesvol is voorziet het EVIG dwingend in een procedure van omzetting (de exequaturprocedure). Dit betekent dat de rechter de originele straf vervangt door een straf die volgens de eigen wetten op het strafbare feit staat. De straf mag van een andere aard of duur zijn, maar mag niet zwaarder uitvallen dan de straf die in de staat van veroordeling is opgelegd. De tijd die de veroordeelde reeds (in voorlopige hechtenis) heeft uitgezeten, moet in mindering op de omgezette straf worden gebracht. Tot slot is de rechter bij de omzetting ook gebonden aan de feiten zoals die uit het veroordelende vonnis blijken. (nl)
|
