| dbo:abstract
|
- Animatismus je víra v oživující či animující neosobní sílu, která podle etnologa představuje prvotní formu náboženství. Marret tuto koncepci představil ve svém díle The Threshold of Religion z roku 1909 a animatismus chápal jako předcházející animismu, víře v duše a duchovní bytosti, která byla první formou náboženství podle Edwarda B. Tylora. Ve stejném roce antropolog Arnold van Gennep ve svém díle Les rites de passage představil obdobný koncept, který označoval jako dynamismus, z řeckého dynamis „síla“. Síla která oživovala různé jevy v animatistických a dynamistických představách měla být stejnorodá, ale nediferencovaná a neindividualizovaná, a tak odlišná od pozdějších představ duší a duchů, a Marret ji přirovnal k elektřině. Z důvodu, že tato fáze měla předcházet animatismu, se někdy označuje také jako preanimismus, což je termín který Marret užil již v roce 1900. Přestože hypotéza o animatistické fázi náboženského myšlení byla populární, setkala se postupně, stejně jako animistická hypotéza, s odmítnutím, protože je chápána jako zjednodušující, závislá na problematickém pojmu „“ a dobové dichotomii mezi „primitivními“ a „civilizovanými“ lidmi. Marretovo dílo navíc částečně vycházelo z práce The Melanesians (1895), která popularizovala koncept zvaný mana, který měl být neosobní nadpřirozenou silou animatismu. Mana byla postupně různými badateli přirovnána k algonkinskému manitou, irokézskému , hinduistickému brahma, nebo římskému numen a imperium. Mana, stejně jako s ním spojované pojmy z jiných kulturních okruhů, nepředstavuje vždy „neosobní sílu“. Není tak popisována ani v Codringtonově díle, je vždy spojena s určitým duchem či jiným činitelem. Kromě toho se idea neosobní síly objevuje spíše ve vyvinutějších společnostech, například pasteveckých, spíše než v „primitivnějších“ společnostech lovců a sběračů. (cs)
- Animatismus (lateinisch animatus ‚belebt‘) ist ein Begriff, der von Robert Ranulph Marett (1866–1943) stammt, und sich auf bestimmte Glaubensinhalte ethnischer Religionen bezieht. Er wird als eine Theorie des Präanimismus bezeichnet. Im Animatismus werden unbelebte Dinge der Natur als lebendig angesehen: Sie besitzen demnach eine dem Menschen vergleichbare eigene Denk- und Handlungsfähigkeit, eigenen Willen und eigene Emotionen. Der Animatismus galt längere Zeit als die Vorstufe des Animismus (Beseeltheit der Natur). Diese evolutionistische Auffassung sowie Maretts Ansicht, dass die Belebtheit unbelebter Naturerscheinungen der Kraft, die man in der Ethnologie als Mana bezeichnet, zuzuschreiben ist, ließ sich aufgrund späterer Befunde jedoch nicht mehr halten. Tatsächlich sind die Übergänge zwischen den Vorstellungen von Beseeltheit und Belebtheit zumeist fließend und schwer zu unterscheiden (siehe auch: Sackgassen der ethnologischen Religionsforschung). (de)
- Animatism is a term coined by British anthropologist Robert Marett in the context of his teleological theory of the evolution of religion. It refers to "a belief in a generalized, impersonal power over which people have some measure of control". Marett argues that certain cultures believe "people, animals, plants, and inanimate objects were endowed with certain powers, which were both impersonal and supernatural." Mana, Marett states, is a concentrated form of animatistic force found within any of these objects that confer power, strength, and success. Animatism is a belief that inanimate, miraculous qualities exists in the natural world. It also talks about the belief that everything is infused with a life force giving each lifeless object personality or perception, but not a soul as in animism. It is a widespread belief among small-scale societies. In South Pacific regions, such as Melanesia and Polynesia, this belief comes in form of manaism, which is derived from mana Many indigenous cultures believe in animatism. They believe that worshipping inanimate objects will drive them away from the evil forces around. These groups also believe that the inanimate objects they worship have mystical powers that are sent by God to help them on Earth. (en)
- Animatisme adalah sistem kepercayaan yang meyakini bahwa benda-benda atau tumbuhan di sekitar manusia memiliki jiwa dan bisa berpikir. Kepercayaan ini tidak mengakibatkan aktivitas keagamaan yang memuja benda atau tumbuhan, akan tetapi dapat menjadi unsur dalam religi. Kepercayaan ini juga dianggap sebagai kepercayaan tertua yang dianut oleh manusia. Berbagai kebudayaan di Indonesia menunjukan adanya kepercayaan terhadap benda-benda atau tumbuhan yang memiliki kekuatan gaib. Misalnya, kepercayaan terhadap tumbuhan padi, beringin, dan sagu dianggap memiliki kekuatan yang dapat memengaruhi kehidupan di sekitarnya. kemudian kepercayaan terhadap benda-benda seperti , pedang, meriam, kereta kencana, batu, dan benda lainnya dipercaya sebagai benda sakti atau keramat. Animatisme merupakan suatu konsep yang menganggap bahwa hal-hal yang bersifat materiil (immpersonal)terdapat setiap pada setiap benda di semesta kita ini. Selain itu, animatisme juga dianggap sebagai suatu gejala-gejala yang mengandung arti dari segala hal yang mengandung suatu kekuatan gaib sangat penting dan tidak dirupakan bentuknya tetapi dianggap sebagai sumber kekuatan besar. (in)
- L'animatisme, ou encore pré-animisme, a notamment été étudié par l'anthropologue anglais Robert Ranulph Marett. C'est la croyance qui attribue des forces occultes et des propriétés vitales à des objets inanimés. La vénération de ces objets, par exemple par le biais d'offrandes, conférait pouvoir, force et succès. Cette définition rapproche l'animatisme du fétichisme. Freud a défini l'animatisme comme « la doctrine de la vivification de la nature que nous trouvons inanimée et auquel se rattachent l'animalisme et le monisme ». On trouve des exemples d'animatisme chez les Incas qui vénéraient les huacas, mot désignant des sanctuaires ou des fétiches qui pouvaient être par exemple des pierres trouvées ayant une forme particulière. (fr)
- アニマティズムとは、イギリスの人類学者によって造られた、「人々が制御する手段を有している、遍在的・非人格的な力への信仰」をさす用語である。表記ゆれとしてアニマチズム、あるいはプレアニミズムとも。 (ja)
- Animatyzm - termin ukuty przez dla określenia występującej w niektórych kulturach wiary w nadprzyrodzone moce. Moce te są nieożywione i bezosobowe, inaczej niż ma się to w przypadku wierzeń klasyfikowanych jako animizm. Dla przykładu, Melanezyjczycy wierzą w manę, jako moc właściwą wszystkim przedmiotom. Nie ma ona postaci fizycznej, ale może się fizycznie manifestować. W ich systemie wierzeń, wojownik walczy dzielnie w bitwie nie z powodu własnego męstwa, ale dzięki amuletowi zawierającemu manę, który nosi. (pl)
- Анімати́зм (від лат. animatus — одухотворений) — віра в існування розлитої у світі безособової сили, що впливає на життя людей, одна з архаїчних форм релігії, що є характерною рисою вірувань первісних людей. Теорію «аніматизму» запропонував англійський антрополог і релігієзнавець Роберт Маретт (1866—1943) в 1900 р. Досліджуючи свідчення місіонерів і етнографів, які вивчали первісні племена Океанії, Маретт прийшов до висновку, що на початковій стадії розвитку релігії головну роль грала віра в «мана» — чудодійну безособову силу, якою в тій чи іншій мірі можуть володіти люди, тварини, предмети та природні явища. На думку Маретта, релігія первісних людей, зводиться до оволодіня цією силою. Віра в існування подібної сили спостерігається у багатьох племен і народів:
* «мана» — у меланезійців,
* «оренда» — у ірокезів,
* «маніту» — у алгонкінів,
* «мегбе» — у пігмеїв і т. ін. Виникнення аніматичних уявлень — це перша спроба цілісного осмислення світу людиною, яка була схильна надавати навколишнім предметам рис свого характеру, переживань і діяльності. Деякі вчені (Л. Я. Штернберг та ін.) розглядають аніматизм як більш ранню стадію розвитку релігії, ніж анімізм, інші (В. Г. Богораз-Тан та ін.) вважають, що вони співіснували. Аналогічну теорію, побудовану на тому ж матеріалі, запропонував і французький релігієзнавець Арнольд ван Геннеп, назвавши її «динамізмом» (від грец. δύναμις — сила). На відміну від анімізму або гілозоїзму, аніматизм не передбачає віри в особисті нематеріальні істоти. (uk)
- Аниматизм (от лат. animatus — одушевлённый) — вера в безличную одушевлённость природы или отдельных её частей. Данное течение характерно для верований первобытного человека. Время возникновения аниматизма не установлено. Считается более ранней формой религии, нежели анимизм, существует также идея об их сосуществовании. Термин введён английским учёным Р. Мареттом в 1900 году. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- アニマティズムとは、イギリスの人類学者によって造られた、「人々が制御する手段を有している、遍在的・非人格的な力への信仰」をさす用語である。表記ゆれとしてアニマチズム、あるいはプレアニミズムとも。 (ja)
- Animatyzm - termin ukuty przez dla określenia występującej w niektórych kulturach wiary w nadprzyrodzone moce. Moce te są nieożywione i bezosobowe, inaczej niż ma się to w przypadku wierzeń klasyfikowanych jako animizm. Dla przykładu, Melanezyjczycy wierzą w manę, jako moc właściwą wszystkim przedmiotom. Nie ma ona postaci fizycznej, ale może się fizycznie manifestować. W ich systemie wierzeń, wojownik walczy dzielnie w bitwie nie z powodu własnego męstwa, ale dzięki amuletowi zawierającemu manę, który nosi. (pl)
- Аниматизм (от лат. animatus — одушевлённый) — вера в безличную одушевлённость природы или отдельных её частей. Данное течение характерно для верований первобытного человека. Время возникновения аниматизма не установлено. Считается более ранней формой религии, нежели анимизм, существует также идея об их сосуществовании. Термин введён английским учёным Р. Мареттом в 1900 году. (ru)
- Animatismus je víra v oživující či animující neosobní sílu, která podle etnologa představuje prvotní formu náboženství. Marret tuto koncepci představil ve svém díle The Threshold of Religion z roku 1909 a animatismus chápal jako předcházející animismu, víře v duše a duchovní bytosti, která byla první formou náboženství podle Edwarda B. Tylora. Ve stejném roce antropolog Arnold van Gennep ve svém díle Les rites de passage představil obdobný koncept, který označoval jako dynamismus, z řeckého dynamis „síla“. Síla která oživovala různé jevy v animatistických a dynamistických představách měla být stejnorodá, ale nediferencovaná a neindividualizovaná, a tak odlišná od pozdějších představ duší a duchů, a Marret ji přirovnal k elektřině. Z důvodu, že tato fáze měla předcházet animatismu, se někd (cs)
- Animatism is a term coined by British anthropologist Robert Marett in the context of his teleological theory of the evolution of religion. It refers to "a belief in a generalized, impersonal power over which people have some measure of control". Marett argues that certain cultures believe "people, animals, plants, and inanimate objects were endowed with certain powers, which were both impersonal and supernatural." Mana, Marett states, is a concentrated form of animatistic force found within any of these objects that confer power, strength, and success. (en)
- Animatismus (lateinisch animatus ‚belebt‘) ist ein Begriff, der von Robert Ranulph Marett (1866–1943) stammt, und sich auf bestimmte Glaubensinhalte ethnischer Religionen bezieht. Er wird als eine Theorie des Präanimismus bezeichnet. Im Animatismus werden unbelebte Dinge der Natur als lebendig angesehen: Sie besitzen demnach eine dem Menschen vergleichbare eigene Denk- und Handlungsfähigkeit, eigenen Willen und eigene Emotionen. (de)
- L'animatisme, ou encore pré-animisme, a notamment été étudié par l'anthropologue anglais Robert Ranulph Marett. C'est la croyance qui attribue des forces occultes et des propriétés vitales à des objets inanimés. La vénération de ces objets, par exemple par le biais d'offrandes, conférait pouvoir, force et succès. Cette définition rapproche l'animatisme du fétichisme. Freud a défini l'animatisme comme « la doctrine de la vivification de la nature que nous trouvons inanimée et auquel se rattachent l'animalisme et le monisme ». (fr)
- Animatisme adalah sistem kepercayaan yang meyakini bahwa benda-benda atau tumbuhan di sekitar manusia memiliki jiwa dan bisa berpikir. Kepercayaan ini tidak mengakibatkan aktivitas keagamaan yang memuja benda atau tumbuhan, akan tetapi dapat menjadi unsur dalam religi. Kepercayaan ini juga dianggap sebagai kepercayaan tertua yang dianut oleh manusia. (in)
- Анімати́зм (від лат. animatus — одухотворений) — віра в існування розлитої у світі безособової сили, що впливає на життя людей, одна з архаїчних форм релігії, що є характерною рисою вірувань первісних людей. На думку Маретта, релігія первісних людей, зводиться до оволодіня цією силою. Віра в існування подібної сили спостерігається у багатьох племен і народів:
* «мана» — у меланезійців,
* «оренда» — у ірокезів,
* «маніту» — у алгонкінів,
* «мегбе» — у пігмеїв і т. ін. На відміну від анімізму або гілозоїзму, аніматизм не передбачає віри в особисті нематеріальні істоти. (uk)
|
