| dbo:abstract
|
- Zónový model města (také Burgessův model města) je sociologický model města, který navrhl v letech 1925–1929 Ernest Burgess. Jedná se o nejstarší ze tří tradičních modelů města, zbylé jsou sektorový model a . Jako základ mu posloužilo Chicago začátku dvacátého století. Model předpokládá, že srdcem města je jediná kruhová v jeho středu a zbytek města lze rozčlenit na zóny tvaru soustředných mezikruží. Nejblíže obchodní čtvrti je průmyslová zóna, která je přechodovou zónou oddělena od zóny bydlení dělnické třídy. Pak následuje obytná zóna vyšší společnosti a pak už zóna dojíždějících. Zónový model města nemá univerzální platnost, ovšem řada jeho postřehů platí pro typická americká města té doby. Pozdější modely řeší jeho nejvážnější nedostatky, sektorový model bere v úvahu a bere v úvahu vznik menších centrálních obchodních čtvrtí. (cs)
- El traçat concèntric és un tipus de traçat urbà que es caracteritza per tenir avingudes circunvalants i carrers o avingudes en quadrícula (des del centre a la perifèria o a la inversa). És important la força d'atracció o de concentració que exerceixen els grans monuments centralitzant l'estructura de tota la ciutat. Lògicament que la focalització de l'estructura al voltant del monument té directa relació amb l'ús i el significat d'aquest en la societat local. Un edifici o monument d'ús religiós sumarà a la seva funció el seu valor estètic. Aquest tipus d'edificis com les catedrals, abadies, santuaris, centres culturals, cabildes, etcètera, tenen gran influència en la morfogènesi de la ciutat. (ca)
- Das Zonenmodell (oder auch Ringemodell) der Stadtentwicklung wurde 1925/29 von Ernest W. Burgess entwickelt und ist das erste der drei klassischen Stadtstrukturmodelle in der modernen Stadtforschung. Entwickelt wurde das Modell am Beispiel der Stadt Chicago, die um die Wende vom 19. zum 20. Jahrhundert von großen Einwanderungswellen betroffen war und dadurch ein enormes Wachstum aufwies.Burgess ging von zwei grundlegenden Annahmen aus:
* Die Veränderung der Städte unter dem Einfluss der Standortkonkurrenz
* Die Veränderung eines Teilgebiets bedingt Folgen für die anderen Teilgebiete Burgess nahm an, dass sich die Stadt mit ständigem Wachstum kreisförmig um das Stadtzentrum („Loop“) zur Peripherie hin ausdehnt und verschiedene Zonen unterschiedlicher Nutzung bildet. Die Zuwanderer siedelten sich zunächst in unmittelbarer Nähe zum „Loop“ in vom Verfall bedrohten Wohngebieten an. Diese Übergangszone („Zone in Transition“) war gekennzeichnet durch Ghettoisierung und einen starken Anteil von Unternehmen der Leichtindustrie. Zur Peripherie hin stieg der Sozialstatus der Bewohner in den Zonen. Auf die Übergangszone folgten nach Burgess eine Arbeiterwohnzone („Zone of Workingmen's Homes“), eine Mittelschicht-Wohnzone („Residential Zone“) und schließlich eine Pendlerzone („Commuting Zone“) mit vorwiegend statushoher Bevölkerung. (de)
- The concentric zone model, also known as the Burgess model or the CCD model, is one of the earliest theoretical models to explain urban social structures. It was created by sociologist Ernest Burgess in 1925. (en)
- On dit qu'une ville a un plan radioconcentrique lorsque ses quartiers s'organisent en cercles concentriques, du centre-ville à la périphérie. Les voies de communication circulaires sont appelées boulevards, tandis que les axes qui relient le centre de la ville à l'extérieur (et qui forment des rayons, mot venant du latin radius) sont appelés avenues Ce plan traduit la croissance historique de la ville. Souvent la première ceinture de boulevards correspond aux anciens remparts que l'on a détruits au XIXe siècle. Des inconvénients existent, perceptibles actuellement avec les progrès de l'urbanisme et de la circulation. On peut par exemple déplorer la présence de parcelles irrégulières, difficiles à utiliser dans la construction, l'étroitesse des rues et du centre et, plus largement, une inadaptation à la croissance future. Il a l’inconvénient d’accroître les effets de la centralité et notamment les embouteillages à la différence des plans quadrillés des villes américaines. En France, Paris, Dijon et beaucoup d'autres villes ont un plan radio-concentrique. En Flandre et aux Pays-Bas, la majorité des villes historiques se sont développées selon un plan radio-concentrique, les cours d'eau et canaux, généralement toujours présents, ayant tenu le rôle des anciennes murailles. (fr)
- El plano radioconcéntrico o radio céntrico es un tipo de diseño urbano que se caracteriza por tener avenidas de circunvalación concéntricas y calles o avenidas radiales (desde el centro a la periferia o a la inversa). Este diseño presenta la ventaja de que permite una fácil y rápida circulación desde el centro a la periferia o en sentido contrario. Es más dificultoso el traslado de un punto a otro por las avenidas de circunvalación y la visibilidad en los cruces entre las calles o avenidas de circunvalación y las radioconcéntricas resulta incómoda, porque se forman ángulos de 120º. Además de estos problemas también es complicado su parcelamiento en comparación con el plano en damero. Este tipo de plano el cual lleva una plaza u escultura central y de la cual empiezan a salir calles es el plano radial, inventado por el gran padre de la demografía Ildefonso Cerdá.Es importante la fuerza de atracción o de concentración que ejercen los grandes monumentos centralizando la estructura de toda la ciudad. Lógicamente que la focalización de la estructura alrededor del monumento tiene directa relación con el uso y el significado del mismo en la sociedad local. Un edificio o monumento de uso religioso sumará a su función su valor estético. Este tipo de edificios como las catedrales, abadías, santuarios, centros culturales, cabildos, etcétera, tienen gran influencia en la morfogénesis de la ciudad. afirma que en la organización de usos del suelo en el plano se «afirman dos ideas directrices, envolvimiento y atracción». Significa el envolvimiento por casas o viviendas a un edificio que se distingue de los demás por su belleza arquitectónica, y por su valor moral, o por su impresionante solidez material para la defensa: en general los templos religiosos (iglesias) que como elemento morfogenético, genera la aparición de calles, avenidas o sendas que convergen en él. Esto último produce como resultante la aparición de los denominados planos radioconcéntricos, es decir constituidos por calles o avenidas circunvalantes y calles o avenidas que convergen en un centro en forma radial o radiocéntrica. En el occidente medieval se encuentran muchos planos que presentan estas características, algunos con mayor aproximación que otros. A modo de ejemplo se pueden citar Nördlingen y Havelberg en Alemania; Vitoria y Pamplona en España y Aversa en Italia, entre otros. (es)
- Model zona konsentrik atau Teori konsentris adalah teori mengenai perencanaan perkotaan yang dikembangkan oleh seorang sosiolog asal Amerika Serikat bernama berdasarkan hasil penelitiannya terhadap kota Chicago yang dilakukan pada tahun 1925. Burgess menyimpulkan bahwa wilayah perkotaan dapat dibagi menjadi enam zona: 1.
* Pusat Daerah Kegiatan atau Central Business District: Daerah yang dianggap sebagai pusat kegiatan bisnis, tempat - tempat dan pusat pertokoan, gedung, bank dan pasar. 2.
* Zona industri, yang terikat dengan pusat wilayah kegiatan. 3.
* Zona transisi atau permukiman kelas rendah, merupakan tempat tinggal para buruh yang menempati rumah susun. 4.
* Permukiman kelas menengah 5.
* Permukiman kelas tinggi 6.
* Wilayah pinggiran kota, ditandai dengan adanya penglaju. (in)
- 同心円モデル（どうしんえんモデル、英語: Concentric ring model）は、別名バージェス・モデル（Burgess model）といい、都市の内部構造を説明するモデルのひとつである。アメリカ合衆国の都市社会学者アーネスト・バージェスによって1925年に提示されたモデルで、同心円モデルの中心の中心業務地区（CBD）から外側に向けて、卸売・軽工業地区、低級住宅地区、中級住宅地区、高級住宅地区の順で、土地利用が変化していく。同心円モデルはシカゴをモデルとしている。 (ja)
- De concentrische zonetheorie of het concentrische zonemodel, ook bekend als het model van Burgess of het CCD-model, is een van de voornaamste theoretische modellen ter verklaring van urbane sociale structuren. Het werd gecreëerd door de socioloog in 1925. (nl)
- Model koncentryczny miasta – konstrukt teoretyczny opracowany przez w roku 1925 zakładający, że miasto można podzielić na strefy układające się koncentrycznie wokół centralnej dzielnicy biznesu. Burgess zakładał, że w większych miastach ich centra, czyli strefa pierwsza, zajmowane są przez instytucje związane z handlem, usługami i zarządzaniem przyczyniając się do wzrostu cen ziemi, na których znajdują się lokale tych instytucji. Druga w kolejności od centrum strefa jest strefą przejściową, zamieszkiwaną przez nieustabilizowane społecznie kategorie, ceny mieszkań są w niej najniższe, a poprzez fakt, że znajduje się w bezpośredniej styczności ze strefą pierwszą, gdzie ceny ziemi i lokali są najwyższe, określana jest jako strefa cienia. Wśród mieszkańców tej strefy można znaleźć zarówno studentów szukających najtańszych mieszkań, jak również i mieszkania prostytutek. Trzecia strefa w tym modelu zamieszkiwana jest przez robotników fizycznych, nisko wynagradzanych, starających się zamieszkiwać jak najbliżej miejsc pracy. W strefie tej dominuje mieszkalnictwo czynszowe, przeważnie są to wielkie zespoły mieszkaniowe lub osiedla bloków wielorodzinnych. Kolejna, czwarta strefa zamieszkiwana jest przez bardziej zamożną część miejskiej zbiorowości, charakteryzuje się budownictwem głównie domków jednorodzinnych, jest to też strefa dojazdów. Piąta i ostatnia strefa – strefa podmiejska. Koncentryczny model miasta oparty był na Chicago i charakterystyczny jest raczej dla miast amerykańskich niż europejskich. Charakterystyczną cechą tego modelu jest wzrost zamożności mieszkańców wraz ze wzrostem odległości od centrum. Tak mogło stać się wyłącznie dlatego, że już w pierwszej połowie XX wieku większość amerykańskiej klasy średniej mogła pozwolić sobie na zakup samochodu i przeniesienie się do stref dojazdu, podczas gdy biedniejsza część społeczeństwa pozostawała w strefach bezpośredniej bliskości centrum, niewymagających dojazdu. (pl)
- Cirkelmodellen, den koncentriska modellen eller cirkelskivemodellen är en modell för stadsplanering där staden disponeras i koncentriska ringar som var och en specialiserar sig på en uppgift. Cirkelmodellen skapades av och är en av de tre klassiska stadsmodellerna i den moderna stadsforskningen. Modellen skapades med Chicago i åtanke, som under början av 1900-talet hade en stor inflyttning och växte kraftigt. Burgess utgick från att städer förändras av konkurrensen mellan dem och att ett stadsområdes förändring påverkade andra områden i staden. Burgess menade att en stad med ständig tillväxt formar sig utifrån en handelstät stadskärna ut mot periferin i zoner med olika användning. Invandrare i staden slog sig ner i området alldeles utanför centrum. Denna övergångszon kännetecknades av gettoisering och företag i den lätta industrin. Närmre kanten stiger invånarna i sociala status. Efter övergångszonen kommer enligt Burgess en zon av arbetarbostäder, ett bostadsområde för medelklassen och slutligen en pendlarzon dominerad av en befolkning med hög status. Ett grundläggande problem med Burgess modell är att den bara utgår från ett centrum och därmed inte går in på andra centra och deras påverkan på staden. Modellen beskriver inte heller skillnader vad gäller trafikens påverkan på de olika stadsdelarna och uppdelningen i zoner får tillräcklig uppmärksamhet. Dessa problem försökte lösa i sin sektorsmodell och och i sin flerkärnmodell. (sv)
- Модель концентрических зон города (модель Бёрджесса) — модель, объясняющая структуру социальных групп в городе,создана социологом Эрнестом Бёрджессом в 1925 году с выходом его книги «Рост города: введение в исследовательский проект». Основываясь на экологии человека, Бёрджесс дал объяснение распределению социальных групп в городских районах. Распределение представляет собой концентрические кольца, изображающие использование городских земель: Центральный деловой район (ЦДР) располагается в середине модели, за ним следуют кольца с различным землепользованием. (ru)
- 同心圓模式（英語：Concentric zone model），又稱為伯吉斯模式（Burgess model），是第一個用於解釋社會階層於城市內的分布的模型。此模式於1924年由社會學家基於芝加哥的情況而創建。 同心圓模式描繪城市土地利用空間結構形式為五個同心環狀地帶，核心為中心商務區，其餘土地利用從商業中心區由內向外擴張。此模式影響了後來對城市土地利用分布的研究，包括霍伊特模式（Hoyt model）及哈里斯-烏爾曼模式（Harris and Ullman model）。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- El traçat concèntric és un tipus de traçat urbà que es caracteritza per tenir avingudes circunvalants i carrers o avingudes en quadrícula (des del centre a la perifèria o a la inversa). És important la força d'atracció o de concentració que exerceixen els grans monuments centralitzant l'estructura de tota la ciutat. Lògicament que la focalització de l'estructura al voltant del monument té directa relació amb l'ús i el significat d'aquest en la societat local. Un edifici o monument d'ús religiós sumarà a la seva funció el seu valor estètic. Aquest tipus d'edificis com les catedrals, abadies, santuaris, centres culturals, cabildes, etcètera, tenen gran influència en la morfogènesi de la ciutat. (ca)
- The concentric zone model, also known as the Burgess model or the CCD model, is one of the earliest theoretical models to explain urban social structures. It was created by sociologist Ernest Burgess in 1925. (en)
- 同心円モデル（どうしんえんモデル、英語: Concentric ring model）は、別名バージェス・モデル（Burgess model）といい、都市の内部構造を説明するモデルのひとつである。アメリカ合衆国の都市社会学者アーネスト・バージェスによって1925年に提示されたモデルで、同心円モデルの中心の中心業務地区（CBD）から外側に向けて、卸売・軽工業地区、低級住宅地区、中級住宅地区、高級住宅地区の順で、土地利用が変化していく。同心円モデルはシカゴをモデルとしている。 (ja)
- De concentrische zonetheorie of het concentrische zonemodel, ook bekend als het model van Burgess of het CCD-model, is een van de voornaamste theoretische modellen ter verklaring van urbane sociale structuren. Het werd gecreëerd door de socioloog in 1925. (nl)
- Модель концентрических зон города (модель Бёрджесса) — модель, объясняющая структуру социальных групп в городе,создана социологом Эрнестом Бёрджессом в 1925 году с выходом его книги «Рост города: введение в исследовательский проект». Основываясь на экологии человека, Бёрджесс дал объяснение распределению социальных групп в городских районах. Распределение представляет собой концентрические кольца, изображающие использование городских земель: Центральный деловой район (ЦДР) располагается в середине модели, за ним следуют кольца с различным землепользованием. (ru)
- 同心圓模式（英語：Concentric zone model），又稱為伯吉斯模式（Burgess model），是第一個用於解釋社會階層於城市內的分布的模型。此模式於1924年由社會學家基於芝加哥的情況而創建。 同心圓模式描繪城市土地利用空間結構形式為五個同心環狀地帶，核心為中心商務區，其餘土地利用從商業中心區由內向外擴張。此模式影響了後來對城市土地利用分布的研究，包括霍伊特模式（Hoyt model）及哈里斯-烏爾曼模式（Harris and Ullman model）。 (zh)
- Zónový model města (také Burgessův model města) je sociologický model města, který navrhl v letech 1925–1929 Ernest Burgess. Jedná se o nejstarší ze tří tradičních modelů města, zbylé jsou sektorový model a . Jako základ mu posloužilo Chicago začátku dvacátého století. Model předpokládá, že srdcem města je jediná kruhová v jeho středu a zbytek města lze rozčlenit na zóny tvaru soustředných mezikruží. Nejblíže obchodní čtvrti je průmyslová zóna, která je přechodovou zónou oddělena od zóny bydlení dělnické třídy. Pak následuje obytná zóna vyšší společnosti a pak už zóna dojíždějících. (cs)
- Das Zonenmodell (oder auch Ringemodell) der Stadtentwicklung wurde 1925/29 von Ernest W. Burgess entwickelt und ist das erste der drei klassischen Stadtstrukturmodelle in der modernen Stadtforschung. Entwickelt wurde das Modell am Beispiel der Stadt Chicago, die um die Wende vom 19. zum 20. Jahrhundert von großen Einwanderungswellen betroffen war und dadurch ein enormes Wachstum aufwies.Burgess ging von zwei grundlegenden Annahmen aus:
* Die Veränderung der Städte unter dem Einfluss der Standortkonkurrenz
* Die Veränderung eines Teilgebiets bedingt Folgen für die anderen Teilgebiete (de)
- El plano radioconcéntrico o radio céntrico es un tipo de diseño urbano que se caracteriza por tener avenidas de circunvalación concéntricas y calles o avenidas radiales (desde el centro a la periferia o a la inversa). En el occidente medieval se encuentran muchos planos que presentan estas características, algunos con mayor aproximación que otros. A modo de ejemplo se pueden citar Nördlingen y Havelberg en Alemania; Vitoria y Pamplona en España y Aversa en Italia, entre otros. (es)
- Model zona konsentrik atau Teori konsentris adalah teori mengenai perencanaan perkotaan yang dikembangkan oleh seorang sosiolog asal Amerika Serikat bernama berdasarkan hasil penelitiannya terhadap kota Chicago yang dilakukan pada tahun 1925. Burgess menyimpulkan bahwa wilayah perkotaan dapat dibagi menjadi enam zona: (in)
- On dit qu'une ville a un plan radioconcentrique lorsque ses quartiers s'organisent en cercles concentriques, du centre-ville à la périphérie. Les voies de communication circulaires sont appelées boulevards, tandis que les axes qui relient le centre de la ville à l'extérieur (et qui forment des rayons, mot venant du latin radius) sont appelés avenues En France, Paris, Dijon et beaucoup d'autres villes ont un plan radio-concentrique. (fr)
- Model koncentryczny miasta – konstrukt teoretyczny opracowany przez w roku 1925 zakładający, że miasto można podzielić na strefy układające się koncentrycznie wokół centralnej dzielnicy biznesu. Burgess zakładał, że w większych miastach ich centra, czyli strefa pierwsza, zajmowane są przez instytucje związane z handlem, usługami i zarządzaniem przyczyniając się do wzrostu cen ziemi, na których znajdują się lokale tych instytucji. Piąta i ostatnia strefa – strefa podmiejska. (pl)
- Cirkelmodellen, den koncentriska modellen eller cirkelskivemodellen är en modell för stadsplanering där staden disponeras i koncentriska ringar som var och en specialiserar sig på en uppgift. Cirkelmodellen skapades av och är en av de tre klassiska stadsmodellerna i den moderna stadsforskningen. Modellen skapades med Chicago i åtanke, som under början av 1900-talet hade en stor inflyttning och växte kraftigt. Burgess utgick från att städer förändras av konkurrensen mellan dem och att ett stadsområdes förändring påverkade andra områden i staden. Burgess menade att en stad med ständig tillväxt formar sig utifrån en handelstät stadskärna ut mot periferin i zoner med olika användning. Invandrare i staden slog sig ner i området alldeles utanför centrum. Denna övergångszon kännetecknades av get (sv)
|
