| dbo:abstract
|
- Alexander Grigorievich Schlichter (Ukrainian: Александр Григорьевич Шлихтер; 1 September, 1868 – 2 December, 1940) was a Ukrainian Bolshevik politician, Soviet statesman, political scientist and economist. Schlichter's grandfather, originally from western Germany (Württemberg), settled in what is the present-day Poltava Oblast of Ukraine in 1818. Schlichter was ethnically one-quarter German and three-fourths Ukrainian. Following studies at Kharkiv University, Schlichter joined a student the social democratic circle in 1891. He was involved in the technical production of the illegal Bolshevik paper Proletary while it appeared in the Russian Empire (1904–1906). After the Bolshevik seizure of power he succeeded Vladimir Milyutin as People's Commissar for Agriculture. He also was People's Commissar for Food of the R.S.F.S.R., Commissar Extraordinary for Food in Siberia. In 1919 he became People's Commissar for Food of Ukraine. In 1920 he was Chairman of the Tambov Gubernia Executive Committee, and was involved in suppression of the Tambov Rebellion. In April 1927 he attended the Fourth Congress of Soviets as commissar of agriculture in the Ukrainian Republic. There he described 10% of the rural population of Ukraine as being "surplus". After 1930 he was mostly involved in scientific activity. He was a full member of the Communist Academy from 1930, an Academician of the Academy of Sciences of the Ukrainian SSR and from 1928, Academician of the Academy of Sciences of the Byelorussian SSR from 1933. He became a Doctor of Economics in 1936. From 1931 to 1938 Schlichter was Vice-President of Ukrainian Academy of Sciences, at the same time the director of the All-Ukrainian Institute of Marxism-Leninism and then president of the (VUAMLIN) from 1930 to 1936. He was one of the initiators and active supporters of promoting the theories of Trofim Lysenko. (en)
- Aleksandr Grigorjewicz Szlichter (ros. Александр Григорьевич Шлихтер, ur. 1 września 1869 w Łubniach, zm. 2 grudnia 1940 w Kijowie) – radziecki polityk, ekonomista, ludowy komisarz ds. żywności RFSRR (1917-1918). Od 1887 związany z ruchem rewolucyjnym, od 1889 studiował na Oddziale Nauk Przyrodniczych Wydziału Fizyko-Matematycznego Uniwersytetu Charkowskiego, później na Wydziale Medycznym Uniwersytetu Berneńskiego, od 1891 prowadził działalność socjaldemokratyczną na Ukrainie, Uralu i w Samarze. W 1893 aresztowany i skazany na zesłanie do Połtawy, a 1895 do guberni wołogodzkiej, od 1898 członek SDPRR, 1909 ponownie aresztowany i zesłany do Wschodniej Syberii, 19 marca 1917 amnestionowany po rewolucji lutowej. W 1917 członek Rady Krasnojarskiej i Środkowosyberyjskiego Biura Obwodowego SDPRR(b), w listopadzie 1917 był komisarzem ds. żywności Moskiewskiego Komitetu Wojskowo-Rewolucyjnego, od 26 do 30 listopada 1917 tymczasowy ludowy komisarz rolnictwa RFSRR, od 2 do 31 grudnia 1917 tymczasowy ludowy komisarz, a od 31 grudnia 1917 do 25 lutego 1918 ludowy komisarz ds. żywności RFSRR. Od marca 1918 nadzwyczajny komisarz żywnościowy Rady Komisarzy Ludowych RFSRR na Syberii i w guberniach wiackiej, permskiej, ufijskiej, tulskiej i kurskiej, od stycznia do sierpnia 1919 ludowy komisarz ds żywności Ukraińskiej SRR. Od maja 1920 do 1 lutego 1921 przewodniczący Komitetu Wykonawczego Tambowskiej Rady Gubernialnej, 1921 członek Kolegium Ludowego Komisariatu Spraw Zagranicznych RFSRR i Kolegium Ludowego Komisariatu Handlu Zagranicznego RFSRR, przewodniczący Specjalnej Komisji KC RKP(b) ds. obserwacji ochrony własności państwowej, 1921-1922 przewodniczący Rosyjsko-Fińskiej Komisji ds. Realizacji Traktatu Pokojowego. Od 1 marca 1922 do 23 maja 1923 przedstawiciel dyplomatyczny RFSRR w Austrii, 1924-1927 pełnomocnik Ludowego Komisariatu Spraw Zagranicznych ZSRR przy Radzie Komisarzy Ludowych Ukraińskiej SRR, członek Kolegium tego komisariatu i rektor Komunistycznego Uniwersytetu im. Artioma w Charkowie. Od 16 maja 1924 do 13 czerwca 1938 członek KC KP(b)U, od 17 maja 1924 do 20 listopada 1927 zastępca członka Biura Organizacyjnego KC KP(b)U, od 16 października 1926 do 4 lipca 1937 zastępca członka Biura Politycznego KC KP(b)U, 1927-1929 ludowy komisarz rolnictwa Ukraińskiej SRR, 1930 został członkiem Komunistycznej Akademii przy Centralnym Komitecie Wykonawczym (CIK) ZSRR, 1930-1933 dyrektor Ukraińskiego Instytutu Marksizmu-Leninizmu, 1931-1938 wiceprezydent Akademii Nauk Ukraińskiej SRR. Od 1933 do 16 października 1934 prezydent Wszechukraińskiego Stowarzyszenia Instytutów Marksistowsko-Leninowskich, 1934 został akademikiem Akademii Nauk Białoruskiej SRR, a 1935 doktorem nauk ekonomicznych. Członek Prezydium CIK ZSRR i CIK Ukraińskiej SRR. Pochowany na Cmentarzu Bajkowa. (pl)
- Александр Григорьевич Шлихтер (партийные псевдонимы Апрелев, Евгенев, Никодим, Ананьин, Нестеров, 20 августа/1 сентября 1868, Лубны, Полтавская губерния — 2 декабря 1940, Киев, Украинская ССР, СССР) — советский государственный и партийный деятель, политолог, учёный-экономист, нарком продовольствия РСФСР (1917—1918). (ru)
- Шлі́хтер Олекса́ндр Григо́рович (20 серпня [1 вересня] 1868, Лубни — 2 грудня 1940, Київ) — професійний революціонер, більшовицький партійний і державний діяч, учений-економіст. Партійні псевдоніми — Ананьїн, Апрелєв, Євгеньєв, Никодим, Нестеров та інші. Доктор економічних наук (1935). Академік АН УРСР (1929) і АН Білоруської РСР (1934). Віце-президент АН УРСР (1931—1938). Член ЦК КП(б)У в травні 1924 — червні 1938 р. Кандидат у члени Організаційного бюро ЦК КП(б)У в травні 1924 — листопаді 1927 р. Кандидат у члени Політичного бюро ЦК КП(б)У в жовтні 1926 — липні 1937 р. Був членом ВЦВК, ЦВК СРСР, ВУЦВК. Чоловік Євгенії Самійлівни Шліхтер. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Александр Григорьевич Шлихтер (партийные псевдонимы Апрелев, Евгенев, Никодим, Ананьин, Нестеров, 20 августа/1 сентября 1868, Лубны, Полтавская губерния — 2 декабря 1940, Киев, Украинская ССР, СССР) — советский государственный и партийный деятель, политолог, учёный-экономист, нарком продовольствия РСФСР (1917—1918). (ru)
- Шлі́хтер Олекса́ндр Григо́рович (20 серпня [1 вересня] 1868, Лубни — 2 грудня 1940, Київ) — професійний революціонер, більшовицький партійний і державний діяч, учений-економіст. Партійні псевдоніми — Ананьїн, Апрелєв, Євгеньєв, Никодим, Нестеров та інші. Доктор економічних наук (1935). Академік АН УРСР (1929) і АН Білоруської РСР (1934). Віце-президент АН УРСР (1931—1938). Член ЦК КП(б)У в травні 1924 — червні 1938 р. Кандидат у члени Організаційного бюро ЦК КП(б)У в травні 1924 — листопаді 1927 р. Кандидат у члени Політичного бюро ЦК КП(б)У в жовтні 1926 — липні 1937 р. Був членом ВЦВК, ЦВК СРСР, ВУЦВК. Чоловік Євгенії Самійлівни Шліхтер. (uk)
- Alexander Grigorievich Schlichter (Ukrainian: Александр Григорьевич Шлихтер; 1 September, 1868 – 2 December, 1940) was a Ukrainian Bolshevik politician, Soviet statesman, political scientist and economist. Schlichter's grandfather, originally from western Germany (Württemberg), settled in what is the present-day Poltava Oblast of Ukraine in 1818. Schlichter was ethnically one-quarter German and three-fourths Ukrainian. In 1920 he was Chairman of the Tambov Gubernia Executive Committee, and was involved in suppression of the Tambov Rebellion. (en)
- Aleksandr Grigorjewicz Szlichter (ros. Александр Григорьевич Шлихтер, ur. 1 września 1869 w Łubniach, zm. 2 grudnia 1940 w Kijowie) – radziecki polityk, ekonomista, ludowy komisarz ds. żywności RFSRR (1917-1918). Pochowany na Cmentarzu Bajkowa. (pl)
|
