| dbo:abstract
|
- Cornelis van Bynkershoek (* 29. Mai 1673 in Middelburg; † 16. April 1743 in Den Haag) war ein Jurist der eleganten Schule in den Niederlanden. (de)
- Cornelis van Bijnkershoek (a.k.a. Cornelius van Bynkershoek) (29 May 1673, in Middelburg – 16 April 1743, in The Hague) was a Dutch jurist and legal theorist who was educated at the University of Franeker. After two years study, he began to apply himself to jurisprudence. He resolved to reform the common law of his country, and took as the basis of a new system the principles of Roman law. He later contributed to the development of international law in works like De Dominio Maris Dissertatio (1702); Observationes Juris Romani (1710), of which a continuation in four books appeared in 1733; the treatise De foro legatorum (1721); and the Quaestiones Juris Publici (1737). Complete editions of his works were published after his death; one in folio at Geneva in 1761, and another in two volumes folio at Leiden in 1766. He was president of the Hoge Raad van Holland en Zeeland (Supreme Court of the Dutch Republic) from 1724 to 1743. Van Bynkershoek was especially important in the development of the Law of the Sea. In particular he furthered Hugo Grotius' idea that coastal states have a right to the adjoining waters the width of which had to correspond to the capacity of exercising an effective control over it, that he expressed in his famous book De Iure Belli Ac Pacis. Bynkershoek translated Grotius idea into practical terms, by arguing that such effective control has to correspond to the range of the coastal state's weapons: "terrae potestas finitur ubi finitur armorum vis". However, instead of him, it was Italian Ferdinand Galiami who calculated the range of the most advanced cannon at the time to three nautical miles or a league. This idea became common practice and was known as the "cannon shot rule" and was regarded as the internationally accepted measure of the width of the territorial sea. (en)
- Cornelius van Bynkershoek (Middelburg, 1673ko maiatzaren 29–Haga, 1743ko apirilaren 16) Herbehereetako aholkulari juridiko, epaile eta legelaria izan zen. Nazioarteko zuzenbideari ekarpen handiak egin zizkion. (eu)
- Cornelis van Bijnkershoek (alias Cornelius van Bynkershoek) (n. Middelburg, 29 de mayo de 1673 – f. La Haya, 16 de abril de 1743) fue un jurista y teórico político neerlandés que ha contribuido al desarrollo del derecho internacional en obras como la de Dominio Maris (1702); Observationes Juris Romani (1710), de las que una continuación en cuatro libros apareció en 1733, el tratado De legatorum foro (1721), y la Juris Publici Quaestiones (1737). Tras su muerte se publicaron dos ediciones completas de sus obras: una en folio en Ginebra en 1761, y otra en dos tomos en folio en Leiden en 1766. Van Bynkershoek fue especialmente importante en el desarrollo de la Ley del Mar. En particular, sostuvo que los Estados ribereños tienen derecho a las aguas adyacentes. La anchura del mar territorial, que podría ser reclamado por un Estado ribereño era de unas tres millas náuticas, o la distancia que un cañón puede disparar desde la orilla. Esta idea se convirtió en práctica común y era conocida como la "regla del cañonazo". (es)
- Cornelius van Bynkershoek (26 mai 1673 à Middelbourg, Pays-Bas - 16 avril 1743 à La Haye) est un jurisconsulte néerlandais. Il fut l’un des plus grands jurisconsultes de la première moitié du XVIIIe siècle. (fr)
- Cornelis van Bijnkershoek (atau Cornelius van Bynkershoek) (29 Mei 1673, Middelburg – 16 April 1743, Den Haag) adalah seorang ahli hukum Belanda yang telah bersumbangsih terhadap perkembangan hukum internasional melalui tulisan-tulisannya, seperti De Dominio Maris Dissertatio (1702), Observationes Juris Romani (1710), De foro legatorum (1721), dan Quaestiones Juris Publici (1737). Edisi lengkap karya-karyanya diterbitkan setelah ia meninggal dunia. Ia juga pernah menjadi kepala (Mahkamah Agung Republik Belanda) dari tahun 1724 hingga 1743. Salah satu jasa Van Bynkershoek adalah dalam mengembangkan internasional. Ia mengembangkan gagasan yang menyatakan bahwa negara-negara pantai memiliki hak atas perairan yang terletak bersebelahan dengan pesisirnya, dan yang dapat mereka kendalikan secara efektif. Ia menuangkan gagasan ini dalam bukunya yang terkenal, De Iure Belli Ac Pacis. Ia juga menyatakan bahwa "kendali efektif" dapat didefinisikan sebagai jarak sejauh mana meriam di pesisir dapat menjangkau: "terrae potestas finitur ubi finitur armorum vis". Gagasan ini kemudian ditafsirkan sebagai batas tiga mil yang diterapkan oleh berbagai negara maritim untuk mengukur laut teritorial mereka. (in)
- Cornelis van Bynkershoek (Middelburg, 29 maggio 1673 – L'Aia, 16 aprile 1743) è stato un giurista olandese. Studiò giurisprudenza all'Università di Franeker, per poi diventare avvocato e trasferirsi all'Aia, dove iniziò la carriera forense. Poco dopo fu nominato presidente della corte di appello cittadina. Scrisse un trattato sul dominio dei mari, interessandosi anche di diritto romano e . La prima edizione delle sue opere è stampata a Colonia nel 1761 a cura di , docente all'Università di Losanna. Questa Opera omnia raccoglie le teorie di Bynkershoek, che si basano sulla legge naturale e sulla politica dell'epoca, opponendosi al pensiero di Ugo Grozio, che al contrario preferisce rifarsi ai precedenti storici. Nel De dominio maris, che occupa il secondo volume della sua opera, afferma che il dominio del mare è relativo alla distanza esistente tra la costa e la gittata di un cannone. Questo principio è adottato nel XIX secolo da tutte le nazioni e attualmente è ancora in vigore nella definizione di acque territoriali, compreso nel limite di 12 miglia nautiche dalla costa. Una copia del volume si trova alla Fondazione Mansutti di Milano. (it)
- Cornelis van Bijnkershoek (ur. 29 maja 1673 w Middelburgu, zm. 16 kwietnia 1743 w Hadze) – holenderski prawnik, który przyczynił się do rozwoju prawa międzynarodowego w ujęciu pozytywistycznym. Bijnkershoek studiował prawo na uniwersytecie we Franeker i został przyjęty w poczet haskiej palestry. W 1703 roku został członkiem holenderskiego Sądu Najwyższego, stając się jego prezesem w 1724 roku. Pomimo intensywnej kariery prawniczej stworzył wiele prac z zakresu nauk prawnych. Główne dzieła Bijnkershoeka dotyczyły prawa międzynarodowego: De Dominio Maris (1703), De Foro Legatorum (1721) i Quaestiones Juris Publici (1737). Komplet jego dzieł opublikowano po śmierci. Opinie Cornelisa van Bijnkershoeka były wysoko cenione i niezwykle wpływowe. Przy badaniu prawa narodów położył większy nacisk niż jego poprzednicy, których zajmowały głównie konstrukcje teoretyczne, na analizę rzeczywistych, aktualnych i praktycznych zagadnień. Van Bynkershoek w sposób szczególny przyczynił się do rozwoju prawa morza, zwłaszcza przez rozwinięcie pomysłów Grocjusza, które przeniósł na grunt praktyczny. (pl)
- Cornelis van Bijnkershoek (Middelburg, 29 mei 1673 - Den Haag, 16 april 1743) was een Nederlandse jurist en rechtsgeleerde die heeft bijgedragen aan de ontwikkeling van internationaal recht met werken als De dominio maris (1702). In 1744 verscheen een tweede druk hiervan. Hij studeerde aanvankelijk godgeleerdheid, later rechtsgeleerdheid aan de Universiteit van Franeker. Hij was raadsheer van 1704 - 1724 en daarna president van de Hoge Raad van Holland, Zeeland en West-Friesland tot zijn dood. Hij overleed op 69-jarige leeftijd in Den Haag. Van Bijnkershoek was vooral belangrijk voor de ontwikkeling van de Wetten van de Zee. Hij beargumenteerde dat kuststaten recht hebben op de aangrenzende wateren. De grens van de territoriale wateren was 3 zeemijl uit de kust of de afstand die een kanon kon overbrengen. Van Bijnkershoek hield verder Observationes Tumultuariae bij, een dagboek van de argumentatie in rechtszaken en de motivering van arresten door de Hoge Raad. Deze rechtshistorische bron is van groot belang voor de kennis van de rechtspraak van de Hoge Raad in de eerste helft van de achttiende eeuw. Ook publiceerde hij over de geschiedenis van het Romeinse recht. Een bronzen beeld van hem in vol ormaat, in 1938 gemaakt door Albert Termote (1887-1978) stond voor het nieuwe kantoor van de Hoge Raad der Nederlanden, dat in 1988 geopend werd in de Kazernestraat in Den Haag. Het werd gegoten door de Witmetaalfabriek Loosduinen, afdeling Kunstgieterij in Leiden. Het beeld heeft eerst vanaf 1964 op het Plein gestaan waar de Hoge Raad kantoor hield totdat dit in 1988 werd afgebroken om plaats te maken voor de nieuwbouw van de Tweede Kamer. Het beeld staat sinds 2016 voor de nieuwbouw van de Hoge Raad aan het Korte Voorhout. (nl)
- Корнелис ван Бейнкерсхук (нидерл. Cornelius van Bynkershoek; 29 мая 1673 года, Мидделбург ― 16 апреля 1743 года, Гаага) ― голландский юрист и теоретик права. Получивл юридическое образование во Франекерском университете. После двух лет учебы начал заниматься юридической практикой. Внёс значительный вклад в развитие международного права. Изложил свои взгляды в таких работах, как De Dominio Maris Dissertatio (1702); Observationes Juris Romani (1710 г.), продолжение которого в четырех книгах появилось в 1733 г.; трактат De foro legatorum (1721 г.); и Quaestiones Juris Publici (1737 г.). Полные издания его произведений были опубликованы после его смерти; один в фолио в Женеве в 1761 году, а другой в двухтомном фолио в Лейдене в 1766 году. Был президентом Верховного суда Голландской республики ( Hoge Raad van Holland en Zeeland) с 1724 по 1743 год. Ван Бейнкерсхук сыграл особенно важную роль в развитии морского права. В частности, он развил идею Гуго Гроция о том, что прибрежные государства имеют право на прилегающие воды, а ширина их должна соответствовать способности осуществлять эффективный контроль над ними: эту идею он выразил в своей знаменитой книге De Iure Belli Ac Pacis. Бейнкерсхук обернул идею Гроция в практические понятия, заявив, что такой эффективный контроль должен соответствовать дальности действия оружия прибрежного государства: «terrae potestas finitur ubi finitur armorum vis». Однако вместо него итальянец Фердинанд Галиами рассчитал конкретную дальность стрельбы самой совершенной на то время пушки, которая составила до трёх морских миль. Эта идея стала общепринятой практикой и была известна как «правило выстрела из пушки» и рассматривалось как международно признанная мера ширины территориальных вод. (ru)
- Cornelis van Bijnkershoek, também referido como Cornelius van Bynkershoek (Midelburgo, 29 de maio de 1673 – Haya, 16 de abril de 1743) foi um jurista e teórico político neerlandês que contribuiu para o desenvolvimento do Direito internacional em obras como "De Dominio Maris Dissertatio" (1702), "Observationes Juris Romani" (1710), às quais se seguiu uma edição em quatro volumes que veio a público em 1733, o tratado "De legatorum foro" (1721), e a "Juris Publici Quaestiones" (1737). Após o seu falecimento publicaram-se duas edições completas das suas obras: uma "in-folio" em Genebra em 1761, e outra, em dois tomos "in-folio", em Leida em 1766. Van Bynkershoek foi especialmente importante no desenvolvimento do Direito marítimo. Em particular, sustentou que os Estados ribeirinhos tinham direito às águas adjacentes. A extensão do mar territorial, que poderia ser reclamado por um Estado ribeirinho era de cerca de três milhas náuticas, ou a distância que um tiro de canhão pudesse alcançar a partir da margem. Esta ideia converteu-se em prática comum e era conhecida como a "regra do canhonaço". (pt)
|
| rdfs:comment
|
- Cornelis van Bynkershoek (* 29. Mai 1673 in Middelburg; † 16. April 1743 in Den Haag) war ein Jurist der eleganten Schule in den Niederlanden. (de)
- Cornelius van Bynkershoek (Middelburg, 1673ko maiatzaren 29–Haga, 1743ko apirilaren 16) Herbehereetako aholkulari juridiko, epaile eta legelaria izan zen. Nazioarteko zuzenbideari ekarpen handiak egin zizkion. (eu)
- Cornelius van Bynkershoek (26 mai 1673 à Middelbourg, Pays-Bas - 16 avril 1743 à La Haye) est un jurisconsulte néerlandais. Il fut l’un des plus grands jurisconsultes de la première moitié du XVIIIe siècle. (fr)
- Cornelis van Bijnkershoek (a.k.a. Cornelius van Bynkershoek) (29 May 1673, in Middelburg – 16 April 1743, in The Hague) was a Dutch jurist and legal theorist who was educated at the University of Franeker. After two years study, he began to apply himself to jurisprudence. He resolved to reform the common law of his country, and took as the basis of a new system the principles of Roman law. (en)
- Cornelis van Bijnkershoek (alias Cornelius van Bynkershoek) (n. Middelburg, 29 de mayo de 1673 – f. La Haya, 16 de abril de 1743) fue un jurista y teórico político neerlandés que ha contribuido al desarrollo del derecho internacional en obras como la de Dominio Maris (1702); Observationes Juris Romani (1710), de las que una continuación en cuatro libros apareció en 1733, el tratado De legatorum foro (1721), y la Juris Publici Quaestiones (1737). Tras su muerte se publicaron dos ediciones completas de sus obras: una en folio en Ginebra en 1761, y otra en dos tomos en folio en Leiden en 1766. (es)
- Cornelis van Bijnkershoek (atau Cornelius van Bynkershoek) (29 Mei 1673, Middelburg – 16 April 1743, Den Haag) adalah seorang ahli hukum Belanda yang telah bersumbangsih terhadap perkembangan hukum internasional melalui tulisan-tulisannya, seperti De Dominio Maris Dissertatio (1702), Observationes Juris Romani (1710), De foro legatorum (1721), dan Quaestiones Juris Publici (1737). Edisi lengkap karya-karyanya diterbitkan setelah ia meninggal dunia. Ia juga pernah menjadi kepala (Mahkamah Agung Republik Belanda) dari tahun 1724 hingga 1743. (in)
- Cornelis van Bynkershoek (Middelburg, 29 maggio 1673 – L'Aia, 16 aprile 1743) è stato un giurista olandese. Studiò giurisprudenza all'Università di Franeker, per poi diventare avvocato e trasferirsi all'Aia, dove iniziò la carriera forense. Poco dopo fu nominato presidente della corte di appello cittadina. Scrisse un trattato sul dominio dei mari, interessandosi anche di diritto romano e . La prima edizione delle sue opere è stampata a Colonia nel 1761 a cura di , docente all'Università di Losanna. Questa Opera omnia raccoglie le teorie di Bynkershoek, che si basano sulla legge naturale e sulla politica dell'epoca, opponendosi al pensiero di Ugo Grozio, che al contrario preferisce rifarsi ai precedenti storici. Nel De dominio maris, che occupa il secondo volume della sua opera, afferma che (it)
- Cornelis van Bijnkershoek (Middelburg, 29 mei 1673 - Den Haag, 16 april 1743) was een Nederlandse jurist en rechtsgeleerde die heeft bijgedragen aan de ontwikkeling van internationaal recht met werken als De dominio maris (1702). In 1744 verscheen een tweede druk hiervan. Hij studeerde aanvankelijk godgeleerdheid, later rechtsgeleerdheid aan de Universiteit van Franeker. Hij was raadsheer van 1704 - 1724 en daarna president van de Hoge Raad van Holland, Zeeland en West-Friesland tot zijn dood. Hij overleed op 69-jarige leeftijd in Den Haag. (nl)
- Cornelis van Bijnkershoek, também referido como Cornelius van Bynkershoek (Midelburgo, 29 de maio de 1673 – Haya, 16 de abril de 1743) foi um jurista e teórico político neerlandês que contribuiu para o desenvolvimento do Direito internacional em obras como "De Dominio Maris Dissertatio" (1702), "Observationes Juris Romani" (1710), às quais se seguiu uma edição em quatro volumes que veio a público em 1733, o tratado "De legatorum foro" (1721), e a "Juris Publici Quaestiones" (1737). Após o seu falecimento publicaram-se duas edições completas das suas obras: uma "in-folio" em Genebra em 1761, e outra, em dois tomos "in-folio", em Leida em 1766. (pt)
- Cornelis van Bijnkershoek (ur. 29 maja 1673 w Middelburgu, zm. 16 kwietnia 1743 w Hadze) – holenderski prawnik, który przyczynił się do rozwoju prawa międzynarodowego w ujęciu pozytywistycznym. Bijnkershoek studiował prawo na uniwersytecie we Franeker i został przyjęty w poczet haskiej palestry. W 1703 roku został członkiem holenderskiego Sądu Najwyższego, stając się jego prezesem w 1724 roku. Pomimo intensywnej kariery prawniczej stworzył wiele prac z zakresu nauk prawnych. (pl)
- Корнелис ван Бейнкерсхук (нидерл. Cornelius van Bynkershoek; 29 мая 1673 года, Мидделбург ― 16 апреля 1743 года, Гаага) ― голландский юрист и теоретик права. Получивл юридическое образование во Франекерском университете. После двух лет учебы начал заниматься юридической практикой. (ru)
|
