| dbo:abstract
|
- Kníže Alexej Fjodorovič Orlov (rusky: Алексе́й Фёдорович Орло́в; 30. října 1787 – 2. června 1862) byl ruský diplomat, syn hraběte Fjodora Grigorjeviče Orlova. Narodil se v Moskvě. Zúčastnil se všech napoleonských válek od roku 1805 až po dobytí Paříže. Za jeho služby velitele jezdeckého pluku mu byl po povstání v roce 1825 udělen titul hraběte a v turecké válce (1828–1829) získal hodnost generálporučíka. Od té doby se začal Orlov věnovat kariéře diplomata. Byl ruským zástupcem při vyjednávání Drinopolského míru, a v roce 1833 byl jmenován ruským velvyslancem v Istanbulu. Zároveň zastával funkci vrchního velitele černomořské flotily. Byl jedním z nejdůvěryhodnějších agentů cara Mikuláše I., kterého v roce 1837 doprovázel na zahraniční cestě. Od roku 1844 do roku 1856 měl na starosti nechvalně proslulou , neboli tajnou policii. V roce 1854 byl poslán do Vídně, aby během krymské války přivedl Rakousko na ruskou stranu, ale neuspěl. V roce 1856 se podílel na uzavření Pařížského míru. Ve stejném roce získal titul knížete a byl jmenován prezidentem a Rady ministrů. V roce 1857, během císařovy nepřítomnosti, předsedal komisi zabývající se otázkou emancipace nevolníků, ke které se ovšem stavěl nepřátelsky. Zemřel v Petrohradě. Orlova si svými satirickými verši dobíral Alexandr Puškin, který tvrdil, že Orlovova milenka, tanečnice Istomina, mohla vidět jeho penis pouze mikroskopem. (cs)
- الأمير أليكسي فيودوروفيتش أورلوف (بالروسية: Алексе́й Фёдорович Орло́в) هو دبلوماسي روسي، وابن . وُلِد في موسكو في 30 أكتوبر 1787، وتوفّي في 2 يونيو 1862 في سانت بطرسبرغ. وقد شارك في جميع الحروب النابليونية منذ عام 1805 حتّى عام 1814. ولخدمته في سلاح الفرسان خلال تمرّد عام 1825 حَظي بلقب كونت، وفي الحرب الروسية التركية 1828–1829ارتفع لرتبة فريق. ومن هذا الوقت بدأت حياة أورلوف الدبلوماسية، حيث كان مفوّضاً روسيّاً خلال معاهدة أدرنة عام 1829، وفي عام 1833 عُيّن سفيراً روسياً في القسطنطينية، وصار في الوقت نفسه في منصب القائد العام لأسطول البحر الأسود. وكان أحد أكثر الرجال يثق بهم الإمبراطور نيكولاي الأول الذي رافقه في جولةٍ خارجيّة عام 1837. ومن عام 1844 إلى 1856، كان مسؤولاً عن القسم الثالث لمستشارية الإمبراطور سيئة السمعة والذي يُعتَبر كجهاز المخابرات حاليّاً. في عام 1854، أُرسِل إلى فيينا لمحاولة منه كسب النمسا كحليفةٍ لهم خلال حرب القرم لكن دون فائدة. وفي عام 1856 كان واحداً من المفوضين الذين اختتموا مؤتمر باريس. وفي العام نفسه رُفِعَ لمرتبة نياز، وعُيّن رئيساً لمجلس الدولة الإمبراطوري ومجلس الوزراء. وقد توفّي في 2 يونيو 1862 في سانت بطرسبرغ. (ar)
- Prince Alexey Fyodorovich Orlov (Russian: Алексе́й Фёдорович Орло́в; 30 October [O.S. 19 October] 1787 – 2 June [O.S. 21 May] 1862) was a Russian diplomat, the natural son of Count Fyodor Grigoryevich Orlov. Born in Moscow, he took part in the Napoleonic Wars from 1805 to the capture of Paris in 1814. For his services as commander of the cavalry regiment of the Horse Life Guards during the rebellion of 1825 he was granted the title of count, and in the Turkish War of 1828–1829 he rose to the rank of lieutenant-general. At this time his diplomatic career began. He served as the Russian plenipotentiary at the Peace of Adrianople, and in 1833 was appointed Russian ambassador at Constantinople, holding at the same time the post of commander-in-chief of the Black Sea Fleet. He became, indeed, one of the most trusted agents of Emperor Nicholas I, whom in 1837 he accompanied on his foreign tour. From 1844 to 1856 Orlov headed the infamous Third Section (secret police). In 1854 he travelled to Vienna to bring Austria over to the side of Russia during the Crimean War of 1853-1856, but without success. In 1856 he was one of the plenipotentiaries who concluded the Peace of Paris. In the same year, raised to the dignity of prince, he was appointed president of the Imperial Council of State and of the Council of Ministers. In 1857, during the absence of Emperor Alexander II, he presided over the commission formed to consider the question of the emancipation of the serfs, to which he was altogether hostile. He died in Saint Petersburg. (en)
- Fürst Alexei Fjodorowitsch Orlow (russisch Алексей Фёдорович Орлов, wiss. Transliteration Aleksej Fëdorovič Orlov; * 8. Oktoberjul. / 19. Oktober 1786greg. in Moskau; † 9. Maijul. / 21. Mai 1861greg. in Sankt Petersburg) war ein General der russischen Armee und Staatsmann. Alexei Fjodorowitsch Orlow war der Sohn von Fjodor Orlow, jüngerer Bruder von Grigori Orlow. Sein einziger Sohn, Nikolai Orlow, wurde 1820 geboren. Er zeichnete sich in den französischen Kriegen aus, wurde Adjutant des Großfürsten Konstantin, dann Oberst und Kommandeur des Garderegiments zu Pferd. Am 26. Dezember 1825 trug seine Geistesgegenwart viel zur Dämpfung des Aufstandes der Garden bei, worauf er in den Grafenstand erhoben, zum Generaladjutanten ernannt wurde und das Kommando einer Kavalleriedivision erhielt, an deren Spitze er sich in dem türkischen Feldzug von 1828 auszeichnete. Nachdem er am 14. September 1829 den Friedensvertrag von Adrianopel abgeschlossen hatte, ging er als außerordentlicher Botschafter nach Konstantinopel. 1833 erschien er als Oberbefehlshaber der am Bosporus gelandeten russischen Truppen von neuem in Konstantinopel und bewog den Sultan, den Vertrag von Hünkâr İskelesi zu unterzeichnen. Bald darauf wurde er General der Kavallerie und Mitglied des Reichsrats, und 1844 erhielt er das Oberkommando des Gendarmenkorps und die Leitung der geheimen Polizei. Er begleitete Zar Nikolaus auf allen seinen Reisen. Seine Sendung nach Wien 1854, um Österreich für die russische Politik zu gewinnen, war erfolglos. Am Friedenskongress zu Paris 1856 wirkte er mit Erfolg als russischer Bevollmächtigter, wurde hierauf zum Präsidenten des Reichs- und Ministerrats ernannt und am 7. September 1856 in den Fürstenstand erhoben. Seit 1857 war er Ehrenmitglied der Russischen Akademie der Wissenschaften in St. Petersburg. Nachdem er den ihm 1858 übertragenen Vorsitz im Leibeigenschaftkomitee niedergelegt hatte, starb er am 21. Mai 1861 in Petersburg. siehe auch: Grafen von Orlow (de)
- Princo Aleksej Fjodoroviĉ Orlov (ruse Алексей Фёдорович Орлов; naskiĝis la 8-an de oktobro[jul.]/ 19-an de oktobro 1786[greg.], mortis la 9-an de majo[jul.]/ 21-an de majo 1861[greg.]) estis rusa diplomato, ekstergeedza filo de la grafo Fjodor Grigorjeviĉ Orlov. Li naskiĝis en Moskvo kaj partoprenis en ĉiuj el la Napoleonaj militoj ekde 1805 ĝis la Batalo de Parizo de 1814. Pro siaj servoj kiej komandanto de la kavaleria reĝimento okaze de la ribelo de 1825 li ricevis la titolon de grafo, kaj en la Rus-Turka Milito (1828-1829) li staris al rango de Generalleŭtenanto. Ĉirkaŭ tiu epoko ekis la diplomata kariero de Orlov. Li estis la Rusia por la , kaj en 1833 estis nomumita Rusia ambasadoro en Konstantinopolo, tenante samtempe la postenon de ĉefkomandanto de la Nigramara floto. Li estis krome unu el la plej fidindaj agentoj de Nikolao la 1-a, kiun li en 1837 akompanis por eksterlandena veturado. Ekde 1844 ĝis 1856 li estris la fifaman Trian Sekcion, aŭ sekretan policon. En 1854, li estis sendita al Vieno por alporti Aŭstrion al la flanko de Rusio dum la Krimea milito, sed sensukcese. En 1856 li estis unu el la plenpovaj ambasadoroj kiuj finigis la Pacon de Parizo. Samjare li estis plialtigita al la rango de princo, kaj estis nomumita prezidanto de la Imperia Ŝtata Konsilantaro kaj de la Ministra Konsilantaro. En 1857, dum foresto de la imperiestro, li prezidis la komision formita por konsideri la aferon de emancipigo de la servutuloj, al kio li estis jam kontraŭa. Li mortis en Sankt-Peterburgo. (eo)
- Alexei Fiodorovitx Orlov printzea (errusieraz: Алексе́й Фёдорович Орло́в; Mosku, 1787ko urriaren 30agreg./1787ko urriaren 19ajul. – San Petersburgo, 1862ko ekainaren 2agreg./1862ko maiatzaren 21ajul.) Errusiako aitonen seme eta politikaria izan zen. Fiodor Grigorievitx Orloven sasikoa, Alexei Grigorievitx eta Grigori Orloven iloba izan zen. Napoleonen eta Turkiaren kontrako gerretan parte hartu zuen. 1856an printze, Inperioko Kontseiluko eta Ministro Batzordeko lehendakari izendatu zuten. (eu)
- Le comte, puis prince, Alexeï Fiodorovitch Orlov (en russe Алексе́й Фёдорович Орло́в), né le 8 octobre 1787 à Moscou et mort le 9 mai 1862 à Saint-Pétersbourg, est un militaire et diplomate russe, président du Conseil des ministres de 1856 à 1861. (fr)
- Aleksej Fëdorovič Orlov (Mosca, 30 ottobre 1786 – San Pietroburgo, 2 giugno 1862) è stato un politico e generale russo. (it)
- アレクセイ・フョードロヴィチ・オルロフ公（ロシア語: Фёдор Григо́рьевич Орло́в、1787年10月30日 モスクワ - 1862年5月21日（グレゴリオ暦））は、ロシア帝国の軍人。オルロフ家出身でフョードル・グリゴリエヴィチ・オルロフ伯爵の庶子。 (ja)
- Aleksej Fjodorovitsj Orlov (Russisch: Алексей Фёдорович Орлов) (Moskou, 19 oktober 1787 - Sint-Petersburg, 21 mei 1862) was een Russisch militair, diplomaat en politicus. De bastaard van graaf Fjodor Grigorjevitsj Orlov koos een loopbaan in het leger en maakte de gevechten tegen Frankrijk in de opeenvolgende Frans-Russische oorlogen van na 1805 mee. Hij maakte deel uit van de Russische cavalerie die in 1813 Parijs bezette. Tijdens de Dekabristenopstand van 1825 koos hij met zijn regiment bereden lijfgardisten de zijde van de tsaar, die hem met een grafelijke titel beloonde. In de Russisch-Turkse Oorlog (1828-1829) maakte hij verder carrière en werd hij tot luitenant-generaal benoemd. De tsaar benoemde Orlov tot zijn gevolmachtigde bij het Verdrag van Adrianopel en benoemde Orlov in 1833 tot ambassadeur in Constantinopel. Merkwaardig genoeg combineerde hij deze functie met het opperbevel over de Russische vloot in de Zwarte Zee. Orlov bezat het volledige vertrouwen van tsaar Nicolaas I van Rusland, die hij begeleidde op buitenlandse bezoeken en voor wie hij de beruchte, allesbeheersende, geheime politie leidde. Op 11 juni 1844 verleende koning Willem II der Nederlanden hem het commandeurskruis van de Militaire Willems-Orde. In 1854 werd hij op een diplomatieke missie naar Oostenrijk gestuurd. De tsaar drong aan op een Russisch-Oostenrijks bondgenootschap. Keizer Frans Jozef was niet bereid om aandacht aan politiek te besteden omdat hij tot over zijn oren verliefd was op Elisabeth van Oostenrijk-Hongarije. In het autocratische Oostenrijk was geen politicus van het formaat van Von Metternich te vinden die wél een buitenlands beleid kon of durfde te formuleren en de missie mislukte dan ook. Rusland stond in de Krimoorlog alleen en zou Oostenrijk op haar beurt niet steunen toen Pruisen dat land in 1866 aanviel. In 1856 was Orlov een van de gevolmachtigden die de Vrede van Parijs tussen Rusland en de verbonden machten Frankrijk, Engeland, Piëmont-Sardinië en Turkije moest sluiten. De tsaar maakte hem nu knjaz, dat vaak met 'prins' vertaald wordt. Orlov werd voorzitter van de ministerraad en de Staatsraad. In 1857 vergaderde het kabinet onder zijn leiding over de wens van de tsaar om het lijfeigenschap in Rusland af te schaffen. De reactionaire Orlov was tegen, maar tsaar Alexander II van Rusland zette de emancipatie door. (nl)
- Aleksiej Fiodorowicz Orłow ros. Алексей Федорович Орлов (ur. 8 października?/ 19 października 1786 w Moskwie, zm. 9 maja?/ 21 maja 1861 w Petersburgu) – rosyjski dyplomata i działacz państwowy. Od 1825 hrabia, od 1833 generał kawalerii, a od 1856 książę. (pl)
- Aleksej Fjodorovitj Orlov (ryska: Алексей Фёдорович Орлов), född den 8 oktober 1786 i Moskva, död den 9 maj 1862 i Sankt Petersburg, var en rysk militär och statsman, brorson till Grigorij och Aleksej Grigorjevitj Orlov, bror till Michail Fjodorovitj Orlov, far till Nikolaj Aleksejevitj Orlov. Orlov, som var naturlig son till Fjodor Orlov (1741-1796), ådagalade som regementschef stor energi vid Decemberupprorets undertryckande (1825), belönades med grevlig värdighet och åtnjöt under Nikolaus hela livstid hans fullaste förtroende. Åren 1828-29 förde han en kavalleridivision mot turkarna och avslöt , varefter han brukades i flera maktpåliggande beskickningar: 1831 till Polen, 1832 till Haag och London samt 1833 till Turkiet, där han under det av Egyptens pascha framkallade trångmålet förmådde sultanen till den för Ryssland gynnsamma traktaten i . Han blev därefter general av kavalleriet, medlem av riksrådet och 1844, efter Benckendorffs död, chef för polisväsendet. År 1854 sändes han till Wien för att söka dra Österrike över på Rysslands sida i Krimkriget, nedlade efter Nikolaus död (1855) chefskapet över gendarmeriet, men sändes 1856 till fredskongressen i Paris och erhöll samma år presidiet i riksrådet och i ministerrådet samt furstlig värdighet. (sv)
- Князь (с 1856) Алексе́й Фёдорович Орло́в (8 (19) октября 1786 года, Москва — 9 (21) мая 1861 года, Санкт-Петербург) — русский государственный деятель, генерал от кавалерии, генерал-адъютант; главный начальник III отделения Собственной Е. И. В. канцелярии и шеф жандармов (1845—1856). (ru)
- Орлов Олексій Федорович (19 (30) жовтня 1787, Москва — 21 травня (2 червня) 1862, Санкт-Петербург) — російський державний діяч, генерал від кавалерії, генерал-ад'ютант; керівник III відділу Власної Й. І. В. канцелярії і шеф жандармів (1845—1856). За участь у придушенні повстання на Сенатській площі заслужив графський титул від Миколи I.Доповідав царю про небезпечність слави Тараса Шевченка для імперії. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Alexei Fiodorovitx Orlov printzea (errusieraz: Алексе́й Фёдорович Орло́в; Mosku, 1787ko urriaren 30agreg./1787ko urriaren 19ajul. – San Petersburgo, 1862ko ekainaren 2agreg./1862ko maiatzaren 21ajul.) Errusiako aitonen seme eta politikaria izan zen. Fiodor Grigorievitx Orloven sasikoa, Alexei Grigorievitx eta Grigori Orloven iloba izan zen. Napoleonen eta Turkiaren kontrako gerretan parte hartu zuen. 1856an printze, Inperioko Kontseiluko eta Ministro Batzordeko lehendakari izendatu zuten. (eu)
- Le comte, puis prince, Alexeï Fiodorovitch Orlov (en russe Алексе́й Фёдорович Орло́в), né le 8 octobre 1787 à Moscou et mort le 9 mai 1862 à Saint-Pétersbourg, est un militaire et diplomate russe, président du Conseil des ministres de 1856 à 1861. (fr)
- Aleksej Fëdorovič Orlov (Mosca, 30 ottobre 1786 – San Pietroburgo, 2 giugno 1862) è stato un politico e generale russo. (it)
- アレクセイ・フョードロヴィチ・オルロフ公（ロシア語: Фёдор Григо́рьевич Орло́в、1787年10月30日 モスクワ - 1862年5月21日（グレゴリオ暦））は、ロシア帝国の軍人。オルロフ家出身でフョードル・グリゴリエヴィチ・オルロフ伯爵の庶子。 (ja)
- Aleksiej Fiodorowicz Orłow ros. Алексей Федорович Орлов (ur. 8 października?/ 19 października 1786 w Moskwie, zm. 9 maja?/ 21 maja 1861 w Petersburgu) – rosyjski dyplomata i działacz państwowy. Od 1825 hrabia, od 1833 generał kawalerii, a od 1856 książę. (pl)
- Князь (с 1856) Алексе́й Фёдорович Орло́в (8 (19) октября 1786 года, Москва — 9 (21) мая 1861 года, Санкт-Петербург) — русский государственный деятель, генерал от кавалерии, генерал-адъютант; главный начальник III отделения Собственной Е. И. В. канцелярии и шеф жандармов (1845—1856). (ru)
- Орлов Олексій Федорович (19 (30) жовтня 1787, Москва — 21 травня (2 червня) 1862, Санкт-Петербург) — російський державний діяч, генерал від кавалерії, генерал-ад'ютант; керівник III відділу Власної Й. І. В. канцелярії і шеф жандармів (1845—1856). За участь у придушенні повстання на Сенатській площі заслужив графський титул від Миколи I.Доповідав царю про небезпечність слави Тараса Шевченка для імперії. (uk)
- الأمير أليكسي فيودوروفيتش أورلوف (بالروسية: Алексе́й Фёдорович Орло́в) هو دبلوماسي روسي، وابن . وُلِد في موسكو في 30 أكتوبر 1787، وتوفّي في 2 يونيو 1862 في سانت بطرسبرغ. وقد شارك في جميع الحروب النابليونية منذ عام 1805 حتّى عام 1814. ولخدمته في سلاح الفرسان خلال تمرّد عام 1825 حَظي بلقب كونت، وفي الحرب الروسية التركية 1828–1829ارتفع لرتبة فريق. (ar)
- Kníže Alexej Fjodorovič Orlov (rusky: Алексе́й Фёдорович Орло́в; 30. října 1787 – 2. června 1862) byl ruský diplomat, syn hraběte Fjodora Grigorjeviče Orlova. Narodil se v Moskvě. Zúčastnil se všech napoleonských válek od roku 1805 až po dobytí Paříže. Za jeho služby velitele jezdeckého pluku mu byl po povstání v roce 1825 udělen titul hraběte a v turecké válce (1828–1829) získal hodnost generálporučíka. Orlova si svými satirickými verši dobíral Alexandr Puškin, který tvrdil, že Orlovova milenka, tanečnice Istomina, mohla vidět jeho penis pouze mikroskopem. (cs)
- Fürst Alexei Fjodorowitsch Orlow (russisch Алексей Фёдорович Орлов, wiss. Transliteration Aleksej Fëdorovič Orlov; * 8. Oktoberjul. / 19. Oktober 1786greg. in Moskau; † 9. Maijul. / 21. Mai 1861greg. in Sankt Petersburg) war ein General der russischen Armee und Staatsmann. Alexei Fjodorowitsch Orlow war der Sohn von Fjodor Orlow, jüngerer Bruder von Grigori Orlow. Sein einziger Sohn, Nikolai Orlow, wurde 1820 geboren. siehe auch: Grafen von Orlow (de)
- Prince Alexey Fyodorovich Orlov (Russian: Алексе́й Фёдорович Орло́в; 30 October [O.S. 19 October] 1787 – 2 June [O.S. 21 May] 1862) was a Russian diplomat, the natural son of Count Fyodor Grigoryevich Orlov. Born in Moscow, he took part in the Napoleonic Wars from 1805 to the capture of Paris in 1814. For his services as commander of the cavalry regiment of the Horse Life Guards during the rebellion of 1825 he was granted the title of count, and in the Turkish War of 1828–1829 he rose to the rank of lieutenant-general. (en)
- Princo Aleksej Fjodoroviĉ Orlov (ruse Алексей Фёдорович Орлов; naskiĝis la 8-an de oktobro[jul.]/ 19-an de oktobro 1786[greg.], mortis la 9-an de majo[jul.]/ 21-an de majo 1861[greg.]) estis rusa diplomato, ekstergeedza filo de la grafo Fjodor Grigorjeviĉ Orlov. Li naskiĝis en Moskvo kaj partoprenis en ĉiuj el la Napoleonaj militoj ekde 1805 ĝis la Batalo de Parizo de 1814. Pro siaj servoj kiej komandanto de la kavaleria reĝimento okaze de la ribelo de 1825 li ricevis la titolon de grafo, kaj en la Rus-Turka Milito (1828-1829) li staris al rango de Generalleŭtenanto. (eo)
- Aleksej Fjodorovitsj Orlov (Russisch: Алексей Фёдорович Орлов) (Moskou, 19 oktober 1787 - Sint-Petersburg, 21 mei 1862) was een Russisch militair, diplomaat en politicus. De bastaard van graaf Fjodor Grigorjevitsj Orlov koos een loopbaan in het leger en maakte de gevechten tegen Frankrijk in de opeenvolgende Frans-Russische oorlogen van na 1805 mee. Hij maakte deel uit van de Russische cavalerie die in 1813 Parijs bezette. Op 11 juni 1844 verleende koning Willem II der Nederlanden hem het commandeurskruis van de Militaire Willems-Orde. (nl)
- Aleksej Fjodorovitj Orlov (ryska: Алексей Фёдорович Орлов), född den 8 oktober 1786 i Moskva, död den 9 maj 1862 i Sankt Petersburg, var en rysk militär och statsman, brorson till Grigorij och Aleksej Grigorjevitj Orlov, bror till Michail Fjodorovitj Orlov, far till Nikolaj Aleksejevitj Orlov. (sv)
|
