| dbo:abstract
|
- Die Aldobrandinische Hochzeit, so genannt nach dem ersten Besitzer, Kardinal Cinzio Passeri Aldobrandini, ist ein römisches Freskogemälde aus augusteischer Zeit. Es wurde 1606 (nach anderen Quellen 1605) in der Nähe der Kirche Santa Maria Maggiore in Rom in den ehemaligen Gärten des Maecenas gefunden und befindet sich seit 1818 in der Sammlung der vatikanischen Bibliothek, die heute ein Teil der Vatikanischen Museen ist (Inv. 79631). In der Mitte des Bildes sieht man die Brautkammer, die Braut verschleiert auf dem Brautlager sitzend, neben ihr die Göttin der Überredung (Peitho) als Brautmutter und eine Jungfrau mit Schale und Salbgefäß. In einem hinteren Gemach befinden sich Frauen, die das Brautbad vorbereiten. Rechts, dicht vor dem Brautgemach, sitzt auf einer Estrade der wartende Bräutigam, während die Musen den Brautgesang anstimmen. Johann Joachim Winckelmann sah in dem Bild eine Darstellung der Hochzeit von Peleus und Thetis. (de)
- The so-called Aldobrandini Wedding (Nozze Aldobrandini) fresco is an influential Ancient Roman painting, of the second half of the 1st century BC, on display in the Vatican Museum. It depicts a wedding along with several mythological figures. (en)
- Bodas aldobrandinas es una antigua pintura al fresco, ejemplar valiosísimo, probablemente de la época de Augusto, que se consideró el más notable del arte antiguo hasta el descubrimiento de Pompeya. (es)
- Les Noces aldobrandines sont une célèbre peinture murale de l'époque du règne d'Auguste découverte en 1601 sous le pontificat de Clément VIII et qui représente une scène nuptiale. (fr)
- Pernikahan Aldobrandini (dalam bahasa Italia: Nozze Aldobrandini) merupakan sebuah lukisan fresko Romawi Kuno yang berpengaruh yang dipamerkan di Museum Vatikan. (in)
- Le Nozze Aldobrandini sono una pittura romana ad affresco della seconda metà del I secolo a.C., conservata presso l'omonima sala della Biblioteca Apostolica Vaticana, che rappresenta una scena di matrimonio, con la partecipazione di Imene e Venere. A lungo ritenuta copia di un originale ellenistico del IV secolo a.C., è invece un prodotto originale della pittura romana di età augustea. (it)
- 『アルドブランディーニの婚礼』（アルドブランディ―ニのこんれい、伊:Nozze Aldobrandini）は、古代ローマの最も有名な壁画の一つであり、図像については多くの解釈がある。バチカン美術館蔵。1605年頃、断片がローマの丘から発見され、かつての所有者にちなんでこの名で呼ばれている。花嫁の顔における影が、婚礼を控えた若い女性の不安げな気持ちを映しだし、式の準備を進める母親の堂々とした姿と対照的である。ルーベンス、ファン・ダイク等によっても模写された。 (ja)
- Gody Aldobrandyjskie (Aldobrandyjskie wesele) – pochodzący z pierwszej połowy I wieku p.n.e. (datowane na ok. 80–30 p.n.e.) rzymski fresk, znajdujący się obecnie w Bibliotece Watykańskiej. Malowidło ma 92 cm wysokości i 242 cm długości. Zaliczane jest do drugiego stylu malarstwa pompejańskiego. Zostało odkryte w 1605 roku na ścianie odkopanej przy nieistniejącym dzisiaj kościele św. Juliana, usytuowanym w pobliżu Łuku Galiena na Eskwilinie. Zdjęte, zostało przeniesione do willi kardynała Pietro Aldobrandiniego w Largo Magnanapoli, gdzie umieszczono je jako ozdobę ogrodowej loggietty. W 1818 roku przeniesiono je do Biblioteki Watykańskiej. Malowidło przedstawia scenę alegoryczną, której tematem jest ceremonia zaślubin. W centrum kompozycji znajduje się odziana w zieloną szatę panna młoda. Towarzyszy jej bogini Pejto, usiłująca przełamać widoczną na twarzy kobiety niepewność co do małżeństwa. Obok siedzi mężczyzna z głową przystrojoną w kwiaty, którego utożsamia się z Hymenem, bogiem zaślubin. Postaci po lewej zostały mocno przemalowane i ich identyfikacja jest niejasna – kobieta, która przygotowuje kąpiel może być matką oblubienicy. Z prawej strony znajduje się grupa trzech dziewcząt, które na ołtarzu domowym składają ofiarę. Na temat ukazanej na fresku sceny wysunięto kilka teorii, dopatrywano w niej się zaślubin Bachusa z Ariadną czy Aleksandra Wielkiego z Roksaną. (pl)
- Aldobrandinska bröllopet är en romersk fresk från tiden omkring Kristi födelse. Den hittades 1601 i ett hus från romartiden på Esquilinen i Rom och finns idag i Vatikanmuseerna (Museo storico-artistico). Freskens namn kommer av att den från upptäckten till 1818 var i familjen Aldobrandinis ägo. Målningen, som är en kopia efter ett försvunnet grekiskt original från det sengrekiska måleriets tid, är plastiskt tänkt och målad i ett slags reliefstil. Den framställer en ung bruds smyckande och hur hon, sittande på sängen, av en gift väninna (tolkat som gudinna Peitho) uppmanas att vänligt motta den på en avsats nedanför längtansfullt väntande brudgummen. Denna väggmålning utgjorde under sekler det yppersta provet på antikens målarkonst, men senare fynd har gjort den rangen stridig. (sv)
- «Альдобранди́нская свадьба» (итал. Matrimonio Аldobrandino, Nozze Aldobrandine) — античная фреска, обнаруженная в 1601 году в Риме, на Эсквилинском холме вблизи арки Галлиена, на том месте, где некогда находились сады Мецената. Своё название получила от имени кардинала Чинцио Пассери Альдобрандини, который был её первым владельцем. Фреска находилась на вилле Альдобрандини в Риме. Через два столетия она перешла по наследству к членам семьи Боргезе, которые продали её за 10 000 скуди папе Пию VII. С 1818 года фреска находится в Ватиканской библиотеке, в зале «Свадьбы Альдобрандини» (итал. Sala delle Nozze Aldobrandine). Копия с фрески работы неизвестного итальянского художника начала XVIII века имеется в Санкт-Петербургской Академии художеств. Другие копии и реплики — во многих музеях мира. (ru)
|
| dbo:thumbnail
| |
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 6525 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dcterms:subject
| |
| gold:hypernym
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- The so-called Aldobrandini Wedding (Nozze Aldobrandini) fresco is an influential Ancient Roman painting, of the second half of the 1st century BC, on display in the Vatican Museum. It depicts a wedding along with several mythological figures. (en)
- Bodas aldobrandinas es una antigua pintura al fresco, ejemplar valiosísimo, probablemente de la época de Augusto, que se consideró el más notable del arte antiguo hasta el descubrimiento de Pompeya. (es)
- Les Noces aldobrandines sont une célèbre peinture murale de l'époque du règne d'Auguste découverte en 1601 sous le pontificat de Clément VIII et qui représente une scène nuptiale. (fr)
- Pernikahan Aldobrandini (dalam bahasa Italia: Nozze Aldobrandini) merupakan sebuah lukisan fresko Romawi Kuno yang berpengaruh yang dipamerkan di Museum Vatikan. (in)
- Le Nozze Aldobrandini sono una pittura romana ad affresco della seconda metà del I secolo a.C., conservata presso l'omonima sala della Biblioteca Apostolica Vaticana, che rappresenta una scena di matrimonio, con la partecipazione di Imene e Venere. A lungo ritenuta copia di un originale ellenistico del IV secolo a.C., è invece un prodotto originale della pittura romana di età augustea. (it)
- 『アルドブランディーニの婚礼』（アルドブランディ―ニのこんれい、伊:Nozze Aldobrandini）は、古代ローマの最も有名な壁画の一つであり、図像については多くの解釈がある。バチカン美術館蔵。1605年頃、断片がローマの丘から発見され、かつての所有者にちなんでこの名で呼ばれている。花嫁の顔における影が、婚礼を控えた若い女性の不安げな気持ちを映しだし、式の準備を進める母親の堂々とした姿と対照的である。ルーベンス、ファン・ダイク等によっても模写された。 (ja)
- Die Aldobrandinische Hochzeit, so genannt nach dem ersten Besitzer, Kardinal Cinzio Passeri Aldobrandini, ist ein römisches Freskogemälde aus augusteischer Zeit. Es wurde 1606 (nach anderen Quellen 1605) in der Nähe der Kirche Santa Maria Maggiore in Rom in den ehemaligen Gärten des Maecenas gefunden und befindet sich seit 1818 in der Sammlung der vatikanischen Bibliothek, die heute ein Teil der Vatikanischen Museen ist (Inv. 79631). Johann Joachim Winckelmann sah in dem Bild eine Darstellung der Hochzeit von Peleus und Thetis. (de)
- Gody Aldobrandyjskie (Aldobrandyjskie wesele) – pochodzący z pierwszej połowy I wieku p.n.e. (datowane na ok. 80–30 p.n.e.) rzymski fresk, znajdujący się obecnie w Bibliotece Watykańskiej. Malowidło ma 92 cm wysokości i 242 cm długości. Zaliczane jest do drugiego stylu malarstwa pompejańskiego. (pl)
- Aldobrandinska bröllopet är en romersk fresk från tiden omkring Kristi födelse. Den hittades 1601 i ett hus från romartiden på Esquilinen i Rom och finns idag i Vatikanmuseerna (Museo storico-artistico). Freskens namn kommer av att den från upptäckten till 1818 var i familjen Aldobrandinis ägo. (sv)
- «Альдобранди́нская свадьба» (итал. Matrimonio Аldobrandino, Nozze Aldobrandine) — античная фреска, обнаруженная в 1601 году в Риме, на Эсквилинском холме вблизи арки Галлиена, на том месте, где некогда находились сады Мецената. Своё название получила от имени кардинала Чинцио Пассери Альдобрандини, который был её первым владельцем. Фреска находилась на вилле Альдобрандини в Риме. Через два столетия она перешла по наследству к членам семьи Боргезе, которые продали её за 10 000 скуди папе Пию VII. С 1818 года фреска находится в Ватиканской библиотеке, в зале «Свадьбы Альдобрандини» (итал. Sala delle Nozze Aldobrandine). (ru)
|
| rdfs:label
|
- Aldobrandinische Hochzeit (de)
- Aldobrandini Wedding (en)
- Bodas aldobrandinas (es)
- Pernikahan Aldobrandini (in)
- Nozze Aldobrandini (it)
- Noces aldobrandines (fr)
- アルドブランディーニの婚礼 (ja)
- Gody Aldobrandyjskie (pl)
- Альдобрандинская свадьба (ru)
- Aldobrandinska bröllopet (sv)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:depiction
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is dbo:wikiPageRedirects
of | |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
