| dbo:abstract
|
- El Jorullo is a cinder cone volcano in Michoacán, central Mexico, on the southwest slope of the central plateau, 33 miles (53 kilometers) southeast of Uruapan in an area known as the Michoacán-Guanajuato volcanic field. It is about 6 miles (10 km) east-northeast of La Huacana. Its current elevation is 4,360 ft (1,329 m). El Jorullo has four smaller cinder cones which have grown from its flanks. The vents of El Jorullo are aligned in a northeast to southwest direction. Lava from these vents cover nine square km around the volcano. Later eruptions produced lavas that had higher silica contents making them thicker than the earlier basalts and basaltic andesite lavas. El Jorullo's crater is about 1,300 by 1,640 feet (400 by 500 m) wide and 490 feet (150 m) deep. El Jorullo is one of two known volcanoes to have developed in Mexico in recent history. The second, born about 183 years later, was named Parícutin after a nearby village that it eventually destroyed. Parícutin is about 50 miles (80 km) northwest of El Jorullo. El Jorullo was first erupted on 29 September 1759. Earthquakes occurred prior to this first day of eruption. Once the volcano started erupting, it continued for 15 years, eventually ending in 1774. Alexander von Humboldt climbed El Jorullo during the Mexican portion of his scientific expedition to Spanish America. When he visited on 19 September 1803, its multiple cones were still smoldering and the air was extremely hot and filled with volcanic gases. He wrote a detailed description of the climb, noting that his face and those of his travel companions were burned. The volcano enriched the local soil and there was considerable vegetation. Humboldt sketched the volcano in the distance, showing multiple smoking cones. Humboldt undertook the climb with his scientific travel partner Aimé Bonpland, as well as a local Basque settler Ramón Epelde, and two local indigenous servants, whose names have not been recorded. Humboldt noted their assistance on site. Humboldt also notes that he consulted a 1782 publication Rusticatio Mexicana, by Rafael Landívar, who calculated the height of the volcano and the temperature of the thermal waters. El Jorullo did not develop on a corn field like Parícutin did, but it did destroy what had been a rich agricultural area. It grew approximately 820 feet (250 meters) from the ground in the first six weeks. The eruptions from El Jorullo were primarily phreatic and phreatomagmatic. They covered the area with sticky mud flows, water flows and ash falls. All but the youngest lava flows were covered by this ash fall. Later eruptions from El Jorullo were magmatic with neither mud nor water flows. This 15 year eruption was the longest one El Jorullo has had, and was the longest cinder cone eruption known. Lava flows can still be seen to the north and west of the volcano. The eruption had a VEI of 4. Parícutin and El Jorullo both rose in an area known for its volcanoes. Called the Trans-Mexican Volcanic Belt, the region stretches about 700 miles (1,120 km) from east to west across southern Mexico. The eruptive activity deposited a layer of volcanic rock some 6,000 feet thick, creating a high and fertile plateau. During summer months, the heights snag moisture-laden breezes from the Pacific Ocean; rich farmland, in turn, has made this belt the most populous region in Mexico. Though the region already boasted three of the country's four largest cities: Mexico City, Puebla, and Guadalajara (the area around Parícutin, some 200 miles west of the capital), it was still a peaceful backwater inhabited by Purépecha in the early 1940s. The crater and lake can now be reached by car. (en)
- El Jorullo es un volcán de tipo cono de ceniza en Michoacán, México, ubicado en la ladera sudoeste de la meseta central, 53 kilómetros al sudeste de Uruapan, y unos 10 kilómetros al este-nordeste de La Huacana, también conocido por estar situado en el campo volcánico Michoacán - Guanajuato. Su elevación actual es 1320 msnm. (es)
- El Jorullo is een sintelkegel in Michoacán de Ocampo in Centraal-Mexico, 53 km ten zuidoosten van Uruapan del Progreso (ook wel bekend als het Michoacan-Guanajuato –vulkaanveld). El Jorullo heeft vier kleinere kegels die eruit ontspringen. De vulkaankraters van El Jorullo liggen op een lijn van het noordoosten naar het zuidwesten. Lava uit deze kraters bedekt negen km² rond de vulkaan. Latere erupties produceerden lava’s met hogere concentraties silica, waardoor ze dikker waren dan de eerdere lava’s met basalt en basalt-andesiet. De hoofdkrater van El Jorullo is circa 400 bij 500 meter in oppervlakte en 150 m diep. De vulkaan is 1330 m hoog. El Jorullo is een van de twee bekende vulkanen die in Mexico zijn ontstaan in de recente geschiedenis. De tweede ontstond circa 183 jaar later en werd Paricutín genoemd naar het gelijknamige dorp dat uiteindelijk door de vulkaan werd verwoest. Paricutín ligt circa 80 km ten zuidwesten van El Jorullo. El Jorullo ontstond op 29 september 1759. Aardbevingen vonden plaats voor zijn eerste dag van eruptie. Nadat de vulkaan begon met erupties, stopte hij gedurende 15 jaar niet. El Jorullo ontwikkelde zich niet op een graanveld zoals Paricutín, maar hij verwoestte wel een gebied dat een vruchtbare landbouwregio was geweest. El Jorullo rees 250 m boven de grond in de eerste zes weken. De erupties waren freatisch en freatomagmatisch. Ze bedekten de omgeving met kleverige modderstromen, waterstromen en . Latere erupties waren magmatisch zonder modder- en waterstromen. Deze vijftien jaar durende eruptie was de enige die El Jorullo ooit had en was de langstdurende eruptie die bekend is van een kegelvulkaan. De vulkaan barstte in 1958 voor het laatst uit, bijna 200 jaar na zijn ontstaan. Paricutín en El Jorullo ontstonden beide in een gebied dat bekendstaat om zijn vulkanen. Het gebied, dat de Trans-Mexicaanse Vulkanengordel wordt genoemd, strekt zich over uit over 1100 km van oost naar west in het zuiden van Mexico. Geologen zeggen dat de vulkanische activiteit een laag uitvloeiingsgesteente van 1830 meter dik heeft afgezet, waardoor er een hoog en vruchtbaar plateau ontstond. Gedurende de zomermaanden vormen de vochtige winden vanuit de Grote Oceaan een belemmering in dit gebied. De vruchtbare gronden hebben dit gebied echter tot de populairste regio in Mexico gemaakt. Hoewel de regio al drie van de vier grootste steden van het land herbergt: Mexico-Stad, Puebla de los Ángeles en Guadalajara (het gebied rond Paricutín, zo’n 300 km ten westen van de hoofdstad), was het een vredig, achteraf gelegen gebied dat werd bewoond door de Tarasken in de vroege jaren veertig van de twintigste eeuw. Zijn zachtglooiende landschap, in een regio die bijna geen vulkanische activiteit had meegemaakt in historische tijden, was een van de aantrekkelijkste gebieden van Mexico. Hoewel er honderden uitgedoofde vulkanen ontstonden rond de kleine valleien, is de eruptie van El Jorullo de enige die in de herinnering is overgebleven. De vulkaan heeft een rijke flora. Passiflora jorullensis is een soort die er voorkomt. Deze passiebloem is vernoemd naar El Jorullo. (nl)
- Jorullo är en 1 320 meter hög vulkan i sydvästra Mexiko, 250 kilometer västsydväst om Mexico City. Jorullo bildades i juni 1759 och ödelade då ett 13 kvadratkilometer stort område. Sedan 1820-talet har den ej varit aktiv. (sv)
- O EL Jorullo é um vulcão situado em Michoacán, no centro do México, na vertente sudoeste do planalto central, a cerca de 53 km de Uruapan (que é conhecida por ficar localizada na área denominada de campo vulcânico de Michoacán-Guanajuato), que se eleva a 3170 m de altitude. O El Jorullo tem quatro cones menores, que cresceram a partir dele, sendo um dos dois vulcões que se desenvolveram na história recente do México, o outro é o Paricutín, 183 anos mais novo e assim chamado por ter destruído uma povoação com este nome, que se encontra 80 km a sudoeste do El Jorullo. As aberturas deste vulcão estão alinhadas de nordeste para sudoeste e a lava que já brotou por estas aberturas cobre 9 km² em redor do vulcão. As erupções mais recentes produziram lavas com teores de sílica mais elevados, tornando-as mais espessas que as anteriores, onde dominava o basalto e o andesito. A cratera tem aproximadamente 150 metros de profundidade e 400 por 500 metros de superfície. O início da formação do El Jorullo ocorreu a 29 de setembro de 1759, data em que se registou a primeira erupção deste vulcão, tendo-se verificado a ocorrência de vários sismos antes deste dia. A paragem da erupção aconteceu muito após o seu início, uma vez que foram precisos quinze anos para que parasse. O El Jorullo não se desenvolveu num campo de milho, como o Paricutín, mas foi destruir uma área de cultivo bastante rica. Nas seis primeiras semanas de existência o vulcão elevou-se 250 metros. As erupções registadas cobriram as imediações com fluxos de lama e água, para além da precipitação de cinzas. Apenas os últimos fluxos de lava não foram cobertos por esta queda de cinza. As erupções registadas no período final dos quinze anos foram puramente magmáticas, portanto o El Jorullo não libertou mais fluxos de água nem de lama. A primeira erupção, com quinze anos de duração, foi também a última erupção do El Jorullo, sendo a mais longa alguma vez registada para este tipo de vulcão. O El Jorullo e o seu vizinho Paricutín elevam-se ambos numa área conhecida pelos seus vulcões, a , uma região que se alonga por 700 milhas atravessando o sul do México na direcção este-oOeste. Os geólogos afirmam que as erupções depositaram uma camada de rocha vulcânica com 6000 pés de espessura, criando um planalto fértil, que devido a à particular riqueza do solo acabou por tornar esta cintura uma das regiões mais populosas do México. Apesar de a região conter três das quatro maiores cidades mexicanas, a Cidade do México, Puebla e Guadalajara, no início da década de 1940 era ainda um local calmo habitado pelos índios Tarascan. (pt)
- Ел Хоруйо (исп. El Jorullo) — действующий вулкан в штате Мичоакан, Мексика. Находится на юго-западном склоне центрального плато, в 53 километрах от Уруапан. Входит в Транс-мексиканский вулканический пояс. Вулкан поднимается до 1330 м над уровнем моря. 29 сентября 1759 началось крупное извержение, продолжавшееся 15 лет, приведшее к образованию вулкана, оно стало третьим по счёту большим трещинным извержением, произошедшим в историческое время. Последнее извержение данного вулкана произошло в 1958 году. (ru)
- 霍魯約山是墨西哥的火山，位於該國中部米卻肯州，距離烏魯阿潘53公里，海拔高度1,330米，主火山口長500米、寬400米，最近一次火山噴發在1759至1774年發生。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- El Jorullo es un volcán de tipo cono de ceniza en Michoacán, México, ubicado en la ladera sudoeste de la meseta central, 53 kilómetros al sudeste de Uruapan, y unos 10 kilómetros al este-nordeste de La Huacana, también conocido por estar situado en el campo volcánico Michoacán - Guanajuato. Su elevación actual es 1320 msnm. (es)
- Jorullo är en 1 320 meter hög vulkan i sydvästra Mexiko, 250 kilometer västsydväst om Mexico City. Jorullo bildades i juni 1759 och ödelade då ett 13 kvadratkilometer stort område. Sedan 1820-talet har den ej varit aktiv. (sv)
- Ел Хоруйо (исп. El Jorullo) — действующий вулкан в штате Мичоакан, Мексика. Находится на юго-западном склоне центрального плато, в 53 километрах от Уруапан. Входит в Транс-мексиканский вулканический пояс. Вулкан поднимается до 1330 м над уровнем моря. 29 сентября 1759 началось крупное извержение, продолжавшееся 15 лет, приведшее к образованию вулкана, оно стало третьим по счёту большим трещинным извержением, произошедшим в историческое время. Последнее извержение данного вулкана произошло в 1958 году. (ru)
- 霍魯約山是墨西哥的火山，位於該國中部米卻肯州，距離烏魯阿潘53公里，海拔高度1,330米，主火山口長500米、寬400米，最近一次火山噴發在1759至1774年發生。 (zh)
- El Jorullo is a cinder cone volcano in Michoacán, central Mexico, on the southwest slope of the central plateau, 33 miles (53 kilometers) southeast of Uruapan in an area known as the Michoacán-Guanajuato volcanic field. It is about 6 miles (10 km) east-northeast of La Huacana. Its current elevation is 4,360 ft (1,329 m). El Jorullo has four smaller cinder cones which have grown from its flanks. The vents of El Jorullo are aligned in a northeast to southwest direction. Lava from these vents cover nine square km around the volcano. Later eruptions produced lavas that had higher silica contents making them thicker than the earlier basalts and basaltic andesite lavas. El Jorullo's crater is about 1,300 by 1,640 feet (400 by 500 m) wide and 490 feet (150 m) deep. (en)
- El Jorullo is een sintelkegel in Michoacán de Ocampo in Centraal-Mexico, 53 km ten zuidoosten van Uruapan del Progreso (ook wel bekend als het Michoacan-Guanajuato –vulkaanveld). El Jorullo heeft vier kleinere kegels die eruit ontspringen. De vulkaankraters van El Jorullo liggen op een lijn van het noordoosten naar het zuidwesten. Lava uit deze kraters bedekt negen km² rond de vulkaan. Latere erupties produceerden lava’s met hogere concentraties silica, waardoor ze dikker waren dan de eerdere lava’s met basalt en basalt-andesiet. De hoofdkrater van El Jorullo is circa 400 bij 500 meter in oppervlakte en 150 m diep. De vulkaan is 1330 m hoog. (nl)
- O EL Jorullo é um vulcão situado em Michoacán, no centro do México, na vertente sudoeste do planalto central, a cerca de 53 km de Uruapan (que é conhecida por ficar localizada na área denominada de campo vulcânico de Michoacán-Guanajuato), que se eleva a 3170 m de altitude. O El Jorullo tem quatro cones menores, que cresceram a partir dele, sendo um dos dois vulcões que se desenvolveram na história recente do México, o outro é o Paricutín, 183 anos mais novo e assim chamado por ter destruído uma povoação com este nome, que se encontra 80 km a sudoeste do El Jorullo. (pt)
|
