| dbo:abstract
|
- The Battle of Chorupan took place near the village of Chorupan, northwest of Dubno Volhynia, on July 13–19, 1920, during the Polish–Soviet War. Polish Army Group of General Franciszek Krajowski, which was based mostly on 18th Infantry Division clashed with Soviet 1st Cavalry Army, commanded by Semyon Budyonny. The Group of General Krajowski made left wing of Polish 6th Army (General Jan Romer), attacked by Budyonny's cavalry. On July 13, 1920, 18th Infantry Division attacked Dubno, capturing the town, after heavy fighting with Soviet 11th Cavalry Division. General Krajowski, who was trying to get in touch with Polish 2nd Army, decided to send 36th Infantry Brigade to Chorupan. The village was seized by Poles, whose forces were reinforced by field artillery. Despite this local success, no contact with 2nd Army was made. In the morning of July 14, Soviet assault was repulsed, but some time later, Poles were ordered to abandon Chorupan. As a result, Budyonny managed to cross the Ikva river, and capture both Chorupan and Dubno. On July 16, Polish 18th Division initiated a counterattack, hoping to push the Soviets back behind the Ikva. 36th Infantry Brigade, supported by 18th Field Artillery, attacked Chorupan. A bloody battle began, in which Soviet cavalry lost some 100 men. The village was recaptured by Poles in the morning of July 17, but was again lost after a fierce Soviet counterattack. In the evening of July 17, reinforced Polish units once again assaulted Soviet positions, and Chorupan changed hands. On July 19, Soviet cavalry concentrated near Chorupan, and General Krajowski, aware of the situation, ordered 49th and 145th Infantry Regiments to attack. Surprised, the Red Army cavalrymen scattered in the area, but fighting continued well into the night, ending after Soviet retreat. Due to heavy Polish losses and lack of information about the fate of the 2nd Polish Army, General Krajowski decided to abandon Chorupan on July 19 in the night. Last Polish units left Chorupan on July 20, at 3 am. Altogether, Poles lost some 800 dead, missing and wounded. Soviet losses are unknown. The battle is commemorated on the Tomb of the Unknown Soldier, Warsaw, with the inscription "CHORUPAN kolo DUBNA 19 VII 1920". (en)
- Bitwa pod Chorupaniem – bitwa stoczona nieopodal miasta Chorupań, na północny zachód od Dubna, nad rzeką Ikwą w dniach 13–19 lipca 1920 roku przez wojska polskie, których trzonem była 18 Dywizja Piechoty pod dowództwem gen. Franciszka Krajowskiego z 1 Armią Konną komandarma Siemiona Budionnego podczas wojny polsko-bolszewickiej. Grupa gen. Krajowskiego stanowiła lewe skrzydło 6 Armii WP gen. Jana Romera, odciętej od 2 Armii WP uderzeniem kawalerii Budionnego. 13 lipca 18 DP uderzyła na Dubno i opanowała je po walce z sowiecką 11 DK. Gen. Krajowski poszukując kontaktu z 2 Armią (miała znajdować się pod Dubną w rej. Młynowa nad Ikwą) skierował na Chorupań 36 Brygadę Piechoty. Wieczorem po walkach ze szwadronami 11 DK obsadził Chorupań siłami 144 pp z 2 i 3 bateriami 18 pułku artylerii polowej. Kontaktu z oddziałami 2 Armii jednak nie nawiązano. Rano 14 lipca 144 pp odparł natarcie 14 DK, jednak w południe otrzymał rozkaz opuszczenia pozycji. Wycofano dywizję do odwodu 6 Armii. Odejście dywizji pozwoliło Budionnemu sforsowanie Ikwy, opanowanie Chorupania i Dubna. 16 lipca 18 DP rozpoczęła kontrnatarcie na Dubno i Chorupań, z zadaniem wyparcia Rosjan za Ikwę. Na Chorupań uderzyła 36 BP z I dywizjonem 18 pap. Natarcie spotkało się z oporem i szarżą oddziałów 14 DK (ok. 800 szabel). Szarżę odparli artylerzyści. Nieprzyjaciel stracił w szarży ok. 100 zabitych, w tym trzech dowódców pułków 14 DK i dwie taczanki. Wieczorem 36 BP odeszła w celu wsparcia natarcia dywizji na Dubno. Po wykonaniu zadania wróciła do Chorupania, które ponownie zajęli Kozacy. Wieś odzyskano 17 lipca rano. 18 DP czekała na nadejście 3 DP Leg, prawoskrzydłowej dywizji 2 Armii. Po połączeniu sił zamierzano wspólnie uderzyć na armię Budionnego. 17 lipca przeciwnik trzykrotnie nacierał na 49 pp w Chorupaniu, jednak ataki nie przyniosły skutku. Po południu Rosjanie wyparli 144 pp z wioski. Przeprowadzone kontrnatarcie siłami odwodów dywizji (I i II batalion 145 pp) doprowadziło do odbicia Chorupania. Wieczorem spieszeni kawalerzyści sowieccy z dwoma samochodami pancernymi uderzyli na 44 pp, który wobec braku amunicji i granatów był zmuszony się wycofać. Gdy jednak dowieziono amunicje, wieczorem przeprowadzono kontratak siłami III batalionu 49 pp i odrzucono nieprzyjaciela na Młynów. 19 lipca Rosjanie siłami 11 i części 14 DK uderzyli ponownie na wioskę. Patrole 49 pp które poszukiwały 3 DP Leg, stwierdziły koncentrację oddziałów 1 Armii Konnej. W szeregi 49 pp przybył gen. Krajowski. Na stanowisku dowodzenia zaobserwował on obchodzące 36 BP siły Rosjan, wydał więc rozkaz do uderzenia siłami dwóch batalionów 49 pp i 145 pp na Smordwę w celu uprzedzenia uderzenia kawalerii. Siły polskie natknęły się po rozpoczęciu ataku na sowieckich kawalerzystów zgrupowanych do szarży. Uciekająca kawaleria sowiecka trafiła pod lufy ckm II batalionu i została rozproszona. Przeciwnik szybko zorganizował odwody i ruszył do kontrataku. Ławy kawalerii z taczankami i artylerią, w szarży na piechotę jednak kilkakrotnie musiały się wycofać. Ok 17 dowódca 49 pp widząc obchodzenie prawego skrzydła pułku przez Rosjan wycofał dwa bataliony na podstawy wyjściowe. Przeciwnik jeszcze parokrotnie próbował w walce wyjść na tyły 49 pp. Walki trwały do 2 w nocy, po czym przeciwnik wycofał się. 36 BP utrzymała Chorupań. Wobec braku łączności z 3 DP Leg, dużych strat i grasowania grup kawalerii sowieckiej gen. Krajowski późnym wieczorem 19 lipca rozkazał opuścić Chorupań i wycofać 18 DP do rejonu Werba – Białogródek. Ostatnie oddziały polskie opuściły wioskę o godz. 3.00 20 lipca i skierowały się na Radziwiłłów. Kilkudniowe walki o Chorupań związały siły 1 Armii Konnej i utrudniły Budionnemu obejście lewego skrzydła 18 DP.Straty polskie ok. ośmiuset poległych, rannych i zaginionych. Straty sowieckie – nie ujawnione. Walki żołnierzy polskich o Chorupań zostały upamiętnione na Grobie Nieznanego Żołnierza w Warszawie, napisem na jednej z tablic w II RP i po 1990 r. - „CHORUPAŃ koło DUBNA 19 VII 1920”. (pl)
|
| rdfs:comment
|
- The Battle of Chorupan took place near the village of Chorupan, northwest of Dubno Volhynia, on July 13–19, 1920, during the Polish–Soviet War. Polish Army Group of General Franciszek Krajowski, which was based mostly on 18th Infantry Division clashed with Soviet 1st Cavalry Army, commanded by Semyon Budyonny. The battle is commemorated on the Tomb of the Unknown Soldier, Warsaw, with the inscription "CHORUPAN kolo DUBNA 19 VII 1920". (en)
- Bitwa pod Chorupaniem – bitwa stoczona nieopodal miasta Chorupań, na północny zachód od Dubna, nad rzeką Ikwą w dniach 13–19 lipca 1920 roku przez wojska polskie, których trzonem była 18 Dywizja Piechoty pod dowództwem gen. Franciszka Krajowskiego z 1 Armią Konną komandarma Siemiona Budionnego podczas wojny polsko-bolszewickiej. Kilkudniowe walki o Chorupań związały siły 1 Armii Konnej i utrudniły Budionnemu obejście lewego skrzydła 18 DP.Straty polskie ok. ośmiuset poległych, rannych i zaginionych. Straty sowieckie – nie ujawnione. (pl)
|
