| dbo:abstract
|
- Charles Denis Sauter Bourbaki (* 22. April 1816 in Pau; † 22. September 1897 in Bayonne) war ein französischer General. (de)
- Ο Σαρλ-Ντενί Σωτέρ Μπουρμπακί (γαλλικά: Charles Denis Sauter Bourbaki, ελληνικά: Κάρολος Διονύσιος Σωτήριος Βούρβαχης, 22 Απριλίου 1816, – 22 Σεπτεμβρίου 1897, Μπαγιόν) ήταν Γάλλος στρατηγός. Γεννήθηκε στο , και ήταν γιος του Έλληνα συνταγματάρχη Κωνσταντίνου Διονυσίου Βούρβαχη, ο οποίος σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης το 1827. Εκπαιδεύτηκε στη , εισήχθη στην , και το 1836 εντάχθηκε στους Ζουάβους, και έγινε υπολοχαγός στη Λεγεώνα των Ξένων το 1838 καθώς και στρατιωτικός βοηθός του βασιλιά Λουδοβίκου Φιλίππου. Πρώτη του συμμετοχή στο μέτωπο ήταν στην αφρικανική εκστρατεία. Το 1842 έγινε λοχαγός των Ζουάβων, το 1847 συνταγματάρχης των Τυρκό, το 1850 αντισυνταγματάρχης του 1ου Σώματος Ζουάβων, το 1851 συνταγματάρχης τους και το 1854 ταξίαρχός τους. Στον Κριμαϊκό Πόλεμο διοίκησε τμήματα Αλγερινών στρατευμάτων, ενώ το όνομά του έγινε γνωστό στις μάχες των , και Σεβαστούπολης. Το 1857 έγινε μέραρχος, και το 1859 διοικούσε στη Λυών. Ήταν ο δεύτερος πιο επιτυχημένος στον Δεύτερο Ιταλικό Πόλεμο της Ανεξαρτησίας μετά τον , και το 1862 ήταν ένας από τους υποψήφιους για την κενή θέση του θρόνου της Ελλάδας, αλλά αρνήθηκε την πρόταση. Το 1870 ο Αυτοκράτορας Ναπολέοντας Γ΄ του εμπιστεύτηκε τη διοίκηση της , έχοντας σημαντικό ρόλο στις μάχες γύρω από τη Μετς. Ωστόσο η συμπεριφορά του στο ήταν αμφισβητήσιμη όπως και με τους Πρώσσους οι οποίοι ήταν εξουθενωμένοι από τις μάχες και τις πολλαπλές απώλειες, και οι Γάλλοι ήταν έτοιμοι να πραγματοποιήσουν αντεπίθεση. Ωστόσο ο Μπουρμπακί αρνήθηκε να παραχωρήσει την εφεδρεία της Γαλλικής Αυτοκρατορικής Φρουράς στη μάχη μιας και θεωρούσε την ήττα δεδομένη. Ένα περίεργο συμβάν κατά τη διάρκεια της , κατά τη διάρκεια του Γαλλοπρωσικού Πολέμου, συνδέεται με το όνομα του Μπουρμπακί. Ένας άνδρας που αυτοαποκαλούνταν Ρενιέ, εμφανίστηκε στις 21 Σεπτεμβρίου στο Χέιστινγκς, αναζητώντας να συνομιλήσει με την αυτοκράτειρα Ευγενία που είχε διαφύγει εκεί. Όταν απέτυχε να τη συναντήσει κατάφερε να αποκτήσει μια υπογεγραμμένη φωτογραφία από τον με ένα μήνυμα προς τον αυτοκράτορα Ναπολέοντα. Χρησιμοποίησε τη φωτογραφία αυτή, με βάση οδηγίες του Μπίσμαρκ, ως διαπιστευτήριο στον στρατάρχη , στον οποίον παρουσιάστηκε στη Μετς, λέγοντάς του πως σύμφωνα με την αυτοκράτειρα η ειρήνη θα υπογραφόταν και πως είτε ο στρατάρχης ή ο στρατηγός Μπουρμπακί θα μετέβαινε στο Χέιστινγκς για τον σκοπό αυτό. Ο Μπουρμπακί μετέβη στην Αγγλία, μετά από τα εξαπάτηση των Πρώσων, και ανακάλυψε την αλήθεια μόνο όταν συναντήθηκε με την αυτοκράτειρα, επιστρέφοντας άμεσα στη Γαλλία. Προσέφερε τις υπηρεσίες του στον Γκαμπετά και ανέλαβε τη διοίκηση της Βόρειας Στρατιάς, αλλά ανακλήθηκε στις 10 Νοεμβρίου και μεταφέρθηκε στη Στρατιά του Λίγηρα. Διοικώντας την ανεπαρκώς εκπαιδευμένη και ελλιπώς εξοπλισμένη Στρατιά της Ανατολής, ο Μπουρμπακί προσπάθησε να καταστείλει την , η οποία, μετά τη νίκη στο , ολοκληρώθηκε με την υποχώρηση των Γάλλων στην τριήμερη . Άλλες γερμανικές δυνάμεις υπό τον περιέκλεισαν τον Μπουρμπακί, ο οποίος εν τέλει αναγκάστηκε να κινηθεί προς το ελβετικό μέτωπο με το υπόλοιπο τμήμα των δυνάμεών του. Τα στρατεύματά του ήταν σε απεγνωσμένη κατάσταση, λόγω έλλειψης τροφής. Από τους 150.000 άνδρες που είχε στην αρχή, μόνον 87.000 μαζί με 12.000 ίππους κατάφεραν να διαφύγουν στην Ελβετία. Διέσχισαν τα δυτικά σύνορα της Ελβετίας στο Λε Βεριέρ, το Σαιντέ-Κρουά, το Βαλόρμπ και το Βαλέε ντε Ζου στις αρχές Φεβρουαρίου 1871. Αφοπλίστηκαν και κρατήθηκαν αιχμάλωτοι για έξι εβδομάδες προτού επιστρέψουν στην πατρίδα τους τον Μάρτιο. Αντί να υποταχθεί στην ταπείνωση μιας πιθανής υποχώρησης, ο Μπουρμπακί μεταβίβασε τα καθήκοντά ου στον στρατηγό στις 26 Ιανουαρίου 1871 και το βράδυ προσπάθησε να αυτοκτονήσει. Εκπυρσοκρότησε ένα πιστόλι στο μέτωπο του, αλλά η σφαίρα κατά κάποιο τρόπο διαλύθηκε και έτσι η ζωή του σώθηκε. Ο στρατηγός Κλινσάν μετέφερε τον Μπουρμπακί στην Ελβετία, όπου ανάρρωσε προτού επιστρέψει στη Γαλλία. Τον Ιούλιο του 1871, ανέλαβε και πάλι τη διοίκηση στη Λυών, και στη συνέχεια έγινε ανώτερος στρατιωτικός διοικητής. Το 1881, λόγω των πολιτικών του πεποιθήσεων, τοποθετήθηκε στους απόστρατους. Το 1885 έθεσε υποψηφιότητα για τη γερουσία, αλλά δεν κατάφερε να εκλεγεί. Πέθανε στις 22 Σεπτεμβρίου 1897. (el)
- Charles Denis Sauter Bourbaki (22 April 1816, Pau – 22 September 1897, Bayonne) was a French general. (en)
- Charles Denis Sauter Bourbaki (22 de abril de 1816, Pau - 22 de septiembre de 1897, Bayona) fue un general francés. (es)
- Charles Denis Sauter Bourbaki (Paue, 1816ko apirilaren 22a- Baiona, 1897ko irailaren 22a) frantziar jenerala izan zen. 1836an borrokatu zuen lehenengoz. Krimeako Gerran eta Frantzia-Prusia Gerran parte hartu zuen. jazotako ospeari esker, greziar tronua eskaini zioten.
* Datuak: Q249976
* Multimedia: Charles Denis Bourbaki (eu)
- Charles Denis Sauter Bourbaki est un militaire français né à Pau le 22 avril 1816 et mort à Bayonne le 22 septembre 1897. Fils du colonel franco-grec Constantin Denis Bourbaki (1787–1827), qui avait combattu dans la Grande Armée et trouva la mort pendant la guerre d'indépendance grecque, il se distingue dans l'armée d'Afrique et notamment dans la guerre de Crimée. Nommé général, il sert brièvement lors de la guerre franco-allemande dans l'armée du Nord en cours de constitution avant de prendre le commandement de l'armée de l'Est. Bourbaki, comme certains autres généraux du Second Empire dont la formation s'est déroulée en Afrique, est appelé aux plus hauts postes de commandement pendant la guerre de 1870. (fr)
- Charles Denis Sauter Bourbaki (Pau, 22 aprile 1816 – Bayonne, 22 settembre 1897) è stato un generale francese, figlio di un colonnello greco morto nel corso della guerra di indipendenza di quel paese nel 1827. (it)
- Charles-Denis Sauter Bourbaki (Pau, 22 april 1816 - Bayonne, 22 september 1897) was een Frans generaal van Griekse afkomst ten tijde van het Tweede Franse Keizerrijk. (nl)
- Charles Denis Sauter Bourbaki, född 22 april 1816, död 22 september 1897, var en fransk militär. Bourbaki blev officer vid infanteriet 1836, brigadgeneral 1854, divisionsgeneral 1857 och tog avsked 1881. Han deltog med utmärkelse i 1854 och och fick vid krigsutbrottet 1870 befälet över gardeskåren, med vilken han i augusti 1870 inneslöts i Metz. Under belägringen lyckades Bourbaki lämna fästningen och sändes i särskilt medlingsuppdrag till kejsarinnan Eugénie, som dock misslyckades. I december samma år fick han befälet över 1:a Loirearmén med uppdrag att undsätta Belfort. Genom nederlaget vid Lisaine 15–17 januari hindrades dock detta, och Bourbaki försökte i förtvivlan begå självmord. Efter fredsslutet blev han chef för 6:e och senare för 14:e armékåren. (sv)
- Шарль Дени́ Бурбаки́ (фр. Charles Denis Sauter Bourbaki; 22 апреля 1816, По, Франция — 22 сентября 1897, Байонна) — французский военачальник, генерал, командующий армиями и корпусами во времена франко-прусской войны (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Charles Denis Sauter Bourbaki (* 22. April 1816 in Pau; † 22. September 1897 in Bayonne) war ein französischer General. (de)
- Charles Denis Sauter Bourbaki (22 April 1816, Pau – 22 September 1897, Bayonne) was a French general. (en)
- Charles Denis Sauter Bourbaki (22 de abril de 1816, Pau - 22 de septiembre de 1897, Bayona) fue un general francés. (es)
- Charles Denis Sauter Bourbaki (Paue, 1816ko apirilaren 22a- Baiona, 1897ko irailaren 22a) frantziar jenerala izan zen. 1836an borrokatu zuen lehenengoz. Krimeako Gerran eta Frantzia-Prusia Gerran parte hartu zuen. jazotako ospeari esker, greziar tronua eskaini zioten.
* Datuak: Q249976
* Multimedia: Charles Denis Bourbaki (eu)
- Charles Denis Sauter Bourbaki (Pau, 22 aprile 1816 – Bayonne, 22 settembre 1897) è stato un generale francese, figlio di un colonnello greco morto nel corso della guerra di indipendenza di quel paese nel 1827. (it)
- Charles-Denis Sauter Bourbaki (Pau, 22 april 1816 - Bayonne, 22 september 1897) was een Frans generaal van Griekse afkomst ten tijde van het Tweede Franse Keizerrijk. (nl)
- Charles Denis Sauter Bourbaki, född 22 april 1816, död 22 september 1897, var en fransk militär. Bourbaki blev officer vid infanteriet 1836, brigadgeneral 1854, divisionsgeneral 1857 och tog avsked 1881. Han deltog med utmärkelse i 1854 och och fick vid krigsutbrottet 1870 befälet över gardeskåren, med vilken han i augusti 1870 inneslöts i Metz. Under belägringen lyckades Bourbaki lämna fästningen och sändes i särskilt medlingsuppdrag till kejsarinnan Eugénie, som dock misslyckades. I december samma år fick han befälet över 1:a Loirearmén med uppdrag att undsätta Belfort. Genom nederlaget vid Lisaine 15–17 januari hindrades dock detta, och Bourbaki försökte i förtvivlan begå självmord. Efter fredsslutet blev han chef för 6:e och senare för 14:e armékåren. (sv)
- Шарль Дени́ Бурбаки́ (фр. Charles Denis Sauter Bourbaki; 22 апреля 1816, По, Франция — 22 сентября 1897, Байонна) — французский военачальник, генерал, командующий армиями и корпусами во времена франко-прусской войны (ru)
- Ο Σαρλ-Ντενί Σωτέρ Μπουρμπακί (γαλλικά: Charles Denis Sauter Bourbaki, ελληνικά: Κάρολος Διονύσιος Σωτήριος Βούρβαχης, 22 Απριλίου 1816, – 22 Σεπτεμβρίου 1897, Μπαγιόν) ήταν Γάλλος στρατηγός. Γεννήθηκε στο , και ήταν γιος του Έλληνα συνταγματάρχη Κωνσταντίνου Διονυσίου Βούρβαχη, ο οποίος σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης το 1827. Εκπαιδεύτηκε στη , εισήχθη στην , και το 1836 εντάχθηκε στους Ζουάβους, και έγινε υπολοχαγός στη Λεγεώνα των Ξένων το 1838 καθώς και στρατιωτικός βοηθός του βασιλιά Λουδοβίκου Φιλίππου. Πρώτη του συμμετοχή στο μέτωπο ήταν στην αφρικανική εκστρατεία. Το 1842 έγινε λοχαγός των Ζουάβων, το 1847 συνταγματάρχης των Τυρκό, το 1850 αντισυνταγματάρχης του 1ου Σώματος Ζουάβων, το 1851 συνταγματάρχης τους και το 1854 ταξίαρχός τους. Στον Κριμαϊκό Πόλεμο (el)
- Charles Denis Sauter Bourbaki est un militaire français né à Pau le 22 avril 1816 et mort à Bayonne le 22 septembre 1897. Fils du colonel franco-grec Constantin Denis Bourbaki (1787–1827), qui avait combattu dans la Grande Armée et trouva la mort pendant la guerre d'indépendance grecque, il se distingue dans l'armée d'Afrique et notamment dans la guerre de Crimée. Nommé général, il sert brièvement lors de la guerre franco-allemande dans l'armée du Nord en cours de constitution avant de prendre le commandement de l'armée de l'Est. (fr)
|
