| dbo:abstract
|
- Beda Dudík, vlastním jménem František (v německé literatuře uváděn jako Beda Franz Dudik, 29. ledna 1815, Kojetín – 18. ledna 1890, Rajhrad), byl moravský historiograf a církevní historik, kněz a benediktinský mnich v Rajhradském klášteře. Jméno Beda přijal při vstupu do řádu (podle Bedy Ctihodného). Od roku 1884 byl titulárním opatem v té době již neexistujícího kláštera v Třebíči. (cs)
- Beda František Dudík (29 January 1815, Kojetín – 18 January 1890, Rajhrad) was a historian and Benedictine monk in the Rajhrad Monastery. (en)
- Beda Dudík OSB (eigentlich Franziskus/Franz Dudík, tschechisch: Beda František Dudík; * 29. Januar 1815 in Kojetín; † 18. Januar 1890 als Abt und Titularabt von Trebitsch im Kloster Raigern/Rajhrad) war im österreichischen Mähren des 19. Jahrhunderts ein Benediktiner, Historiker, Priester und Schriftsteller. (de)
- Beda Dudik (Kojetín, 1815 – Rajhrad, 1890) è stato uno storico ceco. Benedettino, fu autore di varie ricerche storiche su Svezia e Italia, che raccolse in Iter Romanum (1855). Nel 1855 fu nominato storiografo generale di Moravia. (it)
- Beda Dudík (ur. 29 stycznia 1815 w Kojetínie, zm. 18 stycznia 1890 w Rajhradzie) – morawski historyk, mnich benedyktyński. Urodził się jako najstarszy z dziewięciorga dzieci wytwórcy wosku i pierników. Pobierał nauki w Kromieryżu i Brnie, gdzie spotkał benedyktyna Gregora Volnego. Pod jego wpływem postanowił zostać zakonnikiem i wstąpił do zgromadzenia benedyktynów w 1836 roku. 20 sierpnia 1840 roku przyjął święcenia kapłańskie. Był wykładowcą filozofii w Brnie, prowadził jednocześnie badania zabytków literatury czeskiej zagrabionych przez Szwedów podczas wojny trzydziestoletniej. Od 1853 roku pracował w Wiedniu, gdzie założył główną bibliotekę historyczną zakonu krzyżackiego. Od 1855 roku był docentem prywatnym Uniwersytetu Wiedeńskiego, a w 1859 roku został historykiem ziemskim Moraw. Jego głównym dziełem była dwunastotomowa Historie Moravy (czes. Historia Moraw). W 1866 roku był kapelanem wojskowym podczas wojny austriacko-pruskiej, a w 1869 roku jako osobisty kapelan cesarza Franciszka Józefa był członkiem delegacji austro-węgierskiej na uroczystość otwarcia Kanału Sueskiego. W ciągu całego życia napisał około 90 prac z zakresu historii. W 1884 roku został mianowany opatem klasztoru w Třebíču. Jego imieniem nazwano ulice w Kojetínie, Brnie i Rajhradzie. (pl)
- Беда (Франц) Дудик (чеш. Beda Dudík; 29 января 1815, Коетин, Моравия, Австрийская империя — 18 января 1890, Райград (ныне Южноморавского края, Чехии)) — чешско-моравский историк, монах-бенедиктинец. Член-корреспондент Баварской академии наук (с 1870). (ru)
- Beda Franz Dudík, född den 29 januari 1815 i Kojetín (i Mähren), död den 18 januari 1890 i stiftet Raigern, var en österrikisk hävdaforskare. Dudík inträdde 1836 i benediktinorden, lät 1840 prästviga sig och innehade 1840-54 lärarbefattningar i Brünn. 1851 företog han på offentligt uppdrag en färd till Sverige för att studera de under trettioåriga kriget vunna litterära skatter, som kunde ha betydelse för Mährens historia, och 1852 anträdde han en resa till Rom, särskilt för att taga kännedom om de av drottning Kristina dit förda böhmiska böckerna och handskrifterna. Denna resa skildrade han i Iter romanum (1855). Efter sin återkomst fick Dudík i uppdrag av Tyska ordens hög- och stormästare, ärkehertig Maximilian, att i Wien grunda ett centralarkiv för Tyska orden. 1857 företog han på regeringens befallning en resa genom Tyskland i ändamål att genomforska dess arkiv och utnämndes samma år till mährisk rikshistoriograf. Under italienska fälttåget 1866 åtföljde Dudík det österrikiska högkvarteret och räddade därunder en mängd för Österrike viktiga urkunder, vilka förvarades i Venedig. 1869 var han kejsar Frans Josef följaktig på en resa i Egypten, vilken färd han skildrade i Kaiserreise nach dem Orient (1870). 1878 besökte Dudík för andra gången Sverige och medförde då härifrån en samling böhmiska handskrifter (av svenskarna tagna under trettioåriga kriget), vilka österrikiska regeringen genom byte erhållit av den svenska. (sv)
|
| dbo:thumbnail
| |
| dbo:wikiPageExternalLink
| |
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 3079 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dcterms:subject
| |
| gold:hypernym
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- Beda Dudík, vlastním jménem František (v německé literatuře uváděn jako Beda Franz Dudik, 29. ledna 1815, Kojetín – 18. ledna 1890, Rajhrad), byl moravský historiograf a církevní historik, kněz a benediktinský mnich v Rajhradském klášteře. Jméno Beda přijal při vstupu do řádu (podle Bedy Ctihodného). Od roku 1884 byl titulárním opatem v té době již neexistujícího kláštera v Třebíči. (cs)
- Beda František Dudík (29 January 1815, Kojetín – 18 January 1890, Rajhrad) was a historian and Benedictine monk in the Rajhrad Monastery. (en)
- Beda Dudík OSB (eigentlich Franziskus/Franz Dudík, tschechisch: Beda František Dudík; * 29. Januar 1815 in Kojetín; † 18. Januar 1890 als Abt und Titularabt von Trebitsch im Kloster Raigern/Rajhrad) war im österreichischen Mähren des 19. Jahrhunderts ein Benediktiner, Historiker, Priester und Schriftsteller. (de)
- Beda Dudik (Kojetín, 1815 – Rajhrad, 1890) è stato uno storico ceco. Benedettino, fu autore di varie ricerche storiche su Svezia e Italia, che raccolse in Iter Romanum (1855). Nel 1855 fu nominato storiografo generale di Moravia. (it)
- Беда (Франц) Дудик (чеш. Beda Dudík; 29 января 1815, Коетин, Моравия, Австрийская империя — 18 января 1890, Райград (ныне Южноморавского края, Чехии)) — чешско-моравский историк, монах-бенедиктинец. Член-корреспондент Баварской академии наук (с 1870). (ru)
- Beda Dudík (ur. 29 stycznia 1815 w Kojetínie, zm. 18 stycznia 1890 w Rajhradzie) – morawski historyk, mnich benedyktyński. Urodził się jako najstarszy z dziewięciorga dzieci wytwórcy wosku i pierników. Pobierał nauki w Kromieryżu i Brnie, gdzie spotkał benedyktyna Gregora Volnego. Pod jego wpływem postanowił zostać zakonnikiem i wstąpił do zgromadzenia benedyktynów w 1836 roku. 20 sierpnia 1840 roku przyjął święcenia kapłańskie. Był wykładowcą filozofii w Brnie, prowadził jednocześnie badania zabytków literatury czeskiej zagrabionych przez Szwedów podczas wojny trzydziestoletniej. Od 1853 roku pracował w Wiedniu, gdzie założył główną bibliotekę historyczną zakonu krzyżackiego. Od 1855 roku był docentem prywatnym Uniwersytetu Wiedeńskiego, a w 1859 roku został historykiem ziemskim Moraw. Je (pl)
- Beda Franz Dudík, född den 29 januari 1815 i Kojetín (i Mähren), död den 18 januari 1890 i stiftet Raigern, var en österrikisk hävdaforskare. Dudík inträdde 1836 i benediktinorden, lät 1840 prästviga sig och innehade 1840-54 lärarbefattningar i Brünn. 1851 företog han på offentligt uppdrag en färd till Sverige för att studera de under trettioåriga kriget vunna litterära skatter, som kunde ha betydelse för Mährens historia, och 1852 anträdde han en resa till Rom, särskilt för att taga kännedom om de av drottning Kristina dit förda böhmiska böckerna och handskrifterna. Denna resa skildrade han i Iter romanum (1855). (sv)
|
| rdfs:label
|
- Beda Dudík (cs)
- Beda Dudík (de)
- Beda Dudík (en)
- Beda Dudík (it)
- Beda Dudík (pl)
- Дудик, Беда-Франц (ru)
- Beda Dudík (sv)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:depiction
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is dbo:wikiPageRedirects
of | |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
