| dbo:abstract
|
- Το αδελφάτο (σερβικά: адрфат, братствени удео,), είναι δικαίωμα ενός προσώπου να διαμείνει εντός μοναστηριού και να λαμβάνει μέρος των εσόδων του. Το συγκεκριμένο δικαίωμα αποκτιόταν ήταν μέσω οικονομικού αντιτίμου είτε ανταλλασσόταν έναντι κάποιας ιδιοκτησίας κατά την διάρκεια της μεσαιωνικής περιόδου, όταν φεουδαρχικοί ηγεμόνες επιθυμούσαν να εξασφαλίσουν για τους εαυτούς τους έναν χώρο ασύλου μετά την τους ή την απώλεια ελέγχου τους επί των φέουδών τους. Ένα αδελφάτο ήταν έγκυρο μόνο στο όνομα ενός συγκεκριμένου προσώπου, ενώ δεν ήταν δυνατό να μεταπωληθεί, παραχωρηθεί ή, ακόμη, από άλλο πρόσωπο. (el)
- Adelphate (Serbian: адрфат, братствени удео, from the Greek adelphos = brother), is the right of some person to reside in monastery and receiving subsidies from its resources. This right was either purchased or exchanged for some property during medieval period, when feudal lords wanted to secure for themselves shelter after retirement or losing control over their fiefs. An adelphate was valid in name of the exact person, and could not be resold, transferred or even inherited by another. (en)
- Un adelphaton est dans l'Empire byzantin une « confrérie » dans un monastère, qui procure au membre (adelphatarios) une pension à vie. Il est accordé en échange d'un don en biens fonciers ou en espèces (100 nomismata est le taux en vigueur au XIVe siècle) et garanti par un contrat entre le monastère et le bénéficiaire. Il peut aussi être donné par le patron d'un monastère. Il y a deux catégories d'adelphatarioi, les esomonitai, qui entrent dans la communauté monastique, et les exomonitai, qui continuent à vivre en dehors d'elle. L'institution est attestée à partir du XIe siècle et rencontre une certaine opposition en raison des risques de simonie qu'elle présente et de l'absence d'engagement dans la vie monastique. Des tentatives sont donc faites pour la restreindre aux esomonitai, pour la rendre non transmissible par héritage, voire pour l'interdire. (fr)
- Адельфат (др.-греч. ἀδελφᾶτον — братьев, братский) — право управлять монастырским имуществом и распоряжаться монастырским доходом, полученное за значительный вклад в монастырь по договору между монастырём и адельфотарием. Получил распространение преимущественно в Византии. Адельфотарий мог стать постриженником монастыря (эсомонит от греч. ἐσωμονίται) и получить право управлять его имуществом. Либо остаться мирским человеком (эксомониты греч. ἐξωμονίται) и управлять монастырским имуществом по договору. Ренту адельфотарий-эксомонит получал в виде , то есть естественным продуктом. Право адельфата могло стать и предметом пожалования, дарения, купли-продажи. Феодор Продром посвятил целый поэтический цикл, в котором благодарит императора Мануила I за дарованный адельфат в Манганском монастыре. Распоряжаясь монастырским имуществом, адельфотарии получали возможность вмешательства во внутреннюю жизнь монастыря. Их деятельность могла приносить монастырю убытки. Поэтому ряд монастырских типиконов запрещают подобные отношения. Вполне допустимым адельфат считал канонист Феодор Вальсамон. (ru)
|
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 2475 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dcterms:subject
| |
| gold:hypernym
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- Το αδελφάτο (σερβικά: адрфат, братствени удео,), είναι δικαίωμα ενός προσώπου να διαμείνει εντός μοναστηριού και να λαμβάνει μέρος των εσόδων του. Το συγκεκριμένο δικαίωμα αποκτιόταν ήταν μέσω οικονομικού αντιτίμου είτε ανταλλασσόταν έναντι κάποιας ιδιοκτησίας κατά την διάρκεια της μεσαιωνικής περιόδου, όταν φεουδαρχικοί ηγεμόνες επιθυμούσαν να εξασφαλίσουν για τους εαυτούς τους έναν χώρο ασύλου μετά την τους ή την απώλεια ελέγχου τους επί των φέουδών τους. Ένα αδελφάτο ήταν έγκυρο μόνο στο όνομα ενός συγκεκριμένου προσώπου, ενώ δεν ήταν δυνατό να μεταπωληθεί, παραχωρηθεί ή, ακόμη, από άλλο πρόσωπο. (el)
- Adelphate (Serbian: адрфат, братствени удео, from the Greek adelphos = brother), is the right of some person to reside in monastery and receiving subsidies from its resources. This right was either purchased or exchanged for some property during medieval period, when feudal lords wanted to secure for themselves shelter after retirement or losing control over their fiefs. An adelphate was valid in name of the exact person, and could not be resold, transferred or even inherited by another. (en)
- Un adelphaton est dans l'Empire byzantin une « confrérie » dans un monastère, qui procure au membre (adelphatarios) une pension à vie. Il est accordé en échange d'un don en biens fonciers ou en espèces (100 nomismata est le taux en vigueur au XIVe siècle) et garanti par un contrat entre le monastère et le bénéficiaire. Il peut aussi être donné par le patron d'un monastère. Il y a deux catégories d'adelphatarioi, les esomonitai, qui entrent dans la communauté monastique, et les exomonitai, qui continuent à vivre en dehors d'elle. L'institution est attestée à partir du XIe siècle et rencontre une certaine opposition en raison des risques de simonie qu'elle présente et de l'absence d'engagement dans la vie monastique. Des tentatives sont donc faites pour la restreindre aux esomonitai, pour (fr)
- Адельфат (др.-греч. ἀδελφᾶτον — братьев, братский) — право управлять монастырским имуществом и распоряжаться монастырским доходом, полученное за значительный вклад в монастырь по договору между монастырём и адельфотарием. Получил распространение преимущественно в Византии. Адельфотарий мог стать постриженником монастыря (эсомонит от греч. ἐσωμονίται) и получить право управлять его имуществом. Либо остаться мирским человеком (эксомониты греч. ἐξωμονίται) и управлять монастырским имуществом по договору. Ренту адельфотарий-эксомонит получал в виде , то есть естественным продуктом. (ru)
|
| rdfs:label
|
- Αδελφάτο (el)
- Adelphate (en)
- Adelphaton (fr)
- Адельфат (ru)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
